Kot Sumatrzański: Opis Gatunku, Przyrody I Nawyków, Siedlisko, Zdjęcie

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 22:41

Kot sumatrzański: urocze zwierzę z lasów Indonezji

Wśród azjatyckich przedstawicieli rodziny kotów wyróżnia się gatunek wyróżniający się niewielkimi rozmiarami i zgrabną sylwetką. A nieco smutny wyraz oczu bez dna sprawia, że te dzikie mruczenie jest wzruszające i czarujące. Miniaturowe uszy i wdzięczne łapy w połączeniu z grubym karmelowym futrem, wdzięcznym chodem z miarowym poruszaniem puszystego ogona - to wszystko o niej, o kocie sumatrzańskim.

Zadowolony

• 1 Jak wygląda kot sumatrzański

  1.1 Galeria zdjęć: Tajemnicze koty Sumatry

• 2 Gdzie i jak żyje kot sumatrzański

  • 2.1 Siedliska
  • 2.2 Cechy behawioralne
  • 2.3 Prokreacja
  • 2.4 Wideo: spłaszczony kot z wyspy Borneo

• 3 Utrzymanie kota sumatrzańskiego

  • 3.1 Charakter w niewoli
  • 3.2 Specyfika treści
  • 3.3 Karmienie

Jak wygląda kot sumatrzański?

Dzikie mruczenie z wyspy Sumatra, od której pochodzi nazwa całego gatunku, wpisane jest do Czerwonej Księgi i jest chronione przez organizacje międzynarodowe przed eksterminacją.

Koty sumatrzańskie to niestandardowi przedstawiciele swojej rodziny

Ten ostatni zagraża fokom ze względu na ich atrakcyjny wygląd i średniej wielkości, co pozwala im trzymać zwierzęta nawet w mieszkaniach miejskich.

Co jest takiego specjalnego w kocie sumatrzańskim? Pierwsze, co rzuca się w oczy, to wyrazista twarz kota leśnego. Szeroki, duży nos z ciemną plamką przechodzi w długi wąski grzbiet nosa. Cóż, bezdenne spojrzenie sprawia, że zwierzę wygląda jak małpy loris mieszkające w sąsiedztwie.

Ponadto głowa kota sumatrzańskiego ma nietypowe proporcje - czaszka jest spłaszczona z tyłu głowy, dlatego zoologowie nazywają ten gatunek „płaską głową”. Obraz dopełniają zgrabne uszy, stale w ruchu i śledzące sygnały alarmowe. Warto zauważyć, że małżowiny uszne znajdują się niżej niż u innych kotów, co dodatkowo wyróżnia Sumatranów spośród ich krewnych.

Można rozważyć inne cechy pojawienia się mruczenia z wyspy Sumatra:

• mały rozmiar ciała (nie więcej niż 75 cm z ogonem, prawie jak koty domowe);
• niska waga (do 2,5–3 kg u samic i do 4–4,5 kg u samców);
• potężne szczęki z dużymi spiczastymi zębami (wygodniej jest ciąć ryby w ten sposób);
• miękkie, gęste futro bez podszerstka;
• krótkie, wąskie nogi (tylne nogi są dłuższe niż przednie).

Te krępe koty są zręcznymi wędkarzami, co było możliwe dzięki specjalnemu ułożeniu łap zwierząt. Pomiędzy palcami koty sumatrzańskie mają cienkie, ale sprężyste błony, które zapewniają doskonałą zdolność pływania i możliwość długiego pływania w poszukiwaniu pożywienia.

Jeśli mówimy o kolorze kota sumatrzańskiego, wszystko jest tutaj dość proste. Główna część ciała jest pomalowana na gruby ceglasto-brązowy kolor, a głowa w jaśniejszych odcieniach brązu z czerwonym odcieniem. Brzuch i pierś są białe, a po bokach chaotycznie porozrzucane plamki ciemnej czekolady. Na twarzy zdobienia - po dwa czarne paski na każdym policzku. Ogon, choć mały (do 16 cm), jest puszysty i ubarwiony tak, aby pasował do ciała.

Galeria zdjęć: Tajemnicze koty Sumatry

Koty sumatrzańskie unikają spotkań z ludźmi

Koty sumatrzańskie mają wyrazisty wygląd

Koty sumatrzańskie - zwierzęta nocne

Koty sumatrzańskie to odważni łowcy

Kot sumatrzański to rzadkie i niezwykłe stworzenie

Gdzie i jak żyje kot sumatrzański?

Na wolności rzadko można spotkać mruczenie ze spłaszczoną głową - zwierzęta wyróżniają się tajemnicą i niewielką liczbą. Do tego stopnia, że od 1985 roku gatunek uznano za wymarły. Aż do 1995 roku na polach ryżowych Malezji chłopi zauważyli tego rzadkiego kota.

