Jak Zrobić Półkę W łaźni Własnymi Rękami - Przewodnik Krok Po Kroku Na Temat Tworzenia ławki I Innych Mebli Ze Zdjęciami, Filmami I Rysunkami

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 22:41

Półka do sauny `` zrób to sam '': przewodnik krok po kroku po wykonaniu

„Meble łazienkowe” to maksimum funkcjonalności, bez nadwyżek dekoracyjno-konstrukcyjnych. Półki i ławki są tradycyjnie wykonane z naturalnego drewna, które idealnie nadaje się do użytku w łaźni parowej. Prostota konstrukcji i łatwy w obróbce materiał pozwalają nawet nieprofesjonalistom na samodzielny montaż mebli do kąpieli, oszczędzając w ten sposób do 30% pieniędzy wydanych na ustawienie sauny. Poniżej w poradniku krok po kroku podpowiemy Ci, jak zrobić to sam.

Zadowolony

• 1 Półka do kąpieli własnymi rękami

  • 1.1 Układ
  • 1.2 Galeria zdjęć: rysunki półek
  • 1.3 Wybór materiału
  • 1.4 Obliczenie materiału
  • 1.5 Zestaw narzędzi
  • 1.6 Instrukcje instalacji
  • 1.7 Wykończenie i powłoka
  • 1.8 Wideo: samodzielny montaż półki

• 2 Pozostałe meble: instrukcja krok po kroku dotycząca montażu zagłówka

  • 2.1 Wybór i obliczenie materiału
  • 2.2 Zestaw narzędzi
  • 2.3 Instrukcja montażu

• 3 Jak zrobić ławkę do kąpieli własnymi rękami

  • 3.1 Wybór i obliczenie materiału
  • 3.2 Zestaw narzędzi
  • 3.3 Instrukcja montażu
  • 3.4 Wideo: zbieranie ławki do kąpieli
  • 3.5 Galeria zdjęć: drewniane meble do kąpieli

Półka do kąpieli DIY

Półka do łaźni parowej

Półka to drewniana konstrukcja składająca się z kilku półek umieszczonych na różnych poziomach względem siebie. Z reguły wymiary każdej półki powinny pozwolić osobie na swobodne przyjęcie pozycji poziomej. Obecność półki pozwala szybującym na wybór intensywności ciepła - zgodnie z zasadą konwekcji gorące powietrze unosi się odpowiednio w górę, im wyższa półka, tym silniejsze będzie ciepło.

Półka składa się z masywnej ramy nośnej i desek elewacyjnych, bez elementów dekoracyjnych. Ogólny widok konstrukcji w dużej mierze przypomina konstrukcję drewnianego ganku ze stopniami, gdzie każdy stopień jest półką. Półka może składać się z jednego, dwóch lub trzech poziomów, w zależności od wymiarów łaźni parowej i życzeń właściciela. Samodzielny montaż półki odbywa się w kilku etapach:

Układ

Obliczenie wysokości półki w łaźni ruskiej i saunie fińskiej

Przede wszystkim musisz zdecydować o wielkości i konstrukcji przyszłego leżaka. Półka w łaźni rosyjskiej tradycyjnie składa się z jednego lub dwóch poziomów, podczas gdy sauna fińska wymaga co najmniej trzech półek. Należy również zwrócić uwagę na to, że w łaźni ruskiej leżą na półkach, aw saunie fińskiej parą przeważnie siedzą. Projektując półkę, należy kierować się kilkoma podstawowymi zasadami:

• Obliczanie wysokości półki. Minimalna odległość między najwyższą półką a sufitem powinna wynosić co najmniej 1,1 m. Optymalna wartość to 1,5 m lub więcej - w przybliżeniu ta odległość jest niezbędna do swobodnego manipulowania miotłą.
• Lokalizacja poziomów. Odległość między poziomami może wynosić od 60 do 40 cm - mniejsza odległość przyczynia się do płynniejszego przejścia temperatury. Najniższa kondygnacja powinna wznieść się nad podłogą o co najmniej 30 cm.
• Długość leżaków. Minimalna długość leżaka powinna wynosić co najmniej 1,5 m - taka odległość wystarczy do siedzenia z podwiniętymi nogami. Aby wygodnie zająć pozycję leżącą, leżak powinien mieć co najmniej dwa metry długości.
• Szerokość leżaków. Minimalna szerokość leżaka powinna wynosić co najmniej 0,6 m, aby można było na niej wygodnie usiąść. Do przyjęcia pozycji leżącej potrzeba od 0,9 do 1,2 m, w zależności od indywidualnych potrzeb. Wyjątkiem może być najniższy poziom, który służy jako stopień - jego szerokość można zmniejszyć do 0,4 m.

