Angora Turecka (kot Angora): Zdjęcie, Opis Rasy, Charakter I Treść

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 22:41

Angora turecka: ospałe piękno znad Bosforu

Koty angorskie są uważane za jedną z najstarszych ras i tylko monarchowie i szlachetni ludzie mogli mieć takie puszyste w minionych stuleciach. Dziś wręcz przeciwnie, zainteresowanie uroczymi białymi stworzeniami maleje ze względu na rosnącą konkurencję z kotami syberyjskimi i perskimi, co zmusza hodowców do podejmowania ryzykownych kroków w celu stworzenia nowych, niezwykłych kolorów dla angory. Jednak w żaden sposób nie wpływa to na inteligencję i życzliwość starożytnych mruczeń, za które miłośnicy zwierząt domowych na całym świecie nadal je doceniają.

Zadowolony

• 1 Historia kota angorskiego

  1.1 Wideo: turecki kot angora

• 2 Wygląd tureckiej angory

  2.1 Galeria zdjęć: różnorodność umaszczenia kota angorskiego

• 3 nawyki i charakter

  3.1 Wideo: o rasie angora turecka

• 4 Zdrowie tureckiej angory
• 5 Jak wybrać kotka angorskiego

• 6 Utrzymanie kota angorskiego

  • 6.1 Higiena i toaleta

    6.1.1 Wideo: opieka nad turecką Angorą

  • 6.2 Odżywianie

• 7 Turecka hodowla angory

  7.1 Kastracja i sterylizacja

• 8 Recenzje właścicieli kotów angorskich

Historia kota angorskiego

Śnieżnobiali przodkowie współczesnej angory tureckiej znani byli już w czasach starożytnego Bizancjum.

Pojawienie się kotów o długich, siwych włosach na bezkresach Azji Mniejszej wiąże się z mutacjami genetycznymi, do których doszło w wyniku licznych krzyżówek między kotami niewymienionymi a afrykańskimi. Według innej wersji efekt ten powstał po wlaniu krwi kaukaskich mruczących do puli genów tureckich ulicznych puch. Tak czy inaczej, ale w XVI wieku rasa ta stała się dumą stambulskiej szlachty i już w tamtych czasach była nazywana „ankara” (przez analogię do miasta, w którym urodziły się śnieżnobiałe kocięta).

Koty angorskie mają bardzo starożytne pochodzenie

W XVII wieku włoski podróżnik Pietro de la Valli, który odwiedził Turcję, został dotknięty długą białą wełną angory i postanowił zabrać trochę puszystych do Europy. Następnie rasa zaczęła być aktywnie rozpowszechniana przez francuskiego hodowcę Nicola Fabri de Perez.

W samym Imperium Osmańskim zainteresowanie pięknościami angorskimi zaczęło zanikać, a do XIX wieku rasa ta w ogóle przestała istnieć. Taki przebieg wydarzeń ułatwił udział Angory w hodowli innych ras długowłosych - tureckich Vanów, kotów perskich.

Efektem tak nieostrożnych prac hodowlanych była decyzja rządu tureckiego o ochronie rasy kotów angorskich i stworzenie programu jej odrodzenia: zaczęli pielęgnować i starannie hodować puchacze, osadzając je w ogrodach zoologicznych pod ścisłym nadzorem felinolodzy. Ekstremalnym środkiem był zakaz eksportu angory poza granice kraju.

Koty angorskie - narodowy skarb Turcji

XX wieku białe, długowłose koty tureckie były znane na całym świecie, a amerykańskim hodowcom udało się sprowadzić do Stanów kilka osobników. Tak rozpoczął się proces uznania rasy przez światową społeczność felinologiczną. Początkowo w 1975 roku organizacja CFA przyznała się do mistrzostw puszystych, aw zawodach mogły startować tylko koty białe. A rodowód, zgodnie ze standardem, mruczenia nadal muszą prowadzić z tureckiego wybrzeża.

