Samozamykacz: Funkcje, Odmiany I Urządzenie, A Także Co Wziąć Pod Uwagę Przy Wyborze

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 13:04

Samozamykacz: urządzenie, typy i kryteria wyboru

Trudno sobie wyobrazić jakikolwiek nowoczesny system otwierania bez samozamykacza. Ta przydatna cecha pomaga płynnie i cicho zamknąć drzwi wejściowe do pokoju, oszczędzając ciepło zimą i chłód latem. Do niedawna używano do tego zwykłej stalowej sprężyny lub nawet kawałka elastycznej gumy.

Zadowolony

• 1 Odmiany samozamykaczy

  • 1.1 Tabela: międzynarodowa klasyfikacja samozamykaczy według siły zamykania
  • 1.2 Zasada działania i konstrukcja
  • 1.3 Samozamykacze górne
  • 1.4 Dolne samozamykacze drzwi
  • 1.5 Urządzenia wbudowane

  • 1.6 Jak wybrać samozamykacz

    1.6.1 Wideo: jak wybrać właściwy samozamykacz

• 2 Montaż samozamykacza

  2.1 Wideo: montaż samozamykacza nawierzchniowego

• 3 Regulacje i naprawy

  3.1 Wideo: regulacja samozamykacza

• 4 Recenzje

Odmiany samozamykaczy

Istnieje możliwość doboru mechanizmu wykończeniowego nie tylko do zewnętrznych drzwi wejściowych, ale również do wewnętrznych konstrukcji drzwiowych. Wszystko tutaj zależy od właściwości samego płótna, w szczególności od jego wagi i wymiarów (szerokości).

Tabela: międzynarodowa klasyfikacja samozamykaczy według siły zamykania

Bliższa klasa (EN)	Ciężar skrzydła drzwi (kg)	Szerokość wstęgi (m)
jeden	do 20	do 0,75
2	20-40	0,75-0,85
3	40-60	0,85-0,95
4	60-80	0,95-1,1
5	80-100	1.1-1.25
6	100-120	1,25-1,4
7	120-160	1,4-1,6

Zasada działania i konstrukcja

Głównym elementem roboczym każdego mechanizmu zamykającego drzwi jest mocna sprężyna ze stali nierdzewnej. Jest umieszczony w specjalnym cylindrze wypełnionym olejem. Gdy skrzydło drzwi jest otwarte, siła przenoszona jest na tłok za pomocą dźwigni trakcyjnej, która następnie naciska i ściska sprężynę. Olej przepływa przez zawór do opróżnionej komory. Gdy tylko drzwi nie są już przytrzymywane i zwalniane, ściśnięta sprężyna zaczyna wracać do swojego pierwotnego stanu i naciskać na tłok, podczas gdy płyn roboczy przepływa z powrotem do komory pierwotnej przez układ kanałów hydraulicznych.

W niektórych przypadkach proste sprężyny do drzwi są nadal używane

Prędkość przepływu oleju, a także ruch postępowy sprężyny i odpowiednio zamykanie drzwi zależą od przekroju kanałów. Ten parametr regulują specjalne śruby umieszczone na korpusie mechanizmu. Bardziej nowoczesne i zaawansowane modele wyposażone są w dużą ilość regulacji, które pozwalają trzymać skrzydło na samym końcu, nie otwierając się przy nagłych podmuchach wiatru itp.

Głównym elementem roboczym samozamykacza jest sprężyna

Wszystkie samozamykacze, niezależnie od klasy, są podzielone na trzy główne grupy według rodzaju umiejscowienia:

• góra (na górze);
• dolne piętro);
• osadzone (ukryte).

Napowietrzne samozamykacze do drzwi

Najpopularniejszy, wszechstronny i prosty typ mechanizmów. Najczęściej stosuje się je na ciężkich i metalowych drzwiach wejściowych. Korpus roboczy znajduje się w górnej części konstrukcji otworu. Jeżeli skrzydło otwiera się do siebie, to urządzenie montuje się na powierzchni plandeki, a dźwignię mocuje się do ościeżnicy (lub ściany nad nią). Gdy drzwi otwierają się od siebie, urządzenie jest instalowane na górnej poprzeczce ościeżnicy, a dźwignia znajduje się na płótnie.

