Montaż Pokrycia Dachowego Z Tektury Falistej, W Tym Własnymi Rękami, Główne Etapy Wykonania, A Także Sposób Uniknięcia Poważnych Błędów

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 13:04

Taras do montażu na dachu: cechy materiałowe, instrukcja montażu, zasady eksploatacji

Taras jest jednym z najtańszych i najtańszych materiałów do nakładania konstrukcji dachowych własnymi rękami. Powłoka metalowa jest z powodzeniem stosowana przez deweloperów przy budowie domów prywatnych, werand, tarasów, altan, łaźni i budynków gospodarczych.

Zawartość

• 1 Cechy pracy z profesjonalnym arkuszem

• 2 Wybór i montaż tektury falistej

  2.1 Obliczanie materiałów do montażu pokrycia dachowego

• 3 Jak samodzielnie zamontować tekturę falistą na dachu

  • 3.1 Główne kwestie do rozważenia podczas układania podłogi

  • 3.2 Opis głównych etapów pracy z tekturą falistą

    3.2.1 Wideo: Samodzielny montaż tektury falistej

  • 3.3 Dodatkowe elementy dachu

    3.3.1 Wideo: mocowanie dodatkowych elementów

  • 3.4 Zasady składania gzymsu za pomocą profilowanego arkusza

    3.4.1 Wideo: wypełnianie zwisów dachu z profilowanej blachy

• 4 Nieprawidłowy montaż tektury falistej: przyczyny błędów i sposoby ich eliminacji

  4.1 Wideo: jak naprawić błędy nieprawidłowej instalacji arkusza profilowanego

• 5 Demontaż dachu z tektury falistej
• 6 Czy można naprawić dach z tektury falistej i jak to zrobić

Funkcje pracy z profesjonalnym arkuszem

Montaż dachu falistego odbywa się za pomocą standardowego zestawu narzędzi dostępnych nawet u początkujących rzemieślników. W zależności od etapu budowy, który ma być wykonany, będziesz potrzebować:

• zestaw do pomiarów - taśma miernicza, zwój liny, poziomica, ołówek;
• zestaw do pracy z materiałami - nóż lub nożyczki do metalu, młotek, uszczelniacz (dla ułatwienia aplikacji potrzebny będzie pistolet), zszywacz budowlany;
• sprzęt elektryczny - śrubokręt, wiertło z wiertłami o wymaganej średnicy.

Profesjonalna blacha jest wykonana z metalu, więc do jej przecięcia potrzebne będą specjalne nożyczki lub wyrzynarka

Podczas pracy z profilowanym arkuszem pamiętaj, że jego polimerowa powłoka może wytrzymać tylko obróbkę na zimno. Dla wygody cięcia tego materiału oprócz metalowych nożyczek zaleca się użycie wyrzynarki i piły do metalu. Niemożliwe jest cięcie tektury falistej szlifierką z tarczą ścierną.

Do mocowania tektury falistej do drewnianej podstawy stosuje się wkręty dachowe, do produkcji których dodaje się trwałą ocynkowaną stal ocynkowaną.

Do mocowania arkusza tektury falistej służy wkręt dachowy z uszczelnioną gumową uszczelką

Dodatkowo do każdego zapięcia w zestawie dołączona jest gumowa uszczelka, która zapewnia szczelne połączenie materiałów. Z jego pomocą metalowe sekcje są niezawodnie chronione przed wilgocią, a drewniana skrzynia - przed procesem gnicia.

Wkręty dachowe dobierane są według następujących parametrów:

• w zależności od wysokości fali profilowanej blachy i sposobu jej mocowania można zastosować wyroby o wymiarach 4,8 × 35, 4,8 × 60 lub 4,8 × 80 mm;
• części należy pokryć warstwą cynku o grubości co najmniej 12 mikronów;
• skład metalu musi zawierać stabilizator, który chroni materiał przed starzeniem w wyniku ekspozycji na promienie ultrafioletowe;
• łeb wkręta należy pomalować farbą proszkową warstwą nie cieńszą niż 50 mikronów;
• należy rozróżnić przeznaczenie uszczelnionych uszczelek wykonanych z różnych materiałów: elastomer jest stosowany do mocowania blachy profilowanej, aluminium - do montażu dolnych.

