Microsporia U Kotów: Zdjęcia Znaków Na Ciele Zwierzęcia, Diagnoza I Leczenie W Domu (maści, Szczepionki I Inne środki)

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 22:41

Microsporia: jak uratować futro z futra kota

Po znalezieniu łysych plam na futrze kota właściciel często podejrzewa infekcję grzybicą. W tej chwili ważne jest, aby nie ulegać frustracji ani panice - grzybica jest uleczalna, najważniejsze jest, aby działać poprawnie.

Zadowolony

• 1 Czym jest mikrosporia u kotów

  • 1.1 Przyczyny mikrosporii
  • 1.2 Czynniki rozwoju choroby

• 2 Formy choroby

  2.1 Jak rozwija się mikrosporia

• 3 Rozpoznanie mikrosporii u kotów

• 4 Jak leczyć chorobę w domu

  • 4.1 Pierwsza pomoc dla zwierzaka

  • 4.2 Schemat leczenia w zależności od stadium choroby

    4.2.1 Galeria zdjęć: mikrosporyczne zmiany skórne u kotów

  • 4.3 Leki do miejscowego leczenia mikrosporii

    • 4.3.1 Maści
    • 4.3.2 Rozwiązania
    • 4.3.3 Szampony
  • 4.4 Leki stosowane w terapii systemowej
  • 4.5 Szczepionki

  • 4.6 Tabela: Przegląd leków stosowanych w leczeniu mikrosporii

    4.6.1 Galeria zdjęć: leki stosowane w leczeniu mikrosporii

  • 4.7 Skuteczne środki ludowe
  • 4.8 Zasady przeprowadzania zabiegów medycznych
  • 4.9 Wideo: Leczenie porostów u zwierząt domowych
  • 4.10 Opieka nad chorymi zwierzętami
  • 4.11 Wideo: diagnostyka i leczenie porostów u kotów
• 5 Cechy klinicznych objawów mikrosporii u ciężarnych kotek i kociąt
• 6 Zapobieganie chorobom
• 7 Niebezpieczeństwo mikrosporii dla ludzi i innych zwierząt
• 8 Zalecenia lekarzy weterynarii

Co to jest mikrosporia u kotów

Microsporia to choroba grzybicza atakująca skórę i jej pochodne - włosy i pazury.

Czynnikiem wywołującym mikrosporię jest grzyb z rodzaju Microsporum, najczęściej chorobę kotów wywołuje gatunek Microsporum sanis - ponad 90%; a także Microsporum gypseum.

Rezerwuarem Microsporum canis są chore zwierzęta - koty, psy; jest głównym czynnikiem sprawczym mikrosporii

Wszystkie rodzaje patogenów rozmnażają się przez zarodniki, a także mają postać wegetatywną - grzybnię. Jeśli spojrzysz na dotknięte chorobą włosy przez mikroskop, zobaczysz losowo rozmieszczone zarodniki, które mogą znajdować się zarówno w mieszku włosowym, jak i wewnątrz niego, oraz włókna grzybni w samym włosie, zwłaszcza w jego dystalnej (oddalonej od skóry) części.

Czynnik sprawczy charakteryzuje się odpornością w środowisku zewnętrznym: pozostaje w wełnie zarażonych zwierząt od 2 do 5 lat; w glebie - do 2 miesięcy, gdzie może dodatkowo rozmnażać się w odpowiednich warunkach. Formy wegetatywne mogą zostać zniszczone przez ekspozycję na formaldehyd 1–3% przy stosowaniu roztworu przez 15 minut, przy roztworach alkalicznych 5–8% - przez 20 minut. Dezynfekcja jest możliwa poprzez gotowanie przez trzy minuty.

Przyczyny mikrosporii

Źródłem zakażenia są zakażone zwierzęta, zwłaszcza bezpańskie koty i psy, które przyczyniają się do swobodnego przenoszenia patogenu i utrzymania jego ogniska poprzez zanieczyszczenie ich siedliska zakażoną wełną, płytkami naskórka (górną warstwą skóry) oraz odpadającymi strupami. Zakażenie jest możliwe zarówno poprzez kontakt bezpośredni, jak i pośredni - poprzez artykuły pielęgnacyjne, pościel, zabawki, ubrania, meble. Zarodniki grzybów mogą również znajdować się w powietrzu.

