Rynny Dachowe: Rodzaje, Elementy I Przeznaczenie Systemów Odwadniających, Urządzenie Zrób To Sam

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 13:04

System odwodnienia dachu: elementy konstrukcyjne, obliczenia, zasady montażu i naprawy

Woda wypływająca z dachu w wyniku opadów atmosferycznych obciąża elewację i fundament domu, a także ślepe obszary zabudowane na obwodzie budynku. Pod tym obciążeniem wydajność budynku jest stopniowo zmniejszana. System odwadniający pomoże rozwiązać problem. To zespół rynien i rur połączonych w jedną konstrukcję, za pomocą której woda jest zbierana i odprowadzana ze połaci dachowych do kanału burzowego. To jest główny cel takiego systemu.

Zawartość

• 1 Elementy kanalizacji

• 2 Materiały

  • 2.1 Rynny metalowe
  • 2.2 Rynny plastikowe

• 3 Zasady obliczania

  • 3.1 Obliczanie elementów pomocniczych
  • 3.2 Wideo: obliczenie i instalacja plastikowego systemu odwadniającego
• 4 Zasady instalacji
• 5 Warunki pracy i zasady napraw

Elementy systemu odwadniającego

Rynny montowane są poziomo pod okapem na wysokości krawędzi pokrycia dachowego. Instalacja odbywa się z lekkim spadkiem w kierunku rur spustowych, aby zapewnić grawitacyjny ruch wody. Rury to puste pionowe stojaki połączone od góry z rynnami, a od dołu przez kolektory wody - do kanałów burzowych. Oprócz dwóch głównych elementów system odwodnienia domu zawiera również dodatkowe materiały:

• lejki zbierające i odprowadzające wodę z rynien;
• zaślepki zainstalowane na górnych końcach sekcji poziomej;
• złączki lub adaptery używane do łączenia pojedynczych rynien lub rur w jedną sieć;
• wsporniki, za pomocą których rynny są mocowane do konstrukcji dachu budynku;
• zaciski, za pomocą których rury są przymocowane do ścian domu.

System odwodnienia dachu składa się z kilku elementów: rynien, rynien, rur, lejków, wpustów, korków, wsporników i obejm

Materiały

Producenci oferują dziś dwa rodzaje materiałów, z których wykonane są systemy odwadniające: plastik i metal. W kategorii wyrobów metalowych istnieje kilka grup: ze stali ocynkowanej lub nierdzewnej, a także ze stopów aluminium i miedzi.

Rynny metalowe

Największym popytem są systemy odwodnienia dachów wykonane ze stali ocynkowanej ze względu na ich niski koszt. Pozostałe trzy podgrupy - drogie modele - nie są dostępne dla każdego. W czystej postaci ocynkowane elementy drenażowe mają szereg wad, które zmniejszają ich znaczenie: niską żywotność i hałas wody przepływającej wzdłuż rynien i rur.

Producenci rozwiązali ten problem, pokrywając ocynkowane produkty warstwą polimeru. Prawie trzykrotnie wydłuża żywotność i zmniejsza poziom hałasu. Im grubsza warstwa polimeru, tym wyższa charakterystyka jakościowa systemu drenażowego. Do pielęgnacji zewnętrznych i wewnętrznych powierzchni elementów drenażowych stosuje się Pural, poliester lub plastizol.

Popularność rynien metalowych określają dwie ważne cechy: zwiększona wytrzymałość metalu i zakres temperatur pracy od -50 do +120 stopni

Rynny plastikowe

Najtańszy model rynny plastikowej ma żywotność do 25 lat. Pozytywne cechy produktów z tworzyw sztucznych obejmują:

• niewielka waga;
• łatwość montażu za pomocą szczeliwa lub kleju;
• różnorodność kolorów;
• dobre właściwości dźwiękochłonne;
• neutralność w lekko agresywnych środowiskach.

Jest tylko jedna wada - pęknięcie rur, jeśli woda jest w nich zamarznięta.

Producenci oferują dziś dwa rodzaje tworzyw sztucznych, z których wykonane są elementy systemów odwadniających. Są to polichlorek winylu (PVC) i winyl produkowane według specjalnej technologii i receptury. Ten ostatni przy różnym stopniu odkształcenia nie pęka, nie pęka i po zdjęciu obciążenia przyjmuje swój pierwotny kształt i wymiary. Dlatego rynny wykonane z tego materiału są używane w regionach północnych, gdzie obciążenie śniegiem wyłącza nawet konstrukcje metalowe.

Plastikowa rynna zapewnia systemowi odwodnienia dachowego wytrzymałość mechaniczną, odporność klimatyczną, estetyczny wygląd oraz niską cenę

Zasady obliczania

Po wybraniu materiału musisz zdecydować o liczbie wymaganych elementów. To zależy od rodzaju i wielkości dachu. Ponieważ rynny są montowane wzdłuż długości okapu, długość połaci dachowych będzie określać całkowitą długość poziomej części wpustu. Dlatego wystarczy zmierzyć długość zwisów dachu (gzymsów). Jeśli w domu jest projekt, można to zrobić na nim, nie zapominając o pomnożeniu wynikowego parametru przez skalę rysunku.

Jeśli chodzi o rynny pionowe, długość każdego pionu odpowiada wysokości ściany. Ale w zależności od wielkości dachu może być kilka pionów. Jeżeli długość okapu jednego zbocza nie przekracza 10 m, wówczas montuje się jedną rurę spustową. Jeśli jest więcej niż 10 m, to dwa. W takim przypadku maksymalna odległość między rurami nie powinna przekraczać 20 m. Na podstawie tego obliczenia określa się liczbę pionów rur. Otrzymana wartość jest mnożona przez długość jednej pionowej rynny i otrzymujemy całkowitą długość wszystkich rynien w domu.

