Drzwi Wewnętrzne: Odmiany, Urządzenia, Komponenty, Funkcje Instalacji I Obsługi

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 13:04

Drzwi wewnętrzne: rodzaje i cechy konstrukcyjne

We wnętrzu nie ma drobiazgów - każdy źle dobrany element może zepsuć wrażenie, dlatego planując aranżację wnętrza domu, należy bardzo dokładnie przemyśleć wszystkie szczegóły. Dotyczy to również drzwi wewnętrznych. Trudność, z jaką boryka się kupujący, polega na szerokiej gamie opcji: drzwi różnią się konstrukcją, materiałem i wzornictwem.

Zadowolony

• 1 Odmiany drzwi wewnętrznych

  • 1.1 Materiały

    • 1.1.1 Polichlorek winylu (PVC)
    • 1.1.2 Płyta pilśniowa (płyta pilśniowa), sklejka
    • 1.1.3 Zmodyfikowana płyta wiórowa (MDF)
    • 1.1.4 Drzwi z litego drewna
    • 1.1.5 Szkło

  • 1.2 Cechy konstrukcyjne

    • 1.2.1 Swing
    • 1.2.2 Drzwi przesuwne
    • 1.2.3 Drzwi obrotowe
• 2 Wymiary drzwi wewnętrznych
• 3 Produkcja drzwi wewnętrznych
• 4 Cechy instalacji i obsługi

• 5 Akcesoria do drzwi wewnętrznych

  • 5.1 Klamki do drzwi
  • 5.2 Zawiasy
  • 5.3 Zamki

• 6 Naprawa drzwi wewnętrznych

  • 6.1 Podczas zamykania plandeka ociera się o pudełko lub w ogóle się nie zamyka

    6.1.1 Wideo: najłatwiejszy sposób rozwiązania problemu, jeśli drzwi przestały się zamykać z powodu obrzęku

  • 6.2 Odpryski lub rysy pojawiają się na drzwiach
  • 6.3 Uszkodzona okleina lub laminat
• 7 Drzwi wewnętrzne we wnętrzu
• 8 Wideo: montaż drzwi w otworze we wszystkich szczegółach

Odmiany drzwi wewnętrznych

Drzwi wewnętrzne są klasyfikowane według materiału i konstrukcji. Aby dokonać właściwego wyboru, należy najpierw dokładnie przestudiować wszystkie te informacje.

Materiały

Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na materiał, z którego wykonane są drzwi. Może to być plastik, drewno - lite drewno lub tłoczone płyty, szkło. Przy wyborze należy wziąć pod uwagę nie tylko wygląd, ale także warunki, w jakich produkt będzie używany. Ważna jest również trwałość materiału.

Polichlorek winylu (PVC)

Plastikowe drzwi mają szereg zalet:

• nie boją się ani mokrego, ani suchego powietrza;
• mieć niski koszt;
• mieć gładką i wodoodporną powierzchnię;

• łatwe do czyszczenia.

  

  Plastikowe drzwiczki są łatwe w utrzymaniu czystości, więc będą doskonałym rozwiązaniem do dekoracji otworu kuchennego

Jednak w warunkach domowych starają się nie używać takich drzwi, ponieważ:

• mieć zimny nienaturalny połysk, który nie pasuje do koncepcji domowego komfortu;
• szybko tracą atrakcyjny wygląd, powierzchnia staje się mętna (plastik ze względu na swoją miękkość łatwo się zarysowuje);
• emitują do powietrza szkodliwy gaz - PCV, zwłaszcza jeśli drzwi nagrzewają promienie słoneczne wpadające przez okno.

Dzięki temu drzwi PCV lepiej sprawdzają się w budynkach użyteczności publicznej, biurach, magazynach, zakładach produkcyjnych itp. W skrajnych przypadkach można je zastosować w kuchni i łazienkach.

Płyta pilśniowa (płyta pilśniowa), sklejka

Z tych materiałów wykonuje się również bardzo tanie drzwi - tzw. Pustki. Mają też jeszcze jedno imię - kanadyjskie.