Najczęściej stosowane są samozamykacze górne

Zgodnie z metodą przenoszenia siły ze sprężyny roboczej mechanizmy dzielą się na następujące typy:

1. Dźwignia (kolanowa lub przegubowa). Najpopularniejsza i niezawodna konstrukcja, w której ruch z dźwigni (pręta) na sprężynę jest przenoszony za pomocą kołka zębatego lub koła zębatego. W takim urządzeniu dźwignie wystają prostopadle do płaszczyzny otworu, co wizualnie nie wygląda zbyt atrakcyjnie. W przypadku drzwi wewnętrznych ten typ praktycznie nie jest używany. Wadą jest konieczność stosowania coraz większej siły przy otwieraniu skrzydła.

   

   W konstrukcji dźwigniowej ruch jest przenoszony za pomocą koła zębatego lub kołka zębatego

2. Przesuwny. Sprężyna i dwa tłoki robocze (zamykający i otwierający) są napędzane przez pręt w kształcie serca w kształcie krzywki. Dźwignie nie odstają na bok, ale są równoległe do otworu. Sam projekt jest znacznie mniej uciążliwy i wygląda bardziej atrakcyjnie, ale jak dotąd jest rzadko używany. Gdy skrzydło zostanie otwarte o około jedną trzecią (30 °), jego dalszy ruch jest znacznie ułatwiony, co jest niezwykle wygodne dla dzieci, osób starszych i tych, którzy są po prostu słabi fizycznie.

   

   Sprężyna napędzana jest przez krzywkę

3. Korba. Przestarzała konstrukcja, składająca się z tłoka sterującego olejem hydraulicznym i sprężyny śrubowej umieszczonej w poszczególnych komorach. Nie ma żadnych korekt, ale bardzo prosty i niedrogi mechanizm. Ze względu na swoją masywność i duże rozmiary wymaga montażu dość wysoko pod sufitem. Jest nadal czasami używany ze względu na dużą moc.

Dolne samozamykacze

Taki mechanizm zamontowany we wnęce w podłodze otwiera skrzydło na zasadzie wahadła w obu kierunkach. Instalacja jest zwykle brana pod uwagę już na etapie projektowania. Widoczna jest tylko górna metalowa płytka, dlatego takie urządzenia są stosowane w miejscach, w których projekt ma większe znaczenie, a brzydkie wystające detale są niepożądane. Najczęściej samozamykacze stosowane są w centrach handlowych i biurach. Dotyczy to zwłaszcza szklanych ścianek działowych, właściwej organizacji drzwi, w których nie ma alternatywy.

Sprężyna podłogowa jest montowana we wnęce w podłodze

Zasada działania mechanizmu podłogowego jest bardzo podobna do samozamykacza zewnętrznego wyposażonego w przesuwny drążek. Ale nie ma dźwigni napędzających oś. Skrzydło jest przymocowane do osi samozamykacza i spoczywa na nim całą swoją masą, podczas gdy porusza się po drugiej osi obrotu. Konieczne jest, aby obie osie leżały w tej samej płaszczyźnie i ściśle do siebie prostopadłe. Mechanizm jednocześnie mocuje płótno w otworze i, w pewnym sensie, jest pętlą.

Zasada działania samozamykacza podłogowego jest podobna do mechanizmu przesuwnego.

Oś w kształcie serca, stanowiąca dolną podporę dla skrzydła, obraca się po otwarciu drzwi i oddziałuje na rolkę, która znajduje się między dwiema płytami. Listwy te są połączone z tłokiem za pomocą pręta, który jest umieszczony wewnątrz ściskającej sprężyny śrubowej. W ten sposób ruchy obrotowe wału wsporczego prowadzą do ściśnięcia sprężyny i nagromadzenia przez nią energii podczas otwierania skrzydła, która następnie zostaje zużyta na płynne i równomierne zamknięcie.

