Zapalenie Jelit U Kotów: Objawy, Diagnostyka I Leczenie (w Tym W Domu), Profilaktyka, Zalecenia Lekarzy Weterynarii

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 22:41

Wirusowe zapalenie jelit u kotów: jak zapobiegać niebezpieczeństwu

Wielu właścicieli od czasu do czasu zauważa, że kot ma luźne stolce, a stan zdrowia zwierzaka nieco się pogorszył. Często te naruszenia przypisuje się błędom w diecie kota i nie przywiązuje się do nich większego znaczenia. Jednocześnie grupa chorób zakaźnych ma podobne objawy - wirusowe zapalenie jelit, które charakteryzuje się szybkim rozwojem i nieprzewidywalnymi, czasem bardzo poważnymi konsekwencjami.

Zadowolony

• 1 Co to jest wirusowe zapalenie jelit

• 2 Główne przyczyny choroby

  2.1 Czynniki przyczyniające się do rozwoju choroby

• 3 Rodzaje wirusowego zapalenia jelit

  • 3.1 Zapalenie jelit wywołane przez koronawirusa

    1 Wideo: koronawirus u kotów

  • 3.2 Parwowirusowe zapalenie jelit
  • 3.3 Zapalenie jelit wywołane przez rotawirusy

• 4 Gdy potrzebujesz pilnie skontaktować się z weterynarzem

  4.1 Rozpoznanie zapalenia jelit

• 5 Jak leczyć chorobę w domu

  • 5.1 Pierwsza pomoc dla zwierzaka

  • 5.2 Leczenie wirusowego zapalenia jelit

    • 5.2.1 Tabela: Leki stosowane w leczeniu wirusowego zapalenia jelit
    • 5.2.2 Galeria zdjęć: leki stosowane w leczeniu zapalenia jelit
    • 5.2.3 Wideo: Co zrobić z biegunką u kotów
  • 5.3 Stosowanie tradycyjnej medycyny
  • 5.4 Opieka nad chorymi zwierzętami
• 6 Cechy leczenia ciężarnych kotek i kociąt
• 7 Zapobieganie zapaleniu jelit u zwierzęcia
• 8 Zalecenia lekarzy weterynarii

Co to jest wirusowe zapalenie jelit

Wirusowe zapalenie jelit to grupa chorób, w których zapalenie jelita cienkiego występuje w wyniku zakażenia niektórymi wirusami.

Wirusowe zapalenie jelit różni się od reszty grupy jelit nie bez powodu, charakteryzuje je:

• wysoka zakaźność;
• szybki początek choroby;
• dotykające głównie młode zwierzęta, które nie zostały zaszczepione.

Istnieje zapalenie jelit spowodowane innymi przyczynami:

• zatrucie;
• niewłaściwa dieta;
• robaki;
• najprostszy;
• bakteria;
• reakcje alergiczne.

Dlatego często stawiając diagnozę, lekarz przeprowadza diagnostykę różnicową w obrębie grupy tych schorzeń.

Ciężkość stanu we wszystkich zapaleniach jelit powoduje odwodnienie i zaburzenia równowagi elektrolitowej, które rozwijają się z wymiotami i biegunką

Główne przyczyny choroby

Przyczyną choroby jest zakażenie określonym patogenem wirusowym. Występuje drogą ustną i kontaktową.

Czynniki przyczyniające się do rozwoju choroby

Przyczyniają się do rozwoju infekcji i chorób:

• zaniedbanie profilaktyki szczepień;
• tłoczenie podczas trzymania kotów;
• wolny wybieg dla kotów;
• nieprzestrzeganie środków higieny;
• obecność współistniejących chorób;
• niska jakość żywności;
• osoby w podeszłym wieku i wieku dzieci, kocięta, które właśnie straciły przeciwciała matczyne, są szczególnie wrażliwe;
• naprężenie.

Rodzaje wirusowego zapalenia jelit

Istnieje wiele wirusów prowadzących do rozwoju zapalenia jelit u kotów, ale największe znaczenie kliniczne mają:

• koronawirus infekcja;
• zakażenie parwowirusem;
• zakażenie rotawirusem.

Te typy zapalenia jelit są najczęstsze i stanowią większość ogólnej częstości występowania wirusowego zapalenia jelit u kotów.