Parametry przyszłego leżaka należy dobrać w oparciu o indywidualne preferencje i cechy anatomiczne. Np. Komuś wystarczy 1,75 m długości, a komuś nawet 2 m będzie ciasne. Kształt półek może być prostokątny, w kształcie litery „G” lub „P” - w tym przypadku wybór dokonywany jest na podstawie osobistych preferencji i kubatury pomieszczenia, ponieważ forma nie daje żadnych korzyści funkcjonalnych. Istnieją również gotowe rysunki półki do łaźni parowej, które można znaleźć poniżej.

Galeria zdjęć: rysunki półek

Rysunek ławki do sauny

Rysunek dwupoziomowej półki do kąpieli rosyjskiej

Rysunek trójpoziomowej ławki do sauny fińskiej

Rysunek półki w kształcie litery „P” do obszernej łaźni parowej

Rysunek półki narożnej do małej łaźni parowej

Rysunek półki w kształcie litery „L”

Wybór materiału

Drewno biznesowe

Regały do sauny tradycyjnie są wykonane z naturalnego drewna. Należy pamiętać, że nie każdy gatunek drewna nadaje się do stosowania w warunkach wysokiej temperatury i dużej wilgotności. Istnieje kilka rodzajów drewna, które są używane z różnym powodzeniem do montażu półek:

• Świerk i sosna. Tani i łatwy w obróbce materiał. Główną wadą tego rodzaju drewna jest duża zawartość żywic i minerałów, które dosłownie zaczynają wypływać w wysokich temperaturach. Ta wada może być częściowo wyrównana przez producenta poprzez wysokiej jakości przetwarzanie i suszenie, ale niestety nie na rynku krajowym.
• Osika. Mocny i trwały materiał. Drewno osiki dobrze nadaje się do stosowania w łaźniach parowych, ponieważ po podgrzaniu nie wydziela gorącej żywicy. W tym samym czasie koszt osiki jest dość wysoki.
• Lipa. Drewno o średniej wytrzymałości. Uważany jest za idealny materiał na łóżka do kąpieli - lipa szybko wysycha, wolno się nagrzewa i jest łatwy w obróbce. Jednocześnie koszt drewna lipowego jest dość demokratyczny. Jedyną wadą lipy jest szybkie ciemnienie w łaźni parowej przy niewystarczającej wentylacji.
• Abashi. Dąb afrykański. Rośnie w gorącym klimacie, co idealnie dostosowuje drewno do użytku w łaźni parowej. Drewno Abasha ma niską przewodność cieplną i dobrą wytrzymałość. Charakterystyczną wadą jest niebotyczny koszt.
• Brzoza. Drewno o średniej wytrzymałości. Rzadko jest używany do produkcji leżaków kąpielowych, ponieważ przy wysokiej wilgotności szybko ulega działaniu grzyba i zaczyna gnić. Ta wada jest częściowo kompensowana specjalną obróbką, ale nawet w tym przypadku niepożądane jest stosowanie brzozy w łaźni parowej.

Belka drewniana do montażu na półce

Niezależnie od tego, który rodzaj drewna jest preferowany, należy uważać, aby nie było sęków w materiale. Nie zawsze jest możliwe osiągnięcie ich całkowitej braku, ale ich nadmierna ilość znacznie osłabi wytrzymałość konstrukcji. Ta okoliczność jest szczególnie ważna przy zakupie belki do ramy nośnej. Kupując materiał podłogowy, zaleca się preferowanie desek z już zagruntowanymi narożnikami lub zlecenie tej operacji u producenta.

Obliczenie materiału

Jako materiał na ramę nośną zastosowano drewno o minimalnym przekroju 50x70 mm. Do wiązania nośników używa się deski od 20x80 mm i większej. W tym przypadku należy kierować się zasadą „im grubsza tym lepiej” - masywna konstrukcja nośna wytrzyma każdy ciężar, zwłaszcza jeśli chodzi o leżankę trzypoziomową. Jako podłogę można zastosować deski o grubości 10 mm lub większej.

Obliczenie materiału odbywa się na podstawie cech konstrukcyjnych i jego wymiarów. Wspornik i deska do spinania są sprzedawane w metrach bieżących, a deski podłogowe w metrach kwadratowych. Jako przykład rozważ rysunek tradycyjnej trójpoziomowej półki.

Przykład obliczenia materiału

Optymalna odległość między podporami wynosi odpowiednio około 60 cm, do wykonania półki trójpoziomowej o wysokości 1,2 m, długości 2 mi szerokości 0,6 m potrzebne będzie 14,4 mb drewna (po 6 podpór nośnych na każdy poziom o odpowiedniej długości). Będziesz także potrzebować 5,4 m drewna do połączeń poprzecznych (po jednym na każdą parę podpór łożyskowych).

