Kot Angora: Historia Pochodzenia Rasy, Wygląd I Zdjęcia, Cechy Charakteru I Opieki Nad Kotem, Recenzje Właścicieli

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 22:41

Kot angora: arystokrata z charakterem

Biały i puszysty kot angorski od pierwszego wejrzenia fascynuje swoim pięknem i arystokracją. Ale przez co najmniej pięć wieków istnienia rasa ta ma bardzo trudną historię. Stąd prawdopodobnie jasny i silny charakter, jakim jest obdarzona turecka Angora.

Zadowolony

• 1 Historia pochodzenia kota angorskiego

  • 1.1 Angora z Ankary
  • 1.2 Z Europy do Ameryki

  • 1.3 Zygzaki popularności

    • 1.3.1 Galeria zdjęć: tureckie monety angorskie
    • 1.3.2 Wideo: Historia tureckiej angory

• 2 Cechy rasy

  • 2.1 Galeria zdjęć: kolory angory

  • 2.2 Dane zewnętrzne

    2.2.1 Wideo: Koty angorskie - białe i nie tak

  • 2.3 Charakter i zachowanie

    • 1 Wideo: Koty angorskie nigdy nie mogą być zbyt liczne
    • 2.3.2 Wideo: rozgrzewka przed prawdziwym polowaniem

  • 2.4 Kot i jego otoczenie

    2.4.1 Wideo: kot angora w swojej historycznej ojczyźnie

  • 2.5 Wady rasy

    • 2.5.1 Skłonność do chorób
    • 2.5.2 Wady dyskwalifikujące

• 3 Jak wybrać kociaka

  3.1 Kryteria kwalifikacji

• 4 Jak dbać o kota angorskiego

  • 4.1 Higiena
  • 4.2 Karmienie
  • 4.3 Toaleta

• 5 Praca hodowlana

  • 5.1 Niuanse hodowli ras
  • 5.2 Kwestie sterylizacji
• 6 Recenzje właściciela

Historia pochodzenia kota angorskiego

Biały kot z niesamowicie puszystym ogonem i prawdziwie arystokratyczną posturą to turecka angora, narodowa duma Turcji i ulubieniec wielu właścicieli, prawdopodobnie we wszystkich krajach świata.

To właśnie ona, kot angora - duma i skarb narodowy Turcji

Angora z Ankary

Historia rasy zaczęła się dawno temu w małej tureckiej osadzie, w miejscu której wyrosła wówczas piękna Ankara (nawiasem mówiąc, jej nazwa początkowo brzmiała jak "Angora") - stolica współczesnej Turcji. Piękne koty, które tu zapuściły korzenie, zwróciły uwagę wielkiej szlachty i wkrótce osiedliły się w pałacach sułtanów. Mówi się, że byli tak czczeni, że mogli swobodnie wejść nawet do najświętszego z najświętszych - meczetu.

W przeciwieństwie do psów, muzułmanie uważają koty za czyste zwierzęta i czasami cieszą się bardzo wysokimi honorami. Według legendy na kolanach samego Proroka Mahometa podczas kazań często leżał jego śnieżnobiały, puszysty zwierzak Muezza z oczami w różnych kolorach - całkiem możliwe, że był to kot angora.

Według legendy ten czy coś takiego wyglądał jak ukochany kot Proroka Mahometa

Z Europy do Ameryki

Wartość kota sułtana była bardzo wysoka, można było go wynieść z Turcji tylko za najwyższym pozwoleniem lub w prezencie - królewskie piękności były prezentowane tylko najbardziej szanowanym gościom. Tak więc pierwsi przedstawiciele rasy trafili do średniowiecznej Europy i Rosji - stało się to, jak się powszechnie uważa, w XVI wieku. Wtedy koty zaczęły być importowane do naszego regionu jako trofea - w czasie wojen rosyjsko-tureckich.

Istnieją informacje, że tak żywy dar otrzymała również wielka rosyjska cesarzowa Katarzyna II. A w wielu krajach europejskich Angoras przybyli na dwór - w dosłownym tego słowa znaczeniu. Arystokratyczne, krnąbrne „księżniczki” przez długi czas osiedliły się na dworze królów Francji. A legendarny kardynał de Richelieu stał się jednym z pierwszych hodowców tej rasy.