Koronawirusowe zapalenie jelit

Koronawirusowe zapalenie jelit jest wywoływane przez czynniki zawierające RNA, które wywołują dwie wysoce zaraźliwe choroby:

• zapalenie jelit koronawirusa, które dotyka głównie zwierzęta młode, starsze, a także te ze współistniejącymi chorobami i stanami niedoboru odporności, ale rzadko prowadzi do śmierci;

• zakaźne zapalenie otrzewnej, śmiertelność sięgająca 100%.

  

  Koronawirus występuje w dwóch odmianach i powoduje zapalenie jelit wywołane koronawirusem kotów, które ma dobre rokowanie, a także zakaźne zapalenie otrzewnej, którego śmiertelność jest bliska 100%

Przenoszenie najczęściej występuje z kałem podczas używania wspólnej tacy, nieco rzadziej przez ślinę.

Koronawirusowe zapalenie jelit jest stosunkowo łatwe i objawia się:

• gorączka (nie zawsze);
• utrata apetytu;
• wzdęcia, wzdęcia;
• wymioty;
• biegunka, czerwonawe stolce.

Choroba trwa 2-4 dni. Odzyskane koty uzyskują odporność, ale możliwe jest powstanie przewlekłego nosiciela wirusa. Dorosłe koty o silnej odporności są odporne na patogen i po spotkaniu z nim nie wykazują objawów choroby. Niebezpieczeństwo choroby polega również na możliwości mutacji w organizmie kota koronawirusa, który powoduje zapalenie jelit w wirusa prowadzącego do zakaźnego zapalenia otrzewnej.

Wideo: koronawirus u kotów

Parwowirusowe zapalenie jelit

Najbardziej niebezpieczna, wysoce zaraźliwa choroba, zwana także panleukopenią lub nosówką kotów. Patogen jest wyjątkowo stabilny w środowisku zewnętrznym i może być przechowywany nawet do roku w temperaturze pokojowej, jest niszczony przez ograniczoną liczbę środków dezynfekujących - formaldehyd, podchloryn. Śmiertelność zbliża się do 90% i giną nie tylko kocięta, ale także dorosłe zwierzęta.

Parwowirusowe zapalenie jelit ma dodatkowe drogi przenoszenia:

• w pionie - od chorej matki do kociąt;
• przenoszone - przez ukąszenia owadów.

Wirus infekuje komórki, które szybko się dzielą:

• nabłonek kosmków jelitowych, powodując ich zniszczenie i uniemożliwiając proces wchłaniania;
• szpik kostny - niszczy komórki rozrodcze leukocytów;
• tkanki limfatyczne - wpływa na limfocyty.

Okres inkubacji trwa zwykle od 2 do 10 dni.

Panleukopenia jest śmiertelna dla kociąt i dorosłych zwierząt.

Objawy zapalenia jelit parwowirusa:

• wysoka temperatura ciała (do 40–41 ⁰ С), jej gwałtowny spadek zwykle poprzedza śmierć kota;
• ucisk ogólny;
• odmowa jedzenia;
• pragnienie, ale kot odmawia wody;
• ból brzucha;
• biegunka, stolec zawiera krew i skrawki błony śluzowej jelita cienkiego, w ciężkich przypadkach błona śluzowa złuszcza się i jest oddzielona „pończochą”;
• czasami zauważają pojawienie się małej czerwonej plamistej wysypki na skórze z późniejszym rozwojem krost (pęcherzyków);
• narastające odwodnienie i zaburzenia elektrolitowe;

• pojawiają się objawy wtórnych infekcji bakteryjnych, które rozwijają się na tle uszkodzenia układu odpornościowego (teoretycznie możliwe są powikłania bakteryjne dowolnej lokalizacji):

  • zapalenie nosa i tchawicy;
  • zapalenie płuc;
  • odmiedniczkowe zapalenie nerek;
• nagła śmierć - tak objawia się piorunująca postać zapalenia jelit parwowirusa;
• z infekcją wewnątrzmaciczną, a także z infekcją w okresie noworodkowym, kocięta rozwijają uszkodzenie móżdżku.

