W ZSRR Mężowie Dawali Te Rzeczy Swoim żonom Tylko W święta

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 13:04

7 rzeczy, które mężowie dawali swoim żonom w ZSRR tylko w wielkie święta

W czasach, gdy rzecz nie została kupiona, ale „dostała”, kobiety otrzymywały te prezenty tylko w ważne święta.

Francuskie perfumy

W ZSRR wybór w sklepach perfumeryjnych był niewielki. W asortymencie oferowane były produkty produkcji lokalnej i nie zawsze przyzwoitej jakości.

Ostatecznym marzeniem kobiet były kosmetyki od Lancome i Estee Lauder. A „prawdziwe” francuskie perfumy kojarzyły się z luksusowym życiem.

Opium autorstwa Yves Saint-Laurent powstało w 1977 roku. Jej autorem był Yves Saint Laurent.

Dziś wielu uzna, że jego zapach jest mdły i uciążliwy. Miał wyraźny orientalny charakter, wyraźnie wyczuwalne były nuty przypraw i dymu opium.

J'ai Ose Guya Laroche'a trafił do sprzedaży w 1978 roku. Ich zapach należał do grupy orientalnych kwiatów.

Bazę stworzyły nuty róży, cedru, jaśminu, drzewa sandałowego. Szlak pachniał brzoskwinią, pomarańczą, kolendrą.

J'ai Ose z Guy Laroche był szczególnie kochany przez sowieckie kobiety. Szczególnie lubili młode dziewczyny.

L'Air du Temps autorstwa Niny Ricci zostały wydane w 1948 roku, ale pojawiły się w Związku Radzieckim znacznie później. Posiadały bogaty aromat, w którym dominowały nuty jaśminu, goździka, bergamotki, irysa, róży.

Perfumy te zostały zaprezentowane kobietom w średnim i starszym wieku. Butelka z legendarnym wieczkiem w kształcie dwóch gołębi była ceniona w ZSRR za wagę w złocie.

Rajstopy nude

Pierwsze rajstopy pojawiły się w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku. Były koloru cielistego i drogie: od 10 do 25 rubli. Pensja w tamtych czasach wynosiła 100 rubli.

W ZSRR był żart, że tylko bardzo bogate kobiety mogą sobie pozwolić na noszenie rajstop do pracy, a nie na wakacje.

Zegarek „Chaika”

W latach osiemdziesiątych przemysł zegarmistrzowski ZSRR osiągnął swój szczyt. Większość produkcji trafiała na eksport. Więcej uwagi poświęcono jego jakości niż zegarkom przeznaczonym na rynek krajowy.

Z tego powodu starali się podarować w prezencie damskie zegarki „Mewa” w wykonaniu eksportowym. Ponadto szczególnie doceniono eksperymentalne partie zegarków, które bez „znajomości” i „kapelusza” były praktycznie niemożliwe do nabycia w wolnej sprzedaży.

Kapelusz z futra

W Związku Radzieckim nie było koncepcji mody dla projektantów. Ubrania miały jednolity krój i monochromatyczne, matowe kolory.

Chęć radzieckich kobiet, aby zmienić swój wygląd i uczynić go bardziej stylowym, jest zrozumiała. „Atrakcją” odzieży zimowej była futrzana czapka.

Za szczególnie modne uznano czapki wykonane z lisa polarnego, czarnobrązowego lisa i futra norek. Ich cena osiągnęła 400 rubli. I dlatego były nie tylko elementem ciepłej odzieży, ale także podkreślały status społeczny właściciela.

Modny skórzany płaszcz

W latach osiemdziesiątych modne stały się modele odzieży wierzchniej ze skóry naturalnej. Kobiety preferowały produkty włoskie i fińskie.

Były bardzo drogie, a mężczyźni mogli zrobić taki prezent tylko w uroczyste wieczory.

Torba z prawdziwej skóry

W ZSRR wybór wyrobów skórzanych był rzadki. W sprzedaży zostały zaprezentowane torby wykonane ze skóry i skóry ekologicznej, płótna. Wszyscy mieli prawie taki sam, nudny projekt.

Radzieckie kobiety nie mogły nawet marzyć o torbach z kolekcji Chanel czy Dior. Granicą pragnień były modele czechosłowackie. Młode kobiety „polowały” na kolorowe wietnamskie torby skórzane.

Francuski puder lub szminka

Każda radziecka kobieta marzyła o tym, by w kosmetyczce mieć puder, tusz do rzęs czy szminkę takich francuskich marek jak Louis Philippé, Dior, Lancôme. Ale mężczyznom trudno było kupić taki prezent dla swojej żony.

Kosmetyki francuskie rzadko pojawiały się na ladach działów perfumeryjnych moskiewskich sklepów i wcale nie były dostarczane do regionów. A jeśli kobieta otrzymała w prezencie upragnioną puderniczkę z wizerunkiem złotej róży lub tubkę szminki od Diora, to mogła być pewna, że jej mąż ją kocha i nie oszczędza jej czasu ani pieniędzy.