Przedsiębiorczy Amerykanie przyjęli standard Angora w 1978 roku, pozwalając na jego zmienne kolory. Zaledwie dziewięć lat później europejscy felinolodzy podjęli ten sam oficjalny krok.

Zygzaki popularności

Popularność Angory rosła do końca XIX wieku, po czym nastąpiło zdarzenie, w wyniku którego rasa została prawie utracona. W 1887 roku Brytyjskie Towarzystwo Miłośników Kotów wydało dziwny dekret, zgodnie z którym wszystkie koty długowłose należy uznać za perskie. Hodowcy zobowiązali się do aktywnego krzyżowania Persów z Angorami, niszcząc w ten sposób ich cenną pulę genów.

I dopiero, gdy angora była prawie na skraju wyginięcia, felinolodzy się obudzili. Alarm zabrzmiał w jej ojczyźnie, Turcji. Na początku ubiegłego wieku rasa została tutaj uznana za skarb narodowy, a zoo w Ankarze uruchomiło duży program ochrony i hodowli białej angory tureckiej. Od tego czasu Imperium Osmańskie przeszło ciężkie czasy i ostatecznie się rozpadło, ale krajowy program dotyczący kotów angorskich działa od ponad stu lat i, muszę powiedzieć, bardzo skutecznie.

W Turcji koty angorskie są tradycyjnie hodowane tylko w kolorze białym.

Turcy umocnili swoją miłość i szacunek do kota angorskiego w kategoriach pieniężnych. Od 2015 roku do obiegu została wprowadzona moneta z wizerunkiem siedzącej angory. Jednak w innych krajach wyemitowano podobne monety kolekcjonerskie, które są bardzo poszukiwane przez kolekcjonerów-numizmatyków.

Galeria zdjęć: monety przedstawiające turecką angorę

Ta jednolirowa moneta została wyemitowana w Turcji w 2015 roku

Para tureckich angorów przedstawiona na monecie Wyspy Man (jedna korona, 2011)

Realistyczny portret dziwnookiej angory umieszczony jest na monecie Pacyfiku Vanuatu (pięć watu, 2015)

Wideo: historia tureckiej angory

Cechy rasy

Istnieje kilka tradycyjnie uformowanych linii ras, które mają pewne zewnętrzne różnice, które jednak nie są sprzeczne ze standardem. Na przykład koty angorskie z rosyjskiej hodowli wyróżniają się tym, że mają ciepłe, puszyste spodnie i kołnierzyk - dzięki czemu przez wiele lat życia na naszych szerokościach geograficznych potrafiły przystosować się do mroźnych zim.

Kot angora to prawdziwe dzieło sztuki

Ale koty z linii amerykańskich są ubrane w bardziej jednolite futra z mundurami na całej długości płaszcza. Niektórzy felinolodzy przyjmują konserwatywne podejście do rozwoju rasy, traktując jako standard jedynie status tureckich białych angorów. Niemniej jednak międzynarodowy standard poszedł dalej i oficjalnie zatwierdził wiele eksperymentów hodowlanych, głównie pod względem różnorodności kolorów kota angorskiego:

• Czarny - z jednolitym umaszczeniem, czarną skórą i poduszkami łap. Zabrania się jakichkolwiek kolorów lub plam.
• Niebieski - charakteryzuje się jasnym, jednolitym kolorem szaty. Nos i opuszki są niebieskie.
• Beż to jednolity kolor kremu.
• Czerwony to jasny, głęboki czerwony kolor bez tykania, wzoru.
• Przydymione odcienie - czarny, niebieski.
• Pręgowany - marmurkowy, patchworkowy, makreli, rudy, brązowy, kremowy itp. Charakteryzuje się wzorem pasków i słojów z literą „M” na czole.
• Calico to wielobarwny kolor, w którym dominuje biel.