Podczas montażu metalowych pokryć dachowych można zastosować uszczelki z polietylenu lub pianki poliuretanowej. Mocowane są do skrzyni, tworząc warstwę pod tekturą falistą. Zadaniem tych materiałów jest zmniejszenie hałasu powodowanego przez opady atmosferyczne, spadające liście i gałęzie na blachy, a także poprawa izolacji termicznej i wydłużenie żywotności dachu.

Pod profilowanymi blachami na dachu należy ułożyć warstwę pianki polietylenowej lub poliuretanowej w celu ochrony dachu przed ptakami i zimnymi prądami powietrza

Arkusz uszczelniający z obu stron pokryty jest klejem, a do wentylacji posiada specjalne otwory. Dzięki uszczelce można zamknąć szczeliny między profilowanymi blachami a główną konstrukcją dachu. Taka instalacja ochroni dach przed ptakami, owadami i zimnymi prądami powietrza.

Dobór i montaż tektury falistej

Dzięki obecności żeber usztywniających w postaci fal, powstających metodą walcowania na zimno, blacha doskonale radzi sobie z obciążeniem zewnętrznym. Niska cena rynkowa, różnorodność opcji kolorystycznych oraz łatwość montażu pozwalają na wykorzystanie tego materiału zarówno w przemyśle, jak iw pracy prywatnych deweloperów.

Obliczanie materiałów do montażu pokrycia dachowego

W zależności od wybranego na etapie projektowania dachu, jego kształt może być prostokątny, trójkątny lub trapezowy. Aby wykonać obliczenia, wystarczy zastosować proste wzory ze szkolnego kursu geometrii. Całkowitą powierzchnię pokrycia dachowego określa się przez zsumowanie powierzchni wszystkich zboczy. Ponadto ważna jest znajomość długości pozostałych elementów dachu, do których należą:

• elementy kalenicowe;
• endova;
• żebra;
• sąsiednie struktury;
• okap i końcowe nawisy.

Oprócz pokrycia głównego na dachu wykonanym z tektury falistej zastosowano sporo specjalnych elementów dodatkowych

Szerokość profilowanego arkusza można rozumieć jako:

• pełny wymiar poprzeczny, który zwykle wynosi 1180 mm;
• użyteczna lub robocza szerokość, która pozostaje po odjęciu marginesu zachodzenia arkuszy (najczęściej jedna fala). Zwykle wynosi 1100 mm.

Podczas montażu należy pracować tylko z parametrami roboczymi arkuszy.

1. Aby obliczyć ilość tektury falistej dla jednego poziomego rzędu, wystarczy podzielić długość nachylenia przez szerokość (roboczą) tektury, zaokrągloną do większej wartości. Ta formuła jest używana podczas montażu materiału z poziomym zakładem co najmniej 80 mm. Ważnym czynnikiem przy doborze wielkości zakładki jest kąt nachylenia dachu. Jeśli nachylenie znajduje się pod kątem mniejszym niż 15 stopni i stosuje się tekturę falistą o małej wysokości fali (10–20 mm), lepiej jest nałożyć dwie pofałdowania. Większy spadek dachu umożliwia montaż w jednej fali.

2. W kolejnym etapie określana jest liczba rzędów poziomych, biorąc pod uwagę długość nachylenia wraz z nawisem okapu oraz długość arkusza. Podczas przygotowywania pokryć dachowych dużą wagę przywiązuje się do różnych elementów dodatkowych, których standardowa długość wynosi 2 metry. Ich liczbę oblicza się poprzez dodanie długości wszystkich długości połaci dachowych i podzielenie otrzymanej wartości przez 1,9, aby uwzględnić zakładkę od 10 do 20 cm, w zależności od liczby elementów. Liczbę końcówek określa się sumując ich długość i dzieląc wynik przez 1,7. Zakładka w tym przypadku wynosi około 30 cm.