Czynniki rozwoju choroby

W przypadku napotkania patogenu rozwój choroby nie występuje we wszystkich przypadkach. Układ odpornościowy zarówno kotów, jak i ludzi jest w stanie skutecznie tłumić patogen mikrosporii w jamie ustnej i zapobiegać rozwojowi choroby. Podatność na choroby powoduje słabą odpowiedź odporności komórkowej.

Pod wpływem czynników osłabiających ochronne działanie odporności dochodzi do infekcji. Również uzyskanie dużej dawki zakaźnej patogenu predysponuje do infekcji.

Czynniki predysponujące do rozwoju mikrosporii to:

• wysoka częstotliwość kontaktów z chorymi zwierzętami;
• swobodne chodzenie zwierzaka;
• wiek - kocięta do 12 miesiąca życia i dorosłe zwierzęta są najbardziej podatne po 10 latach;

• rasa - szczególnie predysponowane są koty perskie i himalajskie w każdym wieku, niezależnie od warunków przetrzymywania;

  

  Kot perski jest bardzo podatny na mikrosporię, dlatego wymaga szczególnej dbałości o stan sierści i skóry.

• długość sierści - mikrosporia częściej dotyka kotów długowłosych, wynika to z faktu, że ich sierść gromadzi zarodniki grzybów w znacznie większej ilości niż u kotów krótkowłosych;
• zatłoczona zawartość kotów;
• stosowanie typowych narzędzi do pielęgnacji.

Czynniki osłabiające układ odpornościowy obejmują:

• choroba zakaźna;
• zaostrzenie chorób przewlekłych;
• ciąża;
• stres (prawdopodobnie nawet z powodu przeprowadzki lub nowego zwierzaka / członka rodziny w domu);
• pasożyty zewnętrzne (pchły);
• helminthiasis;
• przyjmowanie niektórych leków (kortykosteroidy, cytostatyki);
• niedożywienie.

Formy choroby

Do rozwoju choroby konieczne jest przedostanie się zarodników patogenu do skóry kota. Kiedy układ odpornościowy jest osłabiony, zarodniki kiełkują na powierzchni skóry i wnikają do mieszków włosowych, a następnie niszczą włosy. W miejscu wzrostu grzyba pojawia się stan zapalny i swędzenie skóry. Ważne jest również, aby zdrowe koty (i psy) z silnym układem odpornościowym mogły przenosić na futrze zarodniki grzybów, zarażając inne zwierzęta i ludzi, ale same nie chorują (bezobjawowe przenoszenie).

Okres inkubacji trwa 1–4 tygodnie, ale nie ma to większego znaczenia, ponieważ we wczesnych stadiach choroba przebiega subtelnie.

Kliniczne postacie choroby:

• Powierzchowne - objawiające się wypadaniem włosów i złuszczaniem się skóry, wyrażające się w różnym stopniu: od małych i subtelnych obszarów po rozległe obszary uszkodzeń. U niektórych kotów reakcja zapalna rozpoczyna się od oddzielenia wysięku, który po wyschnięciu tworzy strupy.
• Postać nietypowa - tworzy obszary z przerzedzoną sierścią lub bezwłosą bez stanu zapalnego, sierść staje się zaniedbana, włosy stają się łamliwe, może pojawić się łupież. Czasami choroba przebiega jako wzmożone wylinki, po którym gęstość sierści charakterystyczna dla chorego kota nie powraca.
• Folikularny - rzadko u kotów. Charakteryzuje się wyraźnym stanem zapalnym skóry z tworzeniem się ropni i ropnych strupów. Postępuje z przyczepieniem się wtórnej flory bakteryjnej, zwykle kokosowej.

Jak rozwija się mikrosporia

U kotów ogniska mikrosporii mogą pojawić się wszędzie, ale częściej dotyczy to głowy, łap i ogona:

1. Początkowo na skórze pojawiają się ledwo widoczne plamki łuszczącej się skóry, czasami wysypka, może być niewielka liczba strupów. Często na początku choroba pozostaje niezauważona, zwłaszcza jeśli zwierzę ma długie włosy.
2. Na dotkniętych obszarach dochodzi do wypadania włosów z utworzeniem okrągłych łysych plam pokrytych szarawą skórą, która jest łuszcząca się z tworzeniem się łusek.
3. W przypadku braku leczenia zmiany powiększają się, zlewają ze sobą i tworzą rozległe powierzchnie bez wełnianej osłony. Wraz z lokalizacją ognisk na łapach mogą być zaangażowane pazury, które zaczynają złuszczać i deformować się, a także opuszki łap.

