Jak Odstawić Kota Lub Kota Od Drapania I Gryzienia, Co Zrobić, Gdy Kociak Cały Czas Drapie I Gryzie W Ręce I Nogi Lub Podczas Głaskania

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 13:04

Jak powstrzymać kota przed drapaniem i gryzieniem

Ukąszenia i zadrapania kota są nie tylko nieprzyjemne, ale także niebezpieczne: pazury i zęby zwierząt mają taką strukturę, że zaatakowane pozostawiają kieszenie wewnątrz ran, które później ulegają zakażeniu i gniciu. Dodatkowo właścicielom agresorów nie udaje się odpocząć nawet w domu, bo mały łowca może w każdej chwili wyskoczyć z kąta. Najsprytniejsze koty wolą nurkować z góry: z domów dla kotów, szaf, regałów itp. Ważne jest, aby zatrzymać to zachowanie na czas, aby sytuacja się nie pogorszyła, a jeśli jest już zły nawyk, to trzeba aktywnie z tym walczyć.

Zawartość

• 1 Dlaczego zwierzęta gryzą i drapią

  • 1.1 Błędy rodzicielskie
  • 1.2 Cechy charakteru
  • 1.3 Zachowanie podczas gry
  • 1.4 Strach
  • 1.5 Złe samopoczucie
  • 1.6 Naruszenie przestrzeni osobistej
  • 1.7 Ostre zapachy i dźwięki
  • 1.8 Ciąża i narodziny kociąt
  • 1.9 Wiek
  • 1.10 Nuda
  • 1.11 Polowanie
  • 1.12 Negatywne doświadczenia
  • 1.13 Stres
  • 1.14 Nieprawidłowa adaptacja

• 2 Jak reedukować zwierzaka

  • 2.1 Inspekcja
  • 2.2 Korekta codziennej rutyny
  • 2.3 Przestrzeganie zasad komunikacji ze zwierzęciem
  • 2.4 Realokacja ról w stadzie
  • 2.5 Przekierowanie agresji
  • 2.6 Eliminacja czynników drażniących
• 3 Co zrobić, jeśli nie możesz reedukować agresywnego kota
• 4 Osobiste doświadczenia właścicieli zwierząt domowych
• 5 Opinia profesjonalistów

Dlaczego zwierzęta gryzą i drapią?

Istnieje wiele powodów, które mogą wywołać agresję. Należy pamiętać, że koty mają inny sposób myślenia niż ludzie. Jest bardziej asocjacyjny. Zwierzęta dostrzegają nie tylko zdarzenia w ogóle, ale także nieoczywiste szczegóły, więc wszelkie drobne okoliczności, zapamiętane w przeszłości, mogą powodować złe zachowanie.

Błędy rodzicielskie

Najczęstszą przyczyną ukąszeń i zadrapań jest niewłaściwe wychowanie. W większości przypadków dzieje się to według jednego scenariusza: kiedyś bawili się z małym kotkiem rękami i stopami. Wtedy wydawało się to zabawne, bo dziecko nie mogło za bardzo gryźć skóry. Następnie kociak dorósł i stał się dorosłym kotem z ostrymi pazurami i zębami. Zachował się zwyczaj gryzienia właścicieli.

Kot nie powinien postrzegać dłoni jako zabawki, ponieważ osoba karmi nią i głaszcze zwierzaka.

Należy zrozumieć, że z biegiem czasu sam zwierzak nie staje się dobrze wychowany. Jego zachowanie zależy od tego, co inwestuje w niego właściciel. Ponadto koty są konserwatywne i nie lubią się poddawać: jeśli są do czegoś przyzwyczajone, nadal to robią, nawet jeśli właściciel przeszkadza i karze. Jeśli nie chcesz, aby dorosły zwierzak chodził wokół stołu, kradł jedzenie lub gryzł, nigdy nie pozwalaj mu na to w młodym wieku. Wystarczy jeden raz, aby nawyk zakorzenił się na zawsze.