Puste drzwi składają się z ramy, wypełnienia o strukturze plastra miodu i poszycia

Rama jest wybijana z prętów, a następnie osłonięta wskazanymi materiałami arkuszowymi. Oprócz niskiego kosztu, następujące znaki wskazują na pusty rdzeń:

• dudniący dźwięk „bębna” słyszalny podczas stukania;
• najbardziej prymitywny projekt: tylko gładka powierzchnia pomalowana farbą olejną.

Opcja budżetowa, ale niezbyt wymagająca pod względem warunków pracy. Może być zainstalowany na przykład w wiejskim domu.

Zmodyfikowana płyta wiórowa (MDF)

Drzwi budżetowe są dziś wykonane z MDF. W rzeczywistości ten materiał jest niedrogim substytutem tablicy.

Drzwi z MDF wyróżniają się atrakcyjnym wyglądem i niską ceną

Oprócz niskich kosztów produkty z niego wykonane mają następujące zalety:

• płótno można nadać dowolnej złożoności, wykonując w nim wycięcia;
• płótno można przykleić okleiną lub laminować folią polimerową ze wzorem imitującym fakturę drzewa;
• materiał jest odporny na wilgoć, nie odkształca się;
• służy wystarczająco długo.

W przeciwieństwie do innych płyt wiórowych - płyta wiórowa i OSB - MDF nie zawiera żywic fenolowo-formaldehydowych. Rolę elementu wiążącego pełni w nim naturalny klej zawarty w celulozie - lignina, która jest wyciskana z wiórów podczas prasowania w połączeniu z podgrzewaniem.

Drzwi z litego drewna

Płótna wykonane z prawdziwego drewna wyglądają solidnie i arystokratycznie. To opcja do drogiego wnętrza, w którym drzwi MDF wyglądałyby absurdalnie.

Drzwi z litego drewna harmonijnie komponują się z meblami z naturalnego drewna

Produkt można wytworzyć na dwa sposoby:

• w całości z cennych gatunków drewna: droga opcja;
• z taniego drewna iglastego z okleiną z cennych gatunków.

Wadą tablicy jest jej wrażliwość na warunki temperatury i wilgotności:

• pęcznieje w wilgotnym pomieszczeniu;
• suche - do wyschnięcia i wypaczenia.

Drzwi wykonane z tego materiału muszą być zabezpieczone lakierem, dzięki czemu te cechy przejawiają się w mniejszym stopniu, dodatkowo staje się możliwe usunięcie zabrudzeń z produktu

Szkło

Drzwi szklane pasują do nowoczesnych wnętrz znacznie bardziej organicznie niż drzwi drewniane. Wyróżniają się nie tylko efektownym wyglądem, ale także całkowitą obojętnością na warunki pracy: niezależnie od wilgotności i temperatury płótno pozostanie idealnie równe.

Na taflę szkła można nanieść dowolny, nawet najbardziej dziwaczny wzór.

Czas również nie wpływa na wygląd szklanych drzwi - nie mętnieje, nie rysuje, jest łatwy w utrzymaniu czystości, dzięki czemu zawsze wygląda idealnie. Istnieje kilka opcji projektowania:

• lustrzane drzwi;
• matowy;
• z częściowym zmatowieniem (na powierzchni powstaje wzór);
• witraż.

Ponadto szkło może występować w postaci wkładki w drzwiach drewnianych, co pozwala na przenikanie naturalnego światła z pomieszczenia na korytarz.

Wada szkła jest znana każdemu - jest kruchość. Skłonił do stworzenia ulepszonych odmian:

• szkło pancerne: wysoka odporność na uderzenia;
• utwardzony: przy uderzeniu rozpada się na wiele małych fragmentów o tępych krawędziach;
• triplex: dwuwarstwowe szkło z uszczelką wykonaną z elastycznego materiału, który zapobiega rozpryskiwaniu się odłamków podczas pękania.

