Najbardziej Znane Aktorki, Które Uciekły Z ZSRR Do USA Lub Europy

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 13:04

Z Rosji z miłością: jak wyglądało życie radzieckich i rosyjskich aktorek, które uciekły za granicę

Dla mieszkańców Związku Radzieckiego, który był odgrodzony od kapitalistycznego świata żelazną kurtyną, słowo „Zachód” miało niemal magiczny urok, jak wszystko, co zakazane. Inny, uderzająco odmienny od rodzimej rzeczywistości, świat wzbudzał zainteresowanie nawet wśród przekonanych patriotów, a niektórzy przyciągał do siebie niespotykaną dotąd siłą. Tak bardzo, że niektórzy odważyli się przebić granice i służby specjalne.

Zawartość

• 1 Znane radzieckie aktorki, które opuściły ZSRR

  • 1.1 Olga Baklanova
  • 1.2 Valentina Voilkova
  • 1.3 Larisa Eremina
  • 1.4 Svetlana Smekhnova
  • 1.5 Natalia Negoda
  • 1.6 Elena Solovey
  • 1.7 Natalia Andreichenko
  • 1.8 Yana Lisovskaya
  • 1.9 Marina Shimanskaya
  • 1.10 Elena Koreneva
  • 1.11 Bonus: Liliana Gasinskaya (Gaysinskaya)

Znane radzieckie aktorki, które opuściły ZSRR

Słudzy Melpomene, obdarzeni żarliwą wyobraźnią, niestandardowym myśleniem i skłonnością do awanturnictwa, a ponadto od czasu do czasu podróżowali po całym świecie, mieli znacznie więcej warunków do lotu. Dzisiaj przedstawiamy wam wybór 10 aktorek, które kiedyś wolały „rozkładający się Zachód” od swoich rodzimych wybrzeży. Czy nie żałowali swojej decyzji i co stało się dzisiaj z dzielnymi zbiegami?

Olga Baklanova

Olga, córka aktorki teatralnej i małego biznesmena, który został zastrzelony w 1917 roku przez bolszewików, miała wszelkie szanse zostać pierwszą prawdziwą gwiazdą młodej Republiki Sowietów. W rzeczywistości dziewczyna stała się nią, gdy w 1925 roku, grając w niemych filmach i produkcjach teatralnych, otrzymała tytuł Honorowego Artysty. Coś jednak nie wyszło na piękno z państwem, które kiedyś odebrało jej ojca i wywłaszczyło znaczny majątek rodziny Baklanov, iw tym samym 1925 roku, po tournee z trupą Moskiewskiego Teatru Artystycznego, Olga pozostała w Stany Zjednoczone.

Olga była niemą gwiazdą filmową

I muszę przyznać, że nie przegrałem. W obcym kraju „Rosyjska Tygrysica” - jak tu nazywano Baklanową - czekała na godną pozazdroszczenia karierę w Hollywood, wiele przedstawień teatralnych, dwa małżeństwa i narodziny syna.

Na plakatach jej imię zostało zapisane bez imienia - to najwyższy gest uznania dla ówczesnego kina

Olga zmarła w wieku 78 lat i znalazła swoje ostatnie schronienie na rosyjskim cmentarzu w Vevey. Cóż, jej lot za granicę dał nam genialną Olgę Orłową, która zajęła miejsce Baklanowej w radzieckim kinie.

Olga nie została za granicą, kto wie, jak potoczyłyby się losy Orłowej

Valentina Voilkova

Młoda Samara Valya nie miała nic wspólnego ze światem sztuki, ale od dzieciństwa odczuwała nieodparte pragnienie sceny. Na szczęście nie brakowało jej talentu, zapału i wiary w siebie: Valentina weszła do GITIS za pierwszym podejściem, a po ukończeniu studiów z powodzeniem grała przez kilka lat w teatrze Armii Radzieckiej i prawie natychmiast zaczęła działać w filmach. Jej role w filmach „Wersja pułkownika Zorina”, „Miasto zaakceptowane”, „Be My Husband”, „Ring from Amsterdam”, „Pokrovsky Gates”, „Naszyjnik Charlotte”, „Więzień If Castle” nie zawsze były czołowe, ale zapamiętali widzowie.