Innym problemem rodzicielskim jest niewłaściwe ukierunkowanie ról. Kot postrzega rodzinę jako swoje stado. W zależności od charakteru zwierzęcia i zachowania właściciela, zwierzę może postrzegać siebie jako lidera lub podwładnego. Idealnie byłoby, gdyby zwierzęta zajmowały ostatni szczebel w hierarchicznej drabinie: najpierw jest lider, potem inni dorośli członkowie rodziny i dzieci. Dopiero wtedy - koty i psy.

Spanie na wzgórzach (w tym w łóżku właściciela) jest jednym ze znaków dominacji, jednak przy braku innych przejawów może to oznaczać, że zwierzę po prostu tęskni za osobą i leży tam, gdzie zachował się jego zapach

Przywódca na różne sposoby chroni swoje stado. Jedną z nich jest umiejętność karania i edukowania podwładnych. Jeśli twój kot uważa się za przywódcę, potępi wszelkie działania, których nie lubi. Na przykład mój kot wszedł kiedyś do skrzyni meblowej i syczał, kiedy próbowaliśmy go zabrać. Wydawało mu się, że wkraczamy na jego własność. Zwierzęta gryzą i drapią, gdy próbują podważyć swoje przywództwo: zabierają rzeczy, karzą je itp.

Nie ma nic dobrego w takim podziale ról ani dla właściciela zwierzęcia, ani dla innych członków rodziny, ani dla samego kota. Ten ostatni jest zmuszony do obrony swojego terytorium. Zwierzęta nie są zaznajomione z pojęciem własności, więc myślą, że najeźdźcy z kosmosu mogą w każdej chwili przyjść do domu lub mieszkania. Z tego powodu kot nie śpi dobrze. Śpi tylko po to, aby w każdej chwili można było szybko się obudzić i walczyć. Zwiększa to stres i irytację.

Cechy charakteru

Niektóre koty są mniej podatne na uczucia i nie lubią być dotykane. W przypadku braku uwagi innych zwykle zachowują się spokojniej, ponieważ nie mają powodu do ataku: po prostu chcą odpocząć. Możesz tylko się z tym pogodzić. Zwierzęta są tak samo indywidualne jak ludzie, więc jeśli kot nie lubi być podrywany, lepiej tego nie robić.

Zachowanie podczas zabawy

Zachowanie zabawowe jest bardziej typowe dla małych kociąt, ale przy niewłaściwym wychowaniu utrzymuje się u dorosłych kotów. W tym przypadku zwierzę gryzie osobę nie z powodu agresji lub w celu odstraszenia. Małe kocięta uczą się obliczać siłę i odnajdują swoją pozycję wśród braci i sióstr poprzez brutalną zabawę.

Grając w agresję, kot zachowuje się w sposób niestandardowy jak na zwierzaka: podkrada się, schyla się na podłogę, a na koniec wykonuje doskok i atakuje

Strach

Strach może wiązać się z negatywnymi wspomnieniami i nadchodzącymi wydarzeniami. Często nie jest możliwe natychmiastowe wykrycie przyczyny agresywnego zachowania, ponieważ w tym przypadku wiąże się to ze skojarzeniami.

Wystraszone koty najczęściej uciekają, chowają się i walczą tylko wtedy, gdy są osaczone

Na przykład kot odwiedził kiedyś weterynarza w celu zaszczepienia. Tam dostała zastrzyk, to znaczy odczuła ból. Ponadto sama zmiana środowiska spowodowała nerwowość zwierzaka. Od tego momentu zwierzę może agresywnie reagować na ludzi w białej sierści lub po prostu w jasnym ubraniu. Nawet zapach perfum, których używał tego dnia właściciel lub po prostu osoba wyglądająca jak weterynarz, może wywołać strach.

Złe przeczucie

Ludzie często są poirytowani, gdy odczuwają ból lub dyskomfort. Pod tym względem koty są takie jak my: one również mogą stać się porywcze, jeśli źle się poczują. Wręcz przeciwnie, niektóre zwierzęta wykazują nadmierną obsesję, proszą o głaskanie i zwracanie uwagi na każdy możliwy sposób, inne chowają się i przywracają siłę, próbując samodzielnie poradzić sobie z złym samopoczuciem. Ktoś nie może znieść bólu i załamuje się na innych.

