Jak Samodzielnie Wykonać Dekorację Wnętrza łaźni I łaźni Parowej (z Wideo)

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 13:04

Dekorowanie wanny od wewnątrz własnymi rękami

Po zakończeniu budowy łaźni warto pomyśleć o dekoracji wnętrz. To chyba najważniejsza praca, gdyż obejmuje izolację cieplną, wodną i paroizolacyjną, które zapewnią prawidłowe funkcjonowanie budynku. Od wystroju wnętrza zależy, jak wygodna będzie Twoja kąpiel i jak przyjemnie spędzisz w niej czas.

Bardzo ważne jest, aby krok po kroku rozpatrywać każdy element prac nad wewnętrzną aranżacją wanny w ogóle, a łaźni parowej w szczególności. Każdy błąd na tym etapie w przyszłości może przekształcić się w niedogodności, które będą bardzo trudne do naprawienia.

Zadowolony

• 1 Wymagania dotyczące ocieplenia łazienki
• 2 Przygotowanie wstępne
• 3 Więcej o warstwach skóry
• 4 Montaż warstwy termoizolacyjnej i paroizolacyjnej
• 5 Podszewka do łaźni parowej
• 6 Film o dekoracji wnętrza wanny

Wymagania dotyczące ocieplenia łazienki

Najważniejszą cechą łaźni parowej jest utrzymanie przez długi czas gorącej pary i ciepła w pomieszczeniu. Dlatego w dekoracji najważniejsza jest izolacja termiczna. Istnieje wiele metod takiej pracy, ale rozważymy najprostsze i najczęstsze, które są łatwe do wykonania własnymi rękami, bez uciekania się do pomocy specjalistów.

Przy doborze materiałów do izolacji należy kierować się ich bezpieczeństwem w wysokich temperaturach typowych dla łaźni parowej, czyli ognioodpornością i odpornością na nagłe zmiany temperatury. Najpopularniejszymi materiałami są wełna mineralna jako izolacja i folia aluminiowa jako paroizolacja. Wyróżniają się dużą niezawodnością i łatwością obsługi.

Przed przystąpieniem do prac nad ociepleniem ścian wanny należy dokładnie przygotować powierzchnie. Dokładnie zbadaj ściany i sufit, usuń szczeliny, sęki, nierówności. Wszystkie powierzchnie drewniane są zabezpieczone środkiem antyseptycznym, który zapewni ochronę przed pleśnią i pleśnią.

Ocieplając i wyposażając łaźnię otrzymacie Państwo ściany w postaci tzw. „Kanapki”, składającej się z warstw naprzemiennych w określonej kolejności: warstwa hydroizolacyjna, izolacyjna, paroizolacyjna, a na końcu wykładzina wewnętrzna.

Wstępne przygotowanie

Jak wiecie, najważniejszą rzeczą w rosyjskiej łaźni jest odpowiednio zainstalowany piec. Należy go zbudować przed przystąpieniem do dekoracji wnętrz. I w takim przypadku lepiej zwrócić się o pomoc do profesjonalnego piecarza, który określi, gdzie powinno znajdować się palenisko, wyznaczy właściwy kierunek zakrętów i zbuduje korpus.

Instalacja tradycyjnego pieca ceglanego lub kamiennego będzie wymagała szczególnej uwagi na takie cechy, jak grunt, na którym zbudowana jest wanna, fundament, materiały użyte w ścianach, rodzaj dachu, a nawet warunki klimatyczne terenu. Aby sobie to znacznie ułatwić, możesz skorzystać z nowoczesnej technologii. Na rynkach budowlanych oraz w wyspecjalizowanych sklepach istnieje ogromny wybór kotłów i pieców, które swoją funkcjonalnością nie ustępują klasycznym kamiennym piecem do kąpieli, ale w porównaniu z nim są całkowicie bezpieczne, a także ekonomiczne i łatwy w użyciu.

Takie urządzenie grzewcze nie wymaga od Ciebie specjalnych umiejętności, możesz je zainstalować samodzielnie lub przy pomocy specjalisty i raczej szybko i bez późniejszego czyszczenia nagromadzonych odpadów budowlanych. Producenci zapewniają kupującym komplet niezbędnego wyposażenia i urządzeń dodatkowych.

