Gruszka Noyabrskaya: Opis I Charakterystyka Odmiany, Zalety I Wady, Cechy Sadzenia I Pielęgnacji + Zdjęcia I Recenzje

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 13:04

Cechy odmiany gruszki Noyabrskaya

Gruszka ma ponad pięćdziesiąt gatunków, każdy inny pod względem smaku, aromatu i technologii rolniczej. Rozważmy jedną z wybitnych odmian „topniejącej” delikatnej gruszki - Noyabrskaya, którą można uprawiać w ogrodzie niemal każdego regionu Rosji.

Zadowolony

• 1 Opis odmiany gruszki Noyabrskaya

  • 1.1 Wygląd, opis, cechy owoców
  • 1.2 Wideo: charakterystyczne cechy odmiany gruszki Noyabrskaya
  • 1.3 Tabela: zalety i wady odmiany

• 2 Funkcje lądowania

  • 2.1 Przygotowanie miejsca
  • 2.2 Sadzenie: proces krok po kroku
  • 2.3 Wideo: sadzenie sadzonki gruszki

• 3 Pielęgnacja gruszki: opis i zdjęcie

  • 3.1 Podlewanie
  • 3.2 Opatrunek górny

  • 3.3 Kadrowanie

    • 3.3.1 Przycinanie formacyjne
    • 3.3.2 Przycinanie sanitarne
  • 3.4 Przygotowanie do zimy
  • 3.5 Bielenie

• 4 Choroby i szkodniki odmiany

  4.1 Tabela: szkodniki i choroby gruszki listopadowej

• 5 Zbiór
• 6 Recenzje ogrodników na temat odmiany gruszki Noyabrskaya

Opis odmian gruszek Noyabrskaya

Gruszka Noyabrskaya to odmiana referencyjna. Taka ocena oznacza, że prawie wszystkie cechy zostały osiągnięte doskonałości. Noyabrskaya wyhodował A. V. Bolonyaev w 1950 roku, krzyżując dwie popularne odmiany: Ussuriyskaya i Dekanka Zimnyaya.

Wygląd, opis, cechy owoców

Drzewo tej odmiany ma znaczną wysokość - maksymalny wzrost dorosłej rośliny wynosi ok. 3–3,5 m. Korona ma kształt piramidy lub ma zaokrąglony wydłużony kształt. Potężne gałęzie szkieletu rozciągają się pod kątem prostym od pnia, tworząc duży promień wzrostu.

Znakomita zimotrwalosc stała się charakterystyczną cechą Noyabrskaya. Ta odmiana nie zamarza nawet w -40 ⁰ C. Noyabrskaya jest podzielona na strefy w regionie Dalekiego Wschodu, ale dobrze rośnie w całej Rosji. Miłym dodatkiem jest to, że odmiana odporna na niskie temperatury zapewni jeszcze większe plony w regionach o ciepłym klimacie.

Cechy odmiany: gałęzie szkieletowe rosną prostopadle do pnia, a łodyga mocno trzyma owoc na gałęzi

Liście są jasne, soczyście zielone, nieco większe od przeciętnej (5–8 cm), raczej gęste, grube, wydłużone lub zaokrąglone, gładkie, z wyraźnym wzorem naczynkowym i grubymi żyłkami na grzbiecie.

Listopad ma gładkie, gęste liście

Gruszka Noyabrskaya dojrzewa pod koniec września. Owoce można zbierać wcześniej, zwłaszcza na obszarach o surowym klimacie kontynentalnym, aby owoce nie zamarzały. Dojrzewają w domu. W regionach południowych zbiory mogą nastąpić znacznie później, pod koniec listopada. Owoce są wystarczająco mocne, dobrze trzymają się drzewa, nawet ulewne deszcze nie są w stanie uszkodzić ani przewrócić gruszek.

Gruszka Noyabrskaya ma owoce średniej wielkości, ich średnia waga to około 70 g (w rzadkich przypadkach do 120 g). Kształtem owoc przypomina kroplę, powierzchnia jest lekko żebrowana, rowkowana. Owoce nie są równoramienne. W dojrzałości technicznej gruszki nabierają zielonego koloru z czerwono-bordowym rumieńcem. W późnej dojrzałości biologicznej żółkną. Na skórze wyraźnie widoczne są ciemne małe kropki. Szypułka dobrze rozwinięta, mocna, gruba, ciemnobrązowa.

Gruszka listopadowa w dojrzałości biologicznej staje się żółta

Listopadowy smak jest słodki, z lekką nutą kwaskowatości. Miąższ jest luźny, soczysty, z ziarnami. W 5-stopniowej skali gruszka uzyskała 4,8 punktu.