W 1977 roku CFA uznało kolory inne niż lawenda, czekolada i himalajski za dopuszczalne. Ale wraz z uznaniem przez inne organizacje felinologiczne sprawa została nieco opóźniona. Tak więc Europejska Federacja Felinologiczna FIFe pozwoliła angorze konkurować dopiero w 1988 roku, a następnie całkowicie zakazała robienia między sobą białych mruczeń. Ten ruch stał się prawie śmiertelny dla rasy, ponieważ kolorowe osobniki były znacznie mniej poszukiwane niż śnieżnobiałe.

W rosyjskich przestrzeniach turecka angora pojawiła się podczas wojny rosyjsko-tureckiej, książę Potiomkin przyniósł do kraju puszyste piękności.

Kolejna fala popularności kota angorskiego przypada na lata 80. XX wieku, wtedy w kraju pojawiła się największa liczba hodowli angorskich. Jednak od 2000 roku zainteresowanie rasą stopniowo zanika, co jest spowodowane powszechnym występowaniem tych futrzaków wśród populacji.

Wideo: turecki kot angora

Wygląd tureckiej angory

„Śnieżne” koty z tureckiego wybrzeża wyróżniają się delikatną budową i wdzięcznym chodem, przez co te mruczenia wyglądają jak efemeryczne, nieziemskie stworzenia.

Angora turecka - „Królowe Śniegu” w świecie kotów

Takie kotki ważą średnio 2-3,5 kg (suki) i 4,5-6 kg (samce), a wysokość umięśnionej tułowia w kłębie ok. 35 cm.

Zgodnie ze standardem rasy opis kota angorskiego obejmuje następujące cechy:

• głowa w kształcie klina jest mała i średniej wielkości;
• mocne szczęki wyróżniają się na tle masywnego podbródka;
• zwężony na końcu, prosty, długi nos nie ma garbu;
• duże, szeroko rozstawione uszy są spiczaste na końcach (i czasami mają frędzle);
• lekko skośne okrągłe oczy mogą mieć różne kolory (z reguły w tym przypadku jedno oko jest niebieskie, a drugie żółto-zielone);
• cienkie nogi mają różną długość (przednie są krótsze niż tylne);

• ogon wyróżnia się cienkością i obrzeżem typu „pawie pióro”;

  

  Ogon angory wygląda jak pawie pióro

• cienka wełna nie ma podszerstka, jest jedwabista, wydłuża się w okolicach łopatek i szyi (tworząc „kołnierz”), a także wokół ogona (tworząc wygląd „majtek”).

Oznaki, które składają się na wady rasy, obejmują szorstkie rysy i zbyt duże rozmiary ciała

Znaki dyskwalifikujące to:

• krępe ciało;
• załamania na ogonie, skrócenie lub inne mutacje tej kończyny;
• obecność zeza.

Jeśli mówimy o kolorze kota angorskiego, to początkowo cipki były wyłącznie białe. Obecnie hodowcy osiągnęli dużą różnorodność kolorystyczną wełny tych mruczeń.

Tak więc rozpoznawane kolory tureckiej angory to:

• czarny - mocne tonowanie wełny i skóry pigmentem żywicznym lub węglowym;
• kremowy - jednolity kolor włosia w bladożółtych odcieniach z ciemnieniem u nasady;
• niebieski wszystkich odcieni - szare odcienie z przyciemnionymi korzeniami;
• torti - czerwone lub brązowe plamy wyraźnie wyróżniają się na czarnym tle;
• rudy - intensywny ceglasty kolor sierści bez śladów i plam;
• pręgowany - obecność wyraźnych szerokich pasków, które tworzą bransoletki na szyi i kończynach;
• perkal - czarne i czerwone plamy znajdują się na białym tle w całym ciele;
• dwukolorowa - biała wełna łączy się ze stosem w odcieniach czerni, kremu, błękitu lub czerwieni;
• tygrys pręgowany - liczne pręgi są zarysowane graficznie i ułożone w gęsty wzór;
• smoky (czarny, rudy, kremowy, tortowy, niebieski) - cienki biały podszerstek ukryty jest pod szatą w kolorze głównym.