Koty sumatrzańskie są nocnymi drapieżnikami

Od tego czasu koty sumatrzańskie są wymienione w Czerwonej Księdze jako gatunek zagrożony i aktywnie badają życie tajemniczego kota.

Siedlisko

Obecnie koty sumatrzańskie wybrały ogrom nie tylko wysp Sumatry, ale także sąsiednich krain - Borneo (Kalimantana), Sulawesi. Te cipki można również znaleźć w Tajlandii, Malezji i na małych wyspach w całej Indonezji.

Koty sumatrzańskie żyją na większości wysp Indonezji

Foki płaskogłowe jako terytorium zamieszkania wybierają niziny wzdłuż rzek i potoków, czasami osiedlając się w lasach nizinnych i na plantacjach palm.

Koty sumatrzańskie polują nocą wzdłuż rzek i jezior

Ponieważ głównym pokarmem Sumatranu od niepamiętnych czasów były ryby i płazy (żaby, traszki), zwierzę to nigdy nie przemieszcza się dalej niż 3 km od zbiorników wodnych. Mruczenie znajduje schronienie wśród namorzynów i bagiennych terenów zalewowych.

Cechy behawioralne

Koty sumatrzańskie są urodzonymi drapieżnikami, jednak w przeciwieństwie do innych braci wolą jeść w zbiornikach wodnych niż na lądzie. Chociaż łapacze szczurów tych zwierząt również wypadają znakomicie. A w czasach głodu sumatranie nie rezygnują ze słodkich owoców ani korzeni. Jeśli kot osiedli się niedaleko ludzkich siedzib, będzie regularnie odwiedzał farmę, aby zjadać kurczaki i myszy.

Sumatrans to bardzo czyste koty

Głównym warunkiem spożycia otrzymanej żywności jest jej czystość. Dlatego przed „obiadem” koty o płaskich głowach dokładnie wypłukują „pokarm” pod bieżącą wodą. Tak jak szop pracz.

Powalone drzewa i skupiska gałęzi, opuszczone zagłębienia i nory innych zwierząt pełnią rolę siedliska tych zwierząt. W ciągu dnia kotofei śpią w „gnieździe”, a wieczorem polują i łowią ryby.

Koty sumatrzańskie łowią ryby, stojąc w wodzie i tropiąc zdobycz. Gdy pojawi się odpowiedni okaz, zwierzę szybko zanurza się w wodzie głową, mocno przyciskając uszy, a następnie chwyta ofiarę przednimi łapami.

Połów Sumatranu nigdy nie zje na brzegu. Te skryte koty lepiej wejdą głębiej w zarośla (co najmniej dwa metry) i zjadą wzrok ciekawskich.

Inne specyficzne cechy behawioralne kotów płaskogłowych obejmują:

• samotny styl życia;
• pozostawienie określonych śladów wzdłuż granicy posesji (tzw. pasków moczowych);
• unikanie bezpośredniego konfliktu w przypadku zagrożenia (mają tendencję do ucieczki, nie angażowania się w bitwę).

Jeśli chodzi o długość życia kotów sumatrzańskich, zoologowie mają bardzo mało informacji na ten temat. Wiadomo, że w niewoli (czyli w najbardziej komfortowych warunkach) takie zwierzęta żyją nie dłużej niż 14 lat. Okazuje się, że na wolności żywotność puszystych jest jeszcze krótsza.

Prokreacja

Ponieważ koty sumatrzańskie żyją stosunkowo krótko, zaczynają się rozmnażać dość wcześnie. Dojrzewanie płciowe u samic następuje w wieku 10 miesięcy, u samców miesiąc lub dwa później.

Koty sumatrzańskie wcześnie dorastają i mają potomstwo

Cecha ta wiąże się z kwestiami przetrwania na wolności, gdyż zwierzęta dążą do jak najwcześniejszego rozpoczęcia rozmnażania się w imię zachowania integralności gatunkowej. Oznacza to, że na poziomie instynktów Sumatrans chroni wielkość populacji poprzez wczesne rozpoczęcie aktywności seksualnej.

Samce rozpoczynają gry godowe z początkiem marca i informują samice o przystąpieniu do zawodów specyficznymi dźwiękami przypominającymi grzechotkę. Po tym, jak zwycięska kotka zakończy zadanie prokreacji, ciężarna kotka zaczyna szukać i urządzać legowisko dla przyszłego potomstwa.

Ciąża u kotów płaskogłowych trwa nie dłużej niż 60 dni, w miocie rodzi się jedno lub dwa kocięta. W rzadkich przypadkach liczba młodych w jednym porodzie osiąga trzy lub cztery.

Samica sama wychowuje dzieci, a już w wieku 5–6 miesięcy młode rozpoczynają polowanie. Otóż od dziesiątego miesiąca młode ogoniaste Sumatranie rozpoczynają samodzielne życie i szukają nowych terenów do polowań.

