Hipoalergiczne Rasy Kotów: Typy, Zdjęcia, Dobór I Zasady Utrzymania Zwierząt Domowych, Opinie Właścicieli

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 22:41

Kim oni są - hipoalergiczne koty?

„Kocham koty, ale mam na nie alergię”. Każdy z nas słyszał to zdanie niezliczoną ilość razy. Rzeczywiście, alergia na koty jest zjawiskiem bardzo powszechnym i większość ludzi z historią takich problemów akceptuje życie takim, jakie jest i stara się trzymać z daleka od tych z „pasiastymi wąsami”. Ale są zdesperowani ekstremiści, którzy nie są przyzwyczajeni do poddawania się i próbowania znalezienia tego wspaniałego kota, który nie wywoła u nich negatywnej reakcji. Plotki o istnieniu hipoalergicznych ras kotów, rozpowszechniane głównie przez ich hodowców, tylko podsycają chęć oszukania losu. Spróbujmy dowiedzieć się, czy osoba z alergią na kota rzeczywiście ma szansę znaleźć „bezpiecznego” zwierzaka dla siebie.

Zadowolony

• 1 Alergia na koty: poznajmy się!

  1.1 Tabela: Główne alergeny kotów

• 2 Hipoalergiczne rasy kotów: mit czy rzeczywistość?

  • 2.1 Tabela: Uważa się, że rasy kotów wytwarzają stosunkowo niewielkie ilości białka Fel d 1 („rasy hipoalergiczne”)
  • 2.2 Galeria zdjęć: rasy kotów uważane za hipoalergiczne

• 3 Okazuje się, że to nie tylko rasa

  • 3.1 Tabela: Czynniki wpływające na alergię kota
  • 3.2 Galeria zdjęć: koty warunkowo przeciwwskazane dla alergików

• 4 Czy możesz więc oszukać przeznaczenie?

  • 4.1 Wskazówki od doświadczonych

    4.1.1 Galeria zdjęć: zasady współżycia osoby uczulonej z kotem

  • 4.2 Cywilizowane podejście
  • 4.3 Wróg jest nieprzewidywalny, ale ryzyko można zminimalizować
• 5 Wideo: Dr Komarovsky o tym, jak radzić sobie z alergiami bez pozbycia się kota
• 6 Hipoalergiczne rasy kotów: opinie właścicieli

Alergia na koty: poznajmy się

Zanim porozmawiamy o kotach hipoalergicznych, oto dwa główne nieporozumienia, które nas dezorientują. Mylimy się, jeśli uważamy, że futro jest uczulające u kotów, i mylimy się, gdy mówimy o „alergii na kota” jako o specyficznej chorobie. Zdając sobie sprawę z tego, jak naprawdę jest, możemy być krytyczni wobec wielu stwierdzeń, które wcześniej były po prostu wzięte na wiarę.

Porozmawiamy o tym, że alergia nie jest chorobą. W międzyczasie zdajemy sobie z tego sprawę. Do tej pory naukowcy znają co najmniej 12 (!) Różnych alergenów przenoszonych przez koty. Reakcja na każdy z tych antygenów jest czysto indywidualna, to znaczy alergia osoby może wystąpić tylko na jeden z możliwych alergenów, na kilka z nich lub wcale.

Reakcja alergiczna jest zawsze indywidualna

Alergeny „kota” są oznaczane literami „Fel d” (z łaciny „Felis domestica”, kot domowy), po których następuje określony numer kolejny. Zdecydowana większość ludzi reaguje na białko Fel d 1, zwane także „dużym alergenem”, chociaż inne substancje wydzielane przez koty są dość powszechne. Ale oto interesująca rzecz: żadna z tych substancji nie jest bezpośrednio związana z wełną. Widać to wyraźnie w poniższej tabeli.

