Odmiana Ziemniaka Adretta - Opis Gatunku, Pielęgnacja I Inne Ważne Aspekty + Zdjęcie

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 13:04

Adretta: wszystkie niuanse uprawy popularnej odmiany ziemniaków

Uprawa ziemniaków nie jest łatwa i żmudna, nie wspominając o trudnym wyborze - preferowanej odmiany. Ale ten ważny niuans jest decydującym czynnikiem, zwłaszcza gdy warunki klimatyczne regionu uprawy nie odpowiadają potrzebom upraw. Adretta to bardzo udana hybryda, uprawiana przez więcej niż jedno pokolenie ogrodników. Opis odmiany jest w zasadzie wyliczeniem jej niewątpliwych zalet, które rekompensują drobne niedociągnięcia. Poza tym Adretta to nie tylko smaczne, ale i piękne ziemniaki (potwierdzają to zdjęcia), a atrakcyjność wizualna jest ważnym czynnikiem przy wyborze odmiany.

Zadowolony

• 1 Krótka historia odmiany

• 2 Opis i charakterystyka hybrydy

  2.1 Tabela: zalety i wady ziemniaków Adretta

• 3 Sadzenie i dalsza pielęgnacja

  3.1 Wideo: jak prawidłowo i szybko sadzić ziemniaki

• 4 Choroby charakterystyczne dla odmiany

  • 4.1 Czarna noga
  • 4.2 Parch zwykły
  • 4.3 Rhizoctonia lub parch czarny

• 5 Zbieranie i przechowywanie Adretta

  5.1 Wideo: Zbieranie ziemniaków w workach

• 6 Recenzje o Adretta

Krótka historia odmiany

Wyhodowana w Niemczech (NRD) w 1975 roku odmiana Adretta przez długi czas nie była spożywana, gdyż ze względu na kolor uznawano ją za paszę. Dziś nikogo nie zaskoczysz nawet czerwonymi lub niebieskimi bulwami, a wtedy taka odmiana była bardzo rzadka.

Odmiana Adretta nie od razu zyskała popularność ze względu na swój specyficzny kolor.

Wpłynęło to na podobne podejście do nowej hybrydy jako rośliny pastewnej, a także wygląd wierzchołków Adretty.

Krzew wyróżnia się silną zieloną masą, imponującym wzrostem i aktywnym kwitnieniem.

Ziemniaki Adretta to potężne, wyprostowane krzewy

W ciągu ostatnich 20 lat Adretta zyskała zasłużoną popularność wśród konsumentów, dzięki świetnemu smakowi, ale nie tylko. Trwała miłość ogrodników wynika z wysokiego plonu, wczesnego dojrzewania i względnej bezpretensjonalności hybrydy.

Opis i charakterystyka hybrydy

Bulwa Adretty ma owalny kształt i waży około 130–150 gramów. Jest na nich kilka płytkich „oczu”. Miąższ jest żółty, zawartość skrobi do 23%, podczas gotowania wykazuje umiarkowane kruszenie.

Za główną cechę Adretta uważa się wysoką wydajność. Ta odmiana pozwala zebrać około 40 ton ziemniaków z jednego hektara, a na osobistej działce - do 12 bulw z krzaka. Ponadto kultura ma kolosalną odporność na infekcje, takie jak zaraza, rak i nicienie i bardzo rzadko dopuszcza się szkodników.

Warto też zaznaczyć, że ziemniaki Adretta są nie tylko smaczne, ale i zdrowe. Zawiera witaminy z grupy B, węglowodany oraz substancje stymulujące pracę serca i układu krążenia.

Hybryda wyróżnia się między innymi dobrą utrzymaniem jakości. Podczas przechowywania bardzo niewiele bulw psuje się, a pozostałe hibernują w piwnicach bez uszczerbku dla smaku. Nawet lekko mrożone ziemniaki nie uzyskują charakterystycznego dla większości odmian nieprzyjemnego, słodkawego posmaku. Można go dalej przechowywać, lekko wysuszając.