Galeria zdjęć: kolory angory

Biała angora turecka to wspaniały klasyk rasy

Istnieje wiele opcji dla dwukolorowego koloru

Kolor „niebieski dym” - jeden z najdroższych w kolorowych angorach

Koty tricolor Calico prezentują się bardzo efektownie

Delikatne odcienie brzoskwini i beżu harmonizują z jedwabną wełną

W Ameryce popularne są srebrzyste kolory w różnych odmianach

„Czerwony marmur” - kolor angory jest dość rzadki

„Dziki” pręgowany kolor doskonale oddaje istotę angory myśliwskiej

Każdy „żółw” angorski jest jedyny w swoim rodzaju

Czarny kolor nadaje angorze mistycyzm i tajemniczość

Dane zewnętrzne

Kot angora ma bardzo proporcjonalną i elegancką sylwetkę. Ma średniej wielkości i prawie idealne proporcje, co przy dobrze rozwiniętych mięśniach pozwala jej plastycznie i pięknie poruszać się oraz swobodnie skakać. Wszystko w nim jest harmonijne: wysokie wdzięczne łapy, długi ogon w kształcie szabli i idealnie ukształtowana głowa.

Dumą kota angora jest luksusowy ogon

Uwagę zwracają duże, wysoko osadzone uszy ze spiczastymi końcami. Duże, wyraziste, orientalne skośne oczy mogą mieć wszystkie odcienie żółci, błękitu i zieleni. Dość często w rasie występują koty o dziwnych oczach, co jest nie tylko dozwolone, ale także mile widziane, ponieważ dodaje angorze szczególnego uroku.

U tureckiej angory mile widziane są różne kolory oczu

Standard rasy klasyfikuje tego kota jako półdługowłosego. Wyjątkowa wełna angory płynie jak jedwab - jest jedwabista w dotyku, można ją prasować bez końca.

Wideo: Koty angorskie - białe i nie tak

Charakter i zachowanie

Zewnętrzny blask kota angorskiego harmonijnie łączy się w nim z inteligencją i dobrymi manierami - to jest sama doskonałość. Ale piękne tureckie kobiety mają silny, a czasem bardzo kapryśny charakter, co należy wziąć pod uwagę.

Koty angorskie zapewniają komfort i dobre samopoczucie w domu

Koty tej rasy darzą swoich właścicieli wielką sympatią - są wobec nich bardzo czułe i delikatne. Jednak takie wzruszające uczucia mają również „wadę”: Angory mogą być niezwykle zazdrosne i tłumić wszelkie przejawy uwagi na ukochaną osobę - zarówno ze strony innych zwierząt, jak i ludzi.

Najczęściej angora manifestuje swój charakter na gruncie zazdrości.

Wideo: Koty angorskie nigdy nie mogą być zbyt liczne

Angorowie kochają schronienie, aw grze w chowanego z pewnością zwyciężą. Te koty są niezwykle dociekliwe: ich ulubionym miejscem w domu będzie parapet, z którego wygodnie będzie obserwować, co dzieje się na wielkim świecie. Zadbaj o komfort obserwatora i zapewnij jej wygodną, miękką poduszkę. A jeszcze lepiej - chodź z nią częściej na spacery, jest to przydatne dla kondycji fizycznej zwierzaka i dla jej równowagi emocjonalnej.

Spacer z właścicielem to ulubione ćwiczenie dociekliwej angory

Wideo: rozgrzewka przed prawdziwym polowaniem

Kot i jego otoczenie

Nie powinieneś zakładać tureckiej angory dla osób skłonnych do alergii - wełna tego piękna może wywołać zaostrzenie choroby. Lepiej jest porzucić tę rasę i te rodziny, w których są małe dzieci - Angora kategorycznie nie będzie tolerować znanego stosunku do siebie.

Te koty nie będą zachwycone częstym pojawieniem się obcych w domu. Hałaśliwe wesołe firmy nie podobają się tureckiej angorze. Jest oczywiście mało prawdopodobne, aby okazywała agresję w stosunku do gości, ale nie należy oczekiwać, że będzie mruczała na kolanach - to nie jest taka dziewczyna. Angora dystansuje się od gości, a potem przez jakiś czas obraża się na ciebie za nieuwagę.

Angory są czułe, ale nie każdy daje się głaskać

Wideo: Kot angora w swojej historycznej ojczyźnie

Wady rasy

Ogólnie rasa Angora wyróżnia się dobrym zdrowiem, wielu jej przedstawicieli żyje do dwudziestu lat. Ale do tego konieczne jest stworzenie zwierzętom odpowiednich warunków - od diety po ruch.