Tabela: Główne alergeny kotów

Oznaczenie alergenu	Nazwa substancji	Gdzie jest zawarty	Prawdopodobieństwo reakcji na białko u osób z alergią na kota
Fel d 1	sekretoglobina	skóra; nabłonek; sekret gruczołów łojowych; mocz.	80%
Fel d 2	albumina surowicy	surowica krwi; łupież; ślina; mocz.	25%
Fel d 3	cystatyna	osocze krwi mocz.	dziesięć%*
Fel d 4	lipokaina	ślina; mocz.	25%

* Niektóre badania pokazują, że od 60 do 90% osób uczulonych na koty reaguje na cystatynę, ale większość źródeł nadal podaje Fel d 1, Fel d 2 i Fel d 4 jako najbardziej niebezpieczne alergeny.

Z powyższego należy wyciągnąć dwa ważne wnioski:

1. Wełna nie jest źródłem, a jedynie nośnikiem alergenu. Niektóre substancje, które zatruwają nasze życie, wydzielane są przez gruczoły łojowe kota, są obecne na skórze oraz w jej cząstkach złuszczających (łupież), już stamtąd wchodząc na wełnę, podczas gdy inne czyste zwierzę, liżąc swoje futro, przenosi razem ze śliną. Jednak jest całkiem jasne, że brak włosów sam w sobie nie czyni kota hipoalergicznym, a zatem wybór rasy w oparciu o tę zasadę jest początkowo nieprawidłowy.
2. Osoby uczulone na „koty” mogą zupełnie inaczej reagować na tę samą rasę, a nawet na określone zwierzę, dlatego ogólnie mówiąc o kotach „hipoalergicznych”, nie określając, jakiego antygenu mają mniej niż w przypadku innych, jest to zasadniczo błędne.

Sama sierść kota nie jest alergenem

Uświadomiwszy sobie te dwie prawdy, możesz zacząć szukać odpowiedzi na pytanie, czy wszystkie koty są w równym stopniu uczulające.

Hipoalergiczne rasy kotów: mit czy rzeczywistość?

Często hodowcy niektórych ras, chwaląc swoje zwierzęta, wysuwają argument „zabójcy”: to kot hipoalergiczny! Nawet osoba, która nie cierpi na alergie, taki argument cieszy ucho, ponieważ znacznie przyjemniej jest trzymać w domu zwierzę „bezpieczne dla zdrowia”. Ale od razu zdefiniujmy terminologię.

Po pierwsze, „hipoalergiczny” i „niealergiczny” nie są identycznymi pojęciami. Przedrostek „hypo” w tłumaczeniu z języka greckiego oznacza „poniżej” i służy do wskazania, że jakiś wskaźnik jest poniżej przyjętej normy. Koty hipoalergiczne posiadają wszystkie „właściwe” alergeny, ale ich poziom może być niższy niż u innych ras.

Hipoalergiczność to pojęcie względne

Po drugie, mówiąc o rasach hipoalergicznych, zawsze mają na myśli tylko „duży alergen” Fel d 1. Niski poziom jednego z kilkunastu alergicznych białek, nawet najbardziej „szkodliwych”, sprawia, że twierdzenie, że ta rasa jest bezpieczna, jest błędne. dla alergików. …

Reszta jest taka. Poziom Fel d 1 nie jest taki sam dla różnych ras kotów. To prawda, że nie udało nam się znaleźć konkretnych liczb, z jednym tylko wyjątkiem, więc poniższe dane w zasadzie nie są niczym potwierdzone.