Aby kot przeżył, trzeba mieć czas na zrekompensowanie utraty płynów, a także naruszenia metabolizmu elektrolitów; wraz z rozwojem powikłań bakteryjnych - aby z nimi walczyć. Jeśli uda ci się poradzić sobie w pierwszych 5-7 dniach choroby, z reguły kot poprawia się, podczas gdy tworzy się napięta i stabilna odporność. Niektóre zwierzęta domowe są nosicielami wirusa i stają się rezerwuarem i źródłem infekcji dla innych zwierząt, aw przypadku ciężarnych kotek - dla własnych kociąt.

Konieczne jest przywrócenie objętości utraconych płynów i elektrolitów w przypadku zapalenia jelit

Zapalenie jelit wywołane przez rotawirusy

Czynnikiem sprawczym jest rotawirus, który infekuje jelito cienkie i żołądek. Ulubionym miejscem urazu jest nabłonek wierzchołka kosmków jelitowych, który powoduje upośledzenie cięcia i wchłaniania składników odżywczych, a także reakcję zapalną. W przypadku zakażenia tym wirusem niektórzy badacze nie wykluczają ścieżki pyłu i powietrza. Najczęściej dotyczy to kociąt, zwłaszcza karmionych butelką.

Objawy infekcji:

• gorączka ze wzrostem temperatury do 40 ⁰ С;
• na początku choroby możliwy jest niepokój i podniecenie motoryczne kociaka;
• wymioty;
• biegunka, w stolcu może dojść do domieszki krwi i śluzu;
• możliwy jest rozwój odwodnienia.

Zwykle powrót do zdrowia następuje w ciągu 3-10 dni, zgony są rzadkie.

Jeśli nie ma wymiotów, ale występuje biegunka, roztwory soli są podawane ze strzykawki

Kiedy potrzebujesz pilnie odwiedzić weterynarza

Biorąc pod uwagę, że zapalenie jelit to grupa chorób o podobnych objawach, różniących się zarówno nasileniem przebiegu, jak i zagrożeniem dla zdrowia, a także z przyczyn, które je spowodowały, przy pierwszych objawach zapalenia jelit należy skonsultować się z lekarzem.

Najlepiej nie próbować samodzielnie leczyć kota przed pójściem do lekarza, ponieważ:

• środki mające na celu powstrzymanie nudności i wymiotów są przeprowadzane tylko pod pozorem antybiotyków, w przeciwnym razie zwiększy to zatrucie;
• stosowanie środków stosowanych przez ludzi w celu obniżenia gorączki spowoduje krwawienie z przewodu pokarmowego u kota;
• konieczne jest prawidłowe obliczenie objętości płynu, aby wypełnić deficyt powstały w zwierzęciu.

Diagnoza zapalenia jelit

Podczas stawiania diagnozy lekarz bada kota i pyta właściciela, w jaki sposób rozwinęła się choroba, a także o szczepienia podane zwierzęciu. Duże znaczenie mają metody dodatkowej diagnostyki:

• Ogólna morfologia krwi - w przypadku parwowirusowego zapalenia jelit charakterystyczny jest spadek liczby leukocytów, przy innych infekcjach wirusowych z powodu dodania flory bakteryjnej ich wzrost będzie. Ponadto pełna morfologia krwi może pomóc w wykryciu odwodnienia poprzez określenie objętości czerwonych krwinek.
• Ogólna analiza moczu pozwala ocenić czynność nerek, a także ich ewentualny udział w panleukopenii.
• Biochemiczne badanie krwi - określa stan funkcjonalny narządów, których utajone choroby przewlekłe mogły stanowić podłoże do rozwoju choroby, a także należy je uwzględnić przy opracowywaniu schematu leczenia.
• Ogólna analiza kału - mikroskopia kału przeprowadzana jest w celu identyfikacji patogenów drobnoustrojów, stopnia dysfunkcji trawienia, nasilenia zmian zapalnych.
• Badania serologiczne mające na celu określenie antygenów wirusów lub miana przeciwciał przeciwko nim. Jako materiał może służyć zarówno krew, jak i odchody.

Niemożliwe jest samodzielne ustalenie przyczyny zapalenia jelit, a jest to ważne dla przewidywania zarówno ciężkości choroby, jak i jej następstw, w tym odległych.