Galeria zdjęć: różne umaszczenie kota angorskiego

Kolor szylkretowy jest jednym z najrzadszych u kotów angorskich

Bicolor in Angora mruczenie polega na barwieniu wełny na dwa kolory

Czerwone koty występują również wśród cipek angorskich

Czarne Angory od dawna wywołują przesądny strach wśród podatnych na wpływy obywateli

Tabby at angora - klasyczna wersja koloru w paski

Calico - kolor nadający niezwykły wygląd kotu angora

Niebieski odcień wełny sprawia, że Angora wygląda jak śnieżka

Kolor kremowy u kotów angorskich to bardzo delikatny odcień

Czarny kolor dymu sprawia, że Angora jest tajemniczą i tajemniczą istotą

Nawyki i charakter

Angora turecka to ucieleśnienie prawdziwego kota - delikatnego i kochającego. Te wdzięczne zwierzaki są przywiązane do właściciela do końca swoich dni, pozostając wiernymi i lojalnymi zwierzakami.

Koty angorskie to lojalne i kochające zwierzęta

Przedstawicieli rasy często porównuje się do psów, ponieważ mruczenie ma wytrwały umysł i gotowość do zapamiętywania nawet skomplikowanych poleceń. Koty angorskie przystosowują się do otwierania i zamykania drzwi wejściowych, aby wnosić przedmioty do zębów. Ponadto śnieżnobiałe koty i ich kolorowi kuzyni absolutnie nie boją się wody i wiedzą, jak pływać.

Inne cechy zachowania rasy Angora to:

• życzliwość i otwartość;
• gościnność i zainteresowanie nieznajomymi w domu;
• cierpliwość podczas zabawy z małymi dziećmi;
• życzliwość wobec innych zwierząt z wyraźnym pragnieniem przewodzenia im;
• rozwinięte nawyki łowieckie.

Również właściciele kotów angorskich zwracają uwagę na wytrwałość w naturze uroczych zwierzątek. Przejawia się to w nieustającym miauczeniu, dopóki właściciel nie spełni prośby mruczenia.

Angora turecka jest odpowiednia dla tych, którzy lubią spędzać czas w domu i rzadko wyjeżdżają na wycieczki, ponieważ wrażliwe zwierzę z trudem znosi samotność i zaczyna tęsknić bez właściciela. Jeśli nie można uniknąć podróży służbowych, warto zadbać o zdobycie towarzysza dla kota. A ponieważ koty angorskie są mobilne i zabawne, razem bez najmniejszego problemu znajdą coś dla siebie.

Wideo: o rasie angora turecka

Zdrowie tureckiej angory

Pomimo zewnętrznej kruchości koty angorskie mają silną odporność i rzadko chorują. Dzięki starannej i uważnej opiece troskliwych właścicieli zwierzęta żyją do 12-15 lat, a niektóre osobniki „idą na znak” i do dwudziestu lat.

Wśród kotów angorskich często spotyka się długie wątróbki

Najbardziej znaną dolegliwością wśród mieszkańców białej angory jest wrodzona głuchota. Ale pomimo powszechnego przekonania nie wszystkie białe koty są głuche. Choroba jest rzadka i to tylko u osób o niebieskich oczach.

Weterynarze nazywają inne choroby rasy:

• kardiomiopatia przerostowa - dziedziczna dolegliwość, w której dochodzi do powstania patologii w mięśniu sercowym (terapia wspomagająca, głównym przypadkiem są mężczyźni w wieku 3–7 lat);
• ataksja móżdżkowa jest wadą genetyczną, w której kocięta w wieku 5 tygodni rozwijają zaburzenia nerwowo-mięśniowe prowadzące do zaburzeń koordynacji ruchów (nie ma leczenia, wskazana jest energiczna aktywność fizyczna).

