Norweski Kot Leśny: Historia Rasy, Charakterystyka, Zdjęcia, Pielęgnacja I Pielęgnacja W Domu, Recenzje Właścicieli Kotów

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 13:04

Norweski Leśny to piękność o nordyckim charakterze

Norweski Leśny jest czasami mylony z innymi długowłosymi gigantami kociego świata - Maine Coonami i Syberyjczykami. Ale są to zupełnie inne rasy pod względem pochodzenia i fenotypu. Nie można jeszcze nazwać norweskiej rasy leśnej popularną rasą w Rosji - jednak prawdopodobnie jest to nadal dobre, ponieważ pozwala uniknąć wielu problemów związanych ze zwiększonym popytem i hodowlą komercyjną.

Zadowolony

• 1 Historia rasy

  1.1 Wideo: historia i nowoczesność Norwegów

• 2 Główne cechy kota norweskiego leśnego

  • 2.1 Dane zewnętrzne

    2.1.1 Wideo: Norwegian Forest - elegancki i piękny

  • 2.2 Charakter i zachowanie kota norweskiego

    2.2.1 Wideo: kot, który wnosi do domu spokój, wygodę i harmonię

• 3 Zdobycie kociaka

  3.1 Kryteria kwalifikacji

• 4 Utrzymanie dzikiego kota norweskiego w domu

  • 4.1 Karmienie
  • 4.2 Higiena
  • 4.3 Pielęgnacja sierści

  • 4.4 Nauka korzystania z toalety

    4.4.1 Wideo: Kot norweski leśny w Twoim domu

• 5 Praca hodowlana

  • 5.1 Dopasowywanie i kojarzenie
  • 5.2 Ciąża i poród
  • 5.3 Kwestie sterylizacji
• 6 Skłonność kota norweskiego leśnego do choroby
• 7 Recenzje

Historia rasy

Norweskie koty leśne są czasami nazywane wikingami świata kotów. A jedna z wersji pochodzenia rasy jest naprawdę związana z Wikingami. Legenda głosi, że to właśnie ci odważni nawigatorzy sprowadzili koty angorskie na północne szerokości geograficzne w IX wieku, które następnie skrzyżowały się z lokalnymi dzikimi kotami, przeszły długą drogę selekcji ludowej i stały się przodkami wspaniałej rasy, która jest obecnie bardzo popularna. w Europie - norweskie koty leśne.

Norweski Las to jedna z najjaśniejszych rodzimych ras w Europie

Ale to tylko jedna z wielu wersji. Sami Norwegowie, którzy są niesamowicie dumni ze swoich „oznakowanych” kotów, z pewnością opowiedzą mistyczną historię, że zwierzęta te nie pojawiły się w zwykły sposób, ale urodziły się w gęstej leśnej gąszczu śniegu i deszczu, głodu i zimna. Przodkowie współczesnych Norwegów musieli przystosować się do trudnych warunków klimatycznych, aby przetrwać. Zrobili to bardzo pomyślnie. Gęste, długie włosy i masywne ciało stały się pożytecznymi nabytkami. Te czynniki pomagają utrzymać ciepło na dłużej. To nie przypadek, że koty norweskie są uważane za najcięższe na świecie pod względem wielkości ciała.

Gruby płaszcz i imponujący rozmiar pomogły Norwegom przetrwać w surowym klimacie północy

Koty norweskie leśne to rodzima rasa skandynawska. Powstał naturalnie, a nie wysiłkiem hodowców. Przez długi czas lokalni mieszkańcy oswajali dzikie koty leśne i przyciągali je do eksterminacji gryzoni - a Norwegowie nadal znakomicie radzą sobie z tym ważnym zadaniem. Na podstawie dużej liczby takich udomowionych zwierząt prowadzono następnie prace hodowlane.

Koty norweskie zawsze były doskonałymi łowcami

W czasie II wojny światowej populacja rasy znacznie się zmniejszyła i pogorszyła z powodu blisko spokrewnionych krzyżówek i krzyżowania ogólnego. Miłośnicy felinologii musieli ciężko pracować, aby przywrócić godną pulę genów norweskich kotów leśnych - narodowej dumy Skandynawów. Wreszcie rasa powstała nie tak dawno temu - nie więcej niż trzy dekady temu. Norweskie Leśnictwo otrzymało swój pierwszy standard i oficjalne uznanie w 1977 roku. Jako pierwszy status przedstawiciela nowej rasy otrzymał kot o imieniu Pans Truls, który mieszkał w Norwegii.