Tabela: zalety i wady ziemniaków Adretta

Zalety odmiany	Wady odmiany
Łatwy w uprawie	Utrata kiełkowania podczas suszy
Odporność na kaprysy pogody i przystosowanie do różnych warunków klimatycznych	Podatność na choroby, takie jak rizoktonia, parch, „czarna noga”
Wysoka wydajność	Kiełkowanie bulw podczas długotrwałego przechowywania
Wczesne dojrzewanie	Niekompaktowy pęczek bulw
Odporność na choroby takie jak tęgoryjce, rak, zaraza późna
Dobra jakość utrzymania

Sadzenie i dalsza pielęgnacja

Każdy ziemniak preferuje gleby lekkie, gliniaste lub gliniaste. Kultura dobrze rośnie na torfie i czarnej glebie, ale nie lubi ciężkiego podłoża, w którym zatrzymuje się wilgoć. Do takiej gleby konieczne jest dodanie piasku, obornika i kompostu przed sadzeniem. Gdy gleba jest zakwaszona, podczas kopania dodaje się do niej wapno lub popiół w ilości 15 kg na sto metrów kwadratowych. Ogólnie ziemniaki tolerują zwiększoną kwasowość gleby, ale dla Adretty na takiej ziemi istnieje duże prawdopodobieństwo wystąpienia parcha, dlatego warto wcześniej dostosować wskaźniki.

Miejsce na grządkę najlepiej wybrać na niewielkim zboczu biegnącym na południe lub południowy zachód. Będzie więc odpowiednio oświetlony i nie będzie podlegał stagnacji wilgoci.

Łóżko ogrodowe na południowym zboczu pozwala zapewnić kulturę pełne godziny dzienne

Ziemię pod ziemniaki należy aktywnie wzbogacać tlenem. Aby to zrobić, jesienią łóżko ogrodowe jest dokładnie i głęboko wykopane, a po zabiegu nie są wyrównane, ponieważ odwrócone warstwy ziemi przyczyniają się do zamarzania szkodników. Wiosną, przed sadzeniem, aplikuje się nawozy organiczne (7 kg na metr kwadratowy) i ponownie spulchnia się glebę.

Adretta jest odmianą wczesną, dlatego należy ją sadzić wcześnie, zaraz po nagrzaniu się gruntu (początek maja). Sadzeniaki kiełkują wcześniej, utrzymując przez miesiąc na świetle w temperaturze pokojowej nie niższej niż 8 ° С w nocy i około 15 ° С w ciągu dnia. Obracaj bulwy raz w tygodniu.

Do kiełkowania bulwy należy wyprowadzić na światło dzienne około miesiąca przed sadzeniem i okresowo przewracać

Wzór sadzenia Adretta może być stosowany standardowo (60x35 cm), ale biorąc pod uwagę masywność krzewu, można go sadzić jako 90x40 cm. Odległość między bruzdami powinna wynosić 70 cm. Jest to konieczne dla swobodnego dostępu do rośliny.

Sadzonki ziemniaków pojawiają się zwykle dziesiątego dnia, a ziemniaki kwitną 2 tygodnie po wykiełkowaniu. Adretta obficie kwitnie iw tym okresie wymaga szczególnie podlewania. Ta odmiana jest bardzo odporna na suszę, ale z wdzięcznością zareaguje na umiarkowane nawadnianie z wyższymi plonami, a nawożenie pasowe podwoi wynik.

Tradycyjnie nawozy mineralne stosuje się do ziemniaków na początku sezonu wegetacyjnego, ale każda odmiana będzie Ci wdzięczna za materię organiczną. Kultura preferuje nawożenie mieszaniną torfu i obornika lub dziewanny zgniłej słomą. Po zastosowaniu tych nawozów należy dokładnie monitorować stężenie azotu w glebie. Jego nadmiar doprowadzi do stymulacji wzrostu zielonej masy ze szkodą dla bulw, a po więdnięciu wierzchołków może wywołać atak gnilnych bakterii.

Odmiana Adretta to okazja do rozkoszowania się pierwszymi bulwami pod koniec czerwca

Dzięki wczesnej dojrzałości Adretty pierwsze zbiory będzie można cieszyć się pod koniec czerwca. Ale zbiór bulw odbędzie się pod koniec sierpnia lub na początku września. W tym czasie ostatecznie uformują się i osiągną optymalny rozmiar. Nie należy jednak opóźniać zbioru ziemniaków. Adretta nie lubi nadmiernego dojrzewania i może gnić.

Wideo: jak prawidłowo i szybko sadzić ziemniaki

Choroby charakterystyczne dla odmiany

Mimo oczywistych zalet Adretta, odmiana ta ma również swoje wady - predyspozycje do chorób takich jak parch, rizoktonoza czy czarna noga. Mają ten sam charakter - bakteryjny.

Szuler

Pierwsze objawy choroby to więdnięcie młodych wierzchołków, żółknięcie i zwijanie się liści. Łodygi stają się czarne, a następnie gniją. Grządka może zostać zarażona jesienią, kiedy bulwy nasienne zetkną się z niezbieranymi i już porażonymi wierzchołkami. Latem czarna noga rozwija się szczególnie aktywnie w zimne i wilgotne dni.