W celu zapobiegania chorobom ważne jest przeprowadzanie terminowych badań kontrolnych u lekarza weterynarii (raz na sześć miesięcy) i regularne szczepienia zgodnie z harmonogramem szczepień

Jak wybrać kociaka angora

Ze względu na szerokie rozpowszechnienie rasy w naszym kraju wybór tureckiego kotka angora nie jest trudny.

Wybór kociąt angorskich w Eurazji jest bardzo duży

Jednocześnie popularność rasy i różnorodność kolorów Angory dają oszustom powód, by dać naiwnym miłośnikom zwierząt kocięta mieszane przebrane za rasowe piękności tureckie. Dlatego przy wyborze zwierzaka lepiej zrezygnować z prywatnych hodowców, preferując niezawodne żłobki. Ponadto ceny kotów angorskich są stosunkowo niskie.

Tak więc w przypadku kotka kategorii zwierząt domowych z reguły proszą o nie więcej niż 5 tysięcy rubli, a osobniki rasy i klasy wystawowej kosztują około 20 tysięcy rubli

Decydując się na cel pozyskania angora furry (do domu, hodowli czy udziału w zawodach), przyszli właściciele często stają przed wyborem płci kota. W tym przypadku należy pamiętać, że koty angorskie są znacznie bardziej czułe i delikatniejsze niż koty, a te ostatnie często wykazują cechy przywódcze i flegmę.

Inne niuanse, na które należy zwrócić szczególną uwagę podczas wizyty w żłobku, to:

• wygląd kociaka - zwierzę powinno być czyste, umiarkowanie dobrze odżywione, o grubej, jednolitej sierści;
• zachowanie dziecka - angora wyróżnia się ciekawością i wysokim stopniem ruchliwości wraz z żartobliwością (a czasem skłonnością do psikusów);
• obecność niezbędnych szczepień i rodowodu;
• stopień socjalizacji zwierzęcia - sumienni hodowcy od najmłodszych lat przyzwyczajają kocięta do kuwety i procedur higienicznych.

Aby nie stać się właścicielem mruczenia kundla, musisz pamiętać o niektórych specyficznych cechach wyglądu tureckich angorów:

• szerokie uszy;
• spiczasty koniec ogona w kształcie „igły”;
• długie smukłe łapy;
• prosty profil nosa bez zagłębienia.

Z reguły w hodowlach są rezerwowane kocięta angora turecka, ponieważ w miocie rodzi się nie więcej niż troje lub czworo dzieci. A przystojnego mężczyznę, którego lubią, sprzedadzą potencjalnemu właścicielowi dopiero po 9-11 tygodniach życia mruczenia.

Utrzymanie kota angorskiego

Rasa wyróżnia się czystością i schludnością, co wyraża się nawet przy braku chęci mruczenia angory do zepsucia mebli lub gryzienia roślin doniczkowych.

Same koty angorskie są bardzo czyste.

Natura roztropnie obdarzyła również wełnę śnieżnobiałych piękności właściwościami odpychania brudu. Ta własność została również przekazana kolorowym potomkom wyhodowanym w wyniku dalszej selekcji. Jednak ta specyfika fizjologii nie neguje procedur higienicznych i innych środków opieki nad zwierzakiem angorskim.

Higiena i toaleta

Reputacja kotów angorskich została „nadszarpnięta” przez rozprzestrzenianie się w Rosji od lat 90. białych niekrewnych mruczeń pod przykrywką rasowych puchów o tureckich korzeniach. Z tego powodu wśród ludzi wciąż panuje opinia, że Angora mocno zrzuca, wełna zwierząt podobno często spada w grudki.

Jednak w rzeczywistości wszystko jest inne. Prawdziwa angora turecka praktycznie nie traci sierści, z wyjątkiem okresów pierzenia (wiosną i jesienią). Dlatego wystarczy, aby zwierzę czesało futro raz lub dwa razy w tygodniu. Brak podszerstka i specyficzna jedwabista gładkość włosów minimalizują prawdopodobieństwo splątania się włosów.