Powinieneś zabrać zwierzaka do lekarza przy pierwszych oznakach zapalenia jelit, ponieważ leczenie tej choroby jest objawowe, a jego powodzenie zależy od terminowości rozpoczęcia terapii

Jak leczyć chorobę w domu

W domu przeprowadza się powołanie lekarza weterynarii.

Pierwsza pomoc dla zwierzaka

Pierwszą pomoc należy zapewnić w klinice weterynaryjnej, ponieważ w przypadku wirusowego zapalenia jelit odwodnienie rozwija się bardzo szybko, pogarszając przebieg choroby i jej rokowanie.

Leczenie wirusowego zapalenia jelit

Nie ma terapii etiotropowej mającej na celu zniszczenie wirusa. Prowadzone jest leczenie objawowe, dlatego wczesne rozpoczęcie terapii może znacznie złagodzić przebieg choroby.

Główne cele terapii objawowej to:

• przywrócenie objętości utraconego płynu;
• przywrócenie równowagi elektrolitowej;
• zahamowanie wzrostu wtórnej flory bakteryjnej.

Leczenie zwykle obejmuje:

• leki przeciwbakteryjne o szerokim spektrum działania:

  • cefalosporyny;
  • amoksycylina w połączeniu z kwasem klawulanowym;

• podawanie płynów podskórnych lub dożylnych:

  • 5% roztwór glukozy;
  • Roztwór mleczanu Ringera;

• przy braku wymiotów - nawadnianie doustne roztworami do picia:

  • Oralita;
  • Regidron;
  • Zapalenie stóp;
• leki przeciwwymiotne: metoklopromek - w celu zmniejszenia strat wody i elektrolitów;
• leki nasercowe: sulfokamfokaina wspomagająca czynność serca;
• leki zobojętniające sok żołądkowy w przypadku przedłużonego postu: Kvamatel - w celu ochrony błony śluzowej żołądka;
• środki otaczające: Almagel - także w celu ochrony błon śluzowych;

• sorbenty:

  • Węgiel aktywowany;
  • Lignina;
  • Smectu - do wiązania i usuwania toksyn, które powstają w świetle jelita;

• w przypadku obecności zanieczyszczeń krwi w przypadku biegunki - leki hemostatyczne:

  • Vikasol;
  • kwas aminokapronowy;
• dla działania kauteryzującego na wrzodziejące uszkodzenie błony śluzowej - preparat bizmutu (De-Nol);
• w leczeniu parwowirusowego zapalenia żołądka i jelit występuje surowica hiperimmunizacyjna, której wprowadzenie ma sens w pierwszych 5 dniach choroby;
• terapia witaminowa - w celu przywrócenia metabolizmu podaje się witaminy z grupy B i kwas askorbinowy;

• immunokorektory:

  • Gamavite;
  • Fosprenil.

Tabela: Leki stosowane w leczeniu wirusowego zapalenia jelit

Nazwa	Struktura	Zasada działania	Cena, ruble
Sinulox	amoksycylina; kwas klawulanowy.	Lek przeciwbakteryjny o szerokim spektrum działania. Nie stosować w okresie ciąży i laktacji.	910
Claforan	Cefotaksym	Lek przeciwbakteryjny o szerokim spektrum działania. Nie stosować w okresie ciąży i laktacji.	od 81
Regidron	chlorek potasu; chlorek sodu; dwuwodzian cytrynianu sodu; glukoza.	Do korekcji zaburzeń elektrolitowych w odwodnieniu związanych z wymiotami i biegunką	od 355
Cerucal	Metoklopromid	Środek przeciwwymiotny - w celu zmniejszenia utraty wody i elektrolitów; zwiększa napięcie żołądka i jelit, osłabiając ich perystaltykę. Jest to niemożliwe w pierwszej połowie ciąży i podczas laktacji; w drugiej połowie ciąży jest przepisywany ze względów zdrowotnych.	od 112
Kvamatel	Famotydyna	Tłumi wydzielanie żołądkowe i chroni błonę śluzową przewodu pokarmowego przed żrącym działaniem soku żołądkowego; wyznaczony na okres diety kotów na czczo. Jest to niemożliwe w czasie ciąży i laktacji.	od 126
De-Nol	Dwuwitrynian trójpotasu bizmutu	Chroni błonę śluzową, jest w stanie hamować wzrost niektórych typów flory bakteryjnej. Jest to niemożliwe w czasie ciąży i laktacji.	od 249
Smecta	Smektyt dioktaedryczny	Absorbent; wspomaga wiązanie i usuwanie wirusów, bakterii, ich toksyn i produktów zapalnych z jelit. Jest to możliwe w okresie ciąży i laktacji.	od 144
Kwas aminokapronowy	Kwas aminokapronowy	Środek hemostatyczny; przepisany na objawy krwawienia z jelit z zapaleniem jelit	od 34
Fosprenil	Sól disodowa fosforanu poliprenolu	Wzmacnia komórkową i humoralną odpowiedź immunologiczną, ułatwia i skraca przebieg choroby. Jest to możliwe podczas ciąży i karmienia piersią.	od 170

