Kot Syjamski: Opis Rasy, Charakteru I Przyzwyczajeń, Opinie Właścicieli, Zdjęcia, Dobór Kociąt, Różnica W Stosunku Do Kotów Tajskich

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 22:41

Kot syjamski: historia rasy, cechy, pielęgnacja i hodowla

Koty syjamskie mają charakterystyczną głowę w kształcie klina, małe, lekkie ciało, wyrafinowany wdzięk i rozwiniętą inteligencję. A wszystko to w szczególnym kolorze akromelanizmu - niepełnego albinizmu, kiedy sierść na ciele zwierzęcia jest pomalowana na niebieskawe, fioletowe i kremowe odcienie, a na głowie, ogonie i łapach są ciemne obszary. Dzięki takiej kolorystyce z pewnością rozpoznasz kota syjamskiego. Ponadto syjamskie są niesamowite ze względu na swoją historię.

Zadowolony

• 1 Historia pochodzenia rasy

  1.1 Program telewizyjny BBC o kotach syjamskich (wideo)

• 2 Cechy zewnętrzne kotów syjamskich

  • 2.1 Specyfika kolorów kota syjamskiego (galeria zdjęć)
  • 2.2 Przedstawiciele grupy syjamsko-orientalnej (galeria zdjęć)
• 3 Jaka jest różnica między kotami syjamskimi i tajskimi

• 4 Charakter i zachowanie kotów syjamskich

  • 4.1 Pozytywne cechy i wady rasy
  • 4.2 Syjam i okolice
• 5 Na jakie choroby najczęściej cierpią koty syjamskie?
• 6 Jak wybrać kociaka syjamskiego

• 7 Jak dbać o koty syjamskie

  • 7.1 Higiena: kąpiel, szczotkowanie, obcinanie paznokci, czyszczenie uszu i zębów
  • 7.2 Cechy organizacji toalety
  • 7.3 Funkcje wyżywienia

• 8 Życie seksualne i hodowla

  8.1 Kastracja i sterylizacja

• 9 Recenzje gospodarzy rasy

Historia pochodzenia rasy

Koty syjamskie to rdzenna rasa Azji Południowo-Wschodniej, szczególnie popularna w Tajlandii. W rzeczywistości dawna nazwa Tajlandii to Królestwo Syjamu, od którego nazwy pochodzi nazwa rasy.

Dziś można również znaleźć taką rasę jak kot tajski. Aby uniknąć nieporozumień, warto od razu wyjaśnić: współczesne koty tajskie i syjamskie mają te same korzenie, jednak hodowcy „pracowali” dokładniej nad syjamskim, a kot tajski wygląda mniej więcej tak samo jak jego „dzicy” przodkowie setki Lata temu.

Zdjęcie z Księgi kota syjamskiego Rose Tenent, pierwsza połowa XX wieku

W Tajlandii koty syjamskie uznawane były za zwierzęta święte, podlegały ochronie prawnej i często mieszkały w świątyniach, biorąc udział w różnych czynnościach rytualnych. Koty syjamskie były również czczone w klasztorach Tybetu, gdzie miały prawie czarny kolor od chłodniejszego klimatu i według legend chronione były skarby.

Syjamczycy po raz pierwszy przybyli do Europy pod koniec XIX wieku dzięki brytyjskiej polityce kolonialnej - brytyjscy dyplomaci wynieśli kilka z tych zwierząt, otrzymując je w prezencie od syjamskich urzędników. Kot syjamski przybył do Rosji jako osobisty prezent dla Mikołaja II od króla Syjamu Chulalongkorn. Następnie do Petersburga przywieziono 200 zwierząt o pierwotnym fenotypie, które stanowiły podstawę rosyjskiej populacji.