Koty angorskie rzadko linieją - tylko jesienią i wiosną

Kąpiel angora również nie jest zalecana zbyt często - kolorowi przedstawiciele rasy mogą wykonywać zabiegi wodne nie więcej niż dwa lub trzy razy w miesiącu. A albinosy są myte raz w tygodniu, ponieważ w przeciwnym razie futro takich puchów staje się żółtawe lub brudno-szare. W tym przypadku wełnę traktuje się specjalnymi szamponami przeciw żółtemu.

Wraz z tymi procedurami koty angorskie są regularnie przeprowadzane:

• czyszczenie uszu - co tydzień wacikiem zamoczonym w ciepłej przegotowanej wodzie lub kroplach roztoczy;
• mycie zębów - dwa razy w tygodniu za pomocą specjalnych szczoteczek i past do zębów dla kotów;
• przemywanie oczu - codziennie wacikiem potraktowanym parzoną herbatą lub rumiankiem (odpowiednia jest również ciepła woda z czajnika);
• usuwanie kul włosowych z żołądka - co miesiąc przy pomocy kociej trawy lub specjalnej pasty do usuwania sierści;
• clipping - w miarę wzrostu płytki paznokcia, ale nie częściej niż raz w miesiącu (alternatywnie zakup drapaka).

Jeśli mówimy o toalecie dla kota angorskiego, należy zwrócić szczególną uwagę na jakość wypełniacza. Głównym warunkiem tych długowłosych mruczeń będzie umiejętność nie przyklejania się kompozycji do „majtek”, a także brak kurzu po wizycie zwierzaka na tacy.

Lepiej jest wybrać miejsce na toaletę raz na całe życie zwierzęcia. Idealne będą zaciszne zakątki z dala od drzwi wejściowych i głośnych urządzeń.

Wideo: opieka nad turecką Angorą

jedzenie

Koty angorskie są dość aktywnymi stworzeniami, spędzającymi większość czasu na zabawie i eksplorowaniu otaczającej przestrzeni. Dlatego musisz karmić cipki co najmniej cztery razy dziennie.

Koty angorskie należy karmić częściej niż inne mruczenie

Jednak ze względu na niezdolność Angory do kontrolowania ilości spożywanego pokarmu, porcje należy ograniczyć do 150-170 g. Wówczas zwierzę nie przytyje i zachowa wdzięk właściwy rasie.

W diecie tureckiej angory należy uwzględnić następujące pokarmy:

• pokarm białkowy - mięso gotowane (wołowina, królik, kurczak), a także ryby morskie bez kości;
• warzywa i zioła - cukinia, marchew, ziemniaki, pietruszka;
• zboża - płatki owsiane, ryż i kasza gryczana;
• jajka - gotowane (kurczak i przepiórka);
• sfermentowane produkty mleczne - kefir, twarożek, niskotłuszczowa śmietana.

Kiedy jadłospis kota angora składa się z naturalnego pokarmu, konieczne jest dodanie do niego kompleksów witaminowo-mineralnych, aby zachować zdrową równowagę żywieniową. Aby kot nie miał problemów z trawieniem, a jedzenie było normalnie trawione, lepiej przyzwyczaić angorę do określonej rutyny. Podając jednocześnie karmę unikniesz nie tylko problemów zdrowotnych swojego pupila, ale również zapewnisz mu sytość przez cały dzień.

Jeśli zwierzę je gotową karmę, lepiej jest preferować produkty premium i super-premium. Warto też zwrócić uwagę na zyskującą w ostatnich latach popularność całościowej żywności, która powstaje bez dodatków smakowych i konserwujących.

Popularna ostatnio holistyczna żywność nie zawiera aromatów i konserwantów

Następujące czynniki mogą uszkodzić delikatny żołądek tureckiej angory:

• cebula i czosnek;
• przyprawy i przyprawy;
• wędliny;
• smażone i słone potrawy;
• mleko;
• słodycze i ciastka;
• makaron i chleb.