Cechy konstrukcyjne

Ten czynnik ma również ogromne znaczenie przy wyborze. Z założenia drzwi wewnętrzne są również podzielone na kilka typów.

Huśtawka

Najczęstsza opcja: płótno włącza zawiasy przymocowane z boku. Ponadto stosowane są również produkty dwuskrzydłowe, a skrzydła mogą mieć takie same lub różne szerokości. W tym drugim przypadku węższe skrzydło jest zwykle mocowane za pomocą zatrzasku i otwiera się tylko wtedy, gdy konieczne jest wniesienie do pomieszczenia dużego przedmiotu. Takie drzwi nazywane są drzwiami półtoratymi.

Drzwi wahadłowe są dwojakiego rodzaju:

1. Klasyczny: ma przegrodę, która umożliwia otwieranie płótna tylko w jednym kierunku.

   

   Ganek zapewnia ściślejsze dopasowanie płótna, poprawiając w ten sposób izolację akustyczną

2. „Saloon”: nie mają przedsionka, dzięki czemu mogą otwierać się w obu kierunkach (nazywane są również wahadłowymi).

   

   Oprócz zawiasów drzwi mesy nie mają innych wsporników, dlatego na ich wytrzymałość nakładane są zwiększone wymagania.

Jeśli drzwi wahadłowe wychodzą na korytarz, to po otwarciu je zablokują. Ta wada skłoniła do stworzenia alternatywnych opcji - drzwi przesuwnych i obrotowych.

Drzwi przesuwne

Istnieje kilka typów:

1. Odrzut. Drzwi przesuwają się na bok, poruszając się na rolkach po prowadnicy wzdłuż ściany. Można go również wykonać w takiej wersji, gdy płótno wydaje się chować w ścianie, ale do montażu w tym przypadku otwór w ścianie będzie musiał być dwukrotnie szerszy lub należy zastosować specjalną skrzynkę z płyty gipsowo-kartonowej wybudowany.

   

   Drzwi przesuwne wymagają wolnego odcinka ściany

2. "Harmoniczny". Takie drzwi składają się z kilku pionowych sekcji obracających się względem siebie na zawiasach. Na skrajnej sekcji zamontowana jest rolka, która toczy się po prowadnicy, dzięki czemu drzwi mogą przesuwać się na bok podczas składania. Wadą jest to, że po złożeniu drzwi harmonijkowe zajmują część otworu, dlatego należy je poszerzyć.

   

   Duża liczba ruchomych części nie wpływa na trwałość drzwi harmonijkowych

Drzwi obrotowe

Skrzydło, podobnie jak drzwi wahadłowe, obraca się wokół osi pionowej, tylko mechanizm nie znajduje się z boku, ale pośrodku. Tak więc w stanie otwartym drzwi są usytuowane w poprzek otworu.

Eksperci krytykują drzwi obrotowe ze względu na możliwe trudności, które mogą się pojawić, jeśli konieczna jest pilna ewakuacja ludzi z lokalu.

Wybierając drzwi, należy wziąć pod uwagę, że drzwi przesuwne i obrotowe są droższe niż drzwi wahadłowe i zapewniają mniej skuteczną izolację akustyczną

Wymiary drzwi wewnętrznych

Skrzydło wewnętrzne może mieć następujące wymiary:

• wysokość: standard - 200 cm, ale dostępne są również modele o wysokości 190 cm;
• szerokość: najwygodniejsza - 80 cm, dostępne również płótna o szerokości 60 i 70 cm.

Szerokość skrzydeł 1,5-skrzydłowych drzwi, o których była mowa powyżej, to przeważnie: główne - 60 cm, dodatkowe - 30 cm.

Wymiary drzwi wewnętrznych reguluje GOST

Obliczając wymiary otworu w ścianie, do wymiarów płótna dodaj:

• grubość elementów skrzynki: od 15 do 45 mm, standardowo 25 mm;
• odstępy montażowe: 15–20 mm.

