Drzewo Malinowe Tarusa: Sadzenie I Pielęgnacja, Opis I Charakterystyka Odmiany Maliny, Zalety I Wady

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 22:41

Raspberry Tarusa: hołd dla mody czy cudowne drzewo malinowe?

Od 25 lat ogrodnicy i letnicy cieszą się pięknym widokiem i owocami wspaniałej maliny standardowej Tarusa. Odmiana została wyhodowana przez V. V. Kichinę, profesora Moskiewskiego Instytutu Ogrodnictwa w 1987 roku, a do sprzedaży trafiła w 1993 roku. Dowiedzmy się, co przyciąga miłośników jagód w tym drzewie malinowym: hołd dla mody, niezwykły wygląd lub przewaga nad innymi odmianami.

Zawartość

• 1 Opis i charakterystyka malin Tarusa

  • 1.1 Zalety i wady odmiany
  • 1.2 Wideo: sadzenie Tarusy w szkółce

• 2 Cechy sadzenia odmian Tarusa

  • 2.1 Wybór miejsca i materiał do sadzenia

  • 2.2 Sadzenie malin

    2.2.1 Wideo: sadzenie malin Tarusa

• 3 Pielęgnacja roślin

  • 3.1 Kadrowanie

    3.1.1 Wideo: plantacja malin po przycięciu

  • 3.2 Podlewanie
  • 3.3 Górny opatrunek

  • 3.4 Schronienie na zimę

    3.4.1 Wideo: jak prawidłowo zawiązać pędy malin

• 4 Zwalczanie szkodników i chorób

  • 4.1 Tabela: szkodniki, choroby i środki zwalczania

    4.1.1 Galeria zdjęć: szkodniki i choroby maliny

• 5 Zbiór
• 6 Recenzje ogrodników na temat odmiany Tarusa

Opis i cechy malin Tarusa

Tarusa to pierwsza rosyjska, nieprzywierająca, deserowa, średnio późna malina typu standard. Nie można go pomylić z innymi odmianami, nawet z wyglądu. Ciemnozielone liście z daleka przypominają aksamitny strój, a mocną łodygę wyróżnia bogaty brązowy kolor. Chociaż standardowa malina jest daleka od prawdziwego drzewa, może dorastać nawet do dwóch metrów.

Pędy Tarusy są potężne i mocne, ale pod ciężarem zbiorów mogą więdnąć

Jasnoczerwone jagody tej odmiany mają kształt tępo-stożkowaty, często można znaleźć sparowane owoce. Dzięki doskonałej pielęgnacji osiągają wagę nawet 16 g, mają niesamowity aromat. Miąższ jest soczysty, ale niezbyt słodki. Przy doskonałej pielęgnacji i dobrych warunkach pogodowych zbiory z krzewu mogą sięgać nawet 4 kg jagód i więcej oraz do 20 ton z hektara. Ogrodnicy są zadowoleni z doskonałej prezentacji owoców Tarusa, ponieważ są gęste i transportowane bez uszkodzeń.

Jasnoczerwone maliny Tarusa mogą przybrać rubinowy odcień, jeśli w okresie dojrzewania było wiele słonecznych dni

Zalety i wady odmiany

Wśród pozytywnych cech tej odmiany są:

• możliwość uprawy bez podpór;
• wysoka wydajność;
• duży rozmiar jagód;
• mrozoodporność;
• odporność na choroby i szkodniki;
• brak cierni;
• dekoracyjność.

Niedogodności:

• zajmuje dużo miejsca;
• daje niewiele potomstwa do reprodukcji;
• niskie właściwości smakowe jagód.

Dzięki mocnym i sprężystym pędom krzewy nie są uszkadzane przez wiatr i mogą rosnąć bez podparcia. Sam hodowca V. V. Kichin nadal zaleca przywiązanie roślin do drutu na wysokości 120 cm od ziemi. Większość ogrodników rezygnuje ze specjalnych podpór i krat w celu obniżenia kosztów. Pozwala to na uprawę Tarusa na polu i bezproblemową pielęgnację nasadzeń.

Na standardowym drzewie pozostawia się 5-6 pędów do owocnikowania. W efekcie na krzaku tworzy się dużo łodyg kwiatowych, a później - jajników i owoców, co przyczynia się do uzyskania większego plonu niż z konwencjonalnych odmian malin.

Osobliwość Tarusy polegająca na tym, że nie daje wielu podstawowych potomstwa, jest zaletą dla niektórych ogrodników i wadą dla innych. Nie jest tajemnicą, że sprzedaż sadzonek może czasami zarobić więcej niż sprzedaż jagód. Dlatego odmiana nadaje się bardziej do uprawy w celu sprzedaży owoców.

Wideo: sadzenie Tarusy w szkółce

I jeszcze jeden fakt na korzyść zalet to niezwykły rodzaj standardowej maliny. Krzewy zawsze pięknie wyglądają, zwłaszcza gdy kwitną i owocują. Dlatego wielu letnich mieszkańców uprawia