Drużyna honorowa w kolorze niebieskim była jednym z pierwszych występów Walentyny na ekranie

W latach 80. Valentina przypadkowo spotkała obywatela Francji, który był w Rosji w interesach i wkrótce wyszła za niego za mąż, ale zdecydowała się przenieść do kraju mody i wyrafinowanych perfum dopiero podczas pierestrojki, kiedy rosyjskie kino pękało w szwach.

Voilkloy miał okazję pracować z najwybitniejszymi aktorami

W tej chwili aktorka mieszka w Paryżu, nadal jest szczęśliwą mężatką i pracuje dla firmy męża, która zajmuje się dubbingiem filmów zagranicznych.

Za granicą aktorka skupiła się na rodzinie i biznesie męża

Larisa Eremina

Kto z widzów ze „starej szkoły” nie pamięta frywolnej Sophie, uczestniczki wieloboku miłosnego w śmiesznej komedii Gaidai „It Can't Be”? Kto nie pamięta namiętnej Hiszpanki z innej, tym razem muzycznej komedii „Kiss of Chanita”? Kto z miłośników starych detektywów przegapił Varvarę z „Tawerny na Piatnickiej”? Larisa Eremina łatwo i na długo zapadała się w serca widzów, pomimo dość skromnej listy głównych ról.

W filmie „Iwan Wasiliewicz zmienia zawód” aktorka dostała rolę dziewczyny na uczcie

Jednak to piękno z naszego kina przełomu lat 80. i 90. - „czarnego” okresu dla kina rosyjskiego - zwabił przytulny, chroniony przed realiami czasu pierestrojki, obok ukochanego męża, amerykańskiego skrzypka Gregory'ego Wayne'a. To prawda, że Eremina nie chciała zostać gospodynią domową z bogatym mężem. Dziś ma kilka ról w zagranicznych serialach i filmach, udział w przedstawieniach teatralnych, stanowisko spikera w rosyjskojęzycznej telewizji. Ponadto Larisa założyła własną szkołę aktorską i uzyskała tytuł magistra z języków i literatury słowiańskiej.

Bitchy little Sophie zagrał znakomicie

Aktorka jest nadal mężatką, teraz nosi imię Wayne, ma dwoje dzieci i najwyraźniej jest całkiem zadowolona z życia.

Aktorka uważa, że jej życie jest dobre

Svetlana Smekhnova

Wyrafinowana, eteryczna piękność Svetlana z łatwością i naturalnie błysnęła w świecie kina, jakby zawsze w nim mieszkała. Jej niesamowity wygląd szybko zapewnił dziewczynie możliwość sporadycznego pojawiania się w wielu filmach, czekając na swoją szansę. A los - a raczej talent i chęć ciężkiej pracy na jego rozwój - nie zawahał się zapewnić go Swietłanie. Wkrótce otrzymała dostęp do głównych ról w filmach „Wybrzeże księżniczki Lyuskiej”, „Taiga Story”, „Daughters-Mothers”.

Wszystkie drzwi do kina otworzyły się przed młodą utalentowaną damą

Swietłana powoli wspinała się po szczeblach kariery, ale na pewno, aż w wieku 29 lat znalazła się pod ostrzałem wszechobecnego Kupidyna i zgodziła się z propozycją małżeństwa pochodzącą z Jugosławii reżyserem Draganem Błagojewiczem. W ojczyźnie męża, gdzie była Smechnova odjechała z ukochaną, nadal grała w teatrze, ale całkowicie zniknęła z ekranów kin - rosyjskiej aktorce było zbyt trudno zadeklarować się w nowym miejscu i zbyt wielu kilometry dzieliły ją od rodzimego kina.

Serdeczna rola z pewnością była sukcesem aktorki

Niestety, szczęście rodzinne nie spadło na los rosyjskiego piękna. Najpierw klin między małżonkami spowodował niezdolność Blagojevicha do pozostania wiernym, potem uzależnienie od alkoholu, a kiedy do wszystkiego innego dodano niekończące się skandale, Swietłana postanowiła wrócić do Rosji. Wystąpiwszy w kilku serialach telewizyjnych („Dzieci kapitana”, „Szaman”), ostatecznie położyła kres aktorstwu i teraz praktycznie nie pojawia się publicznie.

