Opuszczone Miasta Rosji, Dlaczego Stały Się Takie

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 13:04

7 opuszczonych miast w Rosji - dlaczego nikt w nich nie mieszka

Na mapie Rosji jest wiele osad, które już dawno przeżyły swój rozkwit. A niektóre z nich zupełnie przestały istnieć.

Khalmer-Yu (Komi)

W 1942 r. Geolodzy odkryli w Republice Komi duże złoża węgla cennego „gatunku K”, niezastąpionego w produkcji koksu. Rozwój rozpoczął się rok później, aw 1957 roku oddano do użytku pierwszą kopalnię. Dziennie wydobywano około 250 ton węgla, który dostarczał paliwo do pobliskich terytoriów.

Proces był bolesny, policja wyważała drzwi i siłą usuwała tych, którzy nie chcieli wyjść. Wiele rodzin nie otrzymało w zamian mieszkania. Teraz Khalmer-Yu w pełni uzasadnia swoją nazwę, która jest tłumaczona z Nieńców jako „Dolina Rzeki Śmierci”.

Kolendo (Sachalin)

Wioska Kolendo wzięła swoją nazwę od pobliskiego jeziora. W 1979 r. Na północy wyspy Sachalin mieszkało tam ponad 2000 osób. Ich głównym zajęciem było wydobywanie ropy naftowej ze studni, która została uruchomiona w 1963 roku.

Odnowienie osady uznano za beznadziejne i większość ludzi została przesiedlona. Do 2010 roku nie pozostała w nim ani jedna osoba, choć według dokumentów Kolendo nie zostało jeszcze oficjalnie zlikwidowane.

Jubilee (terytorium Perm)

Osada Yubileiny została założona w 1957 roku. Jego mieszkańcy pracowali głównie w kopalni Shumikhinskaya w zagłębiu węglowym Kizelovsky. Przed rozpadem Związku Radzieckiego było w nim ponad 11 tysięcy ludzi. Rozbudowa do 60 tys.

Nie mogłem zmienić sytuacji i osobiście zadzwonić do W. Putina w 2010 roku. We wsi, która według mieszkańców wygląda „jak po bombardowaniu”, po przyjeździe komisji nic się nie zmieniło.

Niżneyansk (Jakucja)

W 1936 r. Na mapie w Ulusie Ust-Janskim Jakucji pojawił się mały port rzeczny, którego lokalizacja była dogodna dla transportu towarów dla górników złota i geologów ze stron poszukiwawczych. W 1954 roku postanowiono stworzyć duży węzeł komunikacyjny i zbudować osiedle miejskie dla swoich pracowników.

W najlepszych latach mieszkało tam ponad 3500 tysięcy ludzi. Teraz ta osada jest praktycznie martwa. Zostało bardzo mało ludzi i wygląda na to, że Niżneyansk wkrótce przestanie istnieć.

Finval (Kamczatka)

Finval (również Bechevinka lub Petropavlovsk-Kamchatsky-54) został założony w 1960 roku jako wieś garnizonowa dla rodzin wojskowych. Stanowiła bazę dla 12 okrętów podwodnych należących do 182 brygady. Była szkoła, przedszkole, poczta, sklepy.

W 1996 roku rozwiązano garnizon, okręty podwodne przeniesiono do innych baz, wyprowadzono rodziny oficerów, a majątek, budynki i budowle wypisano z bilansu Ministerstwa Obrony.

Nieftegorsk (obwód sachaliński)

Starsi ludzie bardzo dobrze pamiętają tragedię Neftegorskaja. 28 maja 1995 roku, w 17 sekund niszczycielskiego trzęsienia ziemi o sile 7,6, to miasto zostało prawie całkowicie zniszczone. Stało się to w nocy o 1 h. 40 min.

Postanowiono nie przywracać wioski, ale przenieść ludzi do innych miast Sachalina lub pomóc im przenieść się na kontynent. Do tej pory w dawnym Nieftegorsku o tragedii przypominają tablice z numerami domów i nazwiskami ofiar.

Charonda (region Wołogdy)

Osada ta miała bogatą historię: została założona w XIII wieku na drodze wodnej do Nowogrodu nad brzegiem jeziora Woże. Przetrwało wiele wydarzeń: opricznina Iwana Groźnego, panowanie Godunowa i Shuisky, wielokrotnie palone i odbudowywane.

Po zniesieniu rady wiejskiej Charozersk w 1970 r. Ludność zaczęła się rozpraszać. Od 2002 roku w Charonde mieszka od 5 do 8 osób rocznie. Ostatni mieszkaniec zmarł w 2015 roku.