   

   Przy obliczaniu dodatkowych elementów należy wziąć pod uwagę zakładkę, która waha się od 10 do 30 cm w zależności od rodzaju elementu

3. Mając pojęcie o ilości pokrycia dachowego, możesz obliczyć przybliżoną liczbę wkrętów samogwintujących. W tym celu wykorzystywane są następujące dane:

   • do montażu 1 m ² profilowanego arkusza zużywa się 7-8 wkrętów samogwintujących;
   • jeden dodatkowy element o standardowej długości 2 m mocowany jest na 8 blachowkrętach.

Na przykład w przypadku domu o wymiarach 3 * 5 m z dwuspadowym dachem potrzebne będą następujące elementy:

• blachy faliste - 18 szt.;
• kalenica - 3 pasy po 2 m każdy;
• uszczelka kalenicowa - 6 szt. 2 m każdy;
• płyta końcowa - 7 szt. 2 m każdy;
• listwa gzymsowa - 6 szt. 2 m każdy;
• wkręty dachowe - 200 szt.

Po wykonaniu prostych obliczeń można nie tylko szybko poradzić sobie z montażem pokrycia dachowego, ale także zminimalizować ilość jego pozostałości.

Jak samodzielnie zainstalować tekturę falistą na dachu

Ścisłe stosowanie się do zaleceń doświadczonych programistów i postępowanie zgodnie z instrukcjami producenta pozwoli w krótkim czasie wykonać montaż pokryć dachowych własnymi rękami.

Rozważ kolejność montażu dachu za pomocą tektury falistej.

Kluczowe kwestie do rozważenia podczas układania podłogi

W zależności od kształtu połaci dachowej określa się miejsce rozpoczęcia pracy. Na prostokątnym zboczu układanie jest dozwolone z dowolnego końca wzdłuż linii gzymsu. Podczas pracy z trapezowym lub trójkątnym dachem należy wcześniej sporządzić opcję układania, biorąc pod uwagę, że lepiej jest zamocować pierwszy arkusz na środku linii gzymsu z dalszym symetrycznym montażem arkuszy po obu stronach stoku.

Na prostokątnych zboczach arkusze tektury falistej są układane w stos w szachownicę, zaczynając od dowolnej krawędzi

Jeśli na dachu zainstalowany jest system odwadniający, tektura falista powinna wisieć na 60 mm, jeśli konstrukcja nie obejmuje elementów odwadniających, wówczas zwis określa się na podstawie marki arkusza:

• profesjonalna podłoga NS-20 umożliwia zwis do 100 mm;
• profilowane arkusze marek S-44, NS-35 są układane w stos z nawisem 200–300 mm.

Podczas mocowania pierwszego arkusza jest wyrównany od końca i okapu dachu. Kolejne elementy pokrycia, wcześniej zamocowane wzdłuż części podłużnej, są wyrównane z konstrukcją okapu i przykręcone do drewnianej skrzyni. Zgodnie z tym schematem układane są wszystkie rzędy powłoki.

Mocowanie tektury falistej na styku arkuszy wykonuje się w górnej fali, a we wszystkich pozostałych miejscach - w dolnej

Przy wkręcaniu wkrętów samogwintujących należy pamiętać, że arkusze znajdujące się przy gzymsie wymagają wzmocnionego mocowania co 30–40 cm. Na powierzchni blachy profilowanej wkręty umieszcza się w odległości nie większej niż 30-40 cm. niż 1 mw szachownicę. Zakładki wzdłużne mocuje się za pomocą wkrętów samogwintujących w górnej części profilu z krokiem 30-50 cm.

Zużycie na 1 arkusz powłoki to około 7-8 wkrętów. Wielkość zakładki górnego rzędu materiału na dolną określa się na podstawie nachylenia stoku i zwykle wynosi 10–30 cm.