Po prawej - stary typ zewnętrzny kota syjamskiego, obecnie nazywanego tajskim, po lewej - nowoczesny wygląd zewnętrzny kota syjamskiego Liliak-point

Hodowla kotów syjamskich rozpoczęła się w Wielkiej Brytanii. W 1902 roku zatwierdzono pierwszy wzorzec rasy. Angielscy hodowcy zidentyfikowali i wzmocnili takie cechy zwierząt, jak duże uszy, klinowata głowa, cienkie długie nogi. Cechy te wykrystalizowały się już w USA, gdzie w latach 50-tych przyjęto nowy wzorzec rasy.

Obecnie eksperci wyróżniają około 40 odmian kotów syjamskich.

Audycja BBC o kotach syjamskich (wideo)

Cechy zewnętrzne kotów syjamskich

Współczesne koty syjamskie mają dość charakterystyczny wygląd, którego najbardziej zauważalnymi detalami są niebieskie oczy w kształcie migdałów, duże, stojące uszy, których czubki warunkowo tworzą regularny trójkąt z nosem. Syjamskie charakteryzują się również długim, cienkim ogonem i dość mocnym, ale wdzięcznym ciałem, pokrytym krótkim, obcisłym jedwabistym włosem bez podszerstka. Zwierzęta ważą średnio od 3 do 8 kg, wysokość w kłębie sięga 30 cm.

Kolorystyka to kolejna cecha charakterystyczna kotów syjamskich. Choć eksperci wyróżniają wiele rodzajów koloru syjamskiego, rodzaj „maski” na twarzy, kolor uszu, ogona i kończyn pozostaje niezmieniony - są one zawsze ciemne w porównaniu z innymi częściami ciała. Spowodowane jest to różnicą temperatur skóry - w skrajnych punktach jej wartość jest zwykle niższa, przez co wełna w tych miejscach ma większą zawartość ciemnego pigmentu.

Kocięta syjamskie w chwili urodzenia są całkowicie białe, a po pewnym czasie pojawia się ich charakterystyczne pociemnienie sierści. Ostateczny kolor uzyskują dopiero w okresie dojrzewania. Jest to przejaw akromelanizmu, niepełnego albinizmu, który jest związany z warunkami temperaturowymi. Ciemne obszary nazywane są punktami, a specyficzne kolory syjamskie nazywane są punktami kolorów, których jest wiele odmian: mocny, niebieski, liliowy, pręgowany, czekoladowy itp.

Specyfika kolorów kota syjamskiego (galeria zdjęć)

Liliowy punkt: kolor ciała - lodowata biel z różowawym odcieniem

Kolor „królewski” jest uważany za punkt pieczęci: ciemnobrązowe (czarne) oznaczenia z beżową kopertą

Punkt niebieski: kolor korpusu - niebieskawo-biały, odcień zimny; pręgowany - charakterystyczne pręgowanie

Punkt czekolady: kolor ciała - kość słoniowa

Istnieją również rasy pokrewne o charakterystycznym umaszczeniu, niebieskich oczach, ale odmiennych proporcjach ciała, cechach sierści, zarysie kufy i innych różnicach „kosmetycznych” (balijski, orientalny, peterbaldowy, szczupły, tajski itp.). Cechy wspólne przedstawicieli grupy syjamsko-orientalnej:

• elastyczne, pełne wdzięku ciało;
• Oczy w kształcie migdałów;
• ogon w kształcie bata;
• duże uszy;
• kufa w kształcie klina;
• dobre zdrowie;
• życzliwość i gadatliwość.

Przedstawiciele grupy syjamsko-orientalnej (galeria zdjęć)

Oriental to rasa kotów oficjalnie uznana w 1977 roku w Ameryce

Hodowcy, analogicznie do rasy jawajskiej i balijskiej, wprowadzili gen dla kotów długowłosych (długowłosych) do rasy kotów orientalnych

Peterbald lub St. Petersburg Sphynx to rasa rosyjskich bezwłosych kotów domowych, uzyskana w 1994 roku w Sankt Petersburgu w Rosji, w wyniku eksperymentalnego skojarzenia Don Sphynx Afinogen Myth i kota orientalnego, Mistrzyni Świata Radmy von Jagerhof

