Gruszka Rogneda: Opis I Charakterystyka Odmiany, Zalety I Wady, Funkcje Sadzenia I Pielęgnacji + Zdjęcia I Recenzje

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 22:41

Gruszka Rogneda: aromatyczna kultura wczesnego dojrzewania w ogrodzie

Gruszka Rogneda to odmiana wczesnojesienna o wysokiej zimotrwałości, która jest powszechnie znana ogrodnikom. Jest wysoko ceniony za soczyste, słodkie owoce, które mają typowy południowy smak. A dzięki mrozoodporności drzewo dobrze dostosowuje się do niesprzyjających warunków klimatycznych.

Zadowolony

• 1 Opis i cechy charakterystyczne gruszki Rogned

• 2 Zalety i wady

  2.1 Tabela: pozytywne i negatywne cechy odmiany

• 3 Kluczowe cechy sadzenia drzew (ze zdjęciem)

  3.1 Wideo: klasa mistrzowska sadzenia drzew

• 4 Pielęgnacja roślin

  • 4.1 Zasady podlewania i spulchniania gleby
  • 4.2 Tabela: harmonogram podlewania gruszek
  • 4.3 Nawożenie
  • 4.4 Tabela: stosowanie opatrunku górnego na gruszkę
  • 4.5 Kształtowanie korony
  • 4.6 Środki przygotowujące do okresu zimowego
  • 4.7 Wideo: jak przygotować drzewo owocowe na zimę?

• 5 Potencjalne choroby i szkodniki

  • 5.1 Galeria zdjęć: typowe choroby odmiany
  • 5.2 Tabela: szkodniki atakujące Rogneda
  • 5.3 Galeria zdjęć: Pasożyty kulturowe
• 6 Zalecenia dotyczące zbioru i przechowywania upraw
• 7 Recenzje ogrodników

Opis i cechy charakterystyczne gruszki Rogned

Gruszka Rogneda - szybko rosnąca odmiana selekcji domowej

Rogneda jest wynikiem skrzyżowania gruszek Forest Beauty i Tyoma. W 1997 r. Rozpoczęto badania odmiany, aw 2001 r. Hodowla została wpisana do rejestru państwowego i polecona do uprawy na pasie środkowym. Rogneda była najbardziej rozpowszechniona w regionach Kaługi i Moskwy.

Charakterystyczne cechy tej odmiany są następujące:

1. Gruszka jest średniej wielkości z małą owalną lub piramidalną koroną. Dorasta do 4 m.
2. Pąki dobrze się budzą, ale gałęzie wzrostu rozwijają się powoli. Owocnik koncentruje się na lokach.
3. Pędy są lekko zakrzywione, pokryte zielono-brązową korą. Soczewica jest niewielka, ma wydłużony kształt. Pąki są krótkie i mają kształt stożka.
4. Liście są ciemnozielone, brzegi obramowane ząbkami. Kształt płytek jest odwrotnie jajowaty, wielkość jest średnia. Przylistki są małe.
5. Owoce są kuliste, ich waga 100-140 g. Skórka jest cienka, ma gładką błyszczącą powierzchnię. Dojrzałe gruszki nabierają jasnożółtego koloru. Na niektórych owocach pod wpływem promieni słonecznych pojawia się czerwony rumieniec. Powierzchnia gruszek pokryta jest nakłuciami podskórnymi.
6. Łodygi są krótkie i grube. Lejek jest płytki, kielich lekko otwarty.
7. Miąższ jest dość soczysty, o średniej gęstości, lekko oleistej strukturze, barwy beżowo-białej. Smak gruszek jest słodki, kwas prawie nie wyczuwalny, ocena cech smakowych sięga 4,2 punktu na 5.

Osobliwością Rognedy jest aromat gałki muszkatołowej, który przypomina zapach południowych gruszek. Pierwsze owoce dojrzewają za 3-4 lata. Zimotrwalosc tej odmiany pozwala na uzyskanie dobrych plonów (50–100 kg) nawet na Syberii. Drzewo owocuje przez 15–20 lat.