Naruszenie przestrzeni osobistej

Jeśli kot jest przeważnie agresywny, gdy próbuje się nim bawić lub głaskać, problemem prawie na pewno jest naruszenie prywatności. Czasami zwierzęta potrzebują odpoczynku, spokoju i bezpieczeństwa. Nie lubią budzić się i obsesyjnie głaskać, trzymać w miejscu i zmuszać do zrobienia czegoś. Oczywiście są koty, które w każdej chwili chętnie się przytulają i bawią, ale to tylko indywidualna cecha.

Jeśli kot kochał, gdy był głaskany, a potem nagle zaczął odmawiać pieszczot, może to być spowodowane chorobą i dyskomfortem podczas dotykania

Kiedy naruszana jest przestrzeń osobista, zwierzę może odczuwać stres. To powoduje, że przez resztę czasu jest agresywny. Jeśli na początku zwierzę gryzie tylko wtedy, gdy jest dotykane, to później może zaatakować ze schronów, chronić własne terytorium itp.

Najbardziej uderzającym przejawem naruszenia przestrzeni osobistej jest agresja w procesie uczucia. W takich przypadkach kot nie jest od razu zdenerwowany. Zaczyna gryźć trochę później, kiedy jest zmęczona tym, co się dzieje. Na przykład kot mojej przyjaciółki, kiedy przychodzę do niego, zawsze podchodzi i prosi, żeby ją pogłaskać. Jeśli zwierzak jest ignorowany, staje na tylnych łapach i ociera się o spodnie, próbuje podważyć rękę głową itp. Mimo własnej obsesji i pozornie dobrej natury sama nie toleruje głaskania dłużej niż minutę.. Albo ucieka, albo gryzie rękę, żeby nie zakrwawić, jakby ostrzegając. Jej zachowanie jest całkiem zrozumiałe: nawet osoba, jeśli będziesz go głaskać po plecach przez długi czas, najpierw zacznie odczuwać irytację, a potem ból. Kot to żywa istota, dlatego należy szanować jego interesy i nie traktować go jak pluszowej zabawki.

Ostre zapachy i dźwięki

Koty mają bardziej wrażliwy słuch i węch. Na przykład ultradźwięki z fajerwerków mogą wywołać panikę. To samo dotyczy silnych zapachów: są one nieprzyjemne dla zwierząt i wywołują podrażnienia. Niektóre z bardziej odrażających „zapachów” to owoce cytrusowe, ocet, olejki eteryczne, perfumy itp.

Nietrudno zrozumieć, że kot nie lubi zapachu: zbliżając się do źródła zwierzę krzywi się, mruży oczy i może zatkać uszy

Dźwięki i zapachy mogą wywołać negatywne wspomnienia, zły nastrój, pogorszenie stanu zdrowia, a nawet ból fizyczny. Dotyczy to również ludzi: na przykład denerwujemy się, gdy sąsiedzi spędzają dużo czasu na naprawach. Zwierzęta pod tym względem nie są gorsze. Oni również mogą oderwać się od innych, jeśli są zestresowani przez niewygodne warunki.

Ciąża i narodziny kociąt

Zmiany hormonalne i instynkty mogą spowodować radykalną zmianę w zachowaniu kota. Wynika to z konieczności ochrony gniazda i kociąt.

Instynkt macierzyński jest jednym z najsilniejszych, dlatego kot chroniąc potomstwo, może poważnie zranić nawet ukochanego właściciela.

Niektóre zwierzaki kategorycznie nie pozwalają nikomu podchodzić do swoich dzieci, inne są bardziej selektywne i wykazują agresję tylko wobec tych, którym nie ufają. W takim przypadku wskazane jest, aby nie interweniować w przypadku braku ścisłej konieczności, aby nie denerwować kota.

Wiek

Kocięta są bardziej zabawne niż dorosłe koty. Mogą nauczyć się polować i celować na przykład w nogi właściciela. Jeśli właściciel zwierzęcia również odwzajemnia się, naśladuje zachowanie ofiary i jest dotykany, sytuacja się pogarsza: kociak pamięta reakcję, uważa, że został zachęcony, a później kopiuje swoje działania.