Opis głównych etapów pracy z tekturą falistą

Kolejność prac zależy od rodzaju wznoszonego dachu. Jeśli ułożony jest zimny dach, wykonywane są dwie główne operacje:

1. Utworzenie warstwy hydroizolacyjnej. Zadaniem hydroizolacji jest zapobieżenie negatywnemu wpływowi kondensacji powstającej w przestrzeni pod dachem na drewniane części konstrukcji. Wybór wymaganego materiału z dużej liczby opcji nie jest trudny. Podczas montażu należy pamiętać, że folia mocowana jest do łat przed montażem pokrycia dachowego. Folia hydroizolacyjna powinna lekko opadać. Ważne jest, aby upewnić się, że rozstaw listew skrzyni jest równy, w miejscu, w którym w przyszłości będzie mocowana tektura falista.

   

   Folia hydroizolacyjna układana jest z niewielkim luzem i mocowana za pomocą listew poprzecznych kraty przeciwprądowej

2. Układanie okładziny z blachy profilowanej. Trwa montaż solidnej podłogi drewnianej 60 cm po obu stronach rynny. W tym samym czasie deski są przenoszone pod kosz z zakładką i wcięciem 20 cm od dolnych części desek kosza. Belkę dolną można zamocować gwoździami, ale stabilne zamocowanie możliwe będzie dopiero na etapie zakończenia prac budowlanych. Następnie montuje się kosz dolny z zagięciem wstępnym lub zagięciem kalenicy kosza górnego na kalenicę dachu. Podczas montażu ważne jest, aby sprawdzić, czy poprzeczka znajduje się 25 cm lub więcej pod kalenicą. Nie będzie zbędne układanie dodatkowego uszczelnienia między koszem a arkuszami pokrywającymi. Podczas pracy ze zboczami prostokątnymi zaleca się najpierw zamontować deski czołowe, co znacznie ułatwi późniejsze ułożenie tektury falistej.

   

   Arkusze tektury falistej układane są po zarejestrowaniu wszystkich połączeń i przyczółków za pomocą dolin

Jeśli dach wymaga izolacji, kolejność prac montażowych jest następująca:

1. Układana jest folia paroizolacyjna, na której montowana jest skrzynia.

   

   Folia paroizolacyjna układana jest wzdłuż krokwi i mocowana za pomocą wsporników

2. Pomiędzy legarami krokwi montowany jest materiał termoizolacyjny (zaleca się wybór izolacji w postaci mat lub płyt). Jeśli konieczne jest ułożenie kilku warstw materiału termoizolacyjnego, należy je rozłożyć tak, aby nie było żadnych szczelin.

   

   Płyty izolacyjne powinny wchodzić w przestrzeń między krokwiami z zauważalną interferencją

3. Nakładana jest folia hydroizolacyjna, na której zamocowana jest przeciwkatka.

4. Montaż pokrycia dachowego.

   

   Urządzenie tortu dachowego wymaga szczeliny wentylacyjnej, aby usunąć kondensat, który tworzy się na odwrotnej stronie tektury falistej

Wideo: samodzielna instalacja tektury falistej

Dodatkowe elementy dachu

Układając profilowany dach z systemem odwadniającym należy zadbać o montaż wszystkich elementów przed rozpoczęciem układania powłoki:

1. Kalenica dachowa. Po obu stronach skarpy kilka dodatkowych desek przybitych jest do skrzyni w miejscu kalenicy. W kalenicy powinny znajdować się dwie szczeliny wentylacyjne. Cała powierzchnia skarpy pokryta jest materiałem hydroizolacyjnym, pozostawiając jedynie pas szerokości 10 cm do odsłoniętej kalenicy. W celu utrzymania normalnej wentylacji tekturę falistą umieszcza się w odległości 5 cm od elementu kalenicowego. Kalenicę mocuje się na blachowkrętach o wymiarach 4,8 × 80 mm wzdłuż górnej krawędzi profilu co 30–40 cm, zaś od końców listwy kalenicy nakłada się kołki.