Zalety i wady

Gruszka Rogneda jest zimotrwała i wytrzymała, ale ma tendencję do odpadania owoców

Odmiana Rogneda ma wiele pozytywnych właściwości. Jednak są też wady, o których powinieneś wiedzieć, zanim zaczniesz uprawiać drzewo w swoim ogrodzie.

Tabela: pozytywne i negatywne cechy odmiany

Zalety	niedogodności
Wysoka wydajność	Okresowe owocowanie
Wczesna dojrzałość	Tendencja do linienia owoców
Zimotrwalosc	Niewyraźny kolor gruszek, co ogranicza ich wygląd
Wysokie wskaźniki smaku
Odporne na parch i gnicie owoców

Najważniejsze cechy sadzenia drzew (ze zdjęciem)

Do sadzenia Rognedy zaleca się sadzenie w pobliżu drzew zapylających

Rogneda może samozapylać się, ale ta zdolność zależy od wysokości kwitnących pręcików i ich skłonności do samozapylenia. W niektórych przypadkach obserwuje się bezpłodność pyłku, dlatego zaleca się dodatkowe zapylenie gruszki. W tym celu odpowiednia jest odmiana Memory Anzina, Milada, Vidnaya i Chizhovskaya.

Wymagania dotyczące wyboru lokalizacji są następujące:

1. Drzewo sadzi się na słonecznych, wentylowanych miejscach.
2. Rogneda preferuje luźne, przepuszczające powietrze podłoże o pH 5,6–6. Dlatego do sadzenia zaleca się wybieranie gleb piaszczysto-gliniastych lub gliniastych, ale dopuszcza się również gleby gliniaste.
3. Poziom wód gruntowych na stanowisku nie powinien przekraczać 2–2,5 m. Nie jest pożądane wykorzystywanie do nasadzeń terenów nizinnych. W takich miejscach woda gruntowa znajduje się zbyt blisko powierzchni.

Sadzenie odbywa się wiosną pod koniec kwietnia lub na początku maja oraz jesienią na początku października. Ta ostatnia opcja jest bardziej preferowana w regionach południowych. W przypadku roślin sadzonych jesienią korzenie są bardziej intensywne. Ponadto wilgoć zgromadzona do tego czasu w glebie przyczynia się do dobrego przetrwania drzewa i przyspiesza jego rozwój. Jednak te sadzonki są trudniejsze do powstrzymania przed szkodnikami i silnymi wiatrami, które mogą wysuszyć roślinę.

Dalszy sukces w uprawie drzew zależy od wyboru sadzonki.

Wybierając sadzonkę, należy dokładnie zbadać łodygę, system korzeniowy i pędy. Kryteria, według których określa się odpowiedni materiał nasadzeniowy, są następujące:

1. Na powierzchni gruszki nie powinno być żadnych uszkodzeń, pęknięć ani nalotów.
2. Pień zdrowego drzewa ma co najmniej 1,5 cm grubości.
3. Łodyga musi być płaska.
4. Sadzonki dwuletnie mają trzy do czterech gałęzi bocznych o długości 30-40 cm, rośliny jednoroczne mogą być bez rozgałęzień.
5. Zdrowy system korzeniowy składa się z trzech do pięciu korzeni o wielkości co najmniej 25 cm.

Gruszka jest sadzona w glebie gliniastej lub piaszczysto-gliniastej

Proces sadzenia Rogned gruszki wygląda następująco:

