Roztocze Uszne (otodektoza) U Kotów I Kotów: Zdjęcia, Objawy Choroby I Jej Leczenie W Domu (w Tym Kociak), Recenzje

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 22:41

Otodektoza: jak uratować uszy kota

Otodektoza jest najczęstszą przyczyną zapalenia ucha środkowego u kotów i jest wysoce zaraźliwa. Jeśli zauważysz wydzielinę w uszach swojego zwierzaka, pierwszym krokiem jest wykluczenie inwazji świerzbowca usznego.

Zadowolony

• 1 Jak wygląda roztocza u kotów

  • 1.1 Gatunki i etapy cyklu życia
  • 1.2 Czy widzisz to gołym okiem
  • 1.3 Najbardziej aktywne czasy
  • 1.4 Zagrożenie dla ludzi
• Jak występuje inwazja świerzbowca usznego u kotów?

• 3 Objawy otodektozy

  3.1 Galeria zdjęć: objawy otodektozy

• 4 Rozpoznanie otodektozy

• 5 Leczenie otodektozy

  • 5.1 Leczenie farmakologiczne otodektozy
  • 5.2 Galeria zdjęć: leki stosowane w leczeniu otodektozy
  • 5.3 Tabela: leki stosowane w leczeniu otodektozy
  • 5.4 Wideo: otodektoza u zwierząt domowych
  • 5.5 Tradycyjne leki w leczeniu otodektozy
  • 5.6 Jak prawidłowo czyścić uszy kota

• 6 Dlaczego zintegrowane podejście do leczenia zwierząt jest ważne?

  6.1 Wideo: Leczenie otodektozy u zwierząt domowych

• 7 Możliwe powikłania otodektozy
• 8 Otodektoza u kociąt
• 9 Leczenie otodektozy u ciężarnych kotek
• 10 Zapobieganie otodektozie
• 11 Opinie właścicieli kotów na temat leczenia otodektozy

Jak wygląda roztocza u kotów?

U kotów świerzbowce uszne powodują zapalenie ucha zewnętrznego (zapalenie ucha środkowego) pochodzenia pasożytniczego.

Gatunki i etapy cyklu życia

Czynnikiem sprawczym jest roztocz uszny - Otodectes cynotis, należący do grupy roztoczy roztoczowych. Ma eliptyczny kształt ciała, przyssawki na niesegmentowanych łapach i aparat ustny typu gryzącego. Kleszcz żeruje na zewnętrznej warstwie nabłonka - naskórku, a także na płynie tkankowym. Samce mają cztery pary łap, podczas gdy samice czwartą parę są słabo rozwinięte. Rozmiar roztocza usznego wynosi od 0,3 do 0,7 mm długości i od 0,47 do 0,55 mm szerokości. Samice są nieco większe niż samce. Każda samica w ciągu swojego życia jest w stanie złożyć kilkaset jaj, podtrzymując przebieg choroby. Średni cykl rozwoju kleszcza wynosi 21 dni:

1. Po 4 dniach z jaja wyłania się larwa, która po 3–12 dniach aktywnego karmienia staje się protonimfą.
2. Po linieniu protonimfa przekształca się w deutonimfę.
3. Daytonymph po kolejnym wylince staje się dorosłą formą pasożyta - imago; samice świerzbowca usznego zaczynają się rozmnażać już w fazie deutonimicznej.

W cyklu rozwojowym świerzb uszny przechodzi przez stadium jaja, larwy, dwa stadia nimfy, zanim stanie się postacią dorosłą - imago

W środowisku o temperaturze pokojowej mogą utrzymywać się do 12 tygodni, gotowanie zabija je natychmiast.

Czy widzisz to gołym okiem?

Biorąc pod uwagę niewielki rozmiar patogenu, bardzo trudno jest go zobaczyć gołym okiem. W niektórych przypadkach, gdy roztocza są wystarczająco duże, można je zobaczyć, umieszczając zainfekowaną woskowinę na czarnym papierze. Roztocza wyglądają jak bardzo małe, białawe kropki, mniej więcej o połowę mniejsze od semoliny, rozprzestrzeniające się po papierze. W ten sposób nie będzie możliwe zidentyfikowanie patogenu, dlatego diagnozę podejmuje się na podstawie laboratoryjnych metod badawczych.