Otwór dla standardowych drzwi o wymiarach skrzydła 200x80 cm powinien mieć wymiary 204x88 cm.

Ściany mają odpowiednio różną grubość, a ościeżnice wykonane są z różną głębokością. Wartość standardowa to 75 mm. Powierzchnie skrzynki i ściany muszą znajdować się w tej samej płaszczyźnie, w przeciwnym razie niemożliwe będzie zainstalowanie listew.

Aby przedłużyć skrzynkę w przypadku zamontowania jej w zbyt grubej ścianie producenci produkują listwy o różnej grubości - tzw. Nadstawki.

Produkcja drzwi wewnętrznych

Masywne drzwi wewnętrzne to tarcza, to znaczy składa się z pojedynczych prętów. Produkcja podzielona jest na następujące etapy:

1. Pnie drzew są cięte na deski (nieobrzynane) o wymaganej grubości.
2. Deski suszone są w komorze suszarniczej.
3. Następnie pręty są cięte na żądane rozmiary.
4. Na prętach wycina się kolce i rowki (zamek), po czym są one łączone końcami w długie półfabrykaty.
5. Wadliwe miejsca są wycinane z półfabrykatów.
6. Ponadto półfabrykaty są powlekane klejem (często używanym „Kleyberite-303”) i łączone w tarczę.
7. Deska jest przycinana w celu uzyskania skrzydła drzwiowego o dokładnych wymiarach.
8. Produkt jest szlifowany.
9. Następnie drzwi pokryte są lakierem i specjalnym rozwiązaniem.

10. Następnie następuje końcowe suszenie.

    

    Maszyny CNC zapewniają określoną geometrię i dokładność wymiarową drzwi

Zakład produkcyjny musi być wyposażony w następujące rodzaje sprzętu:

1. Trak taśmowy: Używany do cięcia pni na deskach i prętach. Oczywiście można je kupić w stanie gotowym z boku, ale doprowadzi to do wzrostu kosztów drzwi.
2. Komora suszenia: bardzo ważny element. Pręty należy wstępnie wysuszyć do wilgotności 8–12%. Jeśli wyschną, będąc częścią drzwi, płótno zdeformuje się i pojawią się w nim pęknięcia. W warunkach naturalnych materiał wysychałby dość długo, ale w komorze suszącej z powodu nagrzewania dzieje się to znacznie szybciej. Ale dobry aparat to nie tylko grzejniki, ale także narzędzia sterujące. Faktem jest, że suszenie należy przeprowadzać z optymalną prędkością, aby wilgoć miała czas na opuszczenie wewnętrznych warstw. Jeśli wyschnie zbyt szybko, wierzchnia warstwa drewna pęknie.
3. Czopiarka: przycina końce i przecina czopy, aby połączyć pręty.
4. Prasa doczołowa: uszczelnia pręty, tworząc kawałki o żądanej długości.
5. Pneumatyczna prasa do łączenia detali w tarczę: jak sama nazwa wskazuje, spaja obrabiane przedmioty w postaci osłony.
6. Pilarki panelowe: wykonują cięcie wzdłużne, poprzeczne i kątowe drewna.
7. Frezarka kopiująca: tnie części, które są dokładnymi kopiami części szablonu. Jest niezastąpiony przy wytwarzaniu części tego samego typu, gdyż znacznie skraca czas poświęcony na ten proces.

Wysokiej jakości drzwi można wykonać tylko wtedy, gdy produkcja jest wyposażona we wszystkie niezbędne urządzenia

Całkowity koszt wyposażenia bez suszarni to ok. 1,5 mln RUB. Suszarki wykonywane są wyłącznie na zamówienie. W zależności od parametrów mogą mieć inny koszt.