Wideo: płaskogłowy kot z wyspy Borneo

Utrzymanie kota sumatrzańskiego

Ponieważ koty o płaskich głowach należą do zwierząt z Czerwonej Księgi, trzymanie ich jako zwierząt domowych jest zabronione i pociąga za sobą odpowiedzialność karną.

Kotom sumatrzańskim nie wolno trzymać w żadnym innym miejscu niż rezerwaty i ogrody zoologiczne

Zatem mówiąc o przetrzymywaniu kota sumatrzańskiego w niewoli mamy na myśli pobyt zwierzęcia w zoo lub na terenie chronionym.

Charakter w niewoli

Koty o płaskich głowach prowadzą skryty tryb życia, będąc aktywnymi głównie w ciemności. Mieszkanie poza zoo nie zmienia codziennej rutyny tych zwierząt.

Koty sumatrzańskie rzadko rozmnażają się w niewoli

Jednocześnie, ze względu na środowisko kota sumatrzańskiego z maksymalnym komfortem, ten ostatni często traci instynkt rozrodczy. Dlatego nie każda osoba jest w stanie wydać potomstwo, spędzając dni w obszarze chronionym.

Sumatranie nie lubią komunikować się z osobą, przy pierwszej okazji próbując ukryć się w jaskini lub krzaku. Nawet na terenie rezerwatu zoologom może być trudno śledzić ruchy tego tajemniczego zwierzęcia.

Jeśli kot o płaskiej głowie nie może uciec przed kolizją, drapieżnik staje się agresywny i zaczyna bronić się za pomocą pazurów i kłów. Jednak takie zachowanie jest typowe dla każdego dzikiego zwierzęcia podczas spotkania z niebezpiecznym rywalem.

Naukowcy starają się nie oswajać i szkolić kotów sumatrzańskich, aby nie szkodzić zdrowiu i średniej długości życia tych rzadkich mruczeń. W każdym rezerwacie dla zwierząt tworzone są warunki zbliżone do naturalnych. A zoologowie wolą nie ingerować w życie wrzosowiska bez specjalnej potrzeby.

Specyfika treści

Aby koty sumatrzańskie były zainteresowane życiem, wybierają dla nich nietknięte terytoria w ramach obszarów chronionych. W takich oazach jest wiele zwalonych drzew i gęstych krzewów, strumieni i bagien.

W pobliżu miejsca zamieszkania Sumatry zawsze powinien znajdować się zbiornik

Głównym warunkiem życia kotów płaskogłowych na obszarze chronionym są zbiorniki wodne. Nawet najmniejsze zoo, akceptując takie mruczenie, ma obowiązek zapewnić zwierzęciu staw lub strumień. W przeciwnym razie zwierzę po prostu nie będzie mogło polować i będzie głodować pomimo obecności ofiar lądowych. A umiejętności wędkarskie zostaną zapomniane przez puszystego.

Utrzymanie kota sumatrzańskiego w domu nie wchodzi w rachubę również dlatego, że niespecjaliści nie będą w stanie odtworzyć niezbędnych warunków życia dla tego zwierzęcia w niewoli. A bez ważnych luk i dziur, drzew i bagien zwierzę po prostu uschnie i umrze. Przecież to urbanizacja i zniszczenie lasów namorzynowych, ukochanych przez płaskogłowych sumów, doprowadziło do wpisania zwierzęcia do Czerwonej Księgi.

Karmienie

Dieta kota sumatrzańskiego żyjącego na obszarze chronionym powinna być taka sama, jak w jego naturalnym środowisku. Żywe ryby słodkowodne pozostają obowiązkowym daniem, które mały drapieżnik musi samodzielnie złowić z wody.

Koty sumatrzańskie są bardzo wrażliwe na zmiany środowiskowe

Oprócz głównego menu pojawiają się skorupiaki (w tym krewetki), jaszczurki i słodkowodne (głównie żaby). Aby zwierzę mogło jeść w sposób zrównoważony, kot sumatrzański jest od czasu do czasu (nie częściej niż raz w tygodniu) karmiony świeżymi jajami ptasimi, surowym mięsem i warzywami.

Ponadto myszy i inne małe gryzonie są regularnie wpuszczane do woliery drapieżnika. W ramach eksperymentu w klatkach pozostawia się wróble i inne małe ptaki. Jednak badania pokazują, że Sumatrans lepiej łapie żaby w wodzie niż na ptaka siedzącego w klatce.

Rzadki i tajemniczy kot sumatrzański to niestandardowe i egzotyczne zwierzę z lasów namorzynowych na wyspie Indonezji. To zwierzę można obserwować tylko w ogrodach zoologicznych i rezerwatach, ponieważ działalność człowieka ma destrukcyjny wpływ na liczbę takich uroczych zwierząt. Warto zapomnieć o trzymaniu takich mruczeń w domu, bo łapanie, transport i sprzedaż kotów o płaskich głowach jest surowo karalne.