Nuda

Koty są mniej aktywne niż psy, ale potrzebują również szybkiego uwolnienia energii. Jeśli pupil nie będzie miał możliwości biegania, skakania i zabawy, sam zacznie zaspokajać swoje potrzeby. Najprawdopodobniej właścicielowi nie spodobają się metody „kocie”. Zwierzęta, aby pozbyć się nadmiaru energii i uspokoić, potrafią wyrywać meble, rwać tapetę, gryźć przewody, gryźć, drapać itp.

Polowanie

Instynkt łowiecki przejawia się nie tylko u małych kociąt, ale także u już wykształconych dorosłych kotów, ale w inny sposób. Zwierzę nie spieszy się na nogi. W tym przypadku agresja wiąże się z pobudzeniem instynktu łowieckiego i nie doprowadzeniem sprawy do końca.

Pojawienie się ptaka za oknem może prowadzić do tragedii: przy pionowej wentylacji zwierzęta często utkną w szczelinie, co prowadzi do powolnego zsuwania się, szczypania narządów wewnętrznych i śmierci

Dzieje się tak często, gdy zwierzak lubi siedzieć na parapecie i obserwować, co dzieje się na ulicy. Jeśli kot zobaczy ptaka za oknem, instynkt łowiecki zadziała. Zwierzę może zrozumieć, że nie będzie w stanie dosięgnąć ofiary, a nawet spróbować pokonać szkła i krat, ale w każdym przypadku pojawi się nerwowe nadmierne pobudzenie. To sprawi, że kot poczuje się rozdrażniony i agresywny. Zwierzak może biegać po domu i atakować właścicieli lub reagować negatywnie na próby głaskania.

Jedną z najniebezpieczniejszych zabawek dla kotów jest laser. Ja sam kiedyś nie widziałem w nim nic złego, ponieważ jest to wygodne: siadasz na kanapie, prowadzisz belkę po podłodze, a kot się bawi i biegnie. Wygląda na to, że wszyscy dobrze się bawią. Potem zacząłem zauważać, że po takich zabawach mój zwierzak gryzie przez kilka godzin, kiedy próbuję go głaskać, a na dodatek jest niegrzeczny. Wydawało mi się, że to nie jest dla niego dobre, więc wróciliśmy do zwykłych wędek i teaserów. Później miałam okazję porozmawiać o tym z trenerem, który potwierdził moje wątpliwości. Laser uniemożliwia kotu urzeczywistnianie jego łowieckich instynktów. Zwierzę biegnie za belką, ale nie może jej złapać. Z punktu widzenia zwierzaka mu się nie udaje, więc się denerwuje. Możesz bawić się laserem tylko wtedy, gdy na koniec kot otrzyma nagrodę w postaci jedzenia - grzankę, mały kawałek niesolonego sera,pellet paszowy lub inne ulubione jedzenie. Wtedy polowanie uważa się za zakończone pomyślnie. Jednak lepiej jest preferować bardziej namacalne zabawki.

Negatywne doświadczenia

Ten czynnik można porównać do strachu, ale jest różnica. Kot nie musi się bać, może być zdenerwowany lub zły. Zasada jest taka sama: jakieś zdarzenie wywołało negatywną reakcję u zwierzęcia. Doszło do powstania nieoczywistych skojarzeń. W rezultacie kot jest selektywnie agresywny. Na przykład nie lubi dzieci tylko wtedy, gdy dziecko pociągnęło ją kiedyś za ogon. W przypadku wybranych dorosłych zwierząt jest o wiele trudniej, gdyż właściciel nie wie z góry, co może wywołać agresję u kota.

Naprężenie

W większości przypadków agresywne zachowanie i drażliwość wskazują, że kot odczuwa dyskomfort. Zadaniem właściciela jest ustalenie przyczyny i jej wyeliminowanie. Stres może być spowodowany nie tylko bólem, nudą, strachem itp., Ale także brakiem terytorium, rzeczy osobistych, zmianami w domu i innymi czynnikami. Koty są tak konserwatywne, że nawet przestawianie mebli lub pojawienie się nowych przedmiotów pogarsza ich samopoczucie i samopoczucie.