   

   Kolor kalenicy można dopasować do pokrycia dachowego

2. Płyta końcowa. Długość produktu standardowego wynosi 2 m, w przypadku przedłużenia deski należy zachować zakład 10–15 cm. Blachę czołową montuje się tak, aby przynajmniej jedna fala blachy dachowej nachodziła na siebie. W przypadku łączników stosuje się wkręty samogwintujące, które łączą pręt z deską końcową i profilowaną blachą.

   

   Listwa końcowa chroni pokrycie dachu przed bocznym wiatrem

3. Listwa łączeniowa. Po wykonaniu konstrukcji dachu mocuje się listwy oporowe. Długość elementów wynosi 2 m, przy ich montażu ważne jest zachowanie zakładki 20 cm. Jako elementy mocujące stosuje się wkręty samogwintujące 4,8 × 19 mm ze skokiem 40 cm. Montowana jest uszczelka wzdłużna. Jeśli nachylenie dachu jest strome, montaż wzdłużny nie jest wymagany.

Wideo: mocowanie dodatkowych elementów

Zasady składania gzymsu za pomocą profesjonalnego arkusza

Projektowanie zwisów dachowych z blachami odbywa się według następującego schematu:

1. Blacha profilowana mocowana jest do gzymsu wkrętami równolegle do płaszczyzny ściany.

2. W miejscach łączenia blach profilowanych ze ścianą narożniki wewnętrzne mocowane są do blach profilowanych, a listwy czołowe do płyty czołowej.

   

   Projektowanie połączeń blach falistych odbywa się za pomocą ozdobnych narożników i listew przednich

3. Wzdłuż zwisu frontonu arkusze mocuje się od zewnątrz równolegle do powierzchni ściany, po czym mocuje się narożniki i listwy końcowe. Aby zapewnić optymalną wentylację, arkusze okładek powinny być o 1–2 cm węższe niż sam nawis.

Wideo: składanie zwisów dachu z profilowanego arkusza

Nieprawidłowy montaż tektury falistej: przyczyny błędów i sposoby ich eliminacji

Wśród głównych przyczyn błędów w konstrukcji dachów z tektury falistej są:

• zły dobór materiałów;
• nieprawidłowe obliczenie tektury falistej;
• niezgodność z technologią pracy.

Możesz samodzielnie wyeliminować niedociągnięcia związane z obliczaniem materiału, opierając się na kilku zasadach:

1. Pamiętaj, aby wykonać pomiary całej powierzchni dachu (na wszystkich zboczach) bezpośrednio przed zakupem materiałów budowlanych.
2. Na podstawie danych z dwóch pomiarów przekątnych jednego nachylenia, przy czym różnica między uzyskanymi wartościami nie powinna przekraczać 2 cm.
3. Wybierz markę profilowanej blachy w zależności od powierzchni dachu. Tak więc dla małego dachu optymalna będzie klasa C-18, 20, 21. Duże powierzchnie są poddawane znacznym obciążeniom, dlatego blacha profilowana NS-35, 60 jest dla nich odpowiednia.
4. Bezpośrednio przed wkręceniem śrub należy sprawdzić stopień zachodzenia elementów powłokowych.
5. Połóż tekturę falistą pod wiatr, aby zapobiec przedostawaniu się wody deszczowej i stopionego śniegu.

Możesz samodzielnie rozwiązać problem nieprawidłowej instalacji:

1. Nieprawidłowe mocowanie wkrętów samogwintujących. Wyciek może pojawić się, jeśli wkręt samogwintujący nie został wkręcony w listwę skrzyni. Rozwiązanie tego problemu jest dość proste. Konieczne jest wykonanie specjalnych łatek z eko-bitu. Należy je wyciąć, a następnie podgrzać suszarką do włosów i przykleić do miejsc, w których wcześniej były nieprawidłowo zainstalowane śruby. Na koniec łaty są pomalowane na kolor tektury falistej.