Skłonność do chorób

Niebieskookie białe koty mogą mieć tak nieprzyjemną patologię genetyczną, jak głuchota. Jednak ten problem jest nieodłączny nie tylko u angory, ale we wszystkich białych kotach. Interesujące jest to, że Angory o dziwnych oczach często nie słyszą tylko na uchu, po stronie którego znajduje się niebieskie oko.

Głucha Angora dobrze przystosowuje się do życia z człowiekiem, ale nie powinna uczestniczyć w wystawach i hodowli

Inną dziedziczną chorobą jest ataksja. Ta neurologiczna patologia jest nieodłączna dla nowonarodzonych kociąt i charakteryzuje się niespójnością w koordynacji ruchów z powodu zaburzeń czynnościowych w mózgu. Na szczęście taka genetyczna wada angory jest ostatnio niezwykle rzadka - hodowcy uważnie ją monitorują we wszystkich liniach rasowych i nie włączają kotów zagrożonych do programów hodowlanych.

Ponieważ nie wszyscy właściciele mogą zapewnić swoim zwierzętom niezbędną aktywność fizyczną, weterynarzom zaleca się monitorowanie diety, aby uniknąć otyłości. Nadwaga wywołuje wiele poważnych chorób w angorze:

• cukrzyca;
• choroba nerek;
• zaburzenia układu sercowo-naczyniowego;
• problemy układu mięśniowo-szkieletowego.

Dyskwalifikujące występki

Ekspert może uznać obfitość podszerstka nie tylko jako wadę, ale wręcz dyskwalifikującą - i usunąć zwierzę z wystawy. Na nieprzyjemnej liście znajdują się również:

• orientalna konstytucja;
• niestandardowy kolor;
• załamania lub załamania na ogonie;
• wnętrostwo (niezstąpione jądro do moszny);
• zez.

Strabismus jest dyskwalifikującą wadą angory

Jak wybrać kociaka

Szczęśliwi właściciele kotów angorskich uważają je za idealne stworzenia i aktywnie polecają tę rasę wszystkim wokół. Ale musisz dokonać wyboru.

Jakieś dwadzieścia lat temu mój były kolega z klasy przywiózł z wakacji nad morze białą dziewczynę o dziwnych oczach. Niektórzy wczasowicze przyjechali z luksusowym kotem angorskim, a on miał wakacyjny romans z miejscowym kotem ogrodowym. Urodziły się cztery owoce miłości: synowie - kopie mamy, córki łap - wszystko tacie. Jeden z białych kotów został zabrany przez jednego z pracowników, a drugi pozostał bez właściciela. Mój przyjaciel zlitował się nad nią i zabrał ją ze sobą, aby oddać ją w dobre ręce w mieście. Z jakiegoś powodu kundel nie miał dobrych rąk. Mówi, że z czystej ciekawości kobieta zdecydowała się na niezwykły krok. Pokazała niemowlę, milcząc o swoim pochodzeniu, w miejscowym klubie felinologicznym - powiedzieli, że kocię ma idealne proporcje angory tureckiej i zaproponowali potwierdzenie rasy na wystawie. Tam kotek otrzymał doskonałe oceny od trzech ekspertów, a wkrótce zarejestrowany rodowód. Potem kota, którego nikt nie chciał wziąć za darmo, kupiono z dokumentami i tytułem za dużo pieniędzy. Trzy lub cztery razy urodziła wtedy kocięta z oczywiście rasowych kotów - w miocie zawsze formowała się co najmniej jedna brutalna norka „podwórkowa”. Właściciele byli tym zaskoczeni, wyrzucili dziwnego kociaka, a resztę sprzedali za dobrą cenę. Podobno potomkowie uroczej pół-rasy do dziś świecą na wystawach. Właściciele byli tym zaskoczeni, wyrzucili dziwnego kociaka, a resztę sprzedali za dobrą cenę. Podobno potomkowie uroczej pół-rasy do dziś świecą na wystawach. Właściciele byli tym zaskoczeni, wyrzucili dziwnego kociaka, a resztę sprzedali za dobrą cenę. Podobno potomkowie uroczej pół-rasy do dziś świecą na wystawach.