Zbyt częste lizanie jest oznaką chronicznego stresu

Często stres pojawia się z przyczyn niezależnych od właściciela. Na przykład sąsiad ma dziecko i często płacze w nocy. Albo za ścianą pojawił się nowy zwierzak. W takich przypadkach właściciel może tylko stworzyć najbardziej komfortowe warunki dla zwierzęcia: zapewnić mu osobisty kącik, w którym nikt nie będzie przeszkadzał reszcie. Jeśli przyczyną drażliwości jest np. Pojawienie się w domu nowego kota, sytuacja staje się prostsza: właściciel może wpływać na panujące okoliczności i powoli przyzwyczajać zwierzęta do siebie, a także przyczyniać się do prawidłowego rozmieszczenia role w paczce z pomocą osobistego wsparcia lidera.

Nieprawidłowa adaptacja

Przyczyna graniczy ze strachem i właściwie jest jego pochodną, jednak w tym przypadku to nie zabiegi higieniczne, wizyty u weterynarza, głośne hałasy i inne drobne przejściowe czynniki powodują agresję, ale brak wychowania i negatywne doświadczenia. Jest to mieszanka wybuchowa, która może uczynić kota nieprzewidywalnym. Najczęściej obserwuje się to u zwierząt ulicznych. Nie wiedzą, jak żyć z rodziną. Jeśli kot został kiedyś ranny, sytuacja się pogorszy, ponieważ zwierzę widział tylko krzywdę od ludzi.

Syczenie częściej oznacza strach, ponieważ pozwala odstraszyć przeciwnika bez wdawania się w bójkę; jeśli kot naprawdę chce zaatakować, zaatakuje bez zagrożeń

W tym przypadku zwierzę postrzega osobę jako zagrożenie i nie może stworzyć linii zachowania. Prowadzi to do przerażenia i agresji obronnej: zwierzak chowa się w kącie, nie wychodzi na zewnątrz iw każdy możliwy sposób broni swojego terytorium. W takich przypadkach właścicielom radzi się nie wymuszać wydarzeń i czekać, aż zwierzę zainteresuje się i wyjdzie. Interwencja jest możliwa, jeśli zwierzę jest poważnie ranne lub chore. Jeśli nie ma warunków zagrażających życiu i zdrowiu, pozostaje tylko cierpliwość i sukcesywne zdobywanie zaufania.

Jak reedukować zwierzaka

Istnieje wiele metod reedukacji, ale wybór zależy od konkretnej sytuacji. W niektórych przypadkach metody, które działały z jednym kotem, tylko pogorszą stan drugiego. Ważne jest, aby najpierw ustalić przyczynę i ją wyeliminować, a następnie zająć się eliminacją złych nawyków. Przy określaniu źródła problemu należy zwrócić uwagę na rodzaj agresji. Zachowania obronne są bardziej charakterystyczne dla przestraszonych zwierząt domowych, aktywne ataki są charakterystyczne dla kociąt i kotów przywódców. Agresja terytorialna występuje u kobiet w ciąży i rodzących zwierzęta.

Ankieta

Ponieważ prawie każda choroba może powodować ból, zaleca się skontaktowanie się z lekarzem weterynarii i sprawdzenie stanu zdrowia zwierzaka. Jeśli nie ma konkretnych skarg, specjalista przeprowadzi badanie i pobierze próbkę krwi do analizy. Wskazane jest oddanie moczu i kału: wyniki mogą pośrednio wskazywać na obecność zapalenia układu moczowo-płciowego lub przewodu pokarmowego.

Zmiana chodu i odmowa korzystania z tacy to jedne z najczęstszych objawów chorób, jednak tylko specjalista może postawić ostateczną diagnozę po badaniu

Czasami przyczynę dolegliwości ujawnia badanie wizualne. Mogą to być swędzące plamy z alergiami, luźne zęby, pasożyty, itp. W razie potrzeby lekarz weterynarii przepisze dodatkowe badania.