W sprzedaży można również znaleźć samozamykacze podłogowe z dźwignią. Ale nie są one zbyt popularne, ponieważ są znacznie droższe niż konwencjonalne mechanizmy napowietrzne do montażu górnego, nie wyglądają zbyt reprezentacyjnie i często ulegają uszkodzeniom mechanicznym podczas pracy.

Konstrukcje napowietrzne są używane bardzo rzadko

Kilka lat temu miałem okazję zamówić szklane ścianki do aranżacji sklepu w dużym centrum meblarskim. Konieczne było zapewnienie drzwi o odpowiedniej szerokości i wysokości, aby można było swobodnie wprowadzać i wyjmować całe meble. Problem z doborem akcesoriów został rozwiązany po prostu. Można oczywiście zastosować zwykłe zawiasy wahadłowe i nie montować samozamykacza w posadzce, ale wtedy skrzydło otworzy się tylko w jednym kierunku i zostanie zamocowane tylko w jednym położeniu za pomocą mechanizmu ryglującego (zamka). Zamówiliśmy mechanizm miękkiego domykania, kierując się radą doświadczonych osób i nie żałowaliśmy. Możesz odchylić drzwi na zewnątrz i do wewnątrz. Nie mogą przypadkowo zatrzasnąć się, ponieważ są niezawodnie trzymane przez bliźniaka w skrajnych pozycjach. Jedyną rzeczą,że w momencie ich otwarcia potrzebny był pewien wysiłek fizyczny. Zwłaszcza na początku mechanizm działał dość szczelnie, a drzwi były trudne do otwarcia.

Urządzenia wbudowane

Ukryte mechanizmy montowane są bezpośrednio w ościeżnicy lub w samym skrzydle, dzięki czemu są praktycznie niewidoczne wizualnie. Są podzielone na dwa typy, które różnią się zasadniczo pod względem projektu:

1. Bliższa pętla. Najmniejsze urządzenie tego typu. Mechanizm jest ukryty w korpusie szopy, podczas jego montażu nie są wymagane dodatkowe prace (dłutowanie lub wiercenie płótna), z wyłączeniem montażu samych zawiasów. Ale ich prawidłowy montaż jest dość trudny, ponieważ aby bliżej drzwi działały dobrze, wymagane jest dokładne wyrównanie między zawiasami. Miniaturyzacja mechanizmu ogranicza zakres jego zastosowania: nie można go stosować na ciężkich płótnach i ma krótką żywotność.

   

   Mechanizm zamykający w samozamykaczu jest wbudowany bezpośrednio w daszek

2. Urządzenia przesuwne. W rzeczywistości są one jedną z opcji dla mechanizmu drzwi uchylnych z metodą górnego umieszczania, jedyną różnicą są wymiary i sposób montażu. Niewielkie rozmiary urządzenia pozwalają na przycięcie go do ościeżnicy lub bezpośrednio w szereg plandek.

   

   Samozamykacz do zabudowy z drążkiem ślizgowym różni się od samozamykacza nawierzchniowego jedynie mniejszymi wymiarami, które pozwalają na osadzenie go w skrzydle lub w ościeżnicy

Jak wybrać samozamykacz

Wybierając urządzenie do płynnego zamykania skrzydła drzwiowego, należy wziąć pod uwagę następujące ważne punkty:

1. Moc (klasa). Wymaganą siłę samozamykacza określa się na podstawie dwóch głównych wskaźników: szerokości skrzydła oraz jego wagi. Im większe i masywniejsze skrzydło drzwi, tym trudniej je zamknąć i tym mocniejszy powinien być mechanizm wykończeniowy i wyższa jego klasa. Ale zbyt mocne urządzenie powoduje dodatkowe obciążenie okuć (zawiasów) i powoduje ich przedwczesne zużycie, a otwieranie takich drzwi jest znacznie trudniejsze.
2. Metoda instalacji. Najpopularniejsze samozamykacze górne są montowane od góry i nadają się do prawie wszystkich konstrukcji drzwi (z wyjątkiem litego szkła).
3. Otwierana strona: uniwersalna, prawa i lewa.