Aktorka bardzo niechętnie bierze udział w wydarzeniach publicznych

Natalia Negoda

W 1988 roku, w szczytowych czasach pierestrojki, nie pojawił się na ekranach kin - pękł! - dramat społeczny „Mała Vera”, szokujący swoją szczerością. Dla niedoświadczonego rosyjskiego widza była to prawdziwa filmowa bomba, z którą najpopularniejszy hollywoodzki film akcji nie będzie w stanie porównać w swoim efekcie. Otóż młoda absolwentka Moskiewskiej Szkoły Teatralnej i aktorka Moskiewskiego Teatru Młodzieży Natalya Negoda z dnia na dzień stała się mega popularną i mega-skandaliczną osobowością, aw połączeniu - symbolem seksu Kraju Sowietów.

Sokolov i Negoda obudzili się w nocy sławni

Potem była trasa koncertowa z rewelacyjnym obrazem dookoła świata, prestiżowe nagrody na festiwalach filmowych w Wenecji, Montrealu i Chicago, tytuł najlepszej aktorki 1988 roku, udział w ceremonii rozdania Oscarów, a nawet zdjęcia do Playboya. Nie było jednak dalszego startu: przeszkodziła mu zarówno główna rola, z którą Natalia była teraz mocno związana, jak i miażdżące kino Rosji.

Imię Łotr grzmiało na całym świecie

W połowie lat 90. Negoda próbowała zaistnieć jako aktorka w Ameryce, gdzie w ciągu 17 lat otrzymała tylko 4 mniej lub bardziej godne uwagi role (jedną z nich w serialu Law & Order). Pod koniec 2000 roku Natalya rozstała się z mężem, rosyjskim emigrantem i amerykańskim snem, po czym wróciła do ojczyzny. Dziś sporadycznie gra w filmach, ale przeważnie stara się prowadzić odosobnione życie, podróżując między Rosją a Ameryką.

Aktorka nie ma ochoty pojawiać się publicznie, ale nie zamierza całkowicie zniknąć w cieniu

Elena Solovey

Formalnie wyjeżdżając na zachód, Elena Solovey miała pełne prawo mówić o powrocie do ojczyzny, ponieważ urodziła się w niemieckim mieście Neustrelitz, gdzie służył jej ojciec wojskowy. Jednak w rzeczywistości aktorka oczywiście nigdy nie uważała się za człowieka Zachodu i szczerze próbowała zrobić karierę w Rosji.

Elena Solovey dała publiczności wiele doskonałej pracy aktorskiej

Oczywiście się udało. Ogólnounijny Państwowy Instytut Kinematografii, scena Leningradzkiego Teatru im Lensovet, pawilony zdjęciowe Lenfilm gościnnie otworzyły swoje podwoje dla młodej aktorki i na wiele lat stały się jej domem. Rosyjska publiczność wciąż ją zapamiętuje dzięki swoim pracom w filmach Nie marzyłeś, Slave of Love, The Adventures of Prince Florizel, Unfinished Piece for a Mechanical Piano, Seven Brides of Corporal Sbruev i wielu innych.

W przeciwieństwie do swoich bohaterek, Elena wcale nie jest wzniosłą osobą odciętą od życia.

Powodem wyjazdu na zachód dla Eleny Sołowjowej była niepewność co do przyszłości, jaka panowała w Rosji w latach 90-tych. Decydując się na zapewnienie dzieciom normalnego życia, aktorka spakowała się i wyjechała do Stanów Zjednoczonych, do krewnych męża. Decyzja była celowa, a postać Eleny, w przeciwieństwie do większości jej ekranowych bohaterek, miała silną wolę, więc przyzwyczajenie się do nowych warunków życia było zaskakująco łatwe. I chociaż kariera aktorska rosyjskiej gwiazdy na nowej ziemi stopniowo usychała, Elena mówi, że niczego nie żałuje, uczy we własnej pracowni twórczej dla dzieci emigrantów i cieszy się życiem. Mąż aktorki wspiera ją we wszystkim, dzieci dorastały i aranżowały swoje życie, ale regularnie spotykają się z rodzicami, zabierając ze sobą wnuki. Do tej pory Elena ma ich trzy.

Elena przyznaje, że zaczęła zwracać niewielką uwagę na swój wygląd, ale jej szczęście z tego powodu nie staje się mniej kompletne

Natalia Andreichenko

Ukochana Mary Poppins radzieckich dzieci, energiczna północna piękność Sibiriady, niezapomniana Lyuba z The Military Field Novel, Czczony Artysta RFSRR i trzykrotna laureatka tytułu Aktorki Roku Natalya Andreichenko 100% zajęła sfera zawodowa w domu. Tutaj grała w teatrze i kinie, była gospodarzem programów rozrywkowych i reality show, próbowała siebie jako wokalistka i reżyserka (autorski program „Rosjanie w światowym kinie”).