Cechy instalacji i obsługi

Montaż drzwi wewnętrznych to prosty proces, z którym użytkownik bez problemu poradzi sobie samodzielnie. W takim przypadku musi przestrzegać następujących zaleceń:

1. Przed montażem drzwi powinny leżeć przez jakiś czas w tym pomieszczeniu, aby drewno przy właściwej temperaturze i wilgotności nabrało ostatecznej objętości. Jeśli nastąpi to po instalacji, wystąpią deformacje.
2. Ewentualna folia ochronna jest usuwana z płótna w ostatniej chwili - zapobiegnie to pojawieniu się przypadkowych zarysowań podczas montażu.
3. Podczas wymiany drzwi należy wymienić cały zestaw, czyli zarówno płótno, jak i pudełko.
4. Najpierw drzwi są instalowane w ramie. Aby to zrobić, musisz zainstalować zawiasy. Dopiero potem skrzynka jest montowana w otworze (na ten czas należy zdjąć płótno).
5. Pozycja skrzynki jest kontrolowana za pomocą poziomu. Przed ostatecznym zamocowaniem należy zawiesić drzwi i upewnić się, że nie próbują się otworzyć ani zamknąć pod własnym ciężarem.

6. Przed wypełnieniem szczeliny montażowej pianką budowlaną, cegłą lub betonem w miejscu jej styku należy zwilżyć i jednocześnie oczyścić z kurzu wodą z rozpylacza.

   

   Przed zamontowaniem ościeżnicy skrzydło jest tymczasowo usuwane

Nadmiar pianki konstrukcyjnej należy odciąć dopiero po całkowitym wyschnięciu, co zwykle trwa około 12 godzin.

Gwarancją, że drzwi długo zachowają swój atrakcyjny wygląd, jest ostrożne podejście do nich. Należy pamiętać, że nie tylko kontakt mechaniczny z ostrymi przedmiotami, ale także działanie chemiczne rozpuszczalników, kwasów i zasad może uszkodzić powierzchnię produktu. Dlatego drzwi można traktować tylko specjalnymi środkami do pielęgnacji drewna i mebli, w których tych substancji nie ma.

Zawiasy należy okresowo smarować olejem maszynowym, przy czym drzwi są lekko uniesione.

Akcesoria do drzwi wewnętrznych

W skład konstrukcji drzwi oprócz skrzydła i ościeżnicy wchodzą następujące elementy:

• zawiasy (markizy);
• klamki;
• zatrzask;
• zamek;
• ogranicznik otwarcia;
• poprzeczka;
• zatrzaski;
• bliższy;
• rolki i prowadnica (do drzwi przesuwnych).

Następujące znaki pomogą ocenić jakość okuć:

1. Koszt: Najpierw należy wziąć pod uwagę numery na metce. Tani produkt z definicji nie może być wysokiej jakości, więc nie należy nawet zwracać na to uwagi. Chęć zaoszczędzenia pieniędzy doprowadzi do tego, że już wkrótce będziesz musiał kupić nowe części lub nawet naprawić drzwi. Wręcz przeciwnie, drogie okucia są wykonane z najlepszych stopów i drewna, dzięki czemu są trwałe i niezawodne.
2. Materiał: elementy metalowe wysokiej jakości produktów wykonane są z mosiądzu (klamki drzwi) lub stali (zamki, zawiasy). W większości przypadków tanie okucia są wykonane ze stopu krzemowo-aluminiowego - siluminu. Materiały można rozróżnić na podstawie wagi: wysokiej jakości stopy są cięższe niż budżetowy silumin. Zawodność stopu krzemowo-aluminiowego wynika z faktu, że podlega on korozji międzykrystalicznej, przez co produkt może pewnego dnia po prostu rozpaść się na dwie części.
3. Wygląd i funkcja: wysokiej jakości okucia zawsze wyglądają i działają bez zarzutu. Jeśli produkt ma wady w postaci odkształceń lub zadziorów, a także działa z zakleszczeniem, lepiej odmówić zakupu.

Spośród wszystkich wymienionych rodzajów okuć najczęściej stosuje się klamki, zawiasy i zamki.