Po zainstalowaniu piekarnika zainstaluj okablowanie elektryczne, zapewnij jego izolację i niezbędne przewody, a następnie przejdź bezpośrednio do dekoracji wnętrza.

Dowiedz się więcej o warstwach skóry

Izolację ścian wanny, a zwłaszcza łaźni parowej, należy rozpocząć od warstwy zapewniającej wodoodporność. Pomoże to uniknąć tworzenia się skroplin na ścianach zewnętrznych w kontakcie z gorącym powietrzem i ciągłymi zmianami temperatury. Należy zwrócić szczególną uwagę na możliwość zawilgocenia ścian: występowanie pleśni i pleśni nie tylko wpływa niekorzystnie na powierzchnie drewniane, aż do gnicia, ale może również mieć szkodliwy wpływ na zdrowie.

Najczęściej stosowanymi materiałami hydroizolacyjnymi są folie lub folie z tworzywa sztucznego. Rozciągnij równomiernie odmierzone części materiału z rolki, pozostawiając naddatek około 10-15 cm, ostrożnie rozciągnij folię lub arkusz folii, aby uniknąć rozdarć i uszkodzeń, i zamocuj je zszywaczem konstrukcyjnym. Na połączeniach poszczególnych arkuszy powinno zachodzić zakład 10-15 cm, co nie pozwoli wilgoci z zewnątrz przedostać się do szczeliny i osiąść na warstwie izolacji.

Po wykonaniu hydroizolacji ścian, podłogi i sufitu oraz zamknięciu wszystkich ewentualnych szczelin przystąpić do montażu warstwy termoizolacyjnej. Na początek do powierzchni przyczepia się arkusze czystego, dokładnie wysuszonego papieru. Aby zminimalizować utratę gorącego powietrza, arkusze należy łączyć z dostatecznie dużą zakładką.

Następnie prefabrykowana rama jest instalowana na izolowanej powierzchni. Do tego potrzebne będą drewniane klocki o przekroju 50 x 50 mm, odpowiednio zaimpregnowane środkiem antyseptycznym. Odstępy między prętami muszą dokładnie odpowiadać szerokości rolki używanego materiału.

Kilka słów o wyborze materiału termoizolacyjnego. Na współczesnym rynku budowlano-remontowym można znaleźć wiele opcji dla różnych właściwości, jakości i kategorii cenowej. Ale do tej pory najbardziej rozpowszechnioną i pożądaną jest wełna mineralna. Na popularności zyskują również syntetyczne miękkie deski. Te nieorganiczne materiały są trwałe, ognioodporne, nie pochłaniają wilgoci i późniejszego rozkładu, a także nie interesują małych gryzoni i owadów.

Instalacja warstwy termo-paroizolacyjnej

Grubość warstwy materiału izolacyjnego zależy bezpośrednio od konstrukcji izolowanej powierzchni. Należy zauważyć, że podłoga wanny, zarówno drewniana, jak i betonowa, jest izolowana zgodnie z określoną technologią, a praca ta jest na tyle pracochłonna, że poświęcić jej osobny artykuł. Teraz rozważamy izolację ścian i sufitu tradycyjnej drewnianej wanny.

Strop poddawany jest znacznie dokładniejszej izolacji niż ściany, dlatego warstwa wełny mineralnej na nim powinna być dwukrotnie grubsza. Wynika to z faktu, że gorące powietrze w łaźni parowej unosi się i to przez sufit następuje maksymalna utrata ciepła.

Tak więc rama wcześniej wykonana z belek jest instalowana na powierzchni i ostrożnie mocowana za pomocą wkrętów samogwintujących lub tulei. W kroku między prętami umieszcza się równe cięcie materiału izolacyjnego. Powinien ściśle przylegać, bez wolnych przestrzeni i zakładek. Krawędzie materiału mocuje się za pomocą zszywacza konstrukcyjnego.

Pod koniec układania wełny mineralnej przychodzi czas na kolejny etap - paroizolację. W tym celu najczęściej stosowana jest folia aluminiowa, która nie tylko chroni izolację przed parą i wilgocią, ale ma również właściwości odblaskowe. Dzięki tej jakości folia tworzy w łaźni parowej tzw. „Efekt termosu”, który na długo zatrzymuje ciepło w pomieszczeniu.