Najbardziej aktywny czas

Roztocza uszne są aktywne przez cały sezon, ale infekcja kotów latem jest nieco częstsza. Najwyraźniej wynika to z faktu, że latem patogen może dłużej przetrwać w środowisku zewnętrznym.

Niebezpieczeństwo dla ludzi

Roztocza uszne nie pasożytują na ludziach. Ale u niektórych osób czynnik wywołujący otodektozę, przeniesiony z uszu kota na ludzką skórę, może powodować reakcję alergiczną w postaci wysypki składającej się z grudek (guzków), której towarzyszy zaczerwienienie i swędzenie skóry. Przebywając na ludzkiej skórze patogen szybko umiera i nie grozi infekcją.

Roztocza uszne mają owalny kształt ciała i aparat do gryzienia ust

Jak występuje inwazja świerzbowca usznego u kotów?

Rezerwuarem otodektozy są zakażone nią koty i psy, w większości zaniedbane. Wśród zwierząt domowych króliki i fretki mogą być zarażone otodektozą.

Zakażenie kotów roztoczami usznymi występuje:

• w bezpośrednim kontakcie z chorym zwierzęciem, zwłaszcza z kotami z wolnego wybiegu;
• w niektórych przypadkach pchły stają się nosicielami jaj świerzbu usznego;

• przy zatłoczonym przetrzymywaniu kotów możliwa jest infekcja przez przedmioty powszechnej opieki:

  • śmieci;
  • zabawki;
  • narzędzia do pielęgnacji;
  • torby do przenoszenia;
• kleszcze mogą zostać przeniesione z zakażonego zwierzęcia na zdrowe zwierzę przez właściciela.

Choroba jest wysoce zaraźliwa i dotyka koty w każdym wieku. Najbardziej podatne są młode zwierzęta w wieku od 1,5 do 6 miesięcy.

Zakażenie zwierząt domowych najczęściej następuje poprzez kontakt z chorymi, zaniedbanymi krewnymi

Objawy otodektozy

Otodektoza w większości przypadków dotyczy wewnętrznej powierzchni małżowiny usznej, przewodu słuchowego zewnętrznego i błony bębenkowej. Niewielką liczbę roztoczy można znaleźć na innych częściach ciała zwierzęcia:

• na szyi;
• w okolicy kości krzyżowej;
• na ogonie.

Rozprzestrzenianie się patogenu następuje, gdy kot śpi zwinięty w kłębek.

Objawy otodektozy obejmują:

• znalezienie dużej ilości brązowej, brązowej lub prawie czarnej woskowiny w zewnętrznym przewodzie słuchowym, która wygląda bardzo podobnie do mielonej kawy;
• grzebienie na uszach kota;
• niepokój zwierzęcia;
• swędząc w zakażonym uchu kot drapie ucho łapami, a także próbuje drapać je o otaczające przedmioty;
• obecność, oprócz brązowej siarki, wydzieliny z uszu, której charakter zmienia się z surowiczego na początku choroby na ropny w trakcie jej dalszego rozwoju. Dodatek flory bakteryjnej lub grzybowej komplikuje otodektozę. Wyładowanie nadaje woskowinie konsystencję kitu. Świerzbowce uszne giną w kwaśnym środowisku wysięku zapalnego, co utrudnia wykrycie żywych roztoczy pod mikroskopem. Jednocześnie zmniejsza się swędzenie skóry, ale nasilają się objawy zapalenia i pogarsza się stan kota;
• obecność strupów w i wokół chorego ucha;
• stopniowa utrata słuchu, możliwa utrata słuchu;
• możliwa gorączka;
• pochylanie głowy w dół z chorym uchem - wskazuje to na rozprzestrzenianie się procesu na błonę bębenkową, ucho środkowe i wewnętrzne;
• drgawki - występują przy zaawansowanej chorobie, gdy proces rozprzestrzenia się na opony mózgowe.