Wideo: historia i nowoczesność Norwegów

Główne cechy kota norweskiego leśnego

Wizerunek dzikiego leśnego kota prezentuje się spektakularnie w miejskim mieszkaniu. Imponujący „dziki” wygląd harmonijnie łączy się z przyjemnym charakterem: norweski las jest bardzo wygodny i nie stwarza praktycznie żadnych problemów jego właścicielom. Nie jest zbyt rozmowna, woli mruczeć niż głośno miauczeć i generalnie zachowuje się wyjątkowo tolerancyjnie w domu.

Norweski Las to bardzo wygodna rasa kotów

Dane zewnętrzne

Zwierzęta tej rasy są bardzo piękne i atletyczne. Wyróżniają się mocną budową i imponującymi wymiarami. Krępy kompaktowy korpus jest wyposażony w dobrze rozwinięty układ mięśniowy. Norwegowie są bardzo silni i odporni. Dorosły waży od siedmiu do ośmiu kilogramów (przy wzroście w kłębie do trzydziestu centymetrów). Samce są znacznie większe niż samice.

Norwegowie to duże, silne i odważne zwierzęta

Kępki włosów między palcami przypominają północne pochodzenie rasy - pomagają kotom chodzić w głębokim śniegu bez wpadania w niego, a także chronią łapy przed odmrożeniami. Łapy duże i okrągłe, pazury bardzo mocne, długie i mocne. Ogon Norwegów jest po prostu wspaniały - jest bardzo długi, obszerny i puszysty, a jego wielkość jest równa długości ciała zwierzęcia. Śliczna trójkątna „broda”, luksusowy kołnierzyk i urocze puszyste spodnie to nieodzowne atrybuty wełnianego „ubranka” kotów norweskich.

Luksusowy ogon - rodzinna duma Norwegów

Trójkątna głowa i prosty profil wyróżniają Norweski Las spośród wszystkich innych ras długowłosych. Jedną z cech rasy są duże uszy z chwostami. Duże oczy w kształcie migdałów powinny harmonizować z kolorem sierści, niebieskie oczy mogą występować tylko u białych kotów. Znawcy rasy twierdzą, że norweski las ma wyjątkowy, „wilczy” wygląd - ich oczy są naprawdę niesamowicie wyraziste.

Kot norweski ma trójkątną buzię i prosty profil

Jeśli chodzi o kolorystykę, standard pozwala na ich dużą różnorodność. Za niedopuszczalne są uznawane tylko wszystkie opcje kolorystyczne, trójkolorowe, czekoladowe i pręgowane.

Wideo: Norwegian Forest - elegancki i piękny

Charakter i zachowanie kota norweskiego

Postać jest nordycka. Dokładniej o kocie norweskim i nie można powiedzieć. Jego układ nerwowy jest tak zrównoważony, że zwierzę udaje się zachować szlachetny spokój zarówno na hałaśliwej, zatłoczonej wystawie, jak i na łonie rodziny, by dogadać się zarówno z małymi dziećmi, jak i wszelkimi zwierzętami. Oczywiście nie należy pozwalać jej bawić się ptakami i małymi gryzoniami jak chomiki - kot może zapamiętać swój drapieżny charakter i nie panować nad instynktami łowieckimi.

Każdy kot chce polować lub przynajmniej łowić ryby, dlatego przed Norwegiem lepiej ukryć małe zwierzaki, takie jak chomiki

Norwegowie są samowystarczalni, nie będą tworzyć skandali i zniszczeń, tęsknią samotnie bez ukochanego właściciela, ale będą całkiem zadowoleni z zabawy zabawkami, które te koty powinny mieć dużo. Nie wykazują nadmiernej zażyłości i nie tolerują tego w stosunku do siebie.

Kot norweski leśny - mądry i samowystarczalny

Kot norweski ma jednego ulubionego właściciela, sama go wybiera. Ale z innymi członkami rodziny zawsze rozwijają się bardzo ciepłe relacje. Norwegowie są pewni siebie i dostojni, nigdy nie będą cię błagać o uczucie ani narzucać ci swojego towarzystwa. Są niezwykle cierpliwi, wyluzowani i bezlitosni, łatwo i chętnie reagują na propozycję zabawy i będą wdzięczni za możliwość polowania.