Aby zainstalować warstwę paroizolacyjną, będziesz potrzebować:

• Folia aluminiowa w wymaganej ilości;
• Cienkie listwy do toczenia;
• Małe gwoździe do tapet lub zszywacz budowlany;
• Taśma klejąca lub taśma klejąca.

W przypadku paroizolacji najlepiej jest wziąć folię o grubości 65 mikronów. Ten materiał jest optymalny pod względem gęstości i wytrzymałości, z którym łatwo się pracuje.

W pierwszej kolejności przygotuj skrzynię. Ponieważ pomieszczenie łaźni i łaźni parowej jest małe, łatwo będzie wykonać skrzynię, wpychając listwy do ramy warstwy termoizolacyjnej.

Następnie arkusze folii mocuje się do skrzyni za pomocą gwoździ do tapet lub zszywacza. Powinny być jednak dobrze, ale niezbyt ciasne i starannie wyrównane. Zakładka arkuszy na siebie nie powinna być większa niż 5 cm Ponieważ warstwa paroizolacyjna musi być ciągła, na wszystkich połączeniach blachy łączy się taśmą.

Główny warunek zastosowanych materiałów: muszą być przyjazne dla środowiska, a wystawione na działanie ciepła i wilgoci nie mogą wydzielać obcych zapachów o charakterze chemicznym. Dlatego do dekoracji wnętrza wanny nie stosuje się powszechnie stosowanych materiałów budowlanych, takich jak papa, papa czy szklanka.

Podszewka do łaźni parowej

Po wykonaniu „kanapki” izolacji wodnej, cieplnej i paroizolacyjnej przechodzimy do końcowego etapu - licowania ścian i sufitu w pomieszczeniu za pomocą okładziny. Tradycyjnie na okładziny wybierane jest naturalne drewno, głównie drewno liściaste, takie jak lipa, klon, osika i olcha. Materiały te są optymalne pod względem jakości, właściwości, a ponadto ich cena jest niska. Deski z drewna iglastego mogą uwalniać smołę pod wpływem ciepła, co jest nieprzyjemne dla skóry. Jeśli mimo wszystko aromat iglasty w wannie jest dla Ciebie bardzo ważny, wybierz cedr. Ma dużą gęstość i niską zawartość żywicy.

Wybierając materiał na podszewkę, przestrzegaj następujących wymagań:

• Wysoka gęstość drewna zapewni odporność na wysoką wilgotność i ochronę przed gniciem;
• Najniższa lub brak żywic tak bardzo, jak to możliwe;
• Powierzchnia deski musi być absolutnie gładka, bez przerw i sęków;
• Drzewo powinno mieć niską przewodność cieplną, to znaczy nie powinno zbytnio się nagrzewać, aby nie spowodować oparzeń skóry.

Zamontuj ramę wykonaną z prętów na zamontowanej warstwie paroizolacyjnej, która utrzyma okładzinę na sobie. Następnie wypełnij deski pojedynczo, ostrożnie dopasowując je drewnianym młotkiem. Do mocowania można użyć gwoździ lub wkrętów samogwintujących, głównym warunkiem jest zakopanie czapek w powierzchni, aby późniejsi miłośnicy zabiegów kąpielowych nie zostali zranieni w procesie.

Zwykle położenie podszewki, gdy poszycie jest poziome lub pionowe. Metoda pionowa jest prostsza i może być stosowana w dowolnym kierunku. Przy metodzie poziomej wykładzinę należy wypychać od dołu do góry, aby woda nie dostała się do spoin i rowków.

Najczęściej podszewka jest zapinana w tajemnicy. W tym celu na każdej desce wycina się rowki, które nakładają się na siebie. Zapewni to ściślejsze dopasowanie, co oznacza ochronę warstw izolacyjnych i wewnętrznej powierzchni podszewki przed wilgocią i zmianami temperatury.

Film o dekoracji wnętrza wanny

Po zakończeniu wszystkich etapów aranżacji kąpieli pozostaje ostatni szlif - stworzenie wygodnego i przytulnego wnętrza. To doskonały pretekst do wykazania się wyobraźnią, aby później wakacje przyniosły Ci wyjątkową przyjemność, a zabiegi kąpielowe są nie tylko estetyczne, ale także poprawiające zdrowie. Życzymy lekkiej pary!