4. Mrozoodporność. Konieczne jest rozważenie, w jakich temperaturach urządzenie będzie działać. Istnieją następujące typy zamykaczy, w zależności od reżimu temperatury:

   • zwykły - od -10 do +40 ° C (montowany na drzwiach wewnętrznych);
   • termostabilny - od -35 do +70 ° C (stosowany na konstrukcjach wejściowych w regionach o stosunkowo ciepłym klimacie i na wewnętrznych drzwiach wejściowych);
   • mrozoodporny - od -45 do +70 ° C (stosowany w ekstremalnie niskich temperaturach).

Dopuszczalne wskaźniki temperatury, w których samozamykacz działa poprawnie, są zawsze wskazane na opakowaniu

Wybierając bliżej, warto zwrócić uwagę na kilka dodatkowych opcji:

• hamulec wiatrowy (amortyzator otwierania) - oddzielny obwód hydrauliczny z własną regulacją, który nie pozwala na gwałtowne otwarcie skrzydła w przypadku nagłego podmuchu wiatru;
• trzaskanie - przyspieszenie ruchu wstęgi na samym końcu w celu pokonania oporu gumowych uszczelek i zatrzasku zamka;
• opóźnienie zamykania - drzwi pozostają przez chwilę otwarte (zwykle nie dłużej niż 30 sekund), a następnie zamykają się;
• ustalenie pozycji - skrzydło mocowane jest na określonej wartości kąta otwarcia za pomocą dźwigni ryglującej lub elektromagnesów (dla drzwi przeciwpożarowych).

Wideo: jak wybrać odpowiedni samozamykacz

Instalowanie samozamykacza

Zaleca się samodzielne instalowanie tylko samozamykaczy z górnej zewnętrznej lokalizacji. Montaż podłogi i ukrytych mechanizmów lepiej powierzyć profesjonalistom, ponieważ bardzo specyficzna praca wymaga specjalnego narzędzia i pewnych umiejętności.

Do niemal każdego opakowania z produktem producent dołącza szczegółową i zrozumiałą instrukcję montażu, a także szablon montażowy, który przedstawia schematycznie wszystkie części mechanizmu w pełnym rozmiarze oraz położenie otworów montażowych dla każdej części. Po jednej stronie arkusza rysowany jest schemat instalacji podczas otwierania skrzydła do Ciebie, z tyłu - od Ciebie.

Szablon montażowy wskazuje położenie otworów montażowych

Do wykonania pracy potrzebne będą: wiertarka, śrubokręt, ołówki lub marker i przyrząd pomiarowy (taśma miernicza, linijka itp.). W zestawie elementy mocujące do różnych typów skrzydeł drzwi (drewno, metal, plastik).

Zestaw zwykle zawiera elementy mocujące

Montaż zamknięcia wykonujemy w technologii:

1. Szablon nakładamy na górną część płótna, skupiając się na znajdujących się na nim czerwonych liniach (dla wygody lepiej przymocować arkusz taśmą). Długą poziomą linię łączymy z górną krawędzią skrzydła, pionową linię ustawiamy prostopadle do niej wzdłuż osi zawiasów.
2. Zaznacz niezbędne otwory montażowe przez papier szydłem.
3. Usuwamy szablon i wiercimy otwory o wymaganej średnicy, co jest wskazane w instrukcji.
4. Jeśli mechanizm jest całkowicie zmontowany, musisz oddzielić dźwignie i korpus. Aby to zrobić, odkręć śrubę łączącą je.
5. Mocujemy korpus do zaznaczonych otworów i dokręcamy zapięcia.
6. Zamontuj ramię łącznika w ten sam sposób.
7. Łączymy dźwignię z korpusem.