Kot tonkin lub tonkinesis - hybryda kotów syjamskich i birmańskich typu amerykańskiego

Kot tajski to staromodna budowa kota syjamskiego, zatwierdzona jako odrębna rasa w 1990 roku

Kot syjamski - przodek i najpopularniejszy przedstawiciel grupy syjamsko-orientalnej

Mekong Bobtail to rasa hybrydowa wyhodowana w Sankt Petersburgu, ostatecznie uznana w sierpniu 2004 roku w Essen w Niemczech na Walnym Zgromadzeniu WCF

Seszele Długowłosy, czyli balijski bicolor - eksperymentalna rasa długowłosych kotów orientalnych o umaszczeniu podobnym do Teretsk Van lub Harlequin, wyhodowana przez angielskich hodowców pod koniec XX wieku

Kot seszelski krótkowłosy lub syjamski - rasa bardzo podobna do kotów orientalnych, syjamskich i balijskich, wyhodowanych przez brytyjskich hodowców

Foreign White to rasa białych kotów z doskonałym słuchem, wyhodowana w 1964 roku w Wielkiej Brytanii

Koty balijskie wywodzą się od krótkowłosych kotów syjamskich, w których miotach rasowych zaczęły pojawiać się kocięta o wydłużonej sierści na początku lat 30.

Jaka jest różnica między kotami syjamskimi i tajskimi

Współczesny kot tajski jest, w języku specjalistów, starym typem eksterieru kota syjamskiego. Dzięki staraniom entuzjastycznych felinologów została zachowana i podzielona na odrębną rasę.

Nowoczesne koty tajskie mają bardziej okrągły i bardziej miękki kształt w porównaniu do syjamskich

Zdecydowaną większość kotów, znanych nam jako syjamskie, ze względu na cechy rasowe należy uznać za Tajów. Nie dajcie się jednak zmylić tym felinologicznym zamętem - charakter kotów tajskich i syjamskich jest prawie identyczny.

Główne różnice to:

• ciało kotów tajskich jest bardziej krągłe, podczas gdy u kotów syjamskich ciało jest wydłużone, a nawet nieco wymizerowane;
• czubki uszu u kotów tajskich są zaokrąglone, po syjamsku - spiczaste;
• Koty tajskie mają ogon średniej długości, mięsisty i owłosiony, u kotów syjamskich ogon przypomina bicz, jest tak cienki;
• istnieje również różnica w przekroju oczu: syjamskie mają skośne oczy, a Tajowie mają bardziej okrągłe;
• rasa tajska jest klasyfikowana jako otwarta, syjamska jest klasyfikowana jako zamknięta.

Wizualne przedstawienie charakterystycznych różnic fizycznych między kotami tajskimi i syjamskimi

Charakter i zachowanie kotów syjamskich

Koty syjamskie są bardzo aktywne i towarzyskie. Uwielbiają kontakt z ludźmi i dynamiczne gry. Są bardzo przywiązani do swoich panów, nieustannie potrzebują uwagi. Śpią, w porównaniu z wieloma innymi kotami, prawie półtora raza mniej, więc jeśli zdecydujesz się na kota syjamskiego, nie będziesz się nudzić.

Są też bardzo serdeczni i ufni, wymagając minimum fizycznej troski o siebie i maksymalnego zwrotu emocjonalnego od osoby.

Koty syjamskie uwielbiają być głaskane przez właścicieli.

Pozytywne cechy i wady rasy

Siam są bardzo inteligentni i łatwi do trenowania. Są bardzo „rozmowni”, dzięki czemu potrafią używać swoich strun głosowych, zmieniać wysokość i ton, komunikować swoje emocje lub pragnienia.

„Towarzyskość” i aktywność Syjamczyków nie są odpowiednie dla każdego. Jeśli wolisz spokój i wyważenie, nadmiernie aktywne zwierzę, które nieustannie wymaga Twojej uwagi, będzie bardziej irytujące.