Galeria zdjęć: objawy otodektozy

W przypadku otodecosis wydzieliny, wysięk zapalny gromadzą się w zewnętrznym przewodzie słuchowym; skóra może zostać uszkodzona przez zarysowanie

W przypadku otodecosis wydzielina z uszu jest obfita, ciemna.

Próbując pozbyć się silnego swędzenia, kot intensywnie drapie uszy, co prowadzi do uszkodzenia skóry

Diagnoza otodektozy

Aby ustalić diagnozę, lekarz weterynarii bada kota i pyta właściciela o wystąpienie i rozwój choroby. Prowadzone są dodatkowe metody badawcze w celu weryfikacji diagnozy i, w razie potrzeby, wyjaśnienia zakresu rozprzestrzeniania się procesu:

• wykonuje się mikroskopię woskowiny i zeskrobywania uszu. Pod mikroskopem widoczne są żywe roztocza na różnych etapach rozwoju, a także można określić typ flory wtórnej, która się połączyła;
• badanie bakteriologiczne - w razie potrzeby rośliny uprawiane są na pożywkach w celu dokładnej identyfikacji flory wtórnej;
• otoskopia - wykonywana w celu oceny stanu przewodu słuchowego zewnętrznego i błony bębenkowej. W przypadku ciężkiego zapalenia przewodu słuchowego zewnętrznego należy powstrzymać się od otoskopii do czasu ustąpienia stanu zapalnego;
• obrazowanie komputerowe lub rezonans magnetyczny - jest wykonywane, gdy proces infekcyjny rozprzestrzenia się na ucho środkowe, wewnętrzne, opony mózgowe.

W celu dokładniejszej oceny dystalnej części przewodu słuchowego zewnętrznego, a także błony bębenkowej, lekarze weterynarii wykonują otoskopię

Leczenie otodektozy

W przeważającej większości przypadków leczenie otodektozy odbywa się w domu, z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczy to ucha wewnętrznego i opon mózgowo-rdzeniowych, w takich przypadkach leczenie chirurgiczne przeprowadza się w warunkach szpitalnych.

Podczas leczenia otodektozy kierują się następującymi zasadami:

• leczenie wtórnego zapalenia bakteryjnego lub grzybiczego w celu zmniejszenia bólu i swędzenia. W tym celu zastosuj:

  • środki przeciwbakteryjne;
  • leki przeciwgrzybicze;
  • leki przeciwzapalne;

• czyszczenie uszu:

  • zmniejsza liczbę roztoczy usznych i wtórnej flory bakteryjnej;
  • poprawia wentylację skóry przewodu słuchowego zewnętrznego;
  • wspomaga gojenie się zmian skórnych;
  • ułatwia działanie narkotyków;
• stosowanie preparatów roztoczobójczych w celu wyeliminowania kleszczy. Leki roztoczobójcze stosuje się bezpośrednio w uszach w postaci kropli, maści, aerozoli; a także pamiętaj o stosowaniu kropli roztoczobójczych na kłębie, biorąc pod uwagę fakt, że pasożyty można znaleźć na innych częściach ciała kota;
• utrzymywanie funkcji układu odpornościowego, przyjmowanie immunomodulatorów;
• zapobieganie samookaleczeniom kota, stosowanie obroży ochronnej;
• leczenie trwa do całkowitego ustąpienia objawów, a także dwóch kolejnych badań zawartości ucha potwierdzających brak kleszczy;
• zapobieganie ponownemu zakażeniu zwierzęcia, a także zakażeniom innych zwierząt.

Tylko lekarz weterynarii może przepisać leki stosowane w leczeniu otodektozy.

Leczenie farmakologiczne otodektozy

Do farmakologicznego leczenia otodektozy stosuje się:

• leki roztoczobójcze:

  • Krople do uszu:

    • Amitrazyna;
    • Aurikan;
    • Neostomosan;
    • Tsipam;
    • Surolan.

  • żele i maści do wstrzykiwań do uszu:

    • Żel Ivermek;
    • Żel Oridermil;
    • Żel Amidel;
    • Maść Aversectin.
  • aerozole - Acaromectin;

  • krople na kłębie:

    • Linia frontu;
    • Twierdza.

