Zielony Nawóz: Jak Przygotować Organiczny Opatrunek Z Trawy, W Tym Pokrzywy, Używać Go Prawidłowo, Recenzje

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 13:04

Nawóz do zielonych chwastów: zalety i wady, przepisy, zastosowania

Agronomowie nazywają zielony nawóz zielonym nawozem, a ogrodnicy nazywają w ten sposób napar z dowolnego zioła, ale szczególnie preferują pokrzywę. Wykonanie takiego nawozu jest łatwe, przynosi podwójną korzyść: zarówno chwasty są odchwaszczane, jak i karmione. Ale czy ten górny opatrunek jest taki dobry? Czy zawsze może wszystko zapłodnić?

Zawartość

• 1 Czym jest zielony nawóz i do jakich roślin się go nadaje
• 2 Kiedy i jak karmić

• 3 Jak przygotować i rozcieńczyć zielony nawóz

  3.1 Wideo: jak zrobić nawóz z chwastów

Co to jest zielony nawóz i do jakich roślin się go nadaje

Nawóz zielony to sfermentowany napar z chwastów, zielonego obornika, pokrzywy, darni. Każdy surowiec lub mieszaninę w dowolnych proporcjach wlewa się do wody i przechowuje przez kilka dni. Dzikie drożdże żyjące na powierzchni każdego źdźbła trawy rozpoczynają proces fermentacji, fermentacji.

Oprócz drożdży w pracach biorą udział pałeczki siana oraz inne bakterie i grzyby żyjące w ziemi i na jej powierzchni. Żywią się resztkami roślinnymi, w wyniku czego aminokwasy, związki fosforu, potasu, azotu przechodzą z surowców do wody; złożone elementy rozpadają się na proste.

Zalety zielonego nawozu:

• Całkowicie za darmo.
• Uważany jest za przyjazny dla środowiska i naturalny.
• Jest w przystępnej dla roślin formie, jest natychmiast wchłaniany przez korzenie i odżywia. Efekt (aktywny wzrost) jest zauważalny maksymalnie po 5–7 dniach.
• Swoim zapachem wprowadza w błąd wiele szkodników: marchewki, cebuli, muszek kapustnych, mączlików, gałki itp.
• Ma odczyn zasadowy, który jest szkodliwy dla chorobotwórczych grzybów.

Wady:

1. Proces fermentacji zachodzi spontanicznie. Dokładny skład i proporcje składników odżywczych nie są znane. Nawet jeśli nie użyjesz mieszanki ziół, a tylko pokrzywy, kompozycja nadal będzie niestabilna z powodu różnych warunków gotowania: na zewnątrz jest gorąco lub zimno.
2. Oprócz pożytecznych bakterii napar może zawierać grzyby niebezpieczne dla roślin i drobnoustrojów dla ludzi.
3. Obrzydliwy zapach nie jest największym złem, ale od razu jest odczuwalny. Praca z naparem będzie wyjątkowo nieprzyjemna, a wtedy będziesz musiał wyprać ubranie i pójść pod prysznic.

Nawóz zielony alkalizuje glebę, odpowiedni dla większości upraw, z wyjątkiem tych, które preferują gleby kwaśne. Np. Surowo zabrania się dodawania materii organicznej do borówek, to samo dotyczy drzew iglastych, uwielbiają kwaśną glebę: dąb, akację, klon, kalinę, hortensje itp. Przed nawożeniem konkretnej rośliny zbadaj jej preferencje w opatrunku.

Kiedy i jak karmić

Nawóz pogłówny z zielonym nawozem jest równoważny z wprowadzeniem obornika, kompostu lub humusu, zawiera głównie azot. Pierwiastek ten jest niezbędny we wczesnym okresie wegetacji do budowania zielonych części rośliny (wierzchołki, liście, pędy). A w okresach kwitnienia i owocowania potrzebne są inne nawozy - z przewagą potasu i fosforu.

Jeśli chodzi o dawki, szybkość infuzji powinna być taka sama, jak podczas podlewania czystą wodą. Ale jest przenoszony na mokrej ziemi.

1. Jeśli gleba jest sucha, podlewaj tak, aby cała warstwa ziemi, w której znajdują się korzenie karmiące, uległa zamoczeniu. W prawie wszystkich roślinach większość małych korzeni ssących znajduje się w górnej części 30 cm. W przypadku drzew i krzewów konieczne będzie wykonanie rowów pierścieniowych na takiej głębokości wzdłuż obwodu korony i zrzucenie wzdłuż nich.
2. Nałóż opatrunek górny, używając takiej samej ilości, jak przy zwykłym podlewaniu czystą wodą. Na przykład 0,2–0,5 litra wystarcza na sadzonkę ogórka o 2-3 liściach, 1,5–2 litra na dorosłego krzewu truskawkowego i wiadro na metr bieżący rowu pod drzewem.
3. Po nakarmieniu legowisk ponownie lekko wlej czystą wodę, aby nawóz trafił do korzeni i nie pozostał na powierzchni. Zakop rowki wokół drzew i krzewów.