Listopad Mołdawia (Xena) zewnętrznie wyraźnie różni się od listopadowej Mołdawii

Wideo: charakterystyczne cechy odmiany gruszki Noyabrskaya

Tabela: zalety i wady odmiany

plusy	Wady
Doskonała zimotrwalosc i żaroodporność.	Mały rozmiar owoców
Wysoki plon (średnio 70 c / ha) i stabilność (rocznie, bez przerwy i odpoczynku).
Niskie linienie owoców (dzięki mocnej grubej łodydze).
Długi okres przydatności do spożycia (do 1,5 miesiąca).
Doskonała przenośność.
Dobry smak (odmiana deserowa).
Odporne na strupy.

Funkcje lądowania

Przestrzeganie zasad sadzenia wpływa na jakość i ilość plonów.

Przygotowanie strony

W przypadku gruszki musisz wybrać słoneczne miejsce bez przeciągów. Każde drzewo owocowe bardzo mocno zapuszcza korzenie w miejscach silnie dmuchanych. Najlepiej posadzić gruszkę po południowej stronie terenu, za budynkami lub innymi drzewami.

Gruszka uwielbia słoneczne miejsca

Dla gruszek niezwykle ważne jest, aby woda znajdowała się na głębokości powyżej 1 m. To drzewo owocowe kocha wilgoć, ale nie lubi miejsc stojących podmokłych. Sadzenie na podwyższonych obszarach pomoże uniknąć wymywania korzeni w bliskim zwierciadle wody z silnym przepływem.

Sadzenie: proces krok po kroku

Wcześniej należy przygotować dół na drzewo owocowe (do sadzenia jesienią - z miesięcznym wyprzedzeniem, do sadzenia wiosennego - jesienią).

1. Wykop otwór o głębokości ok. 70–80 cm, dodaj mieszaninę nawożonej gleby, drenażu i superfosfatu (120 g), nawóz potasowy (może to być popiół drzewny bez zanieczyszczeń).

   

   Jeśli miejsce jest mokre, na dnie wykopu umieszcza się drenaż - keramzyt lub kamyki

2. Na środku wykopanego dołu umieszcza się kołek, do którego przywiązuje się sadzonkę.

3. Nie zapominaj, że pierwszy pączek (kołnierz korzeniowy) powinien znajdować się 2-3 cm nad poziomem gleby.

   

   Kołnierz korzeniowy sadzonki powinien znajdować się nieco powyżej poziomu gruntu

4. Położyli drzewo na kopcu z drenażu i ziemi i zaczęli delikatnie kopać je ziemią. Nie zapomnij wyprostować wszystkich korzeni przed zakopaniem. Musisz równomiernie posypać, delikatnie ubijając ziemię ręką.

5. Zrób bruzdę wokół sadzonki, aby ją podlać. Jeden otwór zajmuje około 20-30 litrów wody.

   

   Sadzonkę gruszki podlewa się 20-30 litrami wody

6. Teraz musisz ściółkować dziurę. Idealny jest torf lub kompost. Ściółka doskonale zatrzymuje wilgoć, co ochroni nawet słabe drewno przed wysychaniem.
7. Po każdym podlewaniu (aw pierwszym sezonie należy to zrobić do 4 razy) konieczne jest poluzowanie gleby koła pnia, aby system korzeniowy otrzymał wystarczającą ilość tlenu.

Wideo: sadzenie sadzonki gruszki

Pielęgnacja gruszki: opis i zdjęcie

O każde drzewo owocowe należy odpowiednio dbać, nawet jeśli jest to odmiana idealna i bezpretensjonalna.

Podlewanie

Gruszka bardzo dobrze reaguje na utrzymywanie stałej, obfitej wilgotności gleby. Najlepszym sposobem na zatrzymanie wody w ziemi jest ściółkowanie.

Sadzonkę gruszki można podlewać wężem, najważniejsze jest, aby nie rozmazać koła pnia drzewa

Zraszanie jest oddzielną pozycją jako metoda nawadniania. Można to łatwo zrobić za pomocą dyszy rozpylającej. Dzięki tej metodzie drzewo otrzymuje wodę, jak w warunkach naturalnych, a liście i gałęzie są nawilżane i myte. Zabieg przeprowadza się wyłącznie we wczesnych godzinach porannych, wieczorem lub przy pochmurnej pogodzie, kiedy słońce nie spali wilgotnych liści i kory.