Deski wiążą konstrukcję po obwodzie u góry iu dołu / pośrodku, wymaganą liczbę metrów bieżących określa się poprzez obliczenie obwodu każdej półki pomnożonej przez dwa. Do powyższego projektu potrzebujesz 31,2 metrów bieżących deski (dwukrotność obwodu półki pomnożonej przez liczbę poziomów).

Liczbę metrów kwadratowych deski poszycia określa się, mnożąc długość leżaka przez jego szerokość. W tym przypadku potrzeba 3,6 metra kwadratowego deski, aby schować wszystkie trzy leżaki (długość półki pomnożona przez jej szerokość i pomnożona przez trzy).

Aby złożyć trójpoziomową półkę, zgodnie z powyższym rysunkiem, potrzebne będą następujące materiały:

• Sześć stojaków po 1,2 m
• Sześć stojaków po 0,8 m każdy
• Sześć regałów po 0,4 m
• Dwanaście desek o długości 2 m
• Dwanaście desek 0,6 cm
• 6 mkw. m deski
• Wkręty do drewna
• Metalowe rogi
• Gwoździe drewniane

Przybory

Do samodzielnego montażu leżanki wielopoziomowej potrzebny będzie następujący zestaw narzędzi:

• Piła do drewna
• Śrubokręt
• Wiercić
• Młotek (drewniany młotek)
• Ruletka
• Młotek
• Dłuto

Do montażu podłogi zaleca się stosowanie drewnianych gwoździ - metalowe łączniki będą bardzo gorące, co może prowadzić do poparzeń. Możliwe jest zainstalowanie za pomocą śrub z odwrotnej strony, ale nie jest to zbyt wygodne, nie wystarczająco niezawodne i wymaga idealnych obliczeń.

Instrukcje Instalacji

Istnieje kilka opcji montażu leżanki wielopoziomowej, w tym przypadku rozważony zostanie montaż najczęściej używanej tradycyjnej półki prostokątnej. Kolejność budowania jest następująca:

1. Przede wszystkim zmontowana jest rama najwyższego poziomu. Do montażu można użyć wkrętów samogwintujących. Pierwszy rząd pionowych zębatek nośnych przykręca się do ściany ze skokiem 60 cm. Wcześniej na szczycie belki drewnianej tworzy się „stopień” do mocowania „w zamku”.

   

   Połączenie pręta w „zamek”

2. Drugi rząd podpór z podobnymi „stopniami” jest umieszczony naprzeciw zainstalowanych wsporników. Wierzchołki rozpórek są połączone poprzecznym prętem. W miarę możliwości słupki boczne należy również przykręcić do ścian.

   

   Dwie kondygnacje

3. Wszystkie połączenia narożne są wzmocnione metalowymi narożnikami, aby zapewnić niezawodność.
4. Zainstalowane nośniki zawiązuje się deskami na górze i na dole / pośrodku.

5. Następny poziom jest tworzony w ten sam sposób. Belka nośna jest przymocowana do poprzedniego poziomu i, jeśli to możliwe, przykręcona do ścian.

   

   Układ podłóg

6. Rama jest osłonięta deskami, z obowiązkowym odstępem co najmniej 1 cm Pomiędzy ścianami łaźni parowej a podłogą musi być co najmniej 10 cm wolna szczelina, aby zapewnić wentylację. Do wbijania drewnianych gwoździ wiertłem wierci się otwory o tej samej lub większej średnicy o 1–2 mm.

W razie potrzeby do montażu podłogi można zastosować metalowe blachowkręty, jednak w takim przypadku konieczne jest „podgrzanie” zaślepek na głębokość 5 mm w celu dalszego ich zamknięcia drewnianym kołkiem. Aby uniknąć powstawania pęknięć, punkt mocowania jest powierzchownie rozwiercany wiertłem, którego średnica odpowiada średnicy łba śruby.