Koty syjamskie można trenować jak psy, nawet metody mogą być używane w ten sam sposób

Syjam i okolice

Często mówi się też o syjamcach, że ich zachowanie jest pod wieloma względami podobne do psa - można je wyszkolić w komendach, potrzebują ludzkiej uwagi. Wszystkich członków rodziny traktują jednakowo ciepło. Zachowują się ostrożnie z dziećmi, rzadko wypuszczają pazury, ale jest mało prawdopodobne, aby dali się mocno ścisnąć. Wprawdzie jest to już wyłącznie indywidualne - istnieją koty syjamskie, które dają się uciskać na wszystkie możliwe sposoby, ale są też bardziej „surowe” pod tym względem - te potrafią jednoznacznie syczeć, jeśli coś im się nie podoba.

Jednak wbrew powszechnemu przekonaniu koty syjamskie w żadnym wypadku nie są mściwe. Nawet jeśli zwierzę ma „złożony” charakter, wystarczy przestudiować jego cechy i nie naruszać kociej strefy komfortu.

Nieznajomi są traktowani z ciekawością i ogólnie dość łatwowierni. Dobrze dogadują się z innymi zwierzętami: nie wspinają się na ryby, nie dusią papug i chomików, nie obrażają innych kotów. Konflikty mogą powstać tylko z psami, jednak i tutaj wszystko zależy wyłącznie od postaci obu zwierząt.

Wszyscy przedstawiciele grupy syjamsko-orientalnej są doskonałymi myśliwymi

Na jakie choroby najczęściej cierpią koty syjamskie?

Typowe choroby genetyczne to zmarszczki zeza i ogona.

Strabismus nie może być jednoznacznie przypisany ani po prostu odziedziczonym cechom, ani wynikowi dysgenezji (niespójności genomów rodzicielskich). Allel Cs jest odpowiedzialny za zez, podobnie jak za charakterystyczny akromelaniczny kolor zwierząt, ale główną rolę w przejawianiu się tej cechy odgrywają inne, wciąż nieznane badaczom, modyfikujące geny.

Strabismus to choroba genetyczna wspólna dla wszystkich członków grupy syjamsko-orientalnej

Załamania na ogonie to osobny temat na mity o syjamsku. Tak więc, jeśli wierzyć legendom, węzły na ogonach kotów syjamskich były robione na drutach przez tajskich arystokratów, którzy podczas pływania zakładali swoje cenne pierścienie na ogony zwierząt. I ten zwyczaj sięga czasów pewnej księżniczki, która zgubiła pierścionek, wieszając go na ogonie przed wykąpaniem kota.

Obecność załamań na ogonach od dawna uważana jest za cechę rasy, jednak, jak się okazało, była to konsekwencja krycia bliskich krewnych. Ta mutacja genetyczna spowodowała wiele cierpienia zwierząt, ponieważ ogon jest w rzeczywistości przedłużeniem kręgosłupa. Zwierzęta w bólu mogły zachowywać się agresywnie, stąd legenda o złym charakterze kota syjamskiego.

Dzięki wysiłkom hodowców bolesne geny są obecnie niezwykle rzadkie. Ogólnie rzecz biorąc, syjamski to rasa o dość dobrym zdrowiu. Oczywiście wiele zależy od pielęgnacji i odżywiania. Warto też regularnie sprawdzać zwierzę u weterynarza.

Koty syjamskie są długowieczne. Często żyją 20 lub więcej lat, chociaż eksperci twierdzą, że średni wiek przedstawicieli tej rasy to 15-17 lat.

Koty syjamskie świetnie czują się zarówno w domu, jak i na świeżym powietrzu, to wspaniała rasa do zamieszkania w prywatnym domu

Jak wybrać kociaka syjamskiego

Najlepiej wybrać kociaka od hodowców lub z hodowli. Cena kociaka może wahać się od 100 do 3000 dolarów i zależy zarówno od zgodności ze standardami rasy, jak i polityki cenowej danego hodowcy.