  • działanie ogólnoustrojowe - stosowane w ciężkiej otodektozie:

    • Aversect;
    • Otodectin.

• leki przeciwbakteryjne - stosuje się leki przeciwbakteryjne o szerokim spektrum działania, w zaawansowanych przypadkach preferowane są leki z serii tetracyklin:

  • Sinulox;
  • Cyprofloksacyna;
  • Doksycyklina.

• leki przeciwgrzybicze - w przypadku powikłań otodektozy z grzybiczym zapaleniem ucha środkowego:

  • Maść Clotrimazol;
  • Maść ekonazolowa;
  • Tolnaftate (1% roztwór).

• leki przeciwhistaminowe - stosowane, gdy otodektoza kota jest powikłana alergicznym zapaleniem skóry:

  • Suprastin;
  • Tavegil.

• immunomodulatory - stosowane w celu poprawy odpowiedzi immunologicznej:

  • Gamavite;
  • Fosprenil.

• leki poprawiające metabolizm - są przepisywane na skomplikowany przebieg otodektozy:

  • Catosal;
  • Butazal 100.

Galeria zdjęć: leki stosowane w leczeniu otodektozy

Żel Amidel, oprócz działania roztoczobójczego, ma również działanie przeciwbólowe

Krople Stronghold nakładane są na skórę kłębu; aby zadziałał nie ma konieczności czyszczenia ucha, co jest ważne w przypadku ciężkiego zapalenia przewodu słuchowego zewnętrznego

Krople Aurican mają działanie roztoczobójcze, przeciwbólowe, przeciwzapalne i antyseptyczne

Tabela: leki stosowane w leczeniu otodektozy

Narkotyk	Struktura	Zasada działania	Cena, rub
Doksycyklina	Doksycyklina	Lek przeciwbakteryjny o szerokim spektrum działania, przepisywany przy skomplikowanych postaciach otodektozy. Nie nadaje się dla kotek w ciąży i karmiących; u kociąt w okresie zmiany zębów; z dekompensacją czynności wątroby i nerek u niedożywionych zwierząt	od 23
Twierdza	Selamektyna	Krople do aplikacji na skórę. Mają działanie przeciwrobacze, roztoczobójcze, owadobójcze. W razie potrzeby ponowne przetwarzanie odbywa się za miesiąc. Nie stosuje się go u kociąt poniżej 6 tygodnia życia, a także u zwierząt chorych i osłabionych. Nie wstrzykuje się bezpośrednio do przewodu słuchowego. Może być stosowany u ciężarnych kotek	od 285 na pipetę
Frontline Spot-on	Fipronil	Krople do aplikacji na skórę. Mają działanie owadobójcze i roztoczobójcze. Do każdego ucha wkrapla się 4-6 kropli, pozostałą część preparatu nakłada się na skórę między łopatkami. Po 3 tygodniach zabieg powtarza się. Nie możesz myć kota w ciągu 2 dni po zabiegu. Zatwierdzony do stosowania u kotek w ciąży i karmiących. Nie dotyczy kociąt do 2 miesiąca życia - w przypadku bardzo małych kociąt stosuje się spray Frontline	od 370
Amidel-żel Neo	cyflutryna, chloramfenikol, lidokaina	Żel miejscowy. Ma działanie roztoczobójcze, lidokaina zmniejsza ból, chloramfenikol jest środkiem antyseptycznym. Produkt nakłada się równomiernie na dotknięte obszary po oczyszczeniu z uchwyceniem zdrowej skóry na 1 cm. Lek stosuje się od 2 do 5 razy w odstępie 5-7 dni. Nie nadaje się dla kotek w ciąży i kociąt do 4 tygodnia życia	195
Aurikan	diazynon, prednizon, sulfobenzoesan, diizetionian heksamidyny, chlorowodorek tetrakainy	Krople do uszu. Mają działanie roztoczobójcze, antyseptyczne, przeciwzapalne i przeciwbólowe. Lek podaje się w 5 kroplach do każdego ucha raz dziennie przez tydzień, a następnie dwa razy w tygodniu przez miesiąc. W instrukcjach nie podano danych dotyczących stosowania u kociąt i kotek w ciąży	579
Otodectin	Iwermektyna	Roztwór do wstrzyknięć podskórnych. Ma działanie roztoczobójcze, przeciwrobacze i owadobójcze. Stosuje się dwukrotnie w odstępie 10 dni. Nie dotyczy kociąt poniżej drugiego miesiąca życia; w instrukcjach nie ma danych dotyczących stosowania u ciężarnych kotek	621
Tavegil	Clemastine	Lek przeciwhistaminowy, stosowany w celu wyeliminowania objawów alergicznego zapalenia skóry, które może powodować otodektozę. Nie dotyczy ciężarnych kotek	od 159