Tabela: Uważa się, że rasy kotów wytwarzają stosunkowo niewielkie ilości białka Fel d 1 („rasy hipoalergiczne”)

Nr P / p	Nazwa rasy	Krótki opis	Dane dotyczące alergenności
jeden	syberyjski	Kot półdługowłosy z bardzo gęstym podszerstkiem. Oficjalnie zarejestrowany w Rosji w 1989 roku.	Średni poziom białka Fel d 1: w ślinie 0,08–27 μg / ml, w wełnie - 5–1300 μg, ml. Maksymalna ilość alergenu u kotów w kolorze srebrnym. Poziom Fel d 1 jest niższy u 50% kotów syberyjskich niż u innych ras, u 20% wskaźnik ten jest naprawdę bardzo niski.
2	Oriental (orientalny krótkowłosy)	Bardzo wdzięczny, smukły i elastyczny kot, mający wspólnych przodków z syjamskim, ale o innym kolorze sierści i oczu.	Stwierdzenie o niskim poziomie Fel d 1 nie znajduje potwierdzenia w liczbach.
3	Balijski	Półdługowłosa odmiana kota syjamskiego.	Stwierdzenie o niskim poziomie Fel d 1 nie znajduje potwierdzenia w liczbach.
4	Jawajski (jawajski)	Niektóre organizacje uważają koty jawajskie za rodzaj kotów balijskich, jedyne różnice dotyczą koloru.	Stwierdzenie o niskim poziomie Fel d 1 nie znajduje potwierdzenia w liczbach.
5	brytyjski	Krótkowłosy kot z bardzo grubym podszerstkiem, mocne i mocne zwierzę, prototyp kota z Cheshire z „Alicji w Krainie Czarów”.	Wielu właścicieli zaprzecza informacjom o hipoalergiczności kotów brytyjskich.
6	Sfinksy (kanadyjski, Don, Petersburg)	Koty „bezwłose” ze względu na swój bardzo nietypowy wygląd nazywane są często stworzeniami z innej planety. Sfinksy kanadyjskie mają sześć wełny, ale bardzo krótkie, „zamszowe”, te z Dona i Petersburga są całkowicie bezwłose.	Informacje o hipoalergiczności bezwłosych kotów opierają się wyłącznie na braku sierści i, jak pokazują recenzje właściciela, są nieprawdziwe.
7	Devon rex	Angielska rasa kotów charakteryzująca się miękką i bardzo krótką sierścią.	Stwierdzenie o niskim poziomie Fel d 1 nie znajduje potwierdzenia w liczbach. Wielu właścicieli zauważa, że alergia na Devon Rex nie pojawia się od razu, ale kilka tygodni po pojawieniu się zwierzęcia w domu.
8	Cornish rex	Pełne wdzięku i aktywne zwierzę o krótkiej sierści, zwinięte w fale.	Mówią, że Cornish Rexes są jeszcze mniej uczulające niż sfinksy, ale nie ma na to wiarygodnych dowodów. Motywacja jest nadal taka sama: krótka wełna rzadziej lata po domu.
dziewięć	Allerca (Allerca GD)	Nowa rasa opracowana przez Simona Brody'ego (USA), której jedynym celem jest zmniejszenie do minimum poziomu wydzielanych enzymów alergizujących. Bardzo piękne zwierzę krótkowłose o umaszczeniu lamparta (czarne plamki na złotym tle). Jeszcze nie na sprzedaż w Rosji, w USA może kosztować nawet 10 000 USD.	Deklaruje się, że produkcja Fel d 1 w Allerki została zmniejszona 10-krotnie, ale kot nie stał się hipoalergiczny, co potwierdza wiele procesów sądowych rozczarowanych właścicieli.
dziesięć	Bileter	Rasa, która jest obecnie nazywana „oszustwem stulecia” przez tego samego Simona Brody'ego, który stworzył rzekomego hipoalergicznego Allerka. W wyniku skandalicznej kontroli okazało się, że oszust przekazywał nowej rasie koty Savannah F1 (hybryda serwala i egipskiego Mau).	Uważa się, że rasa jest hipoalergiczna, ale dane nie są potwierdzone.

Niestety, musimy przyznać: większość stwierdzeń o hipoalergiczności tej czy innej rasy (nawet jeśli uwzględniamy względność samego pojęcia „hipoalergiczności” w odniesieniu do kotów) nie znajduje potwierdzenia naukowego ani doświadczalnego.