Klamki

Są podzielone na dwa typy:

1. Nieruchomy. Zwykle są to produkty w kształcie litery U, które po prostu przykręca się do skrzydła drzwi za pomocą wkrętów samogwintujących. Drzwi z taką klamką muszą być wyposażone w zapadkę, która może być rolkowa lub kulkowa.

   

   Stacjonarny uchwyt przykręcony jest do drzwi za pomocą wkrętów samogwintujących

2. Z zatrzaskiem. Ten uchwyt ma dwie pozycje. Z jednym z nich języczek zatrzasku wystaje z drzwi, a drugi chowa się w drzwiach. W uchwycie zamontowana jest sprężyna, która utrzymuje ją w pierwszej pozycji.

   

   Klamka wyposażona w zatrzask przeciwdziała samoczynnemu otwarciu drzwi

Z kolei produkty tego drugiego typu dzielą się na dwa typy:

• dźwignia (pchnij): jest dźwignia, którą należy nacisnąć dłonią;
• uchwyty gałkowe: zwykle mają kształt kuli, którą należy obracać wokół osi prostopadłej do płótna.

Pokrętło uruchamia się, obracając kulkę wokół własnej osi

Uchwyt do pchania jest wygodniejszy - drzwi otwierają się z łatwością, nawet jeśli ręce użytkownika są zajęte. Otwarcie obrotowe jest trudniejsze, ale nie da się go przypadkowo zahaczyć ubraniem. Takie klamki są zwykle instalowane na drzwiach, które są otwierane stosunkowo rzadko.

Uchwyty dźwigniowe można mocować za pomocą wkrętów samogwintujących lub opasek zaciskowych. W drugim przypadku konstrukcja będzie znacznie trwalsza.

Znaki dobrego długopisu:

• otwór na trzpień jest wykonany ściśle prostopadle do płaszczyzny pokrywy;
• konstrukcja posiada plastikową tuleję.

Uchwyt, który nie będzie miał tych znaków, nie będzie w stanie pracować płynnie - z powodu przekrzywienia nastąpi zakleszczenie.

Zawiasy

Zawiasy są bardzo zróżnicowane pod względem konstrukcji. Przede wszystkim dzielą się na:

1. Nieskładany. Aby usunąć płótno, taką pętlę należy odkręcić z pudełka, dlatego nadaje się tylko do zawieszania lekkich pustych drzwi.

   

   Górna pętla motylkowa jest mocowana bez wiązania - za pomocą wkrętów samogwintujących na płótnie i pudełku

2. Składany. Drzwiczki można po prostu zdjąć, niczego nie odkręcając. W takim przypadku jedna część pętli pozostaje na płótnie, a druga na pudełku. Najwygodniejsza opcja dla masywnych drzwi.

   

   Aby zdjąć skrzydło drzwi, musisz je podnieść - a półosie rozdzielą się

Oprócz zwykłych zawiasów produkowane są zawiasy do drzwi z ćwiartkowym nacięciem na końcu. Dzięki temu elementowi konstrukcyjnemu szczelina między ramą a kurtyną staje się niewidoczna.

Konwencjonalne pętle są dwojakiego rodzaju:

• jednostronny: podzielony na prawą i lewą;
• uniwersalny: można go zainstalować po obu stronach.

Każdy typ ma swoje zalety: zawiasy jednostronne pozwalają na szybkie zdemontowanie drzwi, natomiast zawiasy uniwersalne, dzięki zastosowaniu kilku łożysk podporowych, wymagają mniejszego wysiłku przy otwieraniu i dłużej. Ponieważ drzwi trzeba zdejmować rzadko, a poza tym listwa zwykle też przeszkadza, zalety zawiasów uniwersalnych wydają się bardziej znaczące.

Wielkość i ilość zawiasów dobiera się w zależności od ciężaru skrzydła drzwiowego. Jeśli jest lekki, użyj dwóch pętli o wymiarach 100 x 25 mm. Masywne drzwi zawieszone są na zawiasach o wymiarach 125x30 mm, a jeśli płótno jest szczególnie ciężkie, to są trzy: dwa u góry i jeden u dołu.