Wideo: otodektoza u zwierząt domowych

Medycyna tradycyjna w leczeniu otodektozy

Tradycyjne leki są znacznie gorsze pod względem skuteczności od leków i są warte uwagi w przypadkach, gdy potrzebna jest pomoc kotu, a leki przepisane przez lekarza z apteki nie zostały jeszcze przywiezione. U ciężarnych kotek i kociąt można stosować nowoczesne środki roztoczobójcze. Ponadto, aby całkowicie wyleczyć kota, konieczne jest wytępienie wszystkich kleszczy, w tym na innych częściach ciała, czego nie można osiągnąć tylko tradycyjnymi metodami. W leczeniu otodektozy u kotów stosuje się środki ludowe:

• Maść siarki i węglanu potasu na bazie smalcu:

  1. Weź 20 g stopionego smalcu bez soli.
  2. Dodaj 8 g węglanu potasu.
  3. Dodaj 15 g koloidalnej siarki.
  4. Dobrze wymieszaj, aż do uzyskania jednorodnej maści.
  5. Powstały produkt nakładać na skórę przewodu słuchowego zewnętrznego i małżowiny usznej 2-3 razy dziennie do całkowitego ustąpienia objawów.
• Napar z mocnej zielonej herbaty - wetrzyj w uszy kota, aby zmniejszyć stan zapalny.

Jak czyścić uszy kota

W zaawansowanych przypadkach otodektozy stan zapalny w uszach może być tak silny, że przy najmniejszym dotknięciu skóry ucha dochodzi do uszkodzenia nabłonka objętego stanem zapalnym i powstania powierzchni osadowej. Kot zachowuje się agresywnie, czyszczenie uszu jest dla niej bolesne. Dlatego w takich przypadkach uszy nie są czyszczone. Leczenie rozpoczyna się od leków roztoczobójczych, takich jak Twierdza lub Linia frontu, które są stosowane na skórę kłębu; używaj również środków przeciwbakteryjnych, na przykład Sinulox, w tabletkach lub zastrzykach. Fundusze te realizują swój efekt działając ogólnoustrojowo i wracają do czyszczenia uszu i stosowania leków do terapii miejscowej, gdy stan zapalny się zmniejszy, a czyszczenie uszu nie spowoduje dodatkowego urazu zapalnej skóry i cierpienia kota.

Nawet jeśli kotka przed chorobą spokojnie zniosła czyszczenie uszu, to oprze się przy próbie wyczyszczenia obolałych uszu. Aby oczyścić uszy kota, lepiej owinąć go ręcznikiem i skorzystać z pomocy asystenta, który będzie trzymał kota. W przypadku braku asystenta:

1. Przygotuj wszystkie niezbędne środki i chusteczki do czyszczenia uszu i umieść je w pobliżu.
2. Otulenie kota ręcznikiem i ułożenie go na kolanach ułatwi ograniczenie jego ruchomości przy pomocy łokci i tułowia.
3. Otwórz kocie ucho i oceń stan skóry wewnętrznej powierzchni małżowiny usznej oraz widocznej części zewnętrznego przewodu słuchowego.
4. Przetrzyj wnętrze małżowiny usznej i widoczną część zewnętrznego przewodu słuchowego serwetką zwilżoną higienicznym balsamem do uszu lub wodnym roztworem chlorheksydyny.
5. Po oczyszczeniu skóry usuń nadmiar balsamu lub środka antyseptycznego suchą serwetką.