Asher: obala nie tylko hipoalergiczność, ale także samo istnienie rasy

I nie jest to zaskakujące: nie ma oficjalnie zatwierdzonych metod oceny „alergenności” określonej rasy kotów, jak również brak jest wiarygodnych badań naukowych na ten temat.

Zgadzam się, jest coś do przemyślenia!

Galeria zdjęć: rasy kotów uważane za hipoalergiczne

To prawie jedyne zwierzę, którego hipoalergiczność potwierdza przynajmniej kilka liczb.

Osoby orientalne to bliscy krewniacy kotów syjamskich

Javanez - kot z wyspy Jawa

Kot balijski jest podobny do kota syjamskiego, ale ma dłuższą sierść.

To nawet dziwne, że taki puszysty jest uważany za hipoalergiczny.

Opinia o hipoalergiczności sfinksów jest mocno przesadzona

Devon Rex - koty o krótkich włosach

Cornish Rex: kot o falujących włosach

Allerca to obiecana kotka hipoalergiczna

Okazuje się, że to nie tylko rasa

Jak się okazuje, nie tylko rasa wpływa na alergenność kota. Poniżej znajduje się kilka interesujących faktów, o których powinni pamiętać alergicy.

Tabela: Czynniki wpływające na alergię kota

Nazwa czynnika	Jak
Podłoga	Koty wydzielają więcej alergenów niż koty.
Kolor	Zwierzęta o ciemnym kolorze i wzorze są uważane za bardziej alergizujące niż jasne. Być może, choć nie wiadomo na pewno, ilość antygenów wydzielanych przez zwierzęta jest w jakiś sposób związana z pigmentacją.
Wiek	Dojrzałe płciowo koty wydzielają więcej białek Fel d 1 i Fel d 4 niż kocięta i starsze zwierzęta.
Płodność (zdolność do posiadania potomstwa)	Płodne koty są bardziej alergizujące niż koty sterylizowane, przy czym maksymalna ilość antygenów jest uwalniana w momencie podniecenia seksualnego.
Część ciała	Największa ilość białka Fel d 1 jest skoncentrowana na pysku kota.
Styl życia, dieta, funkcje pielęgnacyjne	Czasami alergię wywołuje nie samo zwierzę, ale jego pożywienie, ściółka do toalety, zabawki i inne "akcesoria", a także kurz gromadzący się na wełnie. To fałszywe zjawisko alergii nazywane jest efektem zakurzonego kota. Nawiasem mówiąc, istnieje założenie, że jasne koty są uważane za mniej uczulające po prostu dlatego, że brud jest na nich bardziej widoczny, a zatem są częściej czyszczone. Efekt zakurzonego kota może również tłumaczyć fakt, że zwierzęta długowłose wywołują silniejszą reakcję: alergia na kurz jest zjawiskiem nie mniej częstym niż alergia na kota.
Stan zdrowia	Na ilość wydalanych przez zwierzęta alergenów bezpośrednio wpływają niektóre choroby, zwłaszcza układu oddechowego, moczowo-płciowego, pokarmowego i odpornościowego: przewlekły nieżyt nosa, kaszel i kichanie, łupież, kapanie moczu, wymioty i biegunka - wszystko to jest dodatkowym uwolnieniem alergenów otaczająca przestrzeń.
Indywidualne cechy	Badania pokazują, że nawet kocięta urodzone w tym samym miocie, mające ten sam kolor, płeć i warunki życia, mogą mieć różne stopnie alergenności.