Film z Field of War zdobył Oscara

Tutaj, w Rosji, Natalia po raz pierwszy wyszła za mąż za reżysera Maxima Dunaevsky'ego i urodziła syna, ale życie rodzinne nie wyszło. A w 1985 roku aktorka podjęła drugą próbę znalezienia kobiecego szczęścia, poślubiając austriackiego reżysera Maximiliana Schella, który zmienił nie tylko życie osobiste, ale także zawodowe aktorki. Przez 15 lat Natalia liczyła na zdobycie przyczółka na gwiaździstym niebie za granicą, ale nie odniosła poprzedniego sukcesu.

Andreichenko niewątpliwie „Lady Perfection”

Pomimo nieudanej kariery za granicą i rozpadu małżeństwa Andreichenko nie traci ducha. Nadal po cichu występuje w małych rolach, podróżuje po świecie, komunikuje się z dziećmi (w drugim małżeństwie Natalia miała córkę Nastasię), praktykuje surową dietę i jogę, uważa, że jej życie jest dobrze ugruntowane.

Natalia podróżuje po świecie „podążając za swoją pracą”, filmując w różnych krajach

Yana Lisovskaya

Pamiętacie słynne „Lyudk i Lyudk!”, Na obrazie „Miłość i gołębie”? W takim razie bez wątpienia pamiętacie samą Ludę - cichą dziewczynę o dużych oczach, która mało gra i mało mówi zgodnie z fabułą, ale jej obecność w kadrze doskonale uzupełnia klimat filmu. Szkoda tylko, że większość fanów obrazu praktycznie nie wie o innych rolach Yany, których, nawiasem mówiąc, ma dużo.

Cicha Luda miała swój wyjątkowy urok

„Gateway to Heaven”, „Hello from the Front”, „Look Back” … Młoda aktorka okazała wielkie nadzieje i już zaczynała je usprawiedliwiać, gdy miłość, która nagle zapłonęła w sercu dziewczyny, nie kazała jej zapomnieć o swojej pierwszej żonie, aktorze Igorze Wołkowie i perspektywach kariery, aby udać się do nowego męża w Niemczech.

Dziś Yana bardziej niż aktorstwo interesuje się karierą reżysera

Od lat 90. Yana z powodzeniem wkroczyła do kina niemieckiego i opanowała zawód reżysera teatralnego, wystawiając baśniowe sztuki dla dzieci. Lisovskaya nie marzy o powrocie do Rosji. W drugim małżeństwie z aktorem Wolfem Listem urodziła się jej córka Wasylisa.

Ukochany mąż, dziecko, twórcza praca - czego chcieć więcej?

Marina Shimanskaya

Chociaż w młodości Marina poważnie myślała o poświęceniu swojego życia malarstwu, a nawet weszła do słynnego GITIS z albumem do rysowania pod pachą, zwyciężyło pragnienie sceny. I jak się okazało, nie na próżno. Po debiucie w filmie „Kiedy zostanę gigantem” dziewczyna pojawiła się na okładce magazynu „Soviet Screen” i odważnie zaczęła podbijać kinowy Olimp.

Rola w "Dywizjonie …" Marina nie należała do najłatwiejszych

Jej najbardziej znaczącymi rolami filmowymi były łamiąca serce Denis Davydova Katrin w historycznym filmie „Eskadra latających huzarów”, kapitan holownika Lyuba w komedii „Opiekuj się kobietami”, Glafira Petrovna w tragikomedii „Inna żona i Mąż pod łóżkiem”.

Wielu radzieckich mężczyzn zakochało się w kapitanie Lyubie

W 1992 roku Marina poślubiła Hiszpana Algisa Arlauskasa, wyjechała z nim za granicę, urodziła córkę Olgę i syna Aleksandra. Aktorka przez pewien czas grała w hiszpańskich filmach, a potem skupiła się na szkole aktorskiej, którą otworzyła wraz z mężem. W tej chwili para jest rozwiedziona, ale utrzymują przyjazne stosunki i nadal prowadzą wspólny biznes.