6. W zależności od przepisanego agenta wykonują:

   • wkraplanie kropli;
   • nakładając żel lub maść, rozprowadza się je serwetką na powierzchni ucha;
   • rozpylanie aerozoli.
7. Kocie ucho składa się na pół i delikatnie masuje u nasady, co sprzyja równomiernemu rozprowadzeniu preparatu.
8. Przetrzyj chusteczką nasączoną tym preparatem zewnętrzną powierzchnię ucha oraz obszary wokół niego wełną.
9. Powtórz wszystkie powyższe kroki z drugim uchem, nawet jeśli wygląda zdrowo. Użyj różnych chusteczek, aby zapobiec przenoszeniu kleszczy.
10. Załóż na kota obrożę ochronną, aby zapobiec samookaleczeniu i zwolnij ją.
11. Zbierz wszystkie zużyte, zabrudzone roztoczami serwetki, włóż je do plastikowej torebki, mocno zawiąż i wyrzuć. Jeśli to możliwe, lepiej go spalić.

Czyszczenie uszu za pomocą otodektozy przeprowadza się 2 razy dziennie, gdy objawy zapalenia ustępują - codziennie, aż do całkowitego wyzdrowienia.

Aby uchronić się przed pazurami kota, a także ograniczyć jego mobilność, przed umyciem uszu zwierzaka należy owinąć ręcznikiem

Dlaczego zintegrowane podejście do leczenia zwierząt jest ważne?

Wdrożenie wszystkich środków przepisanych przez lekarza weterynarii jest konieczne, aby osiągnąć jak najszybszy czas na powrót do zdrowia, a także aby zapobiec ponownemu zakażeniu. Niezwykle ważne jest, aby łączyć miejscowe środki roztoczobójcze ze środkami aplikowanymi na kłąb w postaci kropli, ponieważ jeśli nie zniszczysz wszystkich kleszczy, choroba powróci. Stosowanie leków przeciwbakteryjnych i przeciwgrzybiczych jest ważne, ponieważ towarzyszące bakteryjne lub grzybicze zapalenie ucha środkowego stanowi zagrożenie dla zdrowia kota. Środki odczulające przepisane przez lekarza weterynarii są skuteczne w zwalczaniu alergicznego zapalenia, które wywołuje otodektoza u niektórych kotów i zapobieganiu rozwojowi powikłań. Powrót do zdrowia zwierząt domowych z zaawansowaną postacią choroby, a także starszych i osłabionych kotów może przyspieszyć działanie immunomodulatorów i leków,poprawa metabolizmu.

Wideo: leczenie otodektozy u zwierząt domowych

Możliwe powikłania otodektozy

Powikłania otodektozy obejmują:

• bakteryjne lub grzybicze zapalenie ucha środkowego - to najczęstsze powikłania otodektozy;
• krwiaki i limfonaczyniaki małżowiny usznej są również powszechne, są wynikiem samookaleczeń i wymagają udziału lekarza weterynarii. Krwiaki powstają, gdy naczynie krwionośne jest uszkodzone, naczynia limfatyczne powstają, gdy naczynie limfatyczne jest uszkodzone przez pazury kota. W takim przypadku w tkankach ucha dochodzi do gromadzenia się krwi lub limfy, co wymaga otwarcia i drenażu uformowanej wnęki wraz z ewakuacją jej zawartości. W przeciwnym razie dojdzie do ropienia, co spowoduje trwałe zniekształcenie bliznowaciejące ucha. Otwarcie i drenaż krwiaka lub limfonaczyniaka wykonuje lekarz weterynarii;
• prosówkowe zapalenie skóry (egzema) - rozwija się u niektórych kotów, ponieważ ślina i odchody roztoczy są silnymi alergenami. Jednocześnie w uszach pojawiają się liczne bąbelki, które po otwarciu zamieniają się w erozję, pokrytą suchymi skorupami. To pogarsza stan zapalny, ból i swędzenie skóry, znacznie pogarszając stan kota;

• perforacja błony bębenkowej i rozwój zapalenia ucha środkowego i wewnętrznego zapalenia ucha środkowego:

  • prowadzi do utraty słuchu aż do jego całkowitej utraty, ale przy małym rozmiarze otworu i pełnym leczeniu błona szybko się regeneruje;

  • prowadzi do pojawienia się przedsionka obwodowego, podczas gdy:

    • koordynacja ruchów kota jest zaburzona;
    • charakterystyczne jest boczne pochylenie głowy, chore ucho jest skierowane w dół;
    • kot może poruszać się w kółko;
    • podczas ruchu mogą wystąpić nudności;
    • pojawia się zez.