Podsumujmy rozczarowujące wyniki. Nie możesz mieć wysterylizowanej, jasnej kotki, kąpać ją i czesać codziennie, trzymać się z dala od jej twarzy i tym samym zagwarantować sobie ochronę przed bolesnymi atakami alergicznego kaszlu, kataru i swędzenia. Wszystkie powyższe dane są bardzo warunkowe i względne, a co najważniejsze, są ważne dla niektórych alergenów i nie mają żadnego wpływu na inne. Nie należy też polegać na fakcie, że koty są bardziej podatne na alergie u kobiet, a koty u mężczyzn. Autor musiał obserwować, jak ta sama osoba zaczęła się dusić, gdy tylko wszedł do domu, w którym mieszkał starszy kot tajski, a jednocześnie mógł godzinami przytulać się do szykownego Brytyjczyka o czekoladowym kolorze, który jak Carlson powiedział, był u szczytu kariery.

Galeria zdjęć: koty warunkowo przeciwwskazane dla alergików

Czarny kot obiecuje nie tylko nieszczęście, ale także alergie

Koty są bardziej uczulające niż koty

Płodne koty są bardziej alergizujące, zwłaszcza podczas krycia

Alergie nie mogą być powodowane przez samego kota, ale przez jego jedzenie.

Im starsze kocięta, tym więcej alergenu uwalniają.

Najbardziej alergizującym miejscem u kota jest pysk.

Więc czy możesz oszukać przeznaczenie?

Oczywiście alergia na kota nie jest powodem do rozpaczy. Osoby nadwrażliwe na białka wydzielane przez to zwierzę mogą żyć długo i szczęśliwie, przestrzegając pewnych środków ostrożności. To prawda, że opinie radykalnie się różnią co do zasad, których należy przestrzegać. Być może nie pomylimy się, jeśli powiemy, że istnieją dwa zasadniczo różne podejścia do współistnienia osoby alergicznej i kota. Rozważ i oceń oba.

Doświadczone wskazówki

Pierwsze podejście opiera się na fakcie, że kot jest bratnią duszą, członkiem rodziny i najlepszym przyjacielem, a życie bez niej jest bez znaczenia. Ci, którzy trzymają się tej teorii, powinni skupić się na zminimalizowaniu kontaktu z alergennym białkiem (bez pozbycia się samego źródła) i leczeniu objawów alergii.

Ogólne zasady są następujące:

1. Nieustanna i nieustająca walka o czyste powietrze w pomieszczeniach:

   • usuń wszystkie dywany, miękkie zabawki, ciężkie zasłony i inne „odpylacze” z domu, schowaj książki za szkłem;
   • Codziennie przeprowadzamy czyszczenie na mokro i odpylanie, zwracając szczególną uwagę na meble tapicerowane, ściany, podłogi oraz ulubione siedliska zwierząt, w których gromadzi się najwięcej wełny, łupieżu, potu, śliny; nie zapomnij użyć maski ochronnej podczas czyszczenia;
   • trochę częściej pierzemy odzież i pościel, czystą bieliznę przechowujemy w szczelnych workach;
   • instalujemy wysokiej jakości system wentylacji i oczyszczania powietrza oraz nie zapominamy o regularnej wymianie lub czyszczeniu filtrów;
   • wietrzyć pomieszczenie tak często, jak to możliwe, spać przy otwartych oknach, kiedy tylko jest to możliwe
   • regularnie myj kuwetę, pamiętaj, że mocz zawiera dużą ilość alergenów;
   • minimalizujemy kontakt z innymi alergenami: usuwamy kwiaty, świece zapachowe z domu, nie używamy dezodoryzowanych chemikaliów, rzucamy palenie.

2. Przestrzeganie zasad higieny osobistej:

   • dokładnie umyj ręce po każdym dotykowym kontakcie ze zwierzęciem, nie dotykaj twarzy, zwłaszcza oczu, do czasu wykonania tego zabiegu;
   • powierzyć opiekę nad swoim pupilem (czesanie, kąpiel, czyszczenie tacki itp.) nie cierpiącemu na alergię członkowi rodziny;
   • komunikujemy się z kotem w dawkowaniu, starając się unikać kontaktu naszej twarzy z pyskiem zwierzęcia (wykluczamy pocałunki), nie pozwalamy zwierzęciu spać w jego legowisku, siadać na ubraniu itp. - jednym słowem robimy tak, aby „ślady” kota w bezpośrednim sąsiedztwie były jak najmniejsze.