Wideo: kot, który wnosi do domu spokój, wygodę i harmonię

Dostajemy kociaka

Rasa pozostaje dość rzadka w Rosji, a zatem dość droga, koszt kotka pełnej krwi zaczyna się od 25 tysięcy rubli. Zarówno tytuły rodziców, jak i perspektywy wystawiennicze konkretnego kociaka mogą znacząco podnieść cenę. Aby poszerzyć pulę genów, hodowcy starają się sprowadzać dla nas zwierzęta ze świeżą krwią z nowych linii hodowlanych - potomkowie takich producentów też są cenieni drożej.

Kryteria wyboru

Jeśli kupujesz kociaka w profesjonalnym żłobku hodowlanym, a nie z rękami na „ptaszku” i nie przez reklamę w Internecie, to oczywiście ryzyko złapania przez oszustów i kupienie zwierzęcia rasowego za duże pieniądze, oczywiście, są znacznie zmniejszone. A jednak każdy potencjalny nabywca powinien być przygotowany na wybór, aby samodzielnie ocenić cechy rasy, które przejawiają się już w młodym wieku.

Wybierając kociaka zwróć uwagę na jego twarz

Norwegowie mają wyjątkowe cechy budowy głowy i szkieletu, które odróżniają je od innych kotów i stają się dobrze widoczne w wieku trzech miesięcy - a wcześniej żaden szanujący się hodowca po prostu nie sprzedałby kociaka. Przyjrzyj się uważnie twarzy dziecka - pełnej twarzy i profilu. Głowa ma kształt trójkąta równoramiennego i ma prosty profil. Zwróć uwagę na uszy: zwierzę rasowe na pewno będzie miało typowe dla rasy szczotki i „szczotki”.

Prawidłowo wyrosły trzymiesięczny kot norweski leśny pod względem wielkości i masy ciała przewyższa wszystkich swoich rówieśników. Jego nogi są bardzo grube i mocne, a tylne są dłuższe niż przednie. Kociak już w momencie przeprowadzki zaczyna zmieniać puch dziecka na wełnę dorosłej rasy - wyraźnie rozróżnia się dwa rodzaje sierści: gęsta osłona tworzy słynny „norweski płaszcz”, pod którym gruby i bardzo ciepły podszerstek jest schowany.

Rasa tych kotów w naszych realiach jest wciąż dość rzadka, dlatego tylko doświadczony felinolog może rozpoznać specyficzne niuanse właściwe wyłącznie Norwegom. Lepiej będzie, jeśli przy wyborze kociaka zasięgniesz porady specjalistycznego rodowodu. Jednocześnie pomoże ocenić stan fizyczny dziecka i niuanse jego zachowania.

Aby wybrać prawdziwie rasowe zwierzę, zwróć się o pomoc do specjalisty

Utrzymanie norweskiego dzikiego kota w domu

Hodowcy nie są zgodni co do warunków utrzymania kota norweskiego leśnego. Większość z nich preferuje utrzymanie mieszkania i uważa wolny wybieg za niedopuszczalny, a nawet niebezpieczny dla drogiego zwierzęcia rasowego. Ale w historycznej ojczyźnie często trzyma się dzikiego kota, aby nie ograniczać jego wolności, a jednocześnie świetnie się czuje.

Norwegowie są oszczędni i skłonni do budowania domów. Czują się komfortowo w wyraźnie wydzielonej przestrzeni: wyposaż swojego zwierzaka w przytulne miejsce do spania i staraj się nie ruszać miejscami do gier, karmienia i toalety. Stabilność to ważny element zapewniający Twojemu kotu komfort w domu.

Śnieg to ulubiony element kota norweskiego leśnego

Karmienie

Bezpretensjonalny we wszystkim norweski las nie stwarza problemów żywieniowych. Nie jest wybredna w jedzeniu i jest równie dobra w spożywaniu zarówno gotowej paszy, jak i naturalnej żywności. Oczywiście jego menu powinno składać się wyłącznie z najwyższej jakości składników, a dieta powinna być ściśle zweryfikowana pod względem objętości. Preferuj karmienie częściowe - podawaj swojemu zwierzakowi karmę w małych porcjach w trzech, a nawet czterech posiłkach.