1. Najpierw kopią dziurę i wypełniają ją z góry żyzną kompozycją. W przypadku sadzenia jesienią odbywa się to w ciągu 3-4 tygodni, a do sadzenia wiosennego - jesienią. Gleba jest podatna na osiadanie i jeśli roślina zostanie umieszczona w świeżo wykopanym dołku, zostanie zbyt głęboko wciągnięta w ziemię. Dlatego przygotowanie odbywa się z wyprzedzeniem.
2. W przypadku gruszki wymagany jest dołek o głębokości 80 cm i średnicy 100–120 cm. Górną warstwę gleby miesza się z dwoma wiadrami próchnicy i 150 g siarczanu potasu lub 800 g popiołu. W glebie o dużej kwasowości wstępnie dodaje się 0,5 kg wapna gaszonego na 1 m ², rozprowadza się je równomiernie na powierzchni, a następnie zakopuje o 20 cm, a podczas sadzenia gruszek w glebie piaszczystej do dołu wprowadza się trzy wiadra torfu, a gdy używasz gleby gliniastej, dwa wiadra piasku.
3. Jeśli roślina ma suche korzenie, należy je odciąć, następnie system korzeniowy należy zanurzyć w wodzie na 6-8 godzin.
4. Przed sadzeniem sadzonka jest traktowana glinką. W celu jego przygotowania 0,1 g leku Heteroauxin rozcieńcza się w 10 litrach wody. Następnie dodaje się glinę i torf w równych częściach, nadając kompozycji kremową konsystencję. W tej mieszaninie zanurza się system korzeni gruszki.
5. W dole tworzy się kopiec z pożywki. 20-30 cm odsuń się od środka i wbity kołek.
6. Sadzonkę umieszcza się na kopcu, korzenie wygładza i przykrywa ziemią, szyjkę korzeniową umieszcza się 5 cm nad ziemią.
7. Wokół pnia wykopuje się otwór o średnicy 35–40 cm i głębokości 10 cm, do którego wlewa się 2-3 wiadra wody.
8. Gleba jest ściółkowana humusem lub torfem. Sadzonka jest przymocowana do kołka sznurkiem.

Wideo: klasa mistrzowska sadzenia drzew

Pielęgnacja roślin

Plon gruszki zależy od wielu czynników, w szczególności od podlewania, karmienia, formowania koron itp. Dlatego ogrodnicy powinni zwracać uwagę na podstawowe praktyki rolnicze, aby usunąć obfite i smaczne plony z drzewa.

Zasady podlewania i spulchniania gleby

Podlewanie gruszek to obowiązkowy krok w pielęgnacji drzew

Przy niedoborze wilgoci korzenie drzewa nie mogą w pełni wchłaniać składników odżywczych, co negatywnie wpływa na owocowanie i spowalnia rozwój rośliny. Dlatego podlewanie jest obowiązkowym krokiem w pielęgnacji.

Wodę doprowadza się do specjalnych rowków o głębokości 15 cm, które wykopuje się wzdłuż występu korony. Po zakończeniu zabiegu otwory są zasypywane ziemią. Obszar w pobliżu pnia jest poluzowany, chwasty są usuwane, a następnie mulczowane.

Tabela: harmonogram podlewania gruszki

Kropka	Stawka wody na drzewo
Młode drzewo
Na wiosnę	20-40 l
W trzeciej dekadzie czerwca	50 l
Pod koniec lipca
W październiku	150-200 l
Drzewo owocujące
Przed kwitnieniem	50-60 l
20 dni po pierwszym podlewaniu
Na etapie dojrzewania owoców
Jesienią, podczas opadania liści	150-200 l

Zapłodnienie

Aby drzewo mogło uformować dużą uprawę, konieczne jest opatrunek wierzchni

Na kształtowanie się plonu wpływa nie tylko podlewanie, ale także nawożenie. Terminowe karmienie pozwoli drzewu uformować plon wysokiej jakości, a także ochroni przed chorobami. Ale powinieneś przestrzegać określonego schematu, aby nie zaszkodzić kulturze.

Tabela: stosowanie opatrunków na gruszkę

Czas karmienia	Składniki odżywcze	Zawartość składników odżywczych na roślinę
W ostatniej dekadzie kwietnia	mocznik lub obornik jest wprowadzany do kręgu pnia	Dla młodej gruszki	Na owocującą gruszkę
		100 g mocznika lub 3 wiadra próchnicy	10 wiader materii organicznej lub 500 g mocznika
W początkowej fazie kwitnienia	50 g superfosfatu, 40 g siarczanu potasu, 1 litr gnojowicy na 10 litrów wody	10-15 l	40-50 l
	40 g siarczanu potasu, 50 g superfosfatu, 50 ml preparatu Ideal na 10 l
Po opadnięciu kwiatów	500 g nitrofoski, 1 g humatu sodu na 10 l	30 l
Po zbiorze gruszek	Siarczan potasu i superfosfat są rozproszone wokół drzewa	300 g każdej substancji