3. Monitorowanie „czystości” i stanu zdrowia kota:

   • codziennie czesać włosy usuwając martwe włosy i cząsteczki naskórka, w okresie linienia zabieg wykonujemy kilka razy dziennie;
   • regularnie kąpać kota (badania amerykańskie pokazują, że zwykła woda usuwa ze skóry do 80% alergennych białek, podczas gdy mydło zmniejsza ten odsetek o prawie połowę);
   • zapewniamy naszemu pupilowi zbilansowaną dietę, stosujemy karmę hipoalergiczną;
   • prowadzimy działania profilaktyczne mające na celu zapobieganie pojawianiu się pasożytów skóry i chorób skóry u zwierzęcia;
   • monitorujemy stan zdrowia naszego pupila: terminowo przeprowadzamy odrobaczanie i szczepienia, regularnie odwiedzamy weterynarza.
4. Stosowanie leków przeciwhistaminowych.

Galeria zdjęć: zasady współżycia alergika z kotem

Codziennie przeprowadzamy czyszczenie na mokro

Bezlitosne usuwanie dywanów

Po kontakcie z kotem umyj ręce

Regularnie myjemy kota

Nie wpuszczamy kota do naszego łóżka

Bierzemy leki przeciwhistaminowe

Brzmi przekonująco, prawda? Niestety, w rzeczywistości wszystko jest dalekie od tak różowego, jak w teorii. Wydaje się, że osoby udzielające takich porad nie do końca rozumieją, czym jest alergia. Kiedy sapiesz i sapiesz, gdy oczy swędzą i swędzą nieznośnie, gdy płynny śluz wypływa z nosa i łzy z oczu, gdy kichasz bez przerwy i nie możesz przestać, gdy znów czujesz się człowiekiem, po prostu uciekasz z własnego domu, - nie będziesz myślał o wietrzeniu pomieszczenia ani o sprzątaniu na mokro. Wszystkie twoje myśli będą skupione na jednej rzeczy: jak pozbyć się bestii.

Trudności w oddychaniu to najniebezpieczniejszy przejaw alergii

W tym sensie rada, która zwykle kończy listę zaleceń dla alergików, wygląda szczególnie wzruszająco: jeśli te środki nie pomogły, pilnie poszukaj tymczasowego schronienia dla kota. W porządku!

Zawsze możesz pozbyć się źródła alergii!

Innymi słowy, bierzemy kotkę „rasy hipoalergicznej”, próbujemy się z nią dogadać przez jakiś czas, a jeśli to nie wyjdzie - cóż, znajdziemy inny dom dla wczorajszego „najlepszego przyjaciela” i „ członek rodziny . Być może niektórym to podejście wydaje się normalne, ale z subiektywnego punktu widzenia autora ma niewiele wspólnego z odpowiedzialnością za tych, których oswoiliśmy.

Cywilizowane podejście

Drugie podejście, akceptowane na całym świecie i ogólnie cywilizowane i poprawne, polega na tym, że osoba uczulona na koty powinna przebywać jak najdalej od tego zwierzęcia i zdecydowanie nie w tym samym mieszkaniu. Współczesna medycyna twierdzi, że najlepszym sposobem leczenia alergii jest zaprzestanie kontaktu ze źródłem. A jeśli przy uczuleniu na pyłki roślin kwitnących corocznie nie można całkowicie wykluczyć takiego kontaktu, to w przypadku kota wszystko jest znacznie prostsze. Ale jeśli uświadomimy sobie tę prawdę, zanim zwierzę dotrze do naszego domu, będzie nam i kotu dużo łatwiej.