Są trzy rodzaje kociąt: do kastracji, do hodowli i na wystawy. Z reguły hodowcy zawodowi zawierają z kupującym umowę, która określa obowiązki właściciela w przyszłości do udziału w hodowli lub do wykastrowania zwierzęcia.

Kotek syjamski, maść niebieska, wiek 1 miesiąc

Wybierając kociaka rasowego warto też przyjrzeć się jego rodzicom, ich rodowodzie oraz dowodom badań lekarskich przeprowadzonych przed kryciem. Ponadto kociak musi posiadać rodowód, metryczny, paszport weterynaryjny, świadectwo szczepień.

Sam kociak musi być aktywny, zabawny, nawiązywać kontakt. Nie powinien mieć żadnych dodatkowych wydzielin na błonach śluzowych. Uszy i skóra muszą być czyste.

Wybierając kociaka, ważne jest, aby zrozumieć, że przedstawiciele ras syjamskich i orientalnych o gładkich włosach mają identyczną fizjologię i różnią się tylko kolorem i kolorem oczu; Syjamskie mają charakterystyczne punkty i niebieskie oczy, orientalne mają oczy w kolorze niebieskim, żółtym lub zielonym i różne warianty kolorystyczne: monochromatyczny, pręgowany, szylkretowy itp. Aby mieć pewność, że wybierasz kociaka syjamskiego - zwróć uwagę na odpowiedni wpis w jego dokumenty i dokumenty jego rodziców.

Hodowcy mogą zapamiętać podobny schemat:

• z dwóch syjamskich rodzą się tylko syjamskie;
• z syjamu i wschodu mogą narodzić się zarówno syjamskie, jak i orientalne;
• z dwóch gatunków orientalnych mogą rodzić się nie tylko gatunki orientalne, ale także syjamskie.

Kociaka syjamskiego można odróżnić od tajskiego zarówno po opisanych wyżej cechach, jak i po spojrzeniu na jego rodziców. W tym przypadku przedstawiciele rasy tajskiej nie mogą w żaden sposób być rodzicami kotka syjamskiego, ponieważ charakterystyczne cechy rasy współczesnego syjamskiego ukształtowały się przez dziesięciolecia celowanej selekcji.

Kotek syjamski, umaszczenie foka, wiek 2 miesiące

Kocięta trzeba zabrać do domu w wieku 3 miesięcy - do tego czasu są już na tyle samodzielne, aby bez problemu przetrwać przeprowadzkę do nowego miejsca zamieszkania, a jednocześnie nadal aktywnie kształtują się nawyki, reakcje behawioralne i przywiązania. im. Ponadto w tym wieku kociak z reguły jest już przyzwyczajony do kuwety i wszystkich niezbędnych procedur higienicznych.

Jedynym wyjątkiem są kocięta „na wystawy” - klasa wystawowa. Oni się tak nie rodzą - do tej klasy należą tylko znawcy wystaw specjalnych, na które zwierzę dopuszcza się dopiero po 3 miesiącach, więc kocięta wystawy i czołówki tej klasy to zwierzęta nie młodsze niż 4 miesiące z odpowiednie certyfikaty z wystaw.

Do hodowli najbardziej pożądane są zwierzęta z klas pokazowych

Jak dbać o koty syjamskie

Opieka nad kotem syjamskim nie zajmie Ci dużo czasu. Te zwierzęta są dość niezależne, mają dobre zdrowie i krótkie włosy. Musisz więc włożyć minimalny wysiłek, aby utrzymać swojego zwierzaka w dobrym zdrowiu.

Higiena: kąpiel, szczotkowanie, obcinanie paznokci, mycie uszu i zębów

Koty syjamskie traktują kąpiel w różny sposób, ale nawet jeśli zwierzę lubi zabiegi wodne, często nie ma potrzeby ich wykonywania. Optymalnie - raz na sześć miesięcy, używając dowolnego wysokiej jakości lub specjalnego szamponu przepisanego przez lekarza weterynarii. Podczas kąpieli najważniejsze jest to, że woda nie dostaje się do uszu zwierzęcia.