odlewanie Korony

Instrukcje krok po kroku dotyczące przycinania korony gruszki

Każdej wiosny, przed przebudzeniem pąków, przeprowadza się przycinanie gruszki. W rejonach o ciepłym klimacie zabieg wykonuje się w pierwszej połowie marca, ale w zimnych rejonach zaleca się odłożyć go do początku kwietnia. Cięcie przeprowadza się w celu przerzedzenia i uformowania korony, co pozytywnie wpływa na owocowanie.

Niektórzy ogrodnicy przeprowadzają tę procedurę latem. Ale potrzeba takiego przycinania jest kontrowersyjna. Wraz z gałęziami latem usuwa się również liście, które są odpowiedzialne za odżywianie gruszki.

Jesienią we wrześniu ścinane są uszkodzone i wysuszone gałęzie. Praca odbywa się za pomocą sekatora i piły. Schemat przycinania jest następujący:

1. Roczna sadzonka jest skracana na wysokości 50-60 cm nad ziemią. To zachęci do rozwoju gałęzi z niższych pąków.
2. W zakładzie w wieku 2-3 lat przewód centralny jest odcinany na jedną czwartą długości. Pozostają również cztery najbardziej rozwinięte pędy, wystające z pnia pod kątem 45 °.
3. Nadmiar gałęzi jest cięty w pierścień. Pędy z jajnikami mają pozycję poziomą. Pozostałe gałęzie są zgięte i zamocowane w tym stanie za pomocą sznurka.

Dalsze przycinanie odbywa się zgodnie z następującym schematem:

1. Gałęzie położone pod ostrym kątem są usuwane, ponieważ dość często pękają. Eliminują również pędy rosnące w górę i do korony.
2. Przewód skraca się o ¼ części, a młode przyrosty o jedną trzecią. Jednocześnie należy upewnić się, że pąki owocowe, z których powstają kwiaty i owoce, nie są usuwane. Nie zostawiaj konopi w procesie przycinania.
3. Podczas usuwania gałęzi grubszych niż 3 cm należy je najpierw spiłować od dołu, a następnie od góry. Zapobiegnie to uszkodzeniu kory.

Przygotowywany jest z 400 g ghee lub oleju roślinnego i podobnej ilości kalafonii. Składniki topi się na małym ogniu do uzyskania gładkości, a następnie schładza i przenosi do słoika, który jest szczelnie zamknięty pokrywką.

Środki przygotowujące do okresu zimowego

Proste zabiegi pielęgnacyjne pozwolą gruszce z łatwością przetrwać zimę

Przygotowanie gruszek na zimę rozpoczyna się po opadnięciu liści. Aby to zrobić, wykonaj następujące czynności:

1. Koło przy pniu oczyszcza się z resztek roślinnych, przeprowadza się jesienne podlewanie, następnie wykopuje się glebę i przykrywa warstwą trocin o grubości 20 cm.
2. Jeśli na powierzchni drzewa znajdują się uszkodzone obszary, należy je odciąć do zdrowego drewna, a następnie te miejsca należy potraktować siarczanem miedzi i lakierem ogrodowym.
3. Musisz także usunąć martwą korę, porosty i mchy.
4. Następnie pień i gałęzie szkieletowe są traktowane specjalnym związkiem, który zapobiega uszkodzeniu gruszki przez szkodniki. Aby to zrobić, możesz użyć mieszanki na bazie gliny i dziewanny (1: 1).
5. Zaleca się owinięcie pni młodych drzewek workami w celu ochrony roślin przed mrozem.

Wideo: jak przygotować drzewo owocowe na zimę?

Potencjalne choroby i szkodniki

Na gruszkę Rogneda nie wpływa parch i zgnilizna owoców. Istnieje jednak wiele chorób, które są niebezpieczne dla tego drzewa.