Alergicy nie powinni mieć kota

Żadna ilość środków higienicznych nie pomoże pozbyć się alergenu, co więcej, są one całkowicie nieskuteczne.

Dodajemy do tego, że kąpiel jest bardzo szkodliwa dla skóry samego zwierzęcia, ponieważ woda zmywa ochronną warstwę tłuszczu, która jest niezbędna do termoregulacji i utrzymania równowagi wodnej. Nawiasem mówiąc, właściciele sfinksów powinni o tym pomyśleć: bezwłosym kotom zwykle zaleca się częstsze kąpiele, ponieważ ich skóra jest od czasu do czasu pokryta brązowym nalotem woskowym, który wydaje się niechlujny i nieestetyczny, ale w rzeczywistości po prostu chroni zwierzę z zimna. W ten sposób walcząc o redukcję alergenu w powietrzu, w rzeczywistości szkodzimy zdrowiu naszego zwierzaka!

Kąpiel szkodzi skórze Twojego kota

Przyjmowanie leków przeciwhistaminowych również nie jest najlepszą opcją. Rzeczywiście, współczesny przemysł farmaceutyczny oferuje dużą liczbę leków na alergie. Wszystkie są dość skuteczne, jeśli chodzi o złagodzenie objawów alergii, przy jednoczesnym przerwaniu kontaktu z jej źródłem. Jeśli komunikacja z alergenem jest zmuszona do kontynuowania, tylko środki hormonalne mogą naprawdę pomóc. Jednak leki hormonalne mogą powodować poważne szkody dla organizmu, dlatego stosuje się je tylko w skrajnych przypadkach, gdy inne metody leczenia są nieskuteczne. Sformułujmy ten sam pomysł trochę łatwiej: trzymanie kota w domu i zatykanie alergii lekami hormonalnymi to całkowita głupota!

Diprospan jest skutecznym lekiem hormonalnym łagodzącym objawy alergii

Poprzyjmy to, co zostało powiedziane, jeszcze jednym argumentem. Pomimo tego, że alergię czasami nazywa się dżumą XXI wieku (według niektórych źródeł dziś co najmniej połowa dorosłej populacji i 9/10 dzieci na świecie cierpi z powodu jej przejawów), naukowcy nie doszli jeszcze do charakter tego zjawiska. Do niedawna uważano, że mówimy o jakiejś dziwnej nieprawidłowości w pracy naszego układu odpornościowego, który bez powodu zaczyna reagować na zupełnie nieszkodliwe substancje, myląc je z wrogami. Zakładano, że na przestrzeni wieków organizm naszych przodków poprzez dobór naturalny stworzył złożony system obrony przed atakującymi nas z zewnątrz licznymi patogenami. Ponieważ jednak we współczesnym świecie istnieją takie „prymitywne” problemy, jak np. Robaki pasożytnicze (to na nie nasz organizm reaguje wytwarzając immunoglobulinę klasy E,jest również syntetyzowany w kontakcie i alergen) są bardzo rzadkie, doświadczenie układu odpornościowego, który stał się „niepotrzebny” przejawia się w nieproporcjonalnej odpowiedzi na zupełnie inne bodźce.

Nasz układ odpornościowy reaguje na alergeny w taki sam sposób, jak na pasożytnicze glisty

Zatem, zgodnie z ogólnie przyjętą teorią, alergia jest odpowiedzią immunologiczną na nieistniejące zagrożenie, które powoduje niepotrzebne cierpienie. Jednak ostatnie badania sugerują, że wcale tak nie jest.