Ponadto białej angory nie należy karmić wodorostami i pokarmem z barwnikami spożywczymi, a także niektórymi podrobami (wątroba i serce). Te naczynia zawierają aktywne pigmenty, które mogą nadać sierści brzydki, brudny czerwony lub zakurzony kolor.

Hodowla angora turecka

Jeśli właściciel zdecydował się na pozyskanie potomstwa od rasowego zwierzaka, należy najpierw zarejestrować żłobek. Następnie możesz zacząć szukać partnerów do krycia.

Hodowla kotów angorskich rozpoczyna się od rejestracji hodowli

Krycie można przeprowadzić, gdy piękność angory jest na tyle silna, że może zajść w ciążę - jest to wiek od jednego do półtora roku. Foki powinny również rozpocząć datowanie nie wcześniej niż rok.

Ciąża w angorze trwa 63–67 dni, poronowi rzadko towarzyszą powikłania. Dlatego nie ma potrzeby zabierania ogoniastej matki do kliniki weterynaryjnej. Właściciel musi tylko moralnie wspierać swojego zwierzaka i być stale obecny w pobliżu.

Kastracja i sterylizacja

Jeśli hodowla angory tureckiej nie jest objęta planami właściciela, weterynarze radzą wykastrować lub przynajmniej wysterylizować puszystego. Różnica polega na tym, że pierwsza operacja nieodwracalnie pozbawia kota płodności, a druga pozostawia szansę na pojawienie się w domu drobnych piszczących grudek.

Kastracja kotów angorskich złagodzi problemy w okresie godowym

Współcześni weterynarze zaczynają usuwać gruczoły płciowe w wieku dwóch miesięcy, ponieważ zmieniło się podejście do interwencji chirurgicznej. Jeśli w dawnych czasach nacisk kładziono na operację brzucha, teraz preferowana jest łagodniejsza metoda - laparoskopia. Dzięki nowym technologiom okres rekonwalescencji mruczenia jest znacznie skrócony, a powikłania są wykluczone.

Na 12 godzin przed operacją należy przenieść zwierzaka do wody i zaprzestać wydawania karmy. A odrobaczanie i środki zapobiegawcze w celu usunięcia pcheł i kleszczy przeprowadza się na miesiąc przed pójściem do weterynarza.

Po powrocie do domu zwierzę otrzymuje przez cały dzień pokarm w małych porcjach i podlewa wodą w dużych ilościach. Konieczne jest również monitorowanie ruchów mruczenia, aby wykluczyć upadki i obrażenia. Ponieważ w tym czasie nadal działa znieczulenie, koordynacja ruchów futrzaka może być zaburzona.

Recenzje właścicieli kotów angorskich

Turecka angora jest chwalona za swoją czystość i wysoką inteligencję. Ponadto te „królowe śniegu” dobrze dogadują się z dziećmi i do późnej starości zachowują wesoły usposobienie.

Koty angorskie to popularna i niedroga rasa mruczących ogonków

Zdaniem autora koty angorskie to zwierzęta o dość specyficznym wyglądzie. Brak podszerstka pozwala uzyskać puszysty dla tych, którzy marzyli o długowłosym pupilu, ale obawiali się rozrzuconej po całym domu wełny. Angora turecka nie tylko nie rzuca się, ale również wymaga sporadycznego mycia. A głaskanie takiego mruczenia to przyjemność. W końcu dłonie są dosłownie schowane w przewiewnym jedwabiu wełnianego pokrowca. Dlatego spędzanie czasu w domu w towarzystwie tak uroczego zwierzaka na długo utrzyma ciepło i czułość w Twoim sercu.

Angora turecka to piękna i inteligentna rasa kotów, znana światu od czasów Bizancjum. Nabycie puchu nie jest trudne ze względu na jego powszechne rozpowszechnienie w całej Europie, a opieka niewiele różni się od opieki nad innymi przedstawicielami rodziny kotów o długich i gęstych włosach.