Obecnie jest wiele kotów, które wyglądają jak koty angorskie i nie zawsze nawet doświadczony specjalista będzie w stanie potwierdzić swoją rasę tylko wyglądem. Jednak wielu właścicieli z naiwną dumą relacjonuje, jak znaleźli kota w śmieciach, wytrzeli go z brudu i okazało się, że jest to rasowa angora turecka - oczywiście szczęśliwa. W Internecie jest wiele takich historii.

Mimo to możesz być pewien czystej krwi kociąt, które kupujesz, jeśli dokonujesz zakupu w ramach umowy z hodowcą w renomowanej hodowli i możesz śledzić kilka plemion z rodowodu Twojego zwierzaka. Poważni hodowcy nigdy nie zaryzykują swojego dobrego imienia dla natychmiastowego zysku.

Kryteria wyboru

Najpierw zdecyduj, jakiego rodzaju zwierzaka potrzebujesz i dlaczego. Od tego w dużej mierze zależeć będzie nie tylko cena wydania, ale także styl życia przez następne dwadzieścia lat. Pełnokrwiste dziecko, nawet w klasie zwierząt domowych, nie może kosztować mniej niż sto dolarów, a cena szczególnie obiecujących osobników sięga niekiedy kilku tysięcy.

Zanim wybierzesz kociaka, spójrz na jego matkę.

Kolejka kupców na śnieżnobiałe kocięta powstaje na kilka miesięcy przed narodzinami kolejnego miotu. Każdy ma tylko troje lub czworo dzieci, więc cena nie może być niska. Najważniejsze, że kociak jest zdrowy i nie dziedziczy głuchoty. W tej kwestii może pomóc przestudiowanie dokumentów rodziców, gdzie ta choroba na pewno zostanie wskazana.

Kociak pełnej krwi musi mieć dokumenty. Musi mieć paszport weterynaryjny, a także gotowy rodowód lub specjalną kartę, zgodnie z którą można go wypisać.

Jak dbać o kota angorskiego

Problemy z wełną, na które często skarżą się właściciele kotów angorskich, wynikają z niskiej jakości hodowlanej ich pupili. Wełna prawdziwej tureckiej angory ma wyjątkowe właściwości. Jest lekki, sypki i posiada wyjątkowe właściwości odpychające zabrudzenia - praktycznie się nie brudzi. Brak podszerstka uchroni Cię przed koniecznością ciągłego zbierania kulek puchu z ubrań i wszystkich powierzchni w domu.

Higiena

Wysokiej jakości wełna znacznie ułatwia właścicielowi opiekę nad pupilem. Jego konsystencja jest taka, że w ogóle się nie myli i nie tworzy splątków. Trudno w to uwierzyć, ale czesanie nie jest konieczne, z wyjątkiem okresów linienia.

W okresie linienia angorę należy wyczesywać za pomocą sznura i furminatora

Czyste Angory same doskonale dbają o swoje futro. Więc wystarczy go umyć raz na trzy miesiące i oczywiście w ramach przygotowań do wystaw.

Większość kotów angorskich cierpliwie toleruje częste kąpiele.

Podobnie jak w przypadku wszystkich ras, Angora wymaga regularnej pielęgnacji oczu, uszu i zębów oraz przycinania w razie potrzeby.

Karmienie

Apetyt kota angorskiego jest wyśmienity i jeśli ograniczysz jego naturalną aktywność, zwierzę może mieć problemy z nadwagą. Dlatego dietę należy dobierać indywidualnie - w zależności od tego, jaką aktywność fizyczną wykonuje. Oczywiście wygodne są gotowe pasze, aby skompilować zbilansowane menu.

Dla kotów, które dużo podróżują i dużo wystawiają, wygodną opcją żywieniową jest wysokiej jakości zbilansowana karma

Adepci naturalnego żywienia będą mieli trochę więcej trudności - tylko profesjonaliści mogą samodzielnie zbudować odpowiednią dietę dla kota angora. A jedzenie ze stołu mistrza dla tego zwierzaka nie jest najlepszym rozwiązaniem problemu.