Zraszanie drzew odbywa się za pomocą specjalnych rozpylaczy

W sezonie odbywa się 2-3 wysokiej jakości podlewanie. Po każdym rozluźnieniu wykonuje się. Przybliżona ilość wody na 1 m ² to 3-4 wiadra. Pędy owocujące, liście i korzenie wymagają co roku więcej wilgoci. Jeśli zauważysz, że pąki, szypułki lub liście zaczynają wysychać i odpadają, natychmiast zwiększ podlewanie.

Top dressing

Gruszka bardzo lubi karmić korzenie. Musisz stale zapewniać dostawę składników odżywczych, wtedy drzewo odpowie ci bogatymi i stabilnymi zbiorami.

Wiosenne karmienie:

1. Dodaj saletrę (30 g na 1 m ²) podczas pęcznienia pąków wczesną wiosną. Można rozcieńczyć wodą (1:50) lub wlać do gleby na sucho.
2. Mocznik (120 g na drzewo) jest również wprowadzany wczesną wiosną, w okresie pęcznienia pąków. Rozcieńczyć 5 litrami wody lub nakładać na sucho.
3. Po kwitnieniu dodaj materię organiczną lub nitroammofosforan. Na jedną gruszkę wystarczą około 3 wiadra roztworu roboczego (1 kg na 200 litrów wody).

Sos jesienny:

1. 2 l mocznika (roztwór roboczy 50 g na 10 l wody) dodaje się co 2 tygodnie do jesieni (początek września itp.). Dobrze jest zamienić taki nawóz na potaż i fosfor.
2. Po zebraniu owoców należy nakarmić drzewo minerałami: chlorkiem potasu i granulatem superfosfatu (oba preparaty rozcieńcza się w następujący sposób: 50 g na 10 litrów wody). Zakryj aureolę 1 m ².
3. Do kopania wprowadza się 200 g popiołu na 1 m ².

Podczas jesiennych kopania popiół trafia do pnia gruszek

Przycinanie

Pierwsze przycinanie gruszki odbywa się po posadzeniu sadzonki. W tym przypadku centralny pień jest cięty na wysokości 0,5 m. W ten sposób tworzysz prawidłową koronę z dalszym wzrostem.

Przycinanie formujące

W przypadku gruszek stosuje się dwa rodzaje przycinania: rzadką i wolno rosnącą palmetę.

1. W pierwszym przypadku tworzymy 8-10 gałęzi szkieletowych za pomocą poziomów, na których znajdują się 2-3 gałęzie. Takie przycinanie pomaga nadać drzewu zadbany wygląd i ułatwia zbiory.
2. Druga metoda przycinania jest przeznaczona do aktywnego formowania głównego pnia i jego bocznych gałęzi szkieletowych, znajdujących się samodzielnie. Reszta gałęzi rośnie z niewielką lub żadną ingerencją.

Nieliczna korona zapewnia dobre oświetlenie i wentylację drzewa

Dwuletnią sadzonkę przycina się z uwzględnieniem już uformowanych i dostatecznie obfitych gałęzi szkieletowych. W tym wieku mają około 8 lat. Zostaw połowę, tak aby gałęzie były w równej odległości od siebie.

Przycinanie sanitarne

Czas na cięcie sanitarne przypada na środek jesieni, przed chłodem. Najważniejsze jest to, że drzewo w tym momencie już zrzuciło liście, co pozwoli ci łatwo zobaczyć nadmiar i uszkodzone gałęzie, a także zarośnięte fragmenty korony.

Nie dezynfekuj zbyt późno. Konieczne jest pozostawienie czasu przed chłodem, aby rany spowodowane naprężeniami mechanicznymi mogły się zagoić. Będzie wspaniale, jeśli okryjesz nacięcia boiskiem ogrodowym, a dla większego spokoju zaizoluj drzewo również od spodu ciepłą szmatką lub agrowłókniną. Faktem jest, że ścięte drzewo należy chronić przed innymi agresywnymi czynnikami. Jest to wymagane do całkowitego wyzdrowienia rośliny.

Przycinanie wymaga niezawodnych i wysokiej jakości sekatorów

Grusze w dość solidnym wieku (powyżej 10 lat) należy przycinać corocznie. Często ich korona jest bardzo zagęszczona, co negatywnie wpływa na jakość i ilość plonów.

Przygotowanie do zimy

Odmiana Noyabrskaya nie wymaga większych kłopotów z przygotowaniem do zimowania. Schronienie w postaci owinięcia agrowłóknem jest niezbędne dla młodych sadzonek lub drzew ściętych jesienią.