Współczesna medycyna nie wie, jak leczyć alergie. Wszystkie istniejące obecnie leki przeciwhistaminowe mają na celu jedynie tłumienie objawów alergii, a nie jej leczenie. Nawiasem mówiąc, świadczy o tym sama nazwa leków. Histamina to substancja, która jest uwalniana, gdy alergen wchodzi w kontakt z immunoglobuliną i powoduje objawy alergii (katar, kaszel, duszność, zaczerwienienie skóry itp.). Zatem działanie „przeciwhistaminowe” leku oznacza albo zmniejszenie ilości uwolnionej histaminy, albo jej neutralizację.

Leki przeciwhistaminowe mają na celu tłumienie objawów, a nie leczenie

Ale jeśli przypuszczenia naukowców co do prawdziwego znaczenia alergii są słuszne, to przyjmując leki przeciwhistaminowe, wyrządzamy sobie „krzywdę”: zamiast uciekać przed wrogiem, na który wskazał nam nasz układ odpornościowy, uciszamy to. Przypomnijmy słowa klasyki: „Trojanie nie wierzyli, że Cassandra - być może Troy wytrzymałaby do dziś”. Nie powtarzajmy błędu trojanów. Uwierzmy naszemu ciału.

Wróg jest nieprzewidywalny, ale ryzyko można zminimalizować

Nikt nie jest chroniony przed alergiami. Może się zamanifestować po wejściu kota do domu i dość często tak jest. Ponieważ, jak już powiedzieliśmy, koty wytwarzają nie jeden, ale kilka alergenów, a ich liczba zależy od ogromnej liczby czynników, aż do indywidualnych cech danej osoby, analiza alergii wykonana na gotowych alergenach (np. przed zakupem kota) może dać wynik ujemny, który okazuje się zawodny.

Inną nieprzyjemną właściwością alergii jest to, że może ona gromadzić się w organizmie bez jakiegokolwiek manifestowania się, a następnie nagle „eksplodować” w postaci ostrych objawów, a ilość substancji wywołujących taką reakcję zaczyna rosnąć w zastraszającym tempie.

Z drugiej strony alergie można „przerastać”. W okresie dojrzewania układ odpornościowy czasami rekonfiguruje i nie ma śladu po wczorajszych problemach. Jednak dzieje się to również na odwrót. Krótko mówiąc, główną cechą alergii jest jej nieprzewidywalność.

W okresie dojrzewania alergie mogą minąć lub, przeciwnie, pojawić się

Nie oznacza to wcale, że nikt nie powinien mieć kotów. Ale nadal można przestrzegać podstawowych zasad ostrożności:

1. Jeśli Ty lub członkowie Twojej rodziny jesteście silnie uczuleni na koty, zrezygnujcie z poszukiwania rasy hipoalergicznej. Znajdź inne hobby.
2. Jeśli ktoś w gospodarstwie domowym jest podatny na alergie, poproś hodowcę o małą grudkę wełny dokładnie od zwierzęcia, które zamierzasz zabrać do domu, i użyj jej do testów skaryfikacji skóry. Pozwoli to z maksymalnym prawdopodobieństwem uzyskać odpowiedź na pytanie, czy możesz się dogadać z tym kotem.
3. Ustal z hodowcą „okres próbny”, podczas którego możesz zwrócić kota, jeśli wywoła alergię u bliskiej Ci osoby. Sumienny sprzedawca musi zrozumieć taką prośbę.

Wideo: Dr Komarovsky o tym, jak radzić sobie z alergiami bez pozbycia się kota

Hipoalergiczne rasy kotów: recenzje właścicieli

Nie ma kotów hipoalergicznych. To mit, w który wiara może przerodzić się w tragedię dla całej rodziny, w tym zwierzaka. Jeśli dusisz się w obecności kota perskiego i świetnie czujesz się bawiąc się ze Sfinksem, nie oznacza to, że bezwłose koty są właśnie dla Ciebie. Jedynym rozsądnym wyjściem dla osoby uczulonej na zwierzęta jest odmowa ich zakupu, gdyż oddając przyzwyczajenie do nas stworzonce schronienie lub „w dobre ręce” popełniamy zdradę.