• wraz z dalszym rozprzestrzenianiem się infekcji o wyjątkowo ciężkim przebiegu choroby możliwe jest wystąpienie powikłań wewnątrzczaszkowych - zapalenia opon mózgowych i ropnia mózgu, które objawiają się:

  • wyjątkowo poważny stan kota;
  • wysoka gorączka;
  • drgawki;
  • śpiączka i śmierć.

Krwiak ucha często występuje z otodektozą w wyniku samookaleczenia; otwieranie i opróżnianie krwiaków przeprowadza lekarz w klinice weterynaryjnej

Otodektoza u kociąt

Kocięta są bardzo podatne na otodektozę, dlatego wymagają regularnego monitorowania stanu uszu i terminowego kierowania do lekarza weterynarii, jeśli istnieje podejrzenie wystąpienia otodektozy. W leczeniu kociąt kierujemy się zasadami obowiązującymi przy leczeniu dorosłych kotów, stosując leki z uwzględnieniem ograniczeń związanych z wiekiem kociaka.

Kocięta do 4 miesiąca życia mogą mieć niezwykle trudną, nietypową postać otodektozy, która objawia się:

• kotek kręci głową;
• występują drgawki, w tym długotrwałe (do 10 minut);
• początek nagłej śmierci.

Leczenie otodektozy u ciężarnych kotek

W leczeniu otodektozy u ciężarnych kotek Stronghold lub Frontline stosuje się w postaci kropli na kłębie; Wybór antybiotykoterapii jest trudny, ale w zaawansowanych przypadkach z zapaleniem ucha środkowego i wewnętrznego ucha środkowego antybiotykoterapia jest konieczna ze względów zdrowotnych. Ważne jest, aby rozpoznawać i leczyć otodektozę u kotów we wczesnych stadiach, przed rozwojem bakteryjnego lub grzybiczego zapalenia ucha środkowego, aby nie stosować antybiotyków.

Zapobieganie otodektozie

Środki zapobiegania otodektozie:

• zapobiegawcze leczenie lekami roztoczobójczymi, które często są zawarte w składzie leków zapobiegających pojawianiu się pcheł;
• zapobieganie kontaktowi kotów z bezpańskimi zwierzętami;
• regularne monitorowanie stanu uszu kota;
• wprowadzając nowego zwierzaka, zwłaszcza zabranego z ulicy, do istniejącego już kociego kolektywu należy upewnić się, że nie ma on otodektozy;
• regularne czyszczenie na mokro pomieszczenia, w którym trzymane są koty;
• obróbka parą kanap i miękkich zabawek, regularne pranie pościeli;
• unikanie stłoczenia podczas trzymania kotów.

Jeśli któryś z kotów mieszkających w domu zachoruje na otodektozę, wszystkie zwierzęta domowe są leczone, ponieważ otodektoza jest chorobą wysoce zaraźliwą

Opinie właścicieli kotów na temat leczenia otodektozy

Roztocza uszne są czynnikiem wywołującym otodektozę u kotów, co bardzo często komplikuje zapalenie ucha środkowego, a także urazy ucha, które kot zadaje sobie podczas czesania. Również alergiczne zapalenie skóry może stać się powikłaniem otodektozy. Przy niekorzystnym rozwoju choroby mogą wystąpić poważne powikłania z zajęciem ucha środkowego i wewnętrznego, opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu. Dlatego należy poświęcić szczególną uwagę leczeniu otodektozy u kota; środki na leczenie tej choroby prezentowane są w szerokim zakresie, a weterynarz ma możliwość dokonania najbardziej odpowiedniego wyboru dla każdego zwierzaka.