Kot Pallas: Styl życia Kota, Siedlisko, Trzymanie W Niewoli, Zdjęcie, Czy Można Oswoić Dzikiego Kociaka

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 13:04

Przystojny manul - mieszkaniec dziczy

Historia pojawienia się kotów stepowych ma sto dwadzieścia tysięcy lat. I chociaż pod względem wyglądu i zachowania koty stepowe są bardzo podobne do swoich domowych krewnych, prowadzą dziki tryb życia. Jednym z przedstawicieli takich dzikich kotów jest kot Pallas. Świat po raz pierwszy dowiedział się o tej rasie w 1776 roku od niemieckiego przyrodnika P. S. Pallas, na cześć którego zwierzę otrzymało inne imię - kot pallas.

Zadowolony

• 1 Wygląd kota stepowego

  • 1.1 Manul syberyjski (leśny)
  • 1.2 Środkowoazjatycki (stepowy) Manul
  • 1.3 Manul tybetański (jaskinia)

• 2 Kot Pallasa na wolności

  • 2.1 Siedlisko manul
  • 2.2 Życie i jedzenie
  • 2.3 Powielanie manul

• 3 Kot Pallasa w niewoli

  • 3.1 Czy można trzymać kota Pallasa w niewoli?

  • 3.2 Charakter i zachowanie manul

    3.2.1 Wideo: mały kot Pallasa syczy i warczy w oczekiwaniu na niebezpieczeństwo

  • 3.3 Karma dla kotów Pallas
  • 3.4 Wideo: o udomowieniu manul

Wygląd kota stepowego

Miękki i puszysty kot Pallasa ma bardzo nieprzyjazny i ponury wyraz twarzy. Na zewnątrz dziki kot stepowy wygląda jak duży kot domowy rasy perskiej.

Zewnętrznie kot Pallasa przypomina kota domowego rasy perskiej

Jego wymiary:

• waga w granicach 2–5 kg;
• długość ciała 50‒65 cm;
• wysokość w kłębie 25 cm;
• długość czaszki około 9 cm;
• szerokość przy kościach policzkowych 7 cm;
• wysokość i szerokość ucha 5 cm;
• długość ogona 21‒31 cm z zaokrągleniem na końcu.

Samce są zwykle większe niż samice. Kot ma szeroką, spłaszczoną kufę i małą głowę. Małe, zaokrąglone uszy są dość daleko od siebie. Łapy zwierzęcia są grube, krótkie, z ostrymi pazurami na końcach. Oczy są żółte. Osobliwością kota Pallasa jest to, że jasne światło nie zmienia okrągłego kształtu źrenic, podczas gdy źrenice kota domowego stają się pionowe.

Kot Pallasa ma żółte oczy, a źrenice nie zwężają się w świetle

Kot Pallas wygląda na większego niż jego domowe odpowiedniki, ponieważ ma długą, grubą sierść. Długość osiąga czasami 7 cm, a na 1 cm ² dorasta do 9 tysięcy kosmków. Ze względu na białe końcówki kosmków futro kota stepowego ma srebrzysty odcień. Kot Pallasa ma doskonały wzrok i słuch, ale słaby węch.

Sierść kota Pallas ma kolor jasnoszary lub bladoczerwony. Decyduje o tym siedlisko zwierzęcia. Na czole znajdują się czarne plamki, a po bokach kufy czarne paski. Te same czarne paski znajdują się na ogonie zwierzęcia i na jego tylnej części ciała. Pod spodem ciało jest pomalowane na brązowo ze śladami białego nalotu.

Kot Pallasa ma kilka typów. Jest między nimi niewielka różnica.

Manul syberyjski (leśny)

Kot Forest Pallas to klasyczny przedstawiciel rasy. Ma jasnoszarą szatę i zlokalizowane czarne paski. Bestię można znaleźć w Transbaikalia, Mongolii, Chinach. To był taki manul, że Pallas po raz pierwszy odkrył i opisał swój styl życia w 1776 roku.

Zwykły kot Pallas ma jasnoszary kolor i jest uważany za klasycznego przedstawiciela rasy.

Środkowoazjatycki (stepowy) Manul

Dzikie zwierzęta tej rasy różnią się od klasycznych gatunków przede wszystkim umaszczeniem. Mają czerwonawy kolor z czerwonawymi paskami. Kot rasy Pallas z Azji Środkowej żyje w Afganistanie, Tadżykistanie, Turkmenistanie i innych krajach Azji Środkowej. Podgatunek ten znany jest od 1842 roku.

Kot środkowoazjatycki Pallas ma czerwonawy odcień wełny

Manul tybetański (jaskinia)

Koty Pallasa tej rasy są podobne do przedstawicieli kota pospolitego i środkowoazjatyckiego Pallasa. Różnica polega na umaszczeniu umaszczenia, w tej rasie jest ono ciemniejsze niż u zwykłych kotów rasy Pallas. A kiedy nadchodzi zima, wełna kota tybetańskiego Pallasa nabiera srebrzystego odcienia. Mieszkają w Tybecie, Uzbekistanie, Kazachstanie, Tadżykistanie, Kirgistanie, Indiach, Pakistanie.