Pomimo swojej arystokratycznej natury większość kotów angorskich absolutnie nie jest kapryśna w swoim jedzeniu. Uwielbiają naturalne i chętnie je konsumują w dowolnej ilości. Ale troskliwy właściciel musi wiedzieć, że nie wszystkie produkty w lodówce są przydatne dla jego zwierzaka. Więc co możesz zrobić:

• chude mięso (wołowina, jagnięcina, drób);
• gotowane ryby morskie (ryby rzeczne są niepożądane ze względu na obfitość małych kości);
• surowe lub duszone warzywa i owoce - według uznania i możliwości;
• sfermentowane produkty mleczne (twarożek, niesłodzony jogurt, kefir);
• dobrze ugotowana owsianka - w małych ilościach;
• jaja (najlepiej przepiórki).

Czego nie wolno:

• wszelkie wyroby cukiernicze i inne słodycze;
• świeże wypieki;
• rośliny strączkowe;
• tłuste, wędzone i pikantne potrawy;
• owoce cytrusowe, winogrona i owoce egzotyczne.

Ubikacja

Angora przejawia wysoką inteligencję i arystokratyczne maniery we wszystkich chwilach swojego życia, także w tak delikatnej sprawie, jak korzystanie z toalety. Kocięta zwykle przyzwyczajają się do kuwety w okresie wychowania przez matkę i prawidłowo z niej korzystają już w wieku półtora miesiąca.

Wybierz tacę typu zamkniętego dla kota angora lub przynajmniej z wysokimi bokami, tak aby emocjonalne zwierzę, szperając podekscytowaniem w wypełniaczu, nie nosiło go potem po domu. Postaraj się jak najszybciej zdecydować, jaki rodzaj żwirku jest odpowiedni dla Twojego zwierzaka - zazwyczaj koty same go „wybierają”.

Praca plemienna

Praca hodowlana z rasą Angora jest ciekawa i bardzo wdzięczna - felinolodzy tym samym nie tylko zwiększają liczebność Angory czystej krwi, która niestety w ostatnim czasie stała się rzadkością, ale także osiągają bardzo jasne osobniki rasy. Nie trzeba dodawać, że hodowlą powinni zajmować się tylko profesjonaliści, którzy znają naturę i genetykę tych orientalnych piękności.

Płodna angora może służyć jako symbol szczęścia rodzinnego

Niuanse hodowli ras

Wahania popularności rasy angora spowodowały erozję i osłabienie jej puli genów. Niekontrolowana i nieprzemyślana hodowla zaowocowała dużą liczbą osobników, które tylko zewnętrznie przypominają angorę, ale w rzeczywistości są metysami, a nawet okazami daleko od rasy. Niestety istnieje bardzo niewiele zwierząt rasowych wysokiej jakości nadających się do prac hodowlanych.

Wybór pary rodzicielskiej jest najważniejszym etapem hodowli.

Hodowca, tworząc parę rodzicielską, musi z góry określić swoje priorytety: czy chce otrzymać klasyczne, czysto białe potomstwo, czy też jest zainteresowany eksperymentowaniem z kolorowymi kolorami. W pierwszym przypadku nie należy zapominać, że nie można zrobić na drutach dwóch niebieskookich białych zwierzątek, nawet jeśli wszystko jest w porządku z ich słuchem - u ich dzieci może pojawić się głuchota. Osoby niesłyszące są jednoznacznym tabu rozmnażania.

Problemy ze sterylizacją

Stając w obronie czystości i zdrowia rasy, hodowcy starają się zapobiegać rozmnażaniu osobników, które nie w pełni odpowiadają standardom i mogą dać potomstwo niskiej jakości. W tym celu jednym z warunków sprzedaży kociąt domowych jest zwykle ich obowiązkowa sterylizacja.

Angora jest również sterylizowana ze względów zdrowotnych lub ze zwiększoną agresją zwierząt - takie przypadki są rzadkie, ale zdarzają się. W całej historii rozwoju rasy takie przejawy uznano za niedopuszczalne, a agresorzy zostali natychmiast usunięci z ram prac hodowlanych.

Recenzje właścicieli

Angora turecka to kot z bogatą przeszłością, ciekawą teraźniejszością i miejmy nadzieję świetlaną przyszłością. Ta charyzmatyczna rasa zasługuje na szczególną uwagę, szacunek i oczywiście bardzo wielką miłość.