Choroby	Objawy	Metody leczenia	Zapobieganie
Mączniak	Na liściach, kwiatach, owocach i pędach tworzy się nalot, który początkowo ma kolor szaro-biały, a następnie staje się czerwonawy.	Wczesną wiosną leczenie chorego drzewa 10% roztworem chlorku potasu. Po 10-15 dniach przeprowadza się wielokrotne opryskiwanie kompozycją na bazie mocznika i soli potasowej o stężeniu 0,5%. Po zebraniu owoców stosuje się te same preparaty. Ale tym razem stężenie należy zwiększyć do 5%.	Kopanie ziemi wokół drzewa do poziomu 20 cm.
Grzyb sadzy (motłoch)	Na owocach, lokach i liściach tworzy się gruby czarny nalot. Początkowo grzyb tworzy plamy, które następnie rosną razem.	Spryskiwanie roztworem Fitoverm (4 ml na 2 litry wody).	Zniszczenie opadłych liści jesienią. Bielenie pnia gruszki.
Rdza	Choroba objawia się w postaci tworzenia czerwono-brązowych lub pomarańczowych poduszek (krost) na liściach gruszki. Następnie infekcja rozprzestrzenia się na ogonki i owoce.	Zabieg przed kwitnieniem i po tym etapie roztworem tlenochlorku miedzi (80 g na 10 l wody). Po owocnikowaniu użyj 1% płynu Bordeaux	Płonące liście.

Galeria zdjęć: typowe choroby odmiany

Mączniak prawdziwy pojawia się jako biała powłoka

Rdza pojawia się jako pomarańczowe wrzody na liściach.

Sadza grzyba tworzy czarną powłokę na liściach

Tabela: szkodniki atakujące Rognedę

Szkodniki	Oznaki	Sposoby walki	Środki zapobiegawcze
Roztocza gruszki	Owady wysysają sok z blaszek liściowych, co prowadzi do tworzenia się pęcherzy.	Na etapie kwitnienia liści opryskiwanie roztworem siarki koloidalnej (100 g na 10 l).	Usunięcie martwej kory, zniszczenie liści jesienią.
Śluzowaty sawfly	Szkodnik zeskrobuje miazgę z górnej strony liści, w wyniku czego brązowieją i wysychają.	Po zbiorze owoców i po 2 tygodniach kuracja Chlorophos lub Karbofos (20 g na 10 l).	Głębokie kopanie gleby.
Zwoje liści	Szkodnik zwija liście do tuby i trzyma je razem pajęczynami.	Przed pączkowaniem i po kwitnieniu zastosować Karbofos (30 g na 10 l).	Jesienne liście do zbioru.

Galeria zdjęć: Pasożyty kulturowe

Roztocza gruszki żywi się sokiem z liści

Leafworm rośnie larwy na liściach

Śluzowate zjada liście i pędy

Zalecenia dotyczące zbioru i przechowywania upraw

Gruszka Rogneda jest doskonała do spożycia w stanie świeżym lub do konserwacji

Rogneda to szybko rosnąca odmiana. Pierwszy plon zbiera się za 3-4 lata. Średnia wydajność jednej gruszki wynosi 50 kg. Ale w sprzyjających warunkach plon może osiągnąć 100 kg plonu. Dojrzałość zbiorcza przypada na połowę sierpnia, a konsumencką w trzeciej dekadzie sierpnia lub na początku września.

Zbiór zalecany przy suchej pogodzie wieczorem. W temperaturze pokojowej owoce przechowuje się od 10 do 20 dni. W piwnicy lub lodówce w temperaturze 2–4 ° C i wilgotności 85–90% będą leżeć przez dwa miesiące.

Gruszki tej odmiany nadają się do wyrobu dżemów, kompotów, nadzienia do ciast, a także do spożycia na świeżo.

Recenzje ogrodników

Odmiana Rogneda jest odpowiednia dla regionów o zimnym klimacie. Plon gruszki jest wysoki, a smak owocu zasłużenie zajmuje jedną z najwyższych pozycji. Systematyczne karmienie, podlewanie, rozluźnianie i przycinanie pomoże zwiększyć owocowanie, aby zachwycić całą rodzinę smacznymi zbiorami.