Wełna kota tybetańskiego Pallasa ma ciemniejszy kolor, a zimą nabiera srebrzystego odcienia

Kot Pallasa na wolności

Taka bestia ma bardzo trudny charakter. Woli samotność, z natury skryty i ostrożny. Spośród przedstawicieli dzikich kotów kot Pallas jest najmniej zwinny i przystosowany do szybkiego, gwałtownego ruchu.

Siedlisko manul

Miejscami bytowania dzikich kotów są góry, pogórze, strome pasma niskie, szczeliny o surowym klimacie kontynentalnym, opady śniegu i mroźne zimy. Na takie warunki zwierzę ma bardzo ciepłe futro. Kot Pallas w górach może wspiąć się na wysokość około 4,5 km nad poziomem morza. W leśnych zaroślach prawie nigdy nie istnieją. Na otwartych stepach koty zazwyczaj nie przebywają długo i szukają pobliskich wzgórz.

Kot Pallasa nie przebywa w zaroślach stepowych i leśnych, woli góry

Życie i jedzenie

Ten dziki kot jest drapieżnikiem. W ciągu dnia śpi w schronisku.

Manul śpi w ciągu dnia, a wczesnym rankiem i nocą jest aktywny

W nocy zaczyna się polowanie na małe gryzonie. Zwierzę żywi się głównie myszami, pikami; czasami zające, świstaki, wiewiórki ziemne. W okresie narastania depresji szczupaków, co zdarza się częściej latem, kot zjada w dużych ilościach wszelkiego rodzaju owady. Lisy, fretki i ptaki drapieżne są rywalami kota Pallas w pozyskiwaniu żywności.

Myszy są główną ofiarą kotów Pallasa

Te niezdarne i powolne koty łapią swoje ofiary w pobliżu ich nory, przygotowując tam zasadzkę. Kot Pallas poluje również na skowronki i kuropatwy.

Kot Pallasa przebiera się podczas polowania, czekając na swoje ofiary w zasadzce

Dziki kot zadomowi się w szczelinach skał, małych jaskiniach, dawnych norach lisów i borsuków, pod kamieniami. Najważniejszym warunkiem jest to, aby miejsce to było ukryte przed ludzkimi oczami, ponieważ człowiek jest głównym wrogiem zwierzęcia tej rasy. Pod tym względem dzikich kotów nie można zobaczyć w pobliżu miejsc, w których mieszkają ludzie. Przed wrogami wspinają się po skałach, drzewach, chowają się w wąwozach lub dołach. W stanie poirytowania koty są w stanie wydawać ostre dźwięki, przypominające raczej krzyk sowy, szczekanie psa, niż zwykłe dźwięki wydawane przez koty.

Mieszkanie Pallasa jest rozmieszczone wśród kamieni, w jamach, jaskiniach

Reprodukcja kota Pallasa

Ponieważ koty Pallasa prowadzą samotny tryb życia, w naturze nie spotykają się z rodziną. Zwykle kot Pallasa zadowala się wąwozem, dziurą, jaskinią o powierzchni około 4 m ². Krycie odbywa się raz w roku, rozpoczyna się na początku lutego i trwa do końca marca. Okres rui u kotów jest bardzo krótki. Nie będzie potomstwa, jeśli poczęcie nie nastąpi w ciągu dwóch dni.

Ciąża u kotki rasy Pallas trwa 60 dni. Kocięta rodzą się od początku kwietnia do końca maja. Przed narodzinami kociąt samice znajdują dla siebie przytulne miejsce, położone w dziurze, w skale. Kocięta, jak zawsze, wydają się ślepe. Koty Pallas nie mają wyraźnego czarnego umaszczenia. Kot Pallas w pewnym momencie bardzo rzadko rodzi więcej niż sześć kociąt, zwykle w miocie liczącym od dwóch do pięciu sztuk.

Kot Pallasa bardzo rzadko ma więcej niż sześć kociąt

Waga jednego maluszka waha się od 250 do 300 g, długość od 10 do 12 cm Po około dwóch tygodniach kocięta otwierają oczy iz zaciekawieniem zaczynają poznawać otaczający je świat. A po 3 miesiącach od urodzenia maluchy same zaczynają polować. Młody kot Pallas osiąga dojrzałość płciową w wieku około 10 miesięcy.

Kot Pallasa w niewoli

Taki kot jest przedstawicielem dzikich zwierząt stepowych, dlatego nie można go udomowić.

Czy można trzymać kota Pallasa w niewoli?

W niewoli dzikie koty stają się agresywne i będą bronić się pazurami i kłami, gdy poczują, że są w niebezpieczeństwie. Manulu może stworzyć znośne warunki życia, podobne do środowiska naturalnego, tylko w zoo. Żyjąc na słabo zaludnionych obszarach, kot stał się pustelnikiem, unikającym innych zwierząt.