Owijanie sadzonek agrofibrą ochroni drzewa przed mrozem

Wybielić

Aby zapobiec szkodnikom i oparzeniom słonecznym, łodygę i główne gałęzie wybiela się roztworem wapna (na 1 kg wapna, 10 litrów wody). W takim roztworze dodaj 100 g siarczanu miedzi, trochę kleju PVA dla gęstej i lepkiej powłoki, a także naturalną żółtą glinę, namoczoną w ciepłej wodzie. Konieczne jest dokładne wybielanie, aby nie pozostała ani jedna szczelina ani pęknięcie dla szkodnika.

Bielenie zapobiega szkodnikom i oparzeniom

Choroby i szkodniki odmiany

Rozważ typowe listopadowe gruszki i szkodniki, a także sposoby radzenia sobie z nimi.

Tabela: szkodniki i choroby gruszki listopadowej

Choroby / szkodniki	Oznaki	Środki kontroli	Okresowość
Czarny rak („Ogień Antonowa”)	Rosną czarne plamy, które początkowo miały czerwony kolor. Uderzyli w całe drzewo. Z biegiem czasu kora całkowicie odsuwa się od pnia i gałęzi. Gruszka umiera.	Zainfekowane obszary na pniu i środkowych gałęziach należy ostrożnie odciąć i potraktować 2% roztworem siarczanu miedzi (50 g na 5 litrów wody), po wyschnięciu należy pokryć lakierem ogrodowym.	Natychmiast po odkryciu.
Cytosporoza	Kora nabiera bordowego czerwonego odcienia i pęknięć.	Bielenie pnia i gałęzi szkieletowych. Obróbka 2% siarczanem miedzi (50 g na 5 l wody).	Kiedy pojawiają się pierwsze oznaki choroby.
Mszyca zielona	Liście zwijają się, wysychają, nabierają niezdrowego koloru i wyglądu. Pędy spowalniają wzrost.	Zabieg Kinmix - 2,5 ml na 10 litrów wody. Jedno drzewo potrzebuje do 5 litrów. Iskra Zolotaya pomaga dobrze - 20 g na 5 litrów, na jedno drzewo - do 5 litrów.	Miksuj do momentu zakwitnięcia pąków liści.
Ćma gruszkowa	Owoce są przegryzane, widoczne są przejścia w owocach.	Zabieg z Agravertinem - 5 ml na 1,5 litra wody. Zabieg Kinmix - 2,5 ml na 10 litrów wody. Jedno drzewo potrzebuje do 5 litrów. Spark Zolotaya - 20 g na 5 litrów, na drzewo - do 5 litrów. Zbierz liście w odpowiednim czasie i spal je. Poluzuj koło tułowia.	Agrawertyn stosuje się przed i po kwitnieniu. Kinmix nakłada się 20 dni po kwitnieniu. Iskry używa się miesiąc po kwitnieniu.
Spadziowy lub liściowy chrząszcz	Wylewane pąki i liście nie mają czasu się otworzyć, opadają i masowo kurczą się. Owoc staje się bez smaku.	Leczenie pąków i pąków Karbofosem - 30 g na 10 litrów wody. Zabieg preparatami Iskra lub Agravertin (5 ml na 1,5 l wody).	Karbofos - przed kwitnieniem. Iskra i Agrawertyn - po okresie kwitnienia.

Żniwny

Owoce pojawiają się w trzecim, czasem w drugim roku po posadzeniu dojrzałej (dwuletniej) sadzonki z rozwiniętym systemem korzeniowym. W porównaniu z innymi popularnymi odmianami jesiennymi, ten okres owocowania uważany jest za bardzo wczesny. Średnie roczne zbiory odmiany Noyabrskaya wynoszą 70 c / ha.

Gruszki leżą długo, można je przechowywać do miesięcy zimowych. W zamrażarce owoce mogą trwać do wiosny. Oczywiście ich soczystość i smak ulegają zmianom, ale generalnie owoce pozostają zdrowe i smaczne. Z gruszek można zrobić doskonałe konfitury, dżemy i marmolady, z puszki w całości, suszone, kompoty gotować.

Z zebranych gruszek można zrobić wszelkiego rodzaju dżemy

Recenzje ogrodników na temat odmiany gruszki Noyabrskaya

Odmiana gruszki Noyabrskaya jest doskonałą opcją do uprawy na problematycznych obszarach ogrodniczych w kraju, a także doskonałą odmianą do podkładek i hodowli. Niemal wzorcowy smak gruszki pozwala na wykorzystanie jej do słodkich potraw oraz konserw, które są niezbędne dla potrzeb rodziny. Bezpretensjonalność drzewa pozwala na jego uprawianie nawet przy braku czasu.