Wykończenie i powłoka

Specjalna kompozycja do stosowania w łaźni parowej

Do dodatkowego wykończenia i pokrycia półki można zastosować specjalne lakiery i impregnaty, które zabezpieczą drewno przed gniciem, pleśnieniem i ciemnieniem. Należy zauważyć, że idealnie drewno w łaźni parowej nie nadaje się do obróbki - wystarczy po prostu poddać powierzchnię szlifowaniu. Przy dobrej wentylacji struktura drzewa nie ulega pogorszeniu przez cały okres eksploatacji. Jeśli jednak wentylacja jest daleka od ideału, lepiej skorzystać z pomocy specjalnych związków, wśród których najczęściej stosuje się:

• Lakiery akrylowe. Lakiery akrylowe odporne na wilgoć tworzą na powierzchni drewna film ochronny, który chroni konstrukcję przed wilgocią. Ten rodzaj lakieru nie zmienia swojej struktury w temperaturach powyżej 100 ° C, co pozwala na ich stosowanie nawet w saunach fińskich.
• Impregnacja. Impregnaty antyseptyczne zapobiegają tworzeniu się pleśni i sprawiają, że drewno jest bardziej odporne na wilgoć. W przeciwieństwie do lakieru impregnat wnika głęboko w strukturę drewna, zapewniając kompleksową ochronę.
• Wybielacze. Specjalistyczne związki, dzięki którym można wybielić ciemne drewno.

Przed nałożeniem któregokolwiek z powyższych związków powierzchnię drewna należy przeszlifować papierem ściernym i oczyścić z pyłu ze szlifowania. Nie należy kupować tanich produktów od mało znanych producentów - wysoka wilgotność i temperatura mogą powodować uwalnianie toksycznych substancji ze związków niskiej jakości.

Wideo: samodzielny montaż półki

Pozostałe meble: instrukcja montażu zagłówka krok po kroku

Tradycyjny zagłówek

Zagłówek to mały kawałek drewna, który działa jak poduszka w łaźni parowej. Obecność zagłówka pozwala wygodnie usiąść na ławce, rozluźniając mięśnie karku i kręgosłupa. Konstrukcja zagłówka jest prosta i zawiera minimum elementów, co pozwala na bezproblemowy montaż samodzielnie.

Wybór i obliczenie materiału

Materiał na drewnianą „poduszkę” dobieramy analogicznie jak w przypadku półki - zagłówek użytkowany jest w takich samych warunkach. Podstawa zagłówka składa się z dwóch podpór łożyskowych i poprzeczek. Oprócz tradycyjnej lipy i osiki do montażu zagłówka wykorzystuje się również cedr, ofram, meranti, abashi oraz bambus. Małe wymiary pozwalają na zastosowanie egzotycznego drewna bez ryzyka przekroczenia budżetu. Kupując materiał, należy upewnić się, że nie ma węzłów.

O wymiarach zagłówka decydują przede wszystkim wymiary leżanki - może być tej samej szerokości lub węższy. Idealne wymiary pod względem budowy ciała człowieka to 40 cm długości, 45 cm szerokości i 10 cm wysokości, a do montażu tradycyjnego zagłówka potrzebna jest następująca ilość materiału:

• Dwa półfabrykaty o długości 40 cm i wysokości 10 cm Minimalna grubość desek musi wynosić co najmniej 2 cm.
• Szyna 40x20 mm, długość 3,7 m
• Drewniane kołki, 16-18 sztuk, w zależności od liczby poprzeczek.

W razie potrzeby do montażu można użyć metalowych wkrętów samogwintujących, jednak w tym przypadku należy je zatopić w powierzchni szyny i zamaskować drewnianym korkiem. Wymagana jest obecność wtyczki - to jedyny sposób, aby wykluczyć możliwość poparzenia.

Lekki okrągły zagłówek

Przybory

Do montażu zagłówka potrzebne będą następujące narzędzia:

• Puzzle
• Piła do drewna
• Ruletka
• Wiertarka / śrubokręt
• Młotek (drewniany młotek)
• Ołówek
• Papier ścierny

instrukcje składania

Samodzielny montaż zagłówka odbywa się w następującej kolejności:

Przykład montażu zagłówka

1. Powstają ściany boczne łożyska. Na krawędziach obrabianego przedmiotu zaznaczane są znaki: maksymalna wysokość jednej krawędzi ściany bocznej to 10 cm, drugiej 2 cm, znaki są połączone gładką zaokrągloną linią. Zgodnie ze znakami wyrzynarką wycina się dwa zaokrąglone półfabrykaty. Powstałe części są szlifowane papierem ściernym.

2. Przepiłowałem listwy. Szynę tnie się na 9–8 kawałków o długości 45 cm Cięcie piłą obrabia się papierem ściernym.

   

   Rysunek montażowy zaokrąglonego zagłówka

3. Otwory na kołki drewniane wierci się w szynach i na końcu ścian bocznych nośnych. Odległość należy obliczyć w taki sposób, aby między listwami pozostawał odstęp 1 cm Średnica wiertła musi być równa średnicy kołka lub przekraczać ją o 1 - 2 mm.
4. Kołki są wbijane w wywiercone otwory.