Dobre warunki bytowe w zoo sprawiają, że manul czuje się jak w swoim rodzinnym środowisku

Nawet w zoo manul zobaczy wrogów w otaczających go zwierzętach. Jeśli jednak zostanie mu przydzielona osobna przestronna wybieg, dziki kot poczuje się w swoim rodzimym elemencie. Ogrody zoologiczne nawet próbują rozmnażać te zwierzęta. Kotki Pallasa dość szybko przystosowują się do warunków bytowania, nietrudno je tam utrzymać. A wraz z rozmnażaniem pojawiają się pewne trudności.

Oczywiście w domu prywatny dziedziniec lepiej nadaje się na rezydencję manulową. Tutaj wygodniej będzie mu oddawać się nocnemu stylowi życia i nie przeszkadzać swoim właścicielom. Zwierzę jest przyzwyczajone do niskich temperatur, drzewa i krzewy przypomną mu o jego naturalnym środowisku. Kategorycznie nie zaleca się trzymania kota w mieszkaniu: nie będzie można stworzyć dla niego odpowiednich warunków, aby mógł się ukryć bez stwarzania problemów właścicielom podczas nocnego polowania.

Należy pamiętać o środkach ostrożności podczas odwiedzania terytorium, na którym znajduje się ten kot, ponieważ można uzyskać głębokie zadrapania i bolesne ugryzienia. Mimo całej swojej powolności manul reaguje natychmiastowo, może zaatakować osobę bez żadnych sygnałów ostrzegawczych.

Charakter i zachowanie manul

Nawet z dzikim usposobieniem i kłótliwą naturą kota Pallasa, czasami nadal jest wybierany na zwierzaka. W swoim naturalnym środowisku koty Pallas kochają samotność i nie są zarozumiałe. Osoby, które chcą osiedlić kota Pallasa w swoim domu, muszą dokładnie przemyśleć. Dziki kot może przysporzyć właścicielom wielu problemów. Kot Pallasa w domu zaczyna psuć tapetę, zasłony, meble, czyli wszystko, co jest w jego zasięgu. Problemem jest również bardzo długa sierść kota.

Rzadko kiedy komukolwiek udaje się okiełznać nieokiełznany temperament manula. W przypadku, gdy dostanie się do domu jako dziecko, nie jest wcale jasne, czy będzie w stanie przyzwyczaić się do domowych warunków życia. W tym przypadku nawet to, że karmił go oswojony kot, a dorastał w otoczeniu domowych kociąt, nie wpłynie na jego charakter. Jako przedstawiciel dzikich zwierząt kot Pallas będzie nieustannie unikał zarówno swoich półkrewnych, jak i ludzi.

Jeśli kociak manul potrafi bawić się ludzką ręką, to gdy osiągnie dojrzałość płciową, stanie się to niemożliwe, instynkty zbierają żniwo.

Kot Pallasa nigdy nie będzie mógł zostać kotem całkowicie domowym, nawet jeśli od dzieciństwa mieszka w mieszkaniu.

Wideo: mały kot Pallasa syczy i warczy w oczekiwaniu na niebezpieczeństwo

Dziki kot porusza się powoli i miarowo. Szybko się męczy, więc kot częściej leży niż się porusza. Gdy nadchodzi moment zagrożenia, manul woli się schować niż uciec.

Biorąc pod uwagę naturę i usposobienie kota Pallasa, jedyną zaletą trzymania go w domu jest możliwość ciągłego obserwowania zachowania tego dzikiego przystojnego mężczyzny. Wyraźnie więcej negatywnych aspektów pobytu zwierzęcia w domu jest:

• próby głaskania, trzymania, pieszczenia zwierzęcia iw każdym wieku raczej nie zakończą się sukcesem, ponieważ kot unika osoby;
• Kot Pallasa wszystko zepsuje - od mebli po artykuły gospodarstwa domowego;
• z powodu ciągłego zrzucania strzępy wełny będą rozpraszać się po całym mieszkaniu;
• ponieważ kota nie da się oswoić, nie da się powstrzymać jego dzikich przyzwyczajeń, nie da się przewidzieć, jak będzie się zachowywał w stosunku do ludzi i innych zwierząt domowych, gdy poczuje dla siebie zagrożenie;
• takiemu zwierzęciu trudno jest zapewnić pomoc medyczną: nie dopuszcza nikogo w pobliżu, nawet gdy jest chory.

Karma dla kotów Pallas

Zanim zaczniesz manul, musisz pomyśleć o tak ważnej kwestii, jak karmienie go. Jest mało prawdopodobne, aby w domu dostał to, co jadł na wolności. Wątpliwe jest, czy dzikie zwierzę będzie chciało jeść konserwy lub suchą karmę dla kotów. W zoo zwierzęta te jedzą mięso, a gryzonie.

Wideo: o udomowieniu manulu

Bez względu na to, jak piękny i atrakcyjny jest kot Pallasa, jest to dzikie zwierzę, którego nie trzeba zmieniać w zwierzaka, nigdy tak naprawdę nie będzie. Oprócz codziennych kłopotów zachowuje się nieprzewidywalnie. Ponadto przebywanie w domu jest destrukcyjne dla dzikiego zwierzęcia. Należy pamiętać, że szkody spowodowane takimi treściami wyrządzą nie tylko zwierzęciu, ale także samej przyrodzie, gdyż manul podlega ochronie prawnej.