Najłatwiejszym sposobem dla niedoświadczonego mistrza jest zainstalowanie tak zwanej leniwej pętli, dla której nie trzeba dokonywać wyboru w polu. Listwy (karty) takiego zawiasu mają specjalną konfigurację, dzięki której jedna chowa się w drugą, gdy drzwi są zamknięte.

Zamki

Pełnoprawne zamki o wysokiej niezawodności zwykle nie są stosowane w drzwiach wewnętrznych. Najpopularniejszą opcją jest słupek, który zapobiega wciśnięciu lub przekręceniu klamki, a tym samym wciągnięciu języka zatrzasku wewnątrz drzwi. Można go przełączać za pomocą klucza, ale częściej za pomocą małego okrągłego pokrętła.

Zamek do drzwi wewnętrznych należy dokupić w komplecie z klamką

Naprawa drzwi wewnętrznych

Przy dłuższym użytkowaniu mogą wystąpić wady na płótnie, a także mogą wystąpić problemy z otwieraniem i zamykaniem drzwi.

Podczas zamykania płótno ociera się o pudełko lub w ogóle się nie zamyka

Wadę tłumaczy się odkształceniem skrzynki na skutek naprzemiennego pęcznienia i wysychania na skutek niewłaściwych warunków temperaturowych w pomieszczeniu.

W przypadku niewielkich odkształceń, czyli gdy drzwi można jeszcze z wysiłkiem zamknąć, dłuto powinno pogłębić wgłębienia na zawiasy o 2-3 mm

Jeśli manipulacje zawiasami nie pomogły, musisz wyprostować pudełko, dla którego wykonują następujące czynności:

1. Całkowicie zwolnij go, zdejmując listwy i usuwając piankę poliuretanową ze szczeliny między pudełkiem a ścianą.
2. W miejscu, w którym drzwi ocierają się lub opierają o skrzynkę, wierci się otwory w ostatniej, a następnie w ścianie.
3. Pomiędzy zębatkami puszki montuje się klocek o długości nieco przekraczającej szerokość otworu i za jego pomocą wytwarza się siłę dystansową wyrównującą puszkę. Należy to robić, dopóki drzwi nie zaczną się prawidłowo zamykać.
4. Do wywierconego otworu wkłada się kołek i mocuje się nim wyprostowaną skrzynkę, po czym pręt jest usuwany.
5. Szczelinę montażową ponownie wypełnia się pianką konstrukcyjną. Należy zastosować specjalną odmianę, która po zestaleniu nie powoduje znacznego nacisku, np. „Macroflex-65”. Następnie listwy są instalowane na miejscu.

Ekstremalną opcją jest wycięcie drzwi. Należy to zrobić jak najdalej od strony pętli, ponieważ tutaj cięcie będzie najmniej zauważalne.

Wideo: najłatwiejszy sposób rozwiązania problemu, jeśli drzwi przestały się zamykać z powodu obrzęku

Na drzwiach pojawiają się odpryski lub rysy

Uszkodzony obszar należy szpachlować. Stosowane są dwa rodzaje mas naprawczych:

• specjalna szpachlówka na bazie kleju PVA i pyłu drzewnego;
• ołówek woskowy, którego kawałek należy ugnieść w dłoni do stanu plastycznego i nałożyć na uszkodzony obszar (ma różne odcienie).

Po wygładzeniu szpatułką szpachlę przeszlifować papierem ściernym. Po stwardnieniu wosk poleruje się kawałkiem filcu. Przed nałożeniem masy naprawczej należy usunąć powłokę dekoracyjną z uszkodzonego miejsca.

W szczególnie trudnych przypadkach przywracanie drewna następuje poprzez usunięcie wierzchniej warstwy szlifierką wyposażoną w tarczę szlifierską (istnieją również specjalne nasadki do wiertarki), a następnie nałożenie nowej powłoki lakierniczej.