Galeria zdjęć: leki stosowane w leczeniu zapalenia jelit

Rehydron przywraca równowagę elektrolitów podczas odwodnienia

Cerucal jest przepisywany na niekontrolowane wymioty.

Kvamatel chroni błonę śluzową żołądka przed agresywnym działaniem soku żołądkowego

De-Nol chroni błonę śluzową żołądka, działa przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie

Smecta wprowadza toksyny z organizmu powstałe w wyniku działania wirusów i bakterii

Fosprenil to innowacyjny lek naturalny do leczenia infekcji wirusowych u kotów i psów

Sinulox jest antybiotykiem z serii penicylin o szerokim spektrum działania

Wideo: co zrobić z biegunką u kotów

Zastosowanie tradycyjnej medycyny

Leczenie wirusowego zapalenia jelit przepisanymi lekami można uzupełnić tradycyjną medycyną, po wcześniejszym uzgodnieniu ich stosowania z weterynarzem. Pomocne mogą być następujące przepisy:

• Odwar z ryżu. Ma działanie otulające, łagodzące i przeciwbiegunkowe:

  1. 1 łyżkę ryżu zalać szklanką wody.
  2. Doprowadź do wrzenia i gotuj przez 40 minut, uzupełniając odparowującą ciecz.
  3. Przefiltruj powstały biały, lepki bulion i podawaj kotu 1 łyżkę stołową kilka razy dziennie.

• Napar z dziurawca. Ziele dziurawca ma działanie ściągające, przeciwbakteryjne, hemostatyczne i przeciwzapalne. Roślina jest trująca, dlatego należy ściśle przestrzegać dawkowania:

  1. 10 g suchego ziela dziurawca zalać 200 ml wody.
  2. Moczyć przez 30 minut we wrzącej łaźni wodnej.
  3. Dawkowanie - 1 ml na 1 kg masy ciała, dzienną dawkę podzielić na 3 dawki.
  4. Wlew Hypericum podaje się na pół godziny przed karmieniem.

• Napar z pokrzywy jest środkiem hemostatycznym, przeciwzapalnym i leczniczym:

  1. 25 g suchych liści pokrzywy zalać 500 ml wody.
  2. Wstaw na 30 minut do wrzącej łaźni wodnej, następnie wyjmij i przefiltruj.
  3. Stosować 1 łyżeczkę 3 razy dziennie.

• Odwar z kory dębu - działa przeciwbakteryjnie, przeciwzapalnie, ściągająco i hemostatycznie:

  1. Wlej 20 g kory dębu szklanką wrzącej wody i gotuj przez 20 minut.
  2. Schłodzić i przefiltrować.
  3. Nakładaj 1 łyżkę stołową 3 razy dziennie.

Tradycyjne leki mogą pomóc w leczeniu zapalenia jelit, ale ich stosowanie należy uzgodnić z lekarzem weterynarii

Opieka nad chorym zwierzęciem

Dużą rolę w opiece przywiązuje się do uzupełniania ilości utraconego płynu - należy wziąć pod uwagę, ile razy iw jakiej objętości wystąpiły wymioty lub luźne stolce. Jeśli wymioty nie ustąpią, w domu można wstrzyknąć podskórnie płyn (5% roztwór glukozy lub 0,9% roztwór chlorku sodu); jeśli występuje tylko biegunka, pić w postaci roztworów.