Czasami Marina Shimanskaya pojawia się w rosyjskich programach telewizyjnych jako gość

Elena Koreneva

Pomimo ojca reżysera, Elena Koreneva musiała udowodnić, że jest aktorką. Przykładowo, została przyjęta do szkoły w Szczukinie z poprawką „warunkową”, ostatecznie potwierdzającą status ucznia dopiero po przejrzeniu samodzielnej pracy po trzech miesiącach nauki. Ale potem kariera aktorki posunęła się do przodu bardziej niż pewnie. Została zatwierdzona do głównej roli w filmie Andrieja Konczałowskiego „Romance of Lovers”, zaproszona do swojego teatru przez Galinę Volchek, a następnie zaproszona do Moskiewskiego Teatru Dramatycznego Anatolija Efrosa.

Film otrzymał nagrodę „Kryształowego Globu” w Karlowych Warach

Elena pracowała dużo i owocnie: w jej życiorysie można znaleźć role w Sybiradzie, Jarosławnej - Królowej Francji, Tomie Munchausenie, The Hussar's Matchmaking, The Crew, The Pokrovkiye Vorota, The Trap for a Lonely Man, TASS ma prawo zadeklarować … „A jednak w 1982 roku Elena wyjeżdża do Stanów Zjednoczonych do męża, który po chwili przedstawia żonie niemiłą niespodziankę, deklarując swoją niekonwencjonalną orientację.

Role Eleny są dobrze znane współczesnemu widzowi.

Pozostawiona sama w obcym kraju, Elena nie była zaskoczona. Początkowo pracowała jako kelnerka w rosyjskiej restauracji Samovar, następnie dołączyła do grona emigrantów z ZSRR - w szczególności tutaj aktorka poznała Josepha Brodskiego i Michaiła Barysznikowa - a po pewnym czasie zaczyna grać w amerykańskich filmach i pisać książki autobiograficzne. Po rozpadzie ZSRR Elena otrzymała możliwość swobodnego przemieszczania się między Rosją a Ameryką, z której chętnie korzysta. Gra w filmach, serialach telewizyjnych i na scenie; zasiada w jury na festiwalach filmowych; uczestniczy w sponsorach charytatywnych i rzeczniczych.

Twórcze życie aktorki wciąż toczy się pełną parą.

Bonus: Liliana Gasinskaya (Gaysinskaya)

Ostatnia dziewczyna na naszej liście nie była aktorką, kiedy uciekła na Zachód, ale postanowiliśmy dodać ją do listy radzieckich celebrytów - historia jej życia okazała się boleśnie ekscytująca. I w końcu Liliana dotarła do kina.

Liliana nigdy nie była w stanie wyjaśnić, co jej groziło w ZSRR, ale otrzymała status uchodźcy

I tak się zaczęło. W 1976 roku młoda 18-letnia kelnerka statku wycieczkowego zacumowała u wybrzeży Australii, włożyła czerwony kostium kąpielowy, wyszła przez okno i przepłynęła 40 minut do wybrzeża Zatoki Sydney, gdzie zapytała o azyl polityczny, opowiadając dziennikarzom, którzy przylecieli do ciekawostki, o jej nienawiści do komunistycznego reżimu. Władze australijskie, wahając się, udzieliły Lilianie azylu, po czym historia odważnej „dziewczyny w czerwonym kostiumie” rozeszła się po całym świecie, błyskawicznie czyniąc z młodego Tatara gwiazdę. Na zachodzie Liliana chętnie pozowała do błyszczących magazynów, w tym nude, była zawodową tancerką, występowała w australijskich serialach telewizyjnych.

Historia „Girls in a Red Swimsuit” wywołała ogromny rezonans na Zachodzie

Od odległego 1976 roku byłej uchodźczyni udało się zmienić dwóch mężów. Dziś mieszka się w Londynie, starając się już nie wpaść w obiektyw dziennikarzy.

Zdjęcia Liliany dawno nie pojawiały się w sieci

Trudno z góry przewidzieć, jak potoczą się losy osoby wyjeżdżającej za granicę, czy to za czasów Związku Radzieckiego, czy za naszych czasów. Niektóre piękności, które miały chwałę ogólnounijną w swojej ojczyźnie, przeżywały ciężkie chwile za granicą i ktoś odnalazł swoje kobiece szczęście, nawet jeśli nie obejmuje to filmowania w hollywoodzkich hitach. Tak czy inaczej, 10 kobiet z naszej selekcji okazało się na tyle odważnych, by rzucić wyzwanie losowi. Tylko za to zasługują na szacunek, więc nie będziemy od razu stygmatyzować byłych rodaków jako zdrajców ich ojczyzny. Każdy z nas ma własne przeznaczenie.