Samodzielne zamontowanie samozamykacza nie jest trudne

Wideo: instalacja napowietrznego bliżej

Regulacja i naprawa

Aby zapewnić niezawodną i długotrwałą pracę urządzenia przenoszącego, konieczne jest prawidłowe wyregulowanie mechanizmu natychmiast po jego zainstalowaniu. Jako środek zapobiegawczy procedura ta jest przeprowadzana co najmniej dwa razy w roku.

Większość modeli jest wyposażona w dwie specjalne śruby regulacyjne, które znajdują się na ozdobnej pokrywie lub na końcu obudowy.

Na końcu samozamykacza lub na jego korpusie znajdują się dwie śruby regulacyjne

Elementy regulacji śrub oznaczono następującymi numerami:

1. Śruba regulująca kąt otwarcia skrzydła od 90 do 180 °. Obracanie śruby w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara zmniejsza kąt otwarcia skrzydła drzwi, obracanie w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara zwiększa go.
2. Śruba regulująca prędkość mechanizmu na ostatnich 7-15 ° (klaśnięcie). Obracanie śruby regulacyjnej zgodnie z ruchem wskazówek zegara zmniejsza prędkość zamykania wstęgi, obracanie w przeciwnym kierunku ją zwiększa.

Im bliżej, jest dość łatwo

Elementy regulacyjne nie powinny być dokręcane jednorazowo o więcej niż 1/4 obrotu, ponieważ regulacja jest dość subtelna, a różnice będą natychmiast zauważalne. W przeciwnym razie śruby mogą być zbyt mocno dokręcone lub zbyt mocno poluzowane, co spowoduje uszkodzenie mechanizmu. Najpierw regulowany jest pierwszy element, dopiero potem drugi.

Bardziej złożone urządzenia mają więcej regulacji

Jeśli samozamykacz zostanie użyty nieprawidłowo, mechanizm może nie działać dobrze lub nawet się zepsuć. W takim przypadku urządzenie jest najpierw demontowane i dokładnie sprawdzane pod kątem uszkodzeń mechanicznych obudowy (pęknięcia, wgniecenia itp.). Jeśli w dźwigniach występują defekty, są one korygowane: są oczyszczane z rdzy, zagięcia i krzywizny są prostowane młotkiem, pęknięcia są eliminowane przez spawanie. W przypadku wykrycia obniżenia ciśnienia w obudowie i wycieku oleju, co może być spowodowane różnymi przyczynami (zużycie uszczelek olejowych, pęknięcie obudowy itp.), Należy skontaktować się z organizacją naprawczą. Ale w większości przypadków naprawy są niemożliwe i cały mechanizm będzie musiał zostać wymieniony.

W przypadku nieprawidłowego użycia żywotność samozamykacza ulega znacznemu skróceniu

W niedawnej przeszłości, kiedy nikt nigdy nie słyszał o samozamykaczach, drzwi wejściowe do domów były wyposażone w zwykłe stalowe sprężyny. Z reguły regulowano je z marginesem, aby drzwi prawdopodobnie się zamknęły. Szczególnie starali się to śledzić zimą. Szarfy zatrzasnęły się z ogłuszającym trzaskiem. Mieszkaliśmy wtedy na pierwszym piętrze i wszystko było słychać. My, dzieci, wielokrotnie ściskałyśmy dłonie, stopy, a czasem inne części ciała. Czasami nie było łatwo wnieść narty lub sanki do wejścia, bo zmarznięte ręce i stopy odmawiały szybkiej reakcji, a czasami nie można było szybko prześlizgnąć się przez otwierane na krótko drzwi. Jednak sprężyna wystarczająco szybko się naprężyła i drzwi wjazdu były ponownie otwarte.

Wideo: dostosowywanie bliżej

Recenzje

W dzisiejszych czasach samozamykacze nie są rzadkością, stały się integralną częścią prawie wszystkich systemów otwierania. Dobrze dobrany i poprawnie zamontowany mechanizm gwarantuje płynny ruch skrzydła i przy prawidłowym użytkowaniu posłuży przez wiele lat.