Rury spustowe montuje się co 20 m, ich wysokość określa odległość od gzymsu do odpływu do kanalizacji burzowej

Maksymalna długość jednej rynny i jednej rury spustowej to 3 m. Całkowitą długość rynien i całkowitą długość rur należy podzielić osobno przez ten parametr. Wynikiem jest dokładna liczba tych elementów według pozycji. Jeśli zostanie uzyskana liczba niecałkowita, zaokrągla się ją w górę. Np. Całkowita długość rynien wynosi 98 m. Dzieląc tę liczbę przez 3, otrzymujemy 32,66, zaokrąglając do 33. Jest to liczba rynien o długości 3 m potrzebnych do wykonania przydomowej kanalizacji.

Obliczanie elementów pomocniczych

1. Liczba lejów i wpustów dennych jest taka sama, jak liczba pionów pionowych planowanych do montażu.
2. O liczbie haków do rynien decyduje odległość między nimi - 50-60 cm, w tym przypadku pierwszy i ostatni hak montuje się w odległości 30 cm od krawędzi skarpy.
3. Liczbę obejm do mocowania rur spustowych określa odległość między nimi 1,8–2,0 m. Jeżeli wysokość montażu rury spustowej przekracza 20 m, to odległość między obejmami zmniejsza się do 1,5 m. Dolną obejmę montuje się w pobliżu połączenie odpływu z pierwszą rurą.

W pionowym systemie rur spustowych jest jeszcze jeden element. To jest kolano 45 lub 90 °. Zainstaluj go jako element łączący pomiędzy lejkiem a rurami. W zależności od architektury domu montuje się okucie 45 stopni lub 90 stopni. Połączenie zawsze wykorzystuje dwa łączniki na pion.

Stojak systemu odwadniającego mocowany jest do konstrukcji korytek poprzez lejek i dwa odpływy

Ponieważ system odwadniania dachu jest grawitacyjny, sekcja tacy pod dachem musi być zamontowana z lekkim spadkiem w kierunku lejka. Kąt nachylenia określa przesunięcie krawędzi ostatniego rowka w pobliżu lejka względem przeciwległej krawędzi całego obszaru o 2-3 mm w pionie.

Wideo: obliczenie i instalacja plastikowego systemu odwadniającego

Zasady instalacji

Instalacja odpływu odbywa się ściśle w określonej kolejności.

1. Przede wszystkim montuje się i mocuje do więźby dachowej wsporniki do rynien. Instalacja odbywa się z uwzględnieniem kąta nachylenia.

   

   W zależności od rodzaju systemu odwodnienia, haki do rynien można montować na skrzynce lub na listwie okapowej frontu

2. Same rynny są umieszczane na wspornikach. Instalację rozpoczynamy od położenia lejka, aby zapewnić prawidłowe zachodzenie z uwzględnieniem nachylenia trasy: rynna znajdująca się powyżej musi znajdować się na górze. Połączenie wykonuje się za pomocą szczeliwa.

   

   Podczas montażu rynien należy zwrócić uwagę na spadek w kierunku lejka drenażowego oraz prawidłowe zachodzenie elementów na siebie

3. Rynny mocuje się do haków na różne sposoby: zatrzaski, kotwy i inne konstrukcje mocujące.

   

   Mocowanie rynny plastikowej odbywa się zwykle poprzez zatrzaśnięcie w szczelinach wspornika

4. Trwa montaż drenów wraz z montażem lejków i drenów.

Warunki eksploatacji i zasady napraw

System rynnowy podlega znanym naturalnym obciążeniom. Dlatego przynajmniej raz w roku konieczne jest przeprowadzenie działań profilaktycznych związanych z przeglądem elementów, czyszczeniem i naprawą.

Odbywa się to zwykle jesienią, kiedy kończy się opadanie liści, ponieważ to właśnie liście najczęściej zatykają rynny. Wystarczy je usunąć ręcznie lub miotłą.

Śmieci z rynien usuwa się ręcznie, miotłą lub dowolnymi improwizowanymi urządzeniami

Trudniej z rurami spustowymi. Nie można dostać się do środka ręcznie, dlatego zaleca się przepłukiwanie hydrauliczne za pomocą węża i wody pod ciśnieniem. Aby to zrobić, najlepiej użyć pojemnika z wodą, na przykład beczki i domowej pompy o małej mocy.

Drugą najważniejszą wadą jest obniżenie ciśnienia w stawach. Jeśli dotyczy to rynien, nie ma potrzeby demontażu sekcji. Wystarczy podnieść krawędź kolejnej korytka od krawędzi poprzedniej, połączenie jest oczyszczone ze starego szczeliwa, nałożono nowy i dociskamy górną krawędź do dolnej. W przypadku rur jest trudniej, ponieważ przy takiej wadzie konstrukcja będzie musiała zostać zdemontowana, wyczyszczona złącza, a następnie ponownie złożona.

Pęknięcia na elementach systemu odwadniającego są rzadkie. Jeśli pojawią się małe, do ich uszczelnienia stosuje się specjalne masy uszczelniające, które nazywane są „zgrzewaniem na zimno”. Są to materiały jedno lub dwuskładnikowe, które po nałożeniu na pęknięcie mocno sklejają jej dwa końce. W przypadku dużych uszkodzeń elementy systemu odwadniającego nie podlegają naprawie. Są zastępowane nowymi, dla których uszkodzony obszar będzie musiał zostać zdemontowany.

System drenażowy jest obowiązkowym atrybutem dachu, który chroni dom przed opadami atmosferycznymi i topnieniem śniegu spływającym ze zboczy. Dlatego do jego wyboru, obliczenia i instalacji należy podchodzić z pełną odpowiedzialnością.