Diagnoza mikrosporii u kotów

Dla diagnozy duże znaczenie mają dane z badań, zebranie informacji o rozwoju choroby, a także ogólne informacje o stanie zdrowia kota i warunkach jego utrzymania. Doświadczeni właściciele są w stanie samodzielnie podejrzewać grzybicze uszkodzenie skóry u kota. Ale także kompetentni właściciele kotów i lekarze weterynarii wiedzą o istnieniu grupy chorób o charakterze niegrzybiczym, którym towarzyszy tworzenie się plam łysienia plackowatego (łysienie). Obejmują one:

• pasożytnicze choroby skóry (świerzb, nużyca);
• alergiczne zapalenie skóry;
• bakteryjne zapalenie skóry;
• patologia endokrynologiczna;
• niedobór witamin, zwłaszcza brak witaminy A;
• łojotok;
• naprężenie;
• choroby onkologiczne.

Niemożliwe jest potwierdzenie rozpoznania mikrosporii bez udziału lekarza weterynarii, nawet jeśli weźmiemy pod uwagę widoczność objawów

Aby potwierdzić i odróżnić diagnozę, stosuje się:

• Badanie zmienionej chorobowo sierści, a także zeskrobanie skóry pod mikroskopem w celu wykrycia grzybni grzybów i ich zarodników. Odnosi się do wyrażonych metod diagnostycznych. Pozwala postawić diagnozę w połowie przypadków.
• Zastosowanie lampy Wooda nawiązuje do metod ekspresowych. Pod promieniami ultrafioletowymi lampy Wooda obszary sierści dotknięte mikrosporozą świecą na zielono ze względu na efekt luminescencji. Jednak metoda jest skuteczna tylko w przypadku części szczepów Microsporum canis, co ogranicza jej wartość diagnostyczną. Metoda może być przydatna, gdy trzeba szybko przeprowadzić diagnostykę przesiewową dużej liczby zwierząt.
• Hodowla patogenu na pożywkach to dokładna metoda, która pozwala na wyizolowanie patogenu poprzez wysianie zebranego materiału na pożywki w laboratorium bakteryjnym. Charakteryzuje się dużą dokładnością, ale wymaga znacznej ilości czasu - do 10 dni.

Lampa Wooda pozwala wykryć ogniska mikrosporii, które jasno świecą pod wpływem promieniowania ultrafioletowego

Jak leczyć chorobę w domu

W domu recepty weterynarza są realizowane. Niemożliwe jest radzenie sobie z patogenem przez samoleczenie, więc nie ma potrzeby tracić czasu.

Pierwsza pomoc dla zwierzaka

Pierwszą pomocą dla zwierzaka, jeśli stwierdzi łuszczenie się, łuski, ogniska przerzedzenia sierści lub łysienia na skórze, zostanie dostarczona do lekarza weterynarii w celu zbadania i postawienia diagnozy. Istnieje wiele chorób charakteryzujących się ogniskowym wypadaniem włosów i nie wszystkie są skórne. W żadnym wypadku nie należy kąpać zwierzaka. Spowoduje to rozprzestrzenienie się infekcji grzybiczej na nowe obszary skóry i sierści z utworzeniem rozległych stref infekcji grzybiczej.

Schemat leczenia w zależności od stadium choroby

Przy ograniczonych zmianach skórnych przy ogólnie zadowalającym stanie zwierzęcia leczenie przeprowadza się przy codziennym stosowaniu miejscowych środków przeciwgrzybiczych - roztworów, maści, sprayów.

Przy rozległym charakterze zmiany, zwłaszcza przy infekcji pazurów, a także przy nieskuteczności terapii miejscowej, stosuje się leki przeciwgrzybicze o działaniu ogólnoustrojowym. Dodatkowo możesz potrzebować leków z innych grup, na przykład:

• keratolityki - z wyraźnym procesem łuszczenia i zgrubienia naskórka z powodu infekcji grzybiczej w celu ułatwienia penetracji aktywnych składników lokalnych leków przeciwgrzybiczych;
• antybiotyki - na wtórne bakteryjne zapalenie skóry;
• hepatoprotektory (leki chroniące wątrobę) - jako osłona przed hepatotoksycznym działaniem ogólnoustrojowych leków przeciwgrzybiczych;
• immunostymulanty - z rozległymi zmianami.