Nie jest też wymagana szczególna pielęgnacja wełny syjamskiej - wystarczy raz na kilka dni głaskać zwierzę wilgotną dłonią. W ten sposób szybko i łatwo usuniesz nadmiar włosów. W okresach sezonowego linienia można delikatnie czesać swojego zwierzaka szczoteczką z drobnym naturalnym włosiem w kierunku wzrostu wełny.

Ogólnie rzecz biorąc, koty syjamskie dość dobrze wspierają kąpiele i inne procedury higieniczne.

Paznokcie można obcinać raz na dwa tygodnie, odcinając pęsetą do paznokci około 2 mm. Najważniejsze, aby nie dotykać różowawego rdzenia pazura - jest wyraźnie widoczny.

Możesz czyścić uszy raz w tygodniu. Do czyszczenia idealne są zwykłe patyczki do uszu, których bawełniany wacik należy zwilżyć specjalnym środkiem antyseptycznym ze sklepu zoologicznego lub zwykłym nadtlenkiem wodoru. Przed czyszczeniem wyciśnij nadmiar środka antyseptycznego z tamponu. Czyszczenie odbywa się starannie i bez wysiłku. Jama ucha wewnętrznego powinna być czysta, różowawa.

Weterynarze zdecydowanie zalecają szczotkowanie zębów syjamskich, ponieważ przedstawiciele tej rasy mają naturalną skłonność do problemów stomatologicznych. Mycie zębów pomoże Ci ich uniknąć. Zabieg ten wykonywany jest raz w miesiącu przy użyciu specjalnej szczoteczki do zębów i pasty do zębów, które można również kupić w sklepie zoologicznym.

Przy odpowiedniej pielęgnacji koty syjamskie mogą żyć ponad 20 lat

Cechy organizacji toalety

Naprawdę nie ma żadnych specjalnych funkcji. Wybierz zamkniętą lub wysoką tacę, aby zapobiec rozsypywaniu ściółki przez zwierzę podczas wkraplania.

Wybierz sam wypełniacz na podstawie swojego budżetu, osobistego doświadczenia i preferencji zwierząt. Jeśli nie masz wyboru - wypróbuj wszystkie produkty dostępne w supermarketach, w których zwykle robisz zakupy. Optymalny wariant zostanie zatem określony eksperymentalnie. Takie eksperymenty można rozpocząć od zbrylających się wypełniaczy z glinki lub żelu krzemionkowego - dobrze zachowują zapach i są ekonomicznie zużywane.

Funkcje gastronomiczne

Odżywianie jest bardzo ważne! Zdrowie Twojego kota zależy bezpośrednio od jakości żywienia

Eksperci zalecają karmienie zwierząt wyłącznie paszą najwyższej jakości lub holistyczną paszą przemysłową. Taka dieta z ludzkiego punktu widzenia może wydawać się „monotonna”, ale nasyca organizm kota wszystkimi potrzebnymi substancjami, witaminami i pierwiastkami śladowymi, będąc optymalnie zbilansowanym składem. Nie można osiągnąć tej wartości odżywczej poprzez własne gotowanie. Wśród kanałów możesz wybrać karmy super premium lub holistyczne od Acana, Purina, Schesir, ProNature lub Applaws. Porcje są zwykle wskazane na opakowaniu. przed zakupem zbadaj również skład paszy - nie powinna zawierać zbóż ani glutenu, a wśród składników na pierwszym miejscu powinno znajdować się białko.

Domowa karma to strata czasu, wysiłku i pieniędzy, a karma przemysłowa karmi organizm zwierzęcia wszystkimi niezbędnymi składnikami, oszczędzając zasoby

Życie seksualne i hodowla

Możesz zacząć robić na drutach syjamski za 1,5-2 lata. Możesz robić na drutach zwierzęta ze wszystkimi przedstawicielami grupy syjamsko-orientalnej. W przeszłości hodowcy wielokrotnie uciekali się do takiego krzyżowania, w wyniku czego powstały nowe rasy kotów syjamsko-orientalnych.

