Dlaczego Nie Musisz Fotografować śpiącej Osoby

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 13:04

Dlaczego według znaków nie można sfotografować śpiącego dziecka

Wiele młodych matek z radością publikuje zdjęcia śpiących dzieci na portalach społecznościowych, a starsze pokolenie z oburzeniem narzeka, że to niedobrze, zły omen. Rzeczywiście, zakaz umieszczania takich obrazów można znaleźć nie tylko w popularnych wierzeniach, ale także w kulturze i religii różnych narodów.

Co mówi znak

Według niektórych mistycznych i religijnych wierzeń fotografowanie śpiących dzieci może odebrać im duszę. Wyjaśnia to fakt, że podczas snu dusza opuszcza ciało i podróżuje przez światy astralne, po czym powraca do momentu przebudzenia. Śpiącego nie można nagle obudzić, w przeciwnym razie dusza może nie mieć czasu na powrót do ciała, a osoba umrze.

W odniesieniu do dzieci zakaz jest uważany za jeszcze surowszy, ponieważ dusze żyją w ich ciałach, wciąż pamiętając swoje poprzednie wcielenia, więc mogą łatwo zgubić się na planie astralnym. Błyski i trzaski aparatu często budzą śpiące dzieci, co w powszechnym przekonaniu nie powinno być dozwolone.

Nie tylko dusza dziecka może być przestraszona, ale także jego anioł stróż - mówią znaki. Jeśli tak się stanie, anioł opuści dziecko, pozostawiając je bez ochrony.

Są znaki, które ostrzegają, że fotografując dziecko we śnie, możesz ukraść jego szczęśliwy los lub zdrowie. W starożytności ludzie wierzyli, że będąc w brzuchu matki, dziecko było chronione przez jej pole energetyczne. Kiedy rodzi się dziecko, zaczyna tworzyć się jego własne pole energetyczne, ale do 7 roku życia jest bardzo słabe. W tym okresie dzieci są podatne na siły ciemności, złe oko, uszkodzenia i inne rodzaje negatywnych wpływów. Jeśli ktoś fotografuje „rażąco” lub z negatywną energią, dziecko zacznie boleć.

Ponadto ludzie wierzą, że zdjęcie oszczędza energię, a jeśli zdjęcie dziecka wpadnie w złe ręce, możesz zmienić jego los, zarobić na nim, narzucić klątwę na całą rodzinę, a nawet przemówić do śmierci.

Skąd się wziął omen

Zakaz fotografowania dzieci podczas snu ma podłoże historyczne i kulturowe. Narody Morza Śródziemnego w starożytności miały zakaz obrazowania ludzi śpiących, w tym dorosłych. Uważano, że gdyby artysta namalował taki obraz, opiekun wpadłby w kłopoty i nieszczęście. Kiedy nastała era fotografii, starożytny przesąd przybrał nowoczesną formę.

Dodatkowo jest znak ostrzegawczy, że jeśli często robisz zdjęcia śpiącemu, możesz „przykleić” do niego śmierć. To uprzedzenie tłumaczy tradycja fotografowania zmarłych na pamiątkę, która w XIX wieku była szeroko rozpowszechniona w Europie i Ameryce.

Usługi fotografa były wtedy bardzo drogie, więc rzadko zamawiano zwykłe zdjęcia, ale kiedy umarł ktoś bliski, chcieli zachować jego wizerunek w pamięci pokoleń. Wiele zamożnych rodzin posiadało „księgi zmarłych” - albumy ze zdjęciami pośmiertnych krewnych.

Fotografie pośmiertne to szczególna kultura: zmarłego nie sfilmowano w trumnie, ale tak, jakby żył. W tym celu zmarli byli elegancko ubrani i usadzeni na krześle lub kanapie, mocując je specjalnymi zapięciami. W pobliżu były ulubione lub luksusowe rzeczy, często w fotografii brali udział członkowie rodziny. Takie zdjęcia ustawiono jako kompozycje rodzinne, w centrum których znajdował się zmarły. Następnie na gotowych obrazach dodawano zmarłemu oczy, aby uzyskać efekt „żywej osoby”. Dlatego kolejne pokolenia wcale nie postrzegały zdjęć ze śpiącymi ludźmi, jako coś uroczego, wręcz przeciwnie, powstał przesąd, zgodnie z którym fotografowanie śpiącego oznaczało rychłą śmierć podmiotu.

Według kościoła

W przeciwieństwie do islamu, w tradycji cerkiewnej nie ma bezpośredniego zakazu fotografowania śpiących dzieci. Jednak księża nie zalecają rodzicom przeprowadzania takich sesji zdjęciowych. Uważa się, że dopóki dziecko nie zostanie ochrzczone, nie ma własnego anioła stróża, co oznacza, że jest bezbronny i podatny na zewnętrzną negatywność i ciemne siły. Łatwo jest zranić takie dziecko lub złe oko.