Walkę z wymiotami i biegunką można rozpocząć tylko pod pozorem antybiotykoterapii. Kot nie powinien być karmiony przez pierwsze 1-2 dni, potem można mu zaproponować bulion mięsny, niewielką mieszankę gotowanego ryżu i mięsa mielonego z rosołem, a także konserwy z weterynaryjnej linii Gastro Intestinal.

Royal Canin Gastro Intestinal dla kotów jest przepisywany na biegunkę, nieżyt żołądka, zapalenie jelit, zapalenie okrężnicy, anoreksję, słabe trawienie i wchłanianie składników odżywczych

Kota należy trzymać w ciepłym pomieszczeniu, aby monitorować czystość kuwety oraz sierści. Terminowa wizyta u weterynarza ma ogromne znaczenie, ponieważ tylko lekarz może ocenić dynamikę przebiegu choroby i na czas wprowadzić zmiany w schemacie leczenia.

Funkcje leczenia ciężarnych kotek i kociąt

W przypadku wirusowego zapalenia jelit ciężarnej kotki leczenie przeprowadza wyłącznie lekarz weterynarii ze starannym doborem leków przeciwbakteryjnych. W panleukopenii schemat leczenia dobiera się wyłącznie w interesie kota, ponieważ oczekuje się, że przebieg ciąży będzie niekorzystny.

W przypadkach, gdy matka jest nosicielką koronawirusa, kocięta są oddzielane po porodzie i sztucznie karmione. Muszą zostać zbadane pod kątem wirusów.

Prowadzone jest leczenie chorych kociąt, koncentrując się na zasadach przyjętych dla dorosłych kotów. Możliwości kompensacyjne organizmu kociąt są niewielkie, więc odwodnienie jest dla nich ogromnym zagrożeniem.

Szczepienie jest jedyną ochroną przed parwowirusowym zapaleniem jelit

Zapobieganie zapaleniu jelit u zwierzęcia

Środki zapobiegania zakaźnemu zapaleniu jelit obejmują:

• zgodność z warunkami rutynowych szczepień:

  • szczepienie przeciwko panleukopenii jest obowiązkowe i niezawodnie chroni zwierzę, zmniejszając prawdopodobieństwo wystąpienia ciężkiej postaci choroby;
  • opracowano szczepionkę przeciwko koronawirusowi, ale chociaż szczepienie jest eksperymentalne i przeprowadzane w wielu krajach Ameryki Północnej, jego skuteczność jest badana, priorytetem jest oczywiście zapobieganie zakaźnemu zapaleniu otrzewnej;
• karmienie kotów pełnowartościową karmą wysokiej jakości;
• utrzymanie kuwety w czystości, jeśli kotów jest dużo - kuwet powinno być kilka, kuweta nie powinna się zakurzyć;
• odrobaczanie raz na kwartał;
• terminowe wykrywanie i leczenie chorób przewlekłych;

• przyjmowanie Maltpasty przez koty długowłose w celu wyeliminowania podrażnienia jelit przez pylobezoary (kule włosowe);

  

  Maltpasta wspomaga usuwanie sierści z ciała kotów

• ograniczanie kontaktu kota z bezpańskimi zwierzętami;
• dokładne przygotowanie kota do ciąży, w tym identyfikacja potencjalnych nosicieli wirusa;
• usuwanie nosicieli wirusów z programów hodowlanych;
• koty poddawane kwarantannie z diagnostyką serologiczną infekcji wirusowych po wprowadzeniu nowego kota do utworzonej kociej zbiorowości.

Zalecenia weterynarza

Jeśli u kota wystąpi biegunka w połączeniu z naruszeniem ogólnego samopoczucia, a tym bardziej wymiotami, należy skontaktować się z weterynarzem, ponieważ możliwe jest, że zwierzę ma zakaźne zapalenie jelit. Czynnikami sprawczymi są wirusy i nie opracowano specjalnego leczenia tych chorób. Stosowane są metody leczenia objawowego, a powodzenie leczenia zależy od tego, jak szybko się zaczęło. Wirusowe zapalenie jelit jest szczególnie niebezpieczne dla kociąt, nieszczepionych, starszych zwierząt, a także dla zwierząt domowych z towarzyszącą patologią. Tylko w klinice weterynaryjnej będą mogli postawić prawidłową diagnozę, a także przepisać niezbędną terapię.