W przypadku stwierdzenia oznak choroby należy wyciągnąć i spalić chore rośliny, a miejsce, w którym rosły, odkurzyć popiołem drzewnym zmieszanym z siarczanem miedzi (łyżka witriolu na litr popiołu).

Czarna noga jest w stanie w krótkim czasie zniszczyć cały plon.

Parch zwykły

Ta powszechna choroba jest nieuleczalna, ale jej skutki można złagodzić, jeśli zostanie potraktowana w sposób kompleksowy. Po zakażeniu na bulwach powstają wrzody, wybrzuszenia i pęknięcia; obniżona skrobia warzyw, ich użyteczność i smak.

Parch uwielbia luźne gleby, ciepłe pory dnia i suchą pogodę. Dostosowując te czynniki, możesz ograniczyć rozwój bakterii, a za pomocą fungicydów zminimalizować ryzyko uszkodzenia łóżek do prawie zera. Prawdą jest, że preparaty zawierające miedź będą musiały być stosowane jeszcze przed sadzeniem, po potraktowaniu bulw roztworem preparatu Prestige, Bator lub Tuberculosis.

Warto zauważyć, że parch jest bardziej chorobą lokalną niż cechą odmiany. Tyle, że Adretta i parch preferują podobne warunki do rozwoju. Ale zmniejszając kwasowość gleby wapnem lub popiołem, możesz na długi czas uwolnić ogród od chorobotwórczych bakterii.

Parch jest chorobą nieuleczalną, której negatywne skutki można znacznie złagodzić

Rhizoctonia lub parch czarny

Choroba Rhizoctonia atakuje rośliny na każdym etapie ich rozwoju. Choroba staje się zauważalna, gdy objawia się w postaci czarnych plam lub wgłębień na bulwach z powodu martwicy oczu i procesów. Grzyb spokojnie hibernuje w ziemi w postaci grzybni i pozostaje w glebie do czterech lat.

Głównym wyróżnikiem są czarne narośla na roślinach okopowych, przypominające wyschnięte resztki gleby. W tej fazie grzyb nie szkodzi warzywu, rizoktonioza powoduje uszkodzenie wschodzących sadzonek - łodygi stają się czarne, rośliny wysychają i giną. Podczas kwitnienia kultury parcha objawia się to martwicą siatkową tkanek bulw. Dzieje się to już w suchym upale, podczas pączkowania masy.

Rhizoctonia jest wywoływana przez grzyby, które mogą zimować w glebie przez kilka lat

Chorobie można zapobiec, wykonując następujące czynności:

• staranny dobór zdrowego materiału do sadzenia;
• traktowanie bulw nasion fungicydami;
• zgodność z płodozmianem na miejscu;
• sadzenie ziemniaków w wystarczająco ogrzanej glebie;
• terminowe zbieranie wierzchołków po zbiorze.

Zbieranie i przechowywanie Adretta

Biorąc pod uwagę brak zwartości pęczka bulwiastego, możesz nieumyślnie uszkodzić rośliny okopowe widłami podczas kopania. Należy wziąć pod uwagę tę wadę, a zbiory należy przeprowadzić ostrożnie.

Przed umieszczeniem ziemniaków do przechowywania należy posortować bulwy, wybierając zdrowe korzenie bez uszkodzeń mechanicznych. Adretta ma doskonałe wskaźniki utrzymania i jest znacznie mniej podatna na zgniliznę niż wiele innych odmian. Aby jednak jeszcze bardziej zmniejszyć procent „odpadów”, przed ułożeniem bulw można potraktować je roztworem siarczanu miedzi. Wymaga to 2 gramów leku na 10 litrów wody.

Piwnica, w której będą przechowywane ziemniaki, musi być dobrze wentylowana, ciemna i sucha. Optymalna temperatura pokojowa to 2–4 ° C, w niższej temperaturze korzenie zamarzną, aw wyższej zaczną kiełkować i staną się bezużyteczne.

Wideo: zbiór workowanych ziemniaków

Recenzje Adretta

Podsumowując, pozostaje dodać, że odkąd Adrette zaczęto masowo uprawiać na działkach osobistych i na skalę przemysłową, popyt na nią tylko rośnie. Sprzyjają temu wysokie plony, nawet na niezbyt żyznych glebach lub w nieidealnych warunkach klimatycznych. A kulinarni eksperci są zachwyceni smakiem Adretty. Rzeczywiście, co może być lepszego niż ziemniaki, które nie wymagają szczególnej opieki, przetrwają w trudnych warunkach, cieszą się płodnością i smakiem?