Norwegowie mają nawet zbyt duży apetyt, a głównym zadaniem właściciela jest ciągła kontrola wagi. Koty te są łatwe do przekarmienia, co powoduje nadmierne obciążenie serca i innych narządów wewnętrznych. Dlatego zaleca się dla nich pokarmy o obniżonej kaloryczności. Dzienne spożycie dla Norwegów jest ograniczone do pięciuset kilokalorii - nawet największy osobnik nie może być dłużej spożywany.

Zdrowa dieta z naturalnym pożywieniem dla kota norweskiego powinna składać się z dwóch trzecich produktów białkowych:

• mięso;
• ryby morskie;
• podroby;
• jajka (lepsze niż przepiórki);
• kwaśne mleko (głównie niskotłuszczowy twarożek).

Norweskie Leśnictwo bardzo lubi mięso

Aby menu było urozmaicone i zbilansowane, powinno zawierać również warzywa i warzywa korzeniowe - surowe lub gotowane. Ze zbóż najbardziej przydatne są:

• Ryż;
• gryka;
• owsianka.

Czasami bardzo przydatne jest, aby kot zjadł specjalne zioło.

Higiena

Koty norweskie są same w sobie bardzo czyste, ale nie przeszkadza to regularnej pielęgnacji oczu i uszu, którą należy czyścić co tydzień, przecierając wacikiem zamoczonym w specjalnym płynie lub po prostu przegotowaną wodą. Pazury Norwegów rosną szybko iw warunkach mieszkalnych nie ścierają się naturalnie - trzeba je przyciąć.

Regularnie sprawdzaj zęby swojego zwierzaka pod kątem kamienia nazębnego. Monitoruj stan języka - tablica na nim wskazuje na początkowe problemy zdrowotne.

Pielęgnacja włosów

Płaszcz ochronny lasu norweskiego jest dość długi, elastyczny i wodoodporny. Podszerstek dobrze rozwinięty. Sierść tych kotów jest dwuwarstwowa, nie plącze się, nie plącze i dobrze wygląda nawet przy minimalnej pielęgnacji. Ale podczas wiosennego linienia właściciele będą musieli zwracać większą uwagę na czesanie niż zwykle - używaj slickera i furminatora co najmniej trzy razy w tygodniu, a najlepiej codziennie. Pomoże to zarówno przyspieszyć odnowę sierści Twojego pupila, jak i zapobiegnie pojawianiu się puchu w całym mieszkaniu.

Luksusowa wełna Norwegian Woodland wymaga minimalnej konserwacji

Norweski Las nie stroni od kąpieli - zarówno w rzece, jak iw wannie

Trenowanie toalety

Norwegowie nie mają żadnych problemów z nauką korzystania z toalety - zazwyczaj sama mama-kotka uczy dzieci tej ważnej mądrości. Niemowlęta powinny mieć możliwość korzystania z kuwety przed przeprowadzką do nowego domu. Przedstawiciele tej rasy są bystrzy i czyści, więc w nowym miejscu od razu rozumieją, gdzie mogą się uwolnić. Będzie lepiej, jeśli toaleta wygląda tutaj tak samo, jak w poprzednim mieszkaniu.

Wideo: Norweski Leśny w Twoim domu

Praca plemienna

Popularność norweskich kotów leśnych stale rośnie, ale rasa jest nadal rzadka, jej pula genów w Rosji jest ograniczona. Uzyskanie potomstwa dobrej jakości jest bardzo ważne dla poprawy stada hodowlanego. Samoistne, nieprzemyślane krycie „dla zdrowia” w tym przypadku jest całkowicie niedopuszczalne.