Korekta codziennej rutyny

Koty są z natury zwierzętami nocnymi. Najczęściej udaje się dostosować codzienną rutynę zwierzaka, ale w niektórych przypadkach pozostaje to naturalne. Wtedy zwierzę śpi w dzień, a nocą się nudzi, bo nie ma się z kim bawić. Prowadzi to do kumulacji niezrealizowanej energii, nerwowego pobudzenia i stresu.

Jeśli kot uważa się za lidera, ma zwyczaj gryzienia i jest aktywny w nocy, to z pewnością obudzi właściciela z nudy i to nie w najdelikatniejszy sposób

Aby uniknąć problemów z reżimem, zaleca się zwracanie jak największej uwagi na swojego zwierzaka w ciągu dnia. Zabawki mogą pomóc przekierować agresję i zużywać nadmiar energii. Jeśli właściciel nie ma możliwości pobawić się z kotem w ciągu dnia, można zakupić interaktywne katapulty, rożki z jedzeniem, labirynty itp. hałasuje. Konieczne jest wykazanie się konsekwencją i wytrwałością: powinieneś zostać w łóżku, a wtedy kot zrozumie, że takie zachowanie jest bezużyteczne. Nawet jeśli musisz wstać, nie zwracaj uwagi na zwierzaka i nie głaszcz go.

Przestrzeganie zasad komunikacji ze zwierzęciem

Niektórzy właściciele przypadkowo prowokują koty, nie zdając sobie z tego sprawy. Należy pamiętać, że zwierzęta różnią się od ludzi: mają swoje własne zasady „etykiety” i metody komunikacji. Ważne jest, aby nauczyć się języka migowego zarówno kotów w ogóle, jak i własnego zwierzaka oraz nauczyć się go rozumieć. Na przykład odciągnięte do tyłu uszy i drganie ogona mogą wskazywać, że zwierzę jest zdenerwowane i może wkrótce zaatakować. W takim przypadku lepiej zostawić go w spokoju.

W większości przypadków koty wolą być głaskane po głowie i w pobliżu kości ogonowej, a także za uszami; zwierzęta pozwalają dotykać brzucha tylko tym, którym ufają, w przeciwnym razie mogą zaatakować, ponieważ jest to najbardziej wrażliwe miejsce

Nie możesz być zbyt wytrwały. Dobroduszne próby nakłonienia zwierzaka do jedzenia lub zabawy w przewidywalny sposób spowodują irytację i agresję. Większość kotów w takich przypadkach woli uciekać, ale niektóre potrafią zaciekle bronić swojego domu i próbować przepędzić właścicieli.

Należy unikać głośnych hałasów, gwałtownych ruchów i silnych zapachów, szczególnie w nowym środowisku lub w obecności nieznanego zwierzęcia. Nie możesz podkraść się do zwierzaka i dotknąć go bez deklarowania swojej obecności. Bardziej temperamentne zwierzęta reagują agresywnie nawet na postawę człowieka: jeśli właściciel pochyli się nad kotem, może to być odebrane jako prośba o dominację i pokaz siły.

Redystrybucja ról w stadzie

Metoda jest odpowiednia dla tych, których kot stał się agresywny w okresie dojrzewania i wykazuje oznaki dominacji: chroni terytorium, „karze” właścicieli według własnego uznania, ślady itp. Nie rozumieją, dlaczego nagle zmieniła się jego pozycja.

Zadaniem lidera jest ochrona paczki i dystrybucja korzyści. W oczach kota powinieneś wyglądać jak patron. Oznacza to zaufanie, zachęcanie do dobrego zachowania i potępianie złego postępowania.