   

   Wkręty samogwintujące należy wkręcać ściśle w pionie i mocno zamocować w poszyciu poszycia

2. Pod kalenicą jest szczelina. Problem ten wynika z faktu, że blacha profilowana nie przylega ściśle do kalenicy. Ten problem można rozwiązać, nakładając łatę, starannie wyszlifując i odtłuszczając spoiny. Do napraw można również użyć pianki poliuretanowej.
3. Niewłaściwe nakładanie się. W takim przypadku konieczne jest zdemontowanie dachu, a następnie przeprowadzenie montażu z uwzględnieniem prawidłowego rozmiaru zakładki.

Wideo: jak naprawić błędy nieprawidłowej instalacji profilowanego arkusza

Demontaż dachu z tektury falistej

Określenie kolejności prac przy demontażu pokrowca z blach profilowanych jest dość proste - trzeba pamiętać o kolejności etapów montażu pokrowca i postępować odwrotnie. Najpierw należy usunąć listwy kalenicowe, daszki i inne elementy, a następnie usunąć blachy faliste. Jeśli chodzi o narzędzia, wszystko zależy od użytych elementów złącznych. Jeśli montaż został przeprowadzony za pomocą wkrętów samogwintujących, należy uzbroić się w śrubokręt; podczas pracy z gwoździami wystarczy mieć ściągacz do gwoździ.

Jeśli profilowany arkusz został przybity gwoździami, będziesz potrzebować wyciągnięcia gwoździa

Czy można naprawić dach z blachy falistej i jak to zrobić

O skali naprawy pokrycia dachowego decyduje stopień uszkodzenia. Przede wszystkim przeprowadzana jest dokładna kontrola dachu w celu zidentyfikowania usterki. Jeśli mówimy o tak drobnych wadach, jak wyciek, uszkodzenie metalu przez rdzę, pleśń lub pojawienie się przetok, to schemat naprawy dachu będzie generalnie taki sam dla wszystkich przypadków.

Jeśli więc znajdziesz na przykład wyciek pokrycia dachowego, eksperci zalecają sprawdzenie jakości dokręcenia wkrętów samogwintujących z gumową uszczelką. Jeśli montaż dachu został niedawno zakończony, z reguły należy dokręcić elementy złączne, aby rozwiązać problem.

W przypadku poważniejszych usterek wykonywana jest następująca praca:

1. Wymiana blach profilowanych.
2. Naprawa lub montaż nowego wylewki dachowej.
3. Wymiana fartuchów na styku elementów pokrycia dachowego, attyki, gzymsów.
4. Montaż nowych lejów kanalizacji.

Często pojawiają się problemy z połączeniami konstrukcyjnymi. Naprawę zadrapań, małych pęknięć w dachu można wykonać poprzez lutowanie ubytku lub zainstalowanie specjalnej taśmy uszczelniającej, a także nakłada się łaty specjalnego mastyksu w celu wyeliminowania głębokich otworów. Jeśli pozostaną resztki blach, można wyciąć z nich fragment o pożądanym rozmiarze i przyspawać uszkodzoną powierzchnię.

Aby naprawić dach w przypadku wycieku, możesz użyć taśmy uszczelniającej

Naprawę przetoki przeprowadza się za pomocą kabla nasączonego gorącym bitumem i łatą tego samego mastyksu. W celu wyeliminowania dużych ubytków stosuje się płótno lub papę dachową, z której wycina się łatę o 25–30 cm szerszą i dłuższą niż rozmiar otworu w pokryciu dachowym. Początkowo obszar wokół otworu jest dokładnie czyszczony metalową szczotką i impregnowany gorącym bitumem. Gdy tylko powierzchnia wyschnie, nakłada się na nią konopie lub kawałek pokrycia dachowego potraktowanego mastyksem bitumicznym w kilku warstwach. Gorący bitum wylewa się na łatę od góry.

Zadaszenie wykonane z tektury falistej ma wiele zalet w porównaniu z innymi podobnymi materiałami, ale tylko przy odpowiednim montażu i terminowej naprawie ozdobi dom i będzie służyło jako ochrona jego właścicieli na długie lata.