Siedem Poważnych Epidemii, Przed Którymi Stoi Ludzkość

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 13:04

7 poważnych epidemii, z którymi ludzie już się zmierzyli, ale przeżyli

Bakterie i wirusy wywołujące choroby są niewidzialnymi i podstępnymi wrogami, którzy wielokrotnie grozili światowej populacji całkowitym wyginięciem. Przez cały okres istnienia człowieka wybuchały straszne epidemie, ale ludzie przeżyli nawet po inwazji najbardziej śmiertelnych infekcji.

Plaga Justyniana

Pierwsza pandemia, szczegółowo opisana w annałach, szalała przez półtora roku. Wybuch dżumy Justyniana miał miejsce w latach 540-541 w Etiopii lub Egipcie, a choroba szybko rozprzestrzeniła się na sąsiednie kraje wzdłuż szlaków handlowych.

W Konstantynopolu każdego dnia umierało od 5 do 10 tysięcy ludzi. Objawy były bardzo zróżnicowane: zadławienie, obrzęk, gorączka. Obserwowano je u pacjenta przez kilka dni, po czym nastąpiła bolesna śmierć. Na Wschodzie choroba pochłonęła życie 66 milionów ludzi, aw Europie zginęło 25 milionów ludzi.

Ospa

Wysoce zaraźliwa infekcja zwana ospą prawdziwą, na ciele pojawiła się duża, brzydka wysypka. Na zewnątrz wydawało się, że na ciele nie pozostało ani jedno miejsce do życia.

Choroba jest wywoływana przez dwa typy wirusów, z których każdy ma pewien stopień śmiertelności. Za najgroźniejszy patogen uznawany jest „Variola major”, który prowadzi do śmierci swojej ofiary w 40-90% przypadków. Jeśli człowiekowi udaje się przeżyć, na skórze pozostają charakterystyczne blizny, ale najsmutniejsza jest całkowita lub częściowa utrata wzroku.

Ospa zmiotła duży procent populacji w Chinach, Korei i Japonii w IV-V wieku naszej ery, a następnie wielokrotnie wybuchała w różnych krajach Azji i Europy.

Plaga

Przerażający wizerunek lekarza dżumy w pelerynie i masce z dziobem jest symbolem straszliwej epidemii, która dosłownie skosiła ludzkość w średniowieczu. Dżuma szalała w latach 1346-1353 i pochłonęła dziesiątki milionów ludzi.

Miał różne formy, z których najpowszechniejsze były płucne i dymienicze. Przed śmiercią skóra nieszczęśników pociemniała, więc pandemia otrzymała inną nazwę - „Czarna Śmierć”. Populacja Europy najbardziej ucierpiała z powodu dżumy, chociaż według dostępnych danych pierwotny wybuch zakażenia odnotowano w Azji.

Angielski pot

Ta śmiertelna choroba, zwana „angielskim potem”, jest nadal uważana za jedną z najbardziej tajemniczych dolegliwości przeszłości. Współcześni naukowcy do dziś nie mogą znaleźć odpowiedzi na wszystkie pytania związane z tą chorobą.

Wiadomo tylko, że epidemia rozpoczęła się na Wyspach Brytyjskich w XV wieku. Przez pięć tygodni straszliwy atak odebrał życie ogromnej liczbie ludzi i wybuchł jeszcze kilka razy w ciągu stulecia (i to nie tylko w Anglii) - „dolegliwość pocenia się” dotarła do Nowogrodu.

Charakterystyczne jest, że osoba zmarła w pierwszym dniu oblana obfitym potem, cierpiąca na bóle stawów i wysoką temperaturę. Jeśli pacjentowi udało się pokonać śmiertelne 24 godziny, z reguły wyzdrowiał. Ale takich szczęśliwców było tylko kilku.

Cholera

Epidemia cholery nadal występuje w krajach o niehigienicznych warunkach życia, braku czystej wody pitnej i bardzo niskim poziomie życia. Bakterie wywołują ostrą chorobę jelit, w której organizm szybko traci płyn - następuje odwodnienie prowadzące do śmierci.

W historii jest kilka pandemii cholery. Pierwszy odnotowano w Azji w latach 1816–1824. Kolejne dotknęły różne kraje, w tym Rosję. Nie tak dawno wybuch epidemii cholery zabił 7% populacji Haiti.

Hiszpańska grypa

Słowo „hiszpański” wywołuje dreszcze nawet u współczesnych wirusologów. W najnowszej historii jest to najbardziej groźna infekcja, która szalała w Europie w pierwszej połowie XX wieku.

Podczas gdy kraje toczyły ze sobą wojnę, zostały zaatakowane przez znacznie bardziej niebezpiecznego i bezkompromisowego wroga - nowy szczep grypy, prowadzący do szybkiej śmierci. Do rozprzestrzeniania się choroby przyczyniło się wiele czynników, w szczególności rozwój systemu transportowego. Dlatego „hiszpańska grypa” zaatakowała prawie cały świat, niszcząc według niektórych źródeł 2,7-5,3% światowej populacji.

Wirus Ebola

Kiedyś informacje o „wirusie Ebola” nie opuszczały ekranów telewizyjnych i stron zasobów informacyjnych w Internecie. Gorączka krwotoczna jest plagą kontynentu afrykańskiego.

Choroba dała się odczuć w 1976 roku, ale najbardziej złożoną i największą epidemię obserwowano w Afryce Zachodniej w latach 2014-2016. Wirus przenoszony jest przez bliski kontakt z chorym.

Osłabionemu organizmowi trudno jest poradzić sobie z chorobą, a podczas prac nad stworzeniem szczepionki „Ebola” pochłonęła tysiące istnień. Obecnie rozprzestrzenianie się wirusa można powstrzymać za pomocą najnowszych leków.