Nie możesz ukarać zwierzęcia, które leży na grzbiecie: to znak uległości

Zaufanie można zdobyć poprzez przewidywalne i adekwatne (z kociego punktu widzenia) reakcje na wydarzenia, autorytet i wzajemny szacunek. Na przykład zabierasz kota do weterynarza. Jeśli się martwisz, zwierzę to poczuje. Doprowadzi to do zdenerwowania i poczucia niepewności. Ponadto jest to niewłaściwe zachowanie dla kota: jeśli pojawiło się zagrożenie, musisz przed nim uciec i nie iść do niego. Prawidłową strategią jest zachowanie spokoju i delikatne wspieranie zwierzęcia czułością i ciepłymi słowami. Jeśli kot zareaguje agresją, nie powinieneś go dotykać, ale nie musisz panikować. Zwierzę poczuje się pewniej. Ponieważ właściciel jest spokojny, nie ma zagrożenia, zwierzę jest chronione. Pozwoli to złagodzić czynniki stresowe i wzmocni wiarę w właścicielkę później, gdy kot zda sobie sprawę, że w klinice nie zrobiono jej nic strasznego.

Zachęcanie do dobrego zachowania oferuje korzyści w zamian za utrwalanie pożądanych nawyków. Pomaga to w tworzeniu pozytywnych skojarzeń i pokazaniu zwierzakowi, że to właściciel dystrybuuje zasoby opakowania. Kiedy mój drugi kot zaczął agresywnie reagować na próby głaskania jej z wiekiem, zacząłem ją zachęcać w tych przypadkach, gdy siedzi spokojnie. Częściej próbowałem łapać te wygodne chwile, kiedy moja ukochana zbliżała się do siebie. Dałem smakołyki, zanim kot zaczął się denerwować. To pomogło jej zrozumieć, że uczucie jest przyjemne. Zadziałał system skojarzeń: po głaskaniu następowała poczęstunek, więc kotka zaczęła się częściej zbliżać do siebie i przestała się denerwować. Po treningu zaczęłam rzadziej podawać smakołyki i stopniowo je całkowicie usuwałam.

Jedzenie jest głównym zasobem, dlatego zaleca się, aby nie używać automatycznych karmników i nie pozostawiać jedzenia w domenie publicznej, ale za każdym razem wyzywająco wlewać je do miski

Potępienie czynów jest karą. Jednak w żadnym wypadku nie powinno to polegać na biciu. Takie zachowanie nie jest dla kotów naturalne, dlatego prowadzi do zaburzeń psychicznych, utraty zaufania i nasilenia agresji z powodu konieczności samoobrony. W naturalnym środowisku lider może złapać podwładnego za kłąb, przycisnąć go do ziemi i przytrzymać, aż ten przestanie się odsuwać. To potwierdzenie twojej siły i statusu. Można to zrobić w przypadkach, gdy kot jest bardzo niegrzeczny i wykazuje skłonność do dominacji. Ważne jest, aby trzymać zwierzę tylko do momentu uspokojenia, w przeciwnym razie uciekający zwierzak pomyśli, że cię pokonał.

Matka niesie małe kocięta trzymane za kłęby; w starszym wieku odruch utrzymuje się: jeśli złapiesz zwierzę za fałd skóry, mimowolnie się rozluźnia

W większości przypadków lżejsze kary są wystarczające. Na przykład kotek ugryzł cię podczas zabawy. Najgorszą karą dla niego jest zaprzestanie rozrywki. W ten sposób nie tylko dasz zwierzakowi do zrozumienia, że będzie musiał przestrzegać pewnych zasad, ale także potwierdzisz status lidera, rozdzielając korzyści. Zignoruj obrażającego kociaka przez 5-10 minut. Wystarczy.

Jeśli w domu mieszka kilka kotów i przejawiają agresję nie tylko w stosunku do członków rodziny, ale także wobec siebie nawzajem, konieczne może być pomoc w zrozumieniu hierarchii. Nie zaostrzaj sytuacji: musisz postawić kilka domów, tac i misek, aby zminimalizować konflikty. Możesz angażować koty we wspólne zabawy. To ich przybliży. Jeśli wybuchnie bójka, możesz interweniować tylko wtedy, gdy jedno zwierzę poważnie zraniło inne. W większości przypadków koty nie ranią się nawzajem w związku, więc nie ma powodu do niepokoju. Idealnie, zwierzęta powinny ustanowić wewnętrzną hierarchię po pierwszym spotkaniu, ale czasami zajmuje to więcej czasu. Jeśli związek się pogorszył, zwierzęta można usiąść, aby miały dodatkowy czas na przyzwyczajenie się do siebie.