Pierwsze krycie odbywa się zwykle z bardziej doświadczonym partnerem. Zawsze możesz znaleźć odpowiednią parę w lokalnym klubie kotów lub na wystawie tematycznej. Konieczne jest uzgodnienie krycia z dużym wyprzedzeniem, gdy tylko zacznie się pierwsza ruja kota. W tym kontekście bardzo ważne jest, aby wszystko robić na czas. Koty rozmnaża się zwykle podczas trzeciej rui. W przypadku kotów hodowcy czekają, aż zwierzę będzie w pełni uformowane fizycznie i wystarczająco silne.

Przed kryciem, jeśli chodzi o hodowlę rodowodową, właściciele zwierząt zawierają umowę krycia, która określa prawa i obowiązki każdej ze stron, wynagrodzenie właścicieli samców, procedurę ewentualnego rozdzielania kociąt, a także warunki utrzymania i certyfikacji kociąt.

Koty syjamskie tworzą silne więzi, dlatego niektórzy hodowcy wolą trzymać koty w parach.

Przed kryciem zwierzęta oczyszcza się z pasożytów, przeprowadza się niezbędne szczepienia i przewozi do kliniki weterynaryjnej w celu zbadania. Z reguły procedura przygotowania do krycia jest określona w umowie krycia. Zwierzęta są również przycinane pazurami, aby się nie skrzywdzić.

Samica jest zwykle przenoszona na terytorium samca, a zwierzęta są pozostawione same w przestronnym pomieszczeniu. Zwierzęta zostają również z tacami, miskami ze zwykłym jedzeniem i wodą. Krycie bezpośrednie występuje wielokrotnie w ciągu średnio 3 dni. Można stwierdzić, czy krycie nastąpiło poprzez zachowanie kota - rozluźnia się, pieści kota, daje się polizać. Łącznie krycie trwa do 5 dni.

Okres ciąży kota wynosi co najmniej 65 dni. W miocie jest średnio 4-5 kociąt.

Miot trzymiesięcznych kociąt

Kastracja i sterylizacja

Zaleca się kastrację zwierząt w wieku około 8-10 miesięcy. Jednak w tym przypadku wszystko jest czysto indywidualne, dlatego lepiej skonsultować się bezpośrednio z weterynarzem w tej sprawie.

Sama operacja wykonywana jest w domu (przez lekarza weterynarii wizytującego) lub w klinice weterynaryjnej w znieczuleniu ogólnym. Operacja nie jest trudna. Zwierzę odchodzi od znieczulenia w ciągu około doby, w tym czasie musi zapewnić spokój oraz swobodny dostęp do wody i pożywienia. U samców miejsca nacięć goją się w ciągu 3-5 dni, u samic nieco dłużej - do dwóch tygodni. Zaleca się, aby kobiety były ubrane w koc pooperacyjny. Niektórzy eksperci przepisują samicom środki przeciwbólowe na okres 5-7 dni, aby zwierzę nie odczuwało dyskomfortu w okresie rekonwalescencji.

Alternatywą dla koca pooperacyjnego może być stożek ochronny

Recenzje właścicieli o rasie

Koty syjamskie dobrze przystosowują się do życia na ulicy, ale jednocześnie nadal rozpaczliwie potrzebują ludzkiej uwagi.

Koty syjamskie są inteligentne i aktywne, czułe i przyjazne. Dobrze nadają się do treningu, mają dobre zdrowie, nie zajmują dużo czasu, aby o siebie zadbać. Siam jest bardzo „towarzyski”, dobrze rozumie nastrój właściciela, wyłapuje intonację i emocjonalny kolor wypowiedzi. Jednym słowem lojalni i niezawodni przyjaciele, z którymi nie będziesz się nudzić.