Częstotliwość aplikacji:

• Na sadzonki, ogórki, okopowe, kapusta przed kwitnieniem, początek napełniania bulw, główki kapusty - co 7-10 dni.
• Pod krzewami, drzewami, truskawkami - raz przed kwitnieniem, gdy następuje aktywny wzrost zieleni.
• Z koperkiem, cebulą, pietruszką, szczawiem, surówkami na początku wzrostu liści i po każdym całkowitym cięciu. W okresach zbierania zieleni nie należy podlewać nawozem o nieprzyjemnym zapachu.

Możesz naprzemiennie dokarmiać korzenie i liście.

Jak przygotować i rozcieńczyć zielony nawóz

Kroki przygotowania zielonego nawozu:

1. Plastikowy pojemnik (nie wykonany z żelaza) napełnij skoszoną, wyszczepioną trawą lub tylko pokrzywą, najlepiej posiekaną, z korzeniami i grudkami ziemi, ale bez grubych łodyg. Możesz dodać murawę. Wszystkie surowce są ułożone w dowolnych proporcjach. Lekko ubić, masa powinna wypełnić pojemnik na około 3/4.

   

   Jeśli nie ma plastikowego pojemnika, z pomocą przyjdzie duża i mocna torba na odpady budowlane.

2. Napełnij wodą deszczową lub wodą z kranu, najlepiej podgrzaną na słońcu, ale nie po brzegi, pamiętaj, że gnojowica będzie fermentować i bulgotać.

3. Aby trawa nie unosiła się w górę, dociskaj ją z uciskiem, na przykład cegłą. Przykryj luźną pokrywką.

   

   Możesz użyć cegieł jako ucisku

4. Pojemnik przechowywać na zewnątrz lub w szklarni. Mieszaj codziennie, aby trawa rozkładała się równomiernie.

   

   Codziennie mieszaj nawóz

5. Kiedy masa zamieni się w cuchnącą zawiesinę, tylko oddzielne szorstkie części łodyg pozostaną nienaruszone, możesz rozpocząć karmienie.

Wideo: jak zrobić nawóz z chwastów

W jakiej proporcji rozcieńczyć tę gnojowicę wodą, nikt nie powie na pewno… Internet oferuje proporcje: 1: 8, 1:10, 1:20, a nawet szklankę do wiadra. Każdy opowiada o doświadczeniach własnych lub cudzych, bo jak już wspomniano powyżej, stężenie składników odżywczych jest dla każdego ogrodnika zawsze inne. Zwykle biorę 2 litry naparu na 10-litrową konewkę, reszta to woda. Wlewam ten sam roztwór na liście. Grube kładę pod krzaki i cukinię. Żadna roślina nie została uszkodzona.

Ogrodnicy według własnego uznania unowocześniają klasyczny przepis, dodają:

1. Popiół drzewny do wzbogacania naparu w potas, fosfor i mikroelementy - szklanka 10 litrów.
2. Bochenek chleba żytniego na beczkę (200 l) dla szybszej i bardziej aktywnej fermentacji. W tym samym celu dodaj stary sfermentowany dżem (do 3 litrów na beczkę), prasowane drożdże (100-300 g na 200 litrów).
3. Korzenie waleriany eliminują nieprzyjemny zapach.
4. Skorupki jaj w celu wzbogacenia nawozu w wapń. Nie określono konkretnej ilości.
5. Kilka łopat do obornika lub ściółki z kurnika na 200 litrów wody.

Wszystkie te przepisy są przybliżone, „na oko”, nauka nie dowiodła ich korzyści. Moim zdaniem niektóre opcje mają więcej wad niż zalet. Na przykład, po co dodawać sztuczne drożdże, skoro rośliny mają naturalne drożdże? Aby lepiej się pieniło? Z lekcji biochemii pamiętam, że fermentacja w obecności cukru, dżemu, jagód, owoców, chleba jest alkoholowa. Prowadzi do powstania trujących olejów fuzlowych.

Nawóz zielony to naturalny napar wyłącznie z chwastów lub pokrzywy. Jego skład zmienia się w zależności od zestawu ziół, ich proporcji i pogody. W każdym razie opatrunek górny będzie zawierał więcej azotu, co wywołuje wzrost wierzchołków, liści, młodych pędów. Taki nawóz aplikuje się na początku sezonu wegetacyjnego, od momentu kwitnienia należy przestawić się na specjalne nawozy o odpowiednio dobranym stosunku potasu, fosforu, azotu i pierwiastków śladowych.