Małych dzieci nie należy zostawiać samych ze zwierzętami, ponieważ te ostatnie mogą nagle okazać agresję

Sytuacja jest mniej więcej taka sama, gdy w rodzinie pojawia się noworodek. Kot nie wie jeszcze, który stopień w hierarchii zajmie, więc może się bronić i zawczasu atakować dziecko. Rodzice muszą osobno wykonywać pracę wychowawczą z dzieckiem i zwierzęciem. Dorosłym dzieciom trzeba wytłumaczyć zasady zachowania się ze zwierzętami, małym dzieciom nie wolno chwytać za ogon, ciągnąć za uszy itp. Nie można skarcić dziecka przed kotem, bo zwierzak uzna ukarać także młodszego członka rodziny.

Przekierowywanie agresji

Możesz przekierować agresję, jeśli kot ma dużo energii, ma silny instynkt łowiecki lub po prostu się nudzi. Zwierzęciu należy zaoferować zabawki i spróbować je sprowokować, aby zwierzę zaczęło je gryźć.

Możesz kupić kocimiętkę osobno i samodzielnie uszyć zabawkę z wypełniaczem

Zaleca się preferowanie produktów z kocimiętką: są one bardziej atrakcyjne dla zwierząt domowych. Pożądane zachowanie należy wzmocnić smakołykami.

Eliminacja czynników drażniących

Wskazane jest uchronienie zwierzaka przed dodatkowymi pokusami i uszczelnienie okien folią. Zapobiegnie również wypadkom. Należy zrezygnować z ostrych perfum, nie mieć innych zwierząt, jeśli kot z nikim się nie dogaduje, a także nie wprowadzać gości do domu, jeśli zwierzę reaguje na nie negatywnie. Oczywiście nie zawsze jest to możliwe, ale ważne jest, aby okazać szacunek dla indywidualnych cech psychiki zwierzęcia.

Co zrobić, jeśli nie możesz reedukować agresywnego kota

Jeśli żadne środki nie pomogą, powinieneś stworzyć dla zwierzaka najbardziej komfortowe warunki. Być może zwierzę jest zaniepokojone niektórymi czynnikami stresowymi, których nie można obliczyć. Na przykład zbyt nachalna uwaga dziecka lub brak poczucia bezpieczeństwa. Dom lub kompleks zabawek pomoże sobie z tym poradzić. W schronisku nikt nie powinien dotykać kota: to jego osobiste terytorium.

Kompleks gier zastąpi nie tylko dom, ale także sprzęt sportowy, zabawki i drapak

Jeśli Twój zwierzak nadal będzie zachowywał się agresywnie, możesz zrobić pułapkę dźwiękową z puszki i na przykład orzechów. Powinien być stosowany za każdym razem, gdy zwierzę próbuje zaatakować. Nie rzucaj pułapki na kota ani nie używaj jej na starszych kotach, małych kociętach lub zwierzętach domowych z chorobami serca.

Tarcze Fishera to gotowa alternatywa dla pułapki akustycznej

Głośny dźwięk sam z siebie wywoła negatywne skojarzenia i odzwali cię od ataków, choć nie pozbędzie się to przyczyn agresji. W niektórych przypadkach pocisk może pogorszyć sytuację, więc używaj go ostrożnie.

Osobiste doświadczenie właścicieli zwierząt domowych

Opinia profesjonalistów

Kocia agresja to poważny problem, który może nie tylko powodować niedogodności, ale także zagrażać życiu i zdrowiu. Aby zapobiec atakom, ważne jest, aby zsocjalizować i dostosować zwierzaka na czas, aby go edukować i prawidłowo uformować hierarchiczną drabinę. Jeśli kot nagle staje się rozdrażniony, należy zwrócić uwagę na jego stan zdrowia: nerwowość może sygnalizować dyskomfort.