Uszkodzona okleina lub laminat

Najczęściej masz do czynienia z odrywaniem okładziny. Aby go ponownie przykleić, wystarczy podgrzać złuszczony obszar żelazkiem przez arkusz papieru i przycisnąć go przez chwilę szmatką do podstawy.

Niewielkie wady, takie jak odpryski i pęknięcia, można naprawić wspomnianą już kredką woskową.

Drzwi wewnętrzne we wnętrzu

Drzwi wewnętrzne są ważną częścią wnętrza, dlatego konieczne jest, aby harmonijnie komponowały się z jego stylem. Ale przede wszystkim drzwi muszą być ze sobą dobrze połączone. Kolor, typ (projekt) i wysokość - musisz to wszystko zrobić. Niespójność jest szczególnie nie do przyjęcia dla tych z nich, którzy wchodzą do tego samego pokoju i dlatego są widoczni w tym samym czasie.

Kolor drzwi dobierany jest z uwzględnieniem wielkości mieszkania lub domu oraz stylu, w jakim są urządzone. W małej przestrzeni życiowej najodpowiedniejsze będą jasne kolory, szczególnie jeśli wybierzesz klasyczny design, kraj, Prowansję lub minimalizm. Dla zdecydowanie nowoczesnego trendu - hi-tech itp. - bardziej odpowiednie są drzwi w nasyconych ciemnych kolorach, które korzystnie podkreślają połysk chromowanych elementów i szkła.

W małym mieszkaniu urządzonym w klasycznym stylu odpowiednie będą lekkie drzwi

Jeśli chodzi o podłogę, ściany i meble, drzwi można malować zarówno tonem, jak i kontrastowo - oba rozwiązania, w zależności od intencji projektanta, mogą być bardzo udane. W przypadku stylu klasycznego za tradycyjne uważa się stosowanie drzwi i podłóg drewnianych o mniej więcej tym samym odcieniu z maksymalną różnicą 2-3 odcieni.

Innym powszechnym rozwiązaniem jest montaż drzwi w tym samym kolorze co ściany. To wnętrze nazywa się monochromatyczne. Podłoga może kontrastować, powiedzmy, z ciemną podłogą i białymi drzwiami, jak w stylu skandynawskim lub współczesnym. Ale może być również jednolity ton z drzwiami i ścianami. Jeśli podłoga będzie ciemna, drzwi i ściany szare, a oświetlenie sufitowe, pomieszczenie będzie wyglądać na wyższe. Ponadto projekt ten będzie doskonałym tłem dla mebli, tkanin, elementów dekoracyjnych.

W monochromatycznym wnętrzu drzwi wewnętrzne wizualnie łączą się ze ścianą

We wnętrzach urządzonych przy użyciu nowoczesnych materiałów - szkła, plastiku, chromowanego metalu - drzwi wewnętrzne mogą być w dowolnym kolorze.

W drogich wnętrzach stosuje się drzwi z egzotycznych gatunków drewna, na przykład afrykańskiego palisandru czy wenge. Wyróżniające się swoistą fakturą i szeroką gamą odcieni prezentują się bardzo ciekawie. Drzwi są również wykonane „pod wenge” i innych rzadkich gatunków - stosunkowo niedroga imitacja, która wygląda prawie tak samo jak oryginał.

Wideo: montaż drzwi w otworze we wszystkich szczegółach

Drzwi wewnętrzne to jedne z nielicznych produktów, które należy oceniać jednocześnie według dwóch kryteriów. Z jednej strony stanowią znaczący mebel, z drugiej są mechanizmem, który musi poprawnie działać. W związku z tym przy wyborze drzwi należy dobrze przemyśleć. Dlatego niezwykle ważne jest, aby dokonać właściwego wyboru, także w odniesieniu do okuć, aby zapewnić jak najdłuższą żywotność produktu.