Galeria zdjęć: mikrosporyczne zmiany skórne u kotów

Kocięta poniżej pierwszego roku życia łatwo zarażają się mikrosporią z powodu niedojrzałości układu odpornościowego

Microsporia często atakuje nogi i ogon

Lokalizacja ogniska mikrosporii w okolicy ucha często powoduje zapalenie ucha zewnętrznego

Microsporia powoduje uszkodzenie skóry poduszek łap, przestrzeni międzypalcowych, a także pazurów, prowadząc do ich deformacji

Leki do miejscowego leczenia mikrosporii

Leki do miejscowego leczenia mikrosporii można stosować samodzielnie lub w połączeniu z terapią ogólnoustrojową.

Maści

Maści stosuje się do leczenia małych zakażonych obszarów. Ich stosowanie często ogranicza fakt, że koty je liżą. Stosuje się maści i kremy:

• działanie przeciwgrzybicze:

  • Mikonazol;
  • Ekodax;
  • Mykoseptyna;
  • Nizoral;
  • Klotrimazol;

• zawierające smołę, siarkę i kreolinę - środki te są toksyczne i skuteczne, jeśli chodzi o oszczędność pieniędzy stosowane są u zwierząt z początkowymi postaciami choroby:

  • Maść siarkowa;
  • Maść Yam;
  • Zoomycol;
  • Enikonazol.

Rozwiązania

Do leczenia mikrosporii można zastosować rozwiązania:

• imaverola - kąpiel i opryskiwanie;
• thermikona - wygodna forma sprayu;
• Exoderil.

Roztwory nakłada się zarówno na sierść, jak i na porost włosów.

Szampony

Szampony działają krótkotrwale i nie są stosowane samodzielnie do leczenia, ale mogą mieć pozytywny wpływ. Szampony są używane:

• Lekarz;
• Formuła weterynaryjna ANTYSEPTYCZNA I PRZECIWGRZYBICOWA;
• Nizoral.

Stosowanie szamponów pozwala zarówno na zmniejszenie ilości patogenu na skórze i sierści kota, jak i zapobieganie skażeniu zarodnikami otaczającej przestrzeni

Leki do terapii ogólnoustrojowej

Leki do terapii ogólnoustrojowej są przepisywane przez długi czas, minimalny kurs to 6-8 tygodni:

• itrakonazol (Sporanox, Irunin, Intranox) - najskuteczniejszy lek do leczenia grzybicy skóry u kotów;
• terbinafina;
• flukonazol;
• gryzeofulwina (Grison-250) jest starszym i bardziej toksycznym, ale skutecznym lekiem, obecnie praktycznie nie używanym.

Szczepionki

Ponieważ zakażenie grzybicze skóry charakteryzuje osłabienie układu odpornościowego, w niektórych przypadkach zastosowanie szczepionek wydaje się właściwe. Zawierają inaktywowane zarodniki grzybów jako antygen i są przepisywane zarówno w celach terapeutycznych („prowokujące”, nie pozwalają patogenowi przejść do postaci przewlekłej i przyczyniają się do jego maksymalnej eksterminacji środkami przeciwgrzybiczymi), jak i profilaktycznie (w celu wytworzenia odporności i odporność na zakażenia grzybicami skóry) …

Lekarze weterynarii stosują szczepionki:

• Microderm;
• Polivac;
• Vakderm.

W celach profilaktycznych stosuje się je dwukrotnie w odstępie 2 tygodni, odporność rozwija się miesiąc po szczepieniu. W celach terapeutycznych szczepionkę podaje się 3 do 5 razy. Decyzję o potrzebie szczepienia podejmuje wyłącznie lekarz weterynarii na podstawie charakterystyki przebiegu choroby. Szczepienia nie są szeroko stosowane w leczeniu lub zapobieganiu chorobom.