Dopasowywanie i dzianie

Wszystkie duże koty domowe dojrzewają późno, a koty norweskie nie są wyjątkiem od ogólnej zasady. Osiągają dorosłe wymiary i są w pełni ukształtowane dopiero w wieku trzech, a nawet pięciu lat. Oczywiście dojrzewanie następuje wcześniej, ale nie oznacza to, że powinieneś spieszyć się do krycia. Kot jest gotowy do reprodukcji nie wcześniej niż w trzecim rui, a kot jest gotowy do reprodukcji po dwóch latach. Przyszli rodzice muszą do siebie pasować nie tylko pod względem fenotypowym, ale także genetycznym. Czynnik dobrej dziedziczności jest głównym czynnikiem w doborze pary hodowlanej. Pożądane jest, aby obaj producenci przeszli testy genetyczne, co znacznie zwiększy szanse na posiadanie od nich zdrowego potomstwa. Wybór odpowiedniej pary hodowlanej nie jest łatwym zadaniem. Dlatego zawodowi hodowcy-felinolodzy muszą koniecznie nadzorować kwestie hodowli rasy.

Zwyczajowo kojarzy się na terytorium kota - tutaj czuje się najbardziej pewnie. Aby zapewnić niezawodność, krycie odbywa się przez trzy do pięciu dni. Fakt, że gry godowe zakończyły się pomyślnie, można zrozumieć po zachowaniu kota.

Para plemienna powinna dobrze pasować

Ciąża i poród

Procesy rozrodcze u kotów norweskich zwykle przebiegają bez problemów i komplikacji. Dobrze znoszą ciążę i po nieco ponad dwóch miesiącach samodzielnie produkują zdrowe, silne potomstwo. Mioty są małe, sześcioro dzieci to rekord rasy. Wskazane jest komunikowanie się z kociętami już od pierwszych dni ich życia, co przyczyni się do wczesnej socjalizacji i dalszych dobrych relacji z człowiekiem.

Problemy ze sterylizacją

Oprócz medycznych wskazaniami do sterylizacji mogą być wymagania hodowcy przy sprzedaży kociaka lub zwiększona agresywność zwierzęcia, co jednak jest niezwykle rzadkie w norweskim leśnictwie.

Norweski Las rzadko jest patologicznie agresywny

Hodowca, nalegając na kastrację lub sterylizację pozyskanego od niego zwierzaka, zazwyczaj chce uzyskać gwarancje, że osobnik, który nie powinien urodzić ani ze względu na cechy rasy, ani ze względów zdrowotnych, nie wejdzie do hodowli. Takie zwierzęta są sprzedawane po znacznie niższej cenie, ale sterylizacja staje się obowiązkowym warunkiem sprzedaży.

Predyspozycje chorobowe kota norweskiego leśnego

W dobrych warunkach Norweskie Leśnictwo żyje ponad dwadzieścia lat i nie ma żadnych szczególnych problemów zdrowotnych. Ma bardzo silną odporność - Norwegowie nie boją się nawet przeciągów, czego nie można powiedzieć o większości innych kotów domowych. Jednak przedstawiciele tej rasy mają genetyczne predyspozycje do niektórych chorób. Przede wszystkim dotyczy to cech metabolizmu glukozy. Kocięta odziedziczone po rodzicach tą patologią rodzą się martwe lub umierają w okresie niemowlęcym.

Jak wszystkie ciężkie koty, Norweski Las jest podatny na choroby stawów. Tendencja do takiej patologii może być dziedziczna, ale znacznie częściej choroba rozwija się na tle niedożywienia, z przedłużającym się brakiem równowagi minerałów niezbędnych do budowy szkieletu. Postępuj zgodnie z zaleceniami hodowcy i weterynarza dotyczącymi karmienia Norweskiego Lasu, szczególnie w dzieciństwie i okresie dojrzewania, nigdy nie przekarmiaj swojego zwierzaka, aw razie potrzeby karm go kompleksowo.

Przekarmianie lub spożywanie zbyt wysokokalorycznych pokarmów przy braku odpowiedniej aktywności fizycznej jest niebezpieczne dla zdrowia Lasu Norweskiego, gdyż kot ten jest podatny na otyłość, na którą mogą wystąpić różne choroby, przede wszystkim problemy układu sercowo-naczyniowego.

Recenzje

Jeśli chcesz mieć w domu mniejszą wersję rysia - luksusowego kota o spokojnym i serdecznym charakterze - wybierz norweską rasę leśną. Taki kot jest odpowiedni zarówno dla dużej hałaśliwej rodziny, jak i dla samotnej, zapracowanej osoby. Harmonijnie łączy piękno i inteligencję, doskonały charakter i dobre zdrowie.