W razie potrzeby ściany boczne mogą być uformowane w postaci łuku, fali itp. - głównym kryterium wyboru kształtu są osobiste preferencje i wyobraźnia mistrza. Gotowe zagłówki dobrze sobie radzą bez powłoki ochronnej, ponieważ po zabiegach kąpielowych są suszone i przechowywane w miejscu z dobrą wentylacją.

Jak zrobić ławkę do kąpieli własnymi rękami

Przenośna ławka do łaźni parowej

Oprócz stacjonarnej półki łaźnię parową można również wyposażyć w przenośne ławki i ławki. To nie jest najważniejsza część mebli łazienkowych - wielu miłośników leczniczej pary może się bez nich obejść. Ławki kąpielowe pełnią funkcję pomocniczą, często są wykorzystywane jako stopień, podstawka lub dodatkowe miejsce do przyjmowania zabiegów. Zwykle w łaźni parowej nie ma więcej niż jednej ławki, chociaż pod wieloma względami zależy to od wielkości pomieszczenia.

Wybór i obliczenie materiału

Ten typ mebli łazienkowych wyróżnia się prostotą konstrukcji - dość łatwo wykonać samodzielnie tradycyjną ławkę w kształcie litery „P”. Materiał dobierany jest według takich samych kryteriów, jak w przypadku półki. Wysokość i szerokość ławki może być absolutnie dowolna, za uniwersalny standard przyjmuje się 1,5 m długości, 0,4 m szerokości i 0,4 m wysokości. Takie wymiary pozwalają na wykorzystanie ławki zarówno do wygodnego siedzenia, jak i jako podstawka lub dodatkowa krok.

Do montażu uniwersalnej ławki potrzebne będą następujące materiały:

• Drążek o przekroju 7x15 cm Cztery pręty 35 cm
• Cztery części z drążka o przekroju 7x15 cm
• Dwie półtorametrowe deski o szerokości 20 cm i grubości 2 cm
• Dwie deski / belki do połączenia krzyżowego o długości 40 cm
• Wkręty samogwintujące / kołki drewniane

Przybory

Do montażu ławki potrzebne są następujące narzędzia:

• Piła do drewna
• Wiercić
• Śrubokręt / młotek
• Młotek
• Dłuto
• Papier ścierny

instrukcje składania

Samodzielny montaż ławki odbywa się w następującej kolejności:

Rysunek kolekcji Universal Bench

1. Na nogach nacięte są rowki na połączenie „w zamku”. Aby uformować rowek, wycina się równoległe nacięcia na głębokość i szczelinę 7 cm Podstawę nacięcia wybija się dłutem.
2. Części trapezowe uformowane są z czterech prętów, które pełnią rolę przejściówki między nogą a siedziskiem. W górnej części trapezu utworzony jest rowek do połączenia z nogami.
3. Nogi są połączone z adapterem w rowku. Połączenie mocuje się za pomocą wkrętu samogwintującego lub kołka wkręcanego / wbijanego w wywiercony otwór.
4. Siedzisko ławki składa się z dwóch desek i poprzeczek. Odległość między deskami musi wynosić co najmniej 1 cm.
5. Nogi są przykręcone / przybite do siedziska. Jeśli jako okucia stosuje się wkręty samogwintujące, mocowanie odbywa się od tyłu. Otwory na łączniki są wstępnie nawiercone.

Zmontowana ławka jest całkowicie przeszlifowana papierem ściernym. Idealnie gotowa ławka pozostaje w swojej naturalnej formie, bez jakiejkolwiek powłoki lub obróbki. W razie potrzeby dla dodatkowej ochrony można zastosować wysokiej jakości lakiery akrylowe i impregnaty przeznaczone do stosowania w łaźni parowej.

Wideo: zbieranie ławki do kąpieli

Galeria zdjęć: drewniane meble do kąpieli

Ławka w wannie ze skrzyżowanymi nogami

Tradycyjne dwupoziomowe proste półki

Półka piętrowa ze stojakiem

Półki w kształcie litery „L” o trzech poziomach

Mały półokrągły zagłówek

Półki w kształcie litery „П” z dwoma poziomami

Zagłówek dopasowany do sylwetki

Tradycyjna ławka do sauny

Zagłówek do masażu karku i karku

Wyposażając łaźnię parową własnymi rękami, możesz zaoszczędzić pieniądze na usługach specjalistów. Jednocześnie efekt nie będzie wyglądał na rękodzieło - prostota konstrukcji stwarza idealne warunki do samodzielnego montażu. Postępując zgodnie z technologią montażu, uzyskasz przyzwoity wynik swoich wysiłków!