Tabela: przegląd leków stosowanych w leczeniu mikrosporii

Narkotyk	Struktura	Zasada działania	Cena, ruble
Irunin	Itrakonazol	Ogólnoustrojowy środek przeciwgrzybiczy. Daj z jedzeniem. Nie używać, gdy: ciąża; dekompensacja czynności wątroby i nerek; choroba serca; upośledzenie słuchu. Może osłabiać apetyt. Jest najskuteczniejszym i najbezpieczniejszym z leków ogólnoustrojowych, można go stosować u kociąt o wadze powyżej 2 kg.	od 237
Imaverol, emulsja	Enilkonazol	Lokalny środek przeciwgrzybiczy. Charakteryzuje się wysoką skutecznością i niską toksycznością, ponieważ substancja czynna nie przenika do krwi. Służy do leczenia kociąt, kotek w ciąży. Roztwór roboczy przygotowuje się z 1 części Imaverol i 50 części ciepłej wody. Należy go zużyć w ciągu 24 godzin. Dotknięty obszar jest traktowany powstałym roztworem nakładającym się na jego granice, aby zapobiec rozwojowi wełny.	2990
Thermicon, spray	Terbinafina	Środek przeciwgrzybiczy o szerokim spektrum działania do stosowania miejscowego. Przed aplikacją dotknięte obszary myje się wodą z mydłem i suszy. Stosuj 2 razy dziennie.	od 220
Klotrimazol, maść i krem	Klotrimazol	Środek przeciwgrzybiczy do użytku miejscowego, ma zdolność wchłaniania się do krwiobiegu i działa embriotoksycznie. Nie przepisywany w czasie ciąży. Stosuje się 2-3 razy dziennie.	od 43
Szampon Nizoral	Ketokonazol	Szampon nakłada się na sierść, spienia, utrzymuje przez 5 minut, a następnie spłukuje. Stosowany raz na 5 dni przez 2-4 tygodnie. Nie pozwól kotowi polizać szamponu. Stosowanie w ciąży - jeśli zamierzone korzyści przewyższają spodziewane ryzyko.	950
Maść Yam	kwas salicylowy; terpentyna; lanolina.	Ma działanie przeciwgrzybicze, przeciwbakteryjne i keratolityczne. Nakłada się 1-2 razy dziennie na dotknięty obszar, przekraczając jego powierzchnię o 3 cm. Kurs trwa 8-10 dni. Nie pozwól, aby maść zlizała się.	50
Szampon "Doctor"	Wspinaczka	Działa przeciwgrzybiczo, niweluje podrażnienia, dezodoryzuje. Piankę z szamponu namoczyć przez 5-7 minut na sierści kota i spłukać. Stosuje się raz na 3 dni. Powoduje wzrost łuszczenia się skóry.	280
Szampon Formuła weterynaryjna ANTYSEPTYCZNA I PRZECIWGRZYBICOWA	ketokonazol; chlorek benzetoniowy; lanolina; aloes.	Ma działanie przeciwgrzybicze, przeciwbakteryjne i przeciwświądowe. Produkt spienić, wetrzeć w skórę kota i moczyć przez 5-10 minut. Stosowany dwa razy w tygodniu przez 6-8 tygodni.	400
Vaccine Microderm	Inaktywowane zarodniki grzybów wywołujących trichofitozę i mikrosporię	Szczepionka do zapobiegania i leczenia trichofitozy i mikrosporii. Wprowadzany domięśniowo, stosowany u kociąt od 1,5 miesiąca. Przeciwwskazania: choroba zakaźna; gorączka; druga połowa ciąży.	150-200

Galeria zdjęć: leki stosowane w leczeniu mikrosporii

Imaverol to lek na bazie enilkonazolu, stosowany w postaci rozcieńczonej emulsji

Irunin to lek syntetyczny o szerokim spektrum działania, którego stosowanie powoduje śmierć patogennych i oportunistycznych grzybów

Microderm to lek przeznaczony do zapobiegania i leczenia mikrosporii i trichofitozy, czyli grzybicy skóry u kotów i psów

Thermicon to przeciwgrzybiczy spray do użytku zewnętrznego.

Veterinary Formula ANTISEPTIC & ANTIFUNGAL szampon - szampon przeciwgrzybiczy i przeciwdrobnoustrojowy, który łagodzi swędzenie i likwiduje objawy grzybiczego zapalenia skóry

Nizoral to jeden z najskuteczniejszych środków przeciwgrzybiczych dla kotów

Skuteczne środki ludowe

Nie ma środków ludowych na mikrosporię. Infekcja ta stanowi zagrożenie zarówno dla innych zwierząt domowych, jak i ludzi, a także regularne koszty pracy związane z dezynfekcją siedliska chorego zwierzaka, dlatego wymaga skutecznego leczenia. Nie trać czasu i pokładaj nadzieje w środkach ludowej.

Zasady przeprowadzania zabiegów medycznych

Podczas leczenia mikrosporii nie jest zwykle stosowane więcej niż 2 różne formy leków przeciwgrzybiczych, aby zapobiec ich toksycznemu działaniu podczas kumulacji. Dlatego należy wziąć pod uwagę całkowitą ilość substancji czynnych w obu zastosowanych środkach - przy narażeniu miejscowym i ogólnoustrojowym.

Niemożliwe jest przerwanie kuracji lekami przeciwgrzybiczymi bez uzasadnionego powodu, np. W przypadku wystąpienia alergii, gdyż może to skutkować powstaniem lekooporności patogenu.

Przy stosowaniu produktów lokalnych należy przestrzegać następujących zasad:

• Jeżeli powierzchnia przeznaczona do zabiegu pokryta jest zaschniętym wysiękiem lub łuskami naskórka, przed zastosowaniem środka przeciwgrzybiczego należy ją wstępnie przygotować:

  1. Namoczyć strupy skóry ciepłą wodą lub 3% nadtlenkiem wodoru i usunąć.
  2. Potraktuj obszar 1–2% wodnym roztworem chlorheksydyny.
  3. Potraktuj skórę mieszaniną 1: 1 kwasu salicylowego 10% i alkoholową nalewką jodową 5%; przeprowadzać przetwarzanie co drugi dzień przez 6-10 dni.
  4. Zastosuj środek przeciwgrzybiczy (maść, krem, spray).
• Lepiej jest nakładać roztwory zarówno wzdłuż sierści, jak i przeciw jej rozrostowi - dla niezawodności przy wychwytywaniu zdrowych obszarów wzdłuż promienia ogniska do 3 cm.

• Szamponów i maści nie należy zlizać. Możesz użyć kołnierza ochronnego.

  

  Zaleca się noszenie obroży ochronnej, aby zapobiec zlizaniu się leków na kota.

Skuteczność leczenia ocenia się na podstawie kryteriów wizualnych, a także danych laboratoryjnych. W przypadku ustąpienia objawów klinicznych mikrosporii zabiegi lecznicze należy kontynuować do 2 kolejnych ujemnych testów laboratoryjnych w odstępie 2 tygodni. Tylko w tym przypadku kota uważa się za wyleczonego.

Wideo: leczenie porostów u zwierząt domowych

Opieka nad chorym zwierzęciem

We wszystkich przypadkach mikrosporii stan zwierzęcia należy omówić z lekarzem weterynarii, ponieważ może wymagać poprawy, zwłaszcza odżywiania. Podejmuje się działania w celu odizolowania chorego zwierzęcia, zwłaszcza od dzieci, osób starszych i innych zwierząt domowych.

Kwestia konieczności całkowitego obcięcia włosów u kotów długowłosych jest kontrowersyjna, ponieważ z jednej strony ułatwia leczenie dotkniętych obszarów, z drugiej strzyżenie zawsze wiąże się z mikrourazami skóry i przyczynia się do rozprzestrzeniania się grzyba. Zarażone są również narzędzia używane do pielęgnacji kotów, które bez leczenia (suchy piec, komora paraformaliny, roztwory alkaliów i formaliny) stają się źródłem infekcji. Dlatego potrzebę strzyżenia włosów dla każdego zwierzęcia określa indywidualnie lekarz prowadzący. W przypadku zmian ogniskowych zdrową wełnę dookoła miejsca przycina się o 2-3 cm, lepiej spalić przyciętą wełnę, a nożyczki zdezynfekować.

Opieka nad chorym zwierzakiem odbywa się za pomocą rękawiczek, aby zapobiec infekcjom odzieży można założyć jednorazowe peleryny z apteki, ochraniacze na buty, a sierść schować pod czapkę. Po kontakcie ze zwierzakiem dokładnie umyj ręce mydłem, możesz je przetrzeć wodnym roztworem chlorheksydyny.

Będziesz musiał poświęcić dużo uwagi sprzątaniu lokalu. Używanie odkurzacza jest wątpliwe, ponieważ modele z workiem wydmuchują powietrze (i zarodniki) z powrotem. Podczas używania odkurzaczy myjących zarodniki przedostaną się do filtrów, a następnie z powrotem do powietrza po wyschnięciu filtrów. Dlatego najlepiej czyścić mopem - do gładkich powierzchni, wytwornicą pary - do mebli tapicerowanych i dywanów, budek dla kotów. Do wycierania mebli najlepiej użyć roztworu Imaverol - nie zepsuje go, w mieszkaniu można też zastosować bomby dymne Clinafarm.

Clinafarm zawiera enilkonazol - syntetyczny fungicyd o szerokim spektrum działania, który ma destrukcyjny wpływ na grzyby i ich zarodniki, dym w przeciwieństwie do innych środków przenika do wszystkich szczelin

W przypadku powierzchni nie kapryśnych przetrzyj roztworami:

• wybielacz chlorowy 1:10;
• 1–2% roztwór chlorheksydyny;
• 2% aldehydu glutarowego;
• 3% roztwór chloraminy.

Tkaniny używane przez kota pierze się w gorącej wodzie, najlepiej z wybielaczem chlorowym, a następnie prasuje gorącym żelazkiem. Przedmioty, których nie można rzetelnie przetworzyć, należy ocenić pod kątem możliwości ich zbycia.

Wideo: diagnostyka i leczenie porostów u kotów

Cechy klinicznych objawów mikrosporii u ciężarnych kotek i kociąt

Zarówno kocięta, jak i ciężarne kotki są narażone na rozwój mikrosporii. Kocięta najczęściej rozwijają powierzchowną formę. W zaawansowanych przypadkach, wraz z rozwojem postaci pęcherzykowej na tle przyczepu wtórnej flory bakteryjnej, może dojść do śmierci kociaka.

U ciężarnych kotek na tle fizjologicznego niedoboru odporności może pojawić się jednocześnie kilka małych ognisk mikrosporii. Po porodzie kocięta od chorych kotów są wycofywane i sztucznie karmione.

Leczenie ciężarnych kotek przeprowadza się za pomocą emulsji Imaverol. Nie stosuje się leków do terapii ogólnoustrojowej.

Imaverol jest również stosowany w leczeniu małych kociąt.

Zapobieganie chorobie

Środki zapobiegawcze obejmują:

• wykluczenie kontaktu kota z bezpańskimi zwierzętami;
• regularne czyszczenie wraz z dezynfekcją miejsca trzymania zwierzęcia;
• dobre odżywianie;
• regularne monitorowanie stanu sierści;
• terminowe szczepienia, odrobaczanie, leczenie przeciwko pasożytom zewnętrznym;
• badania profilaktyczne przez lekarza weterynarii;
• szczepienie (na podstawie decyzji lekarza weterynarii ze wskazań epidemiologicznych), które przeprowadza się dwa razy w roku;
• badania przesiewowe w kierunku trichofitozy nowych zwierząt domowych, zwłaszcza zabranych z ulicy, w celu zapobiegania infekcjom ludzi i zwierząt domowych.

Niebezpieczeństwo mikrosporii dla ludzi i innych zwierząt

Microsporia jest chorobą wysoce zaraźliwą zarówno dla ludzi, jak i dla zwierząt domowych mieszkających z chorym kotem, dlatego wymaga kwarantanny. U ludzi porosty powodują zmiany skórne o kształcie pierścieniowym lub okrągłym, które towarzyszą stanom zapalnym i silnym swędzeniem.

Grzybica to wysoce zaraźliwa (zaraźliwa) infekcja skóry, włosów lub paznokci.

Zalecenia weterynarza

Microsporia jest zaraźliwą chorobą kotów wywoływaną przez grzyby i występuje z uszkodzeniem skóry, włosów i pazurów. Inne koty i psy są źródłem infekcji. Ponieważ mikrosporia jest wysoce zaraźliwa dla ludzi i innych zwierząt domowych, ogromne znaczenie ma izolacja chorego kota, przestrzeganie zasad higieny osobistej podczas komunikowania się z nim, a także regularne traktowanie pomieszczenia środkami dezynfekującymi. Zabieg jest długi i pracochłonny, ale w zdecydowanej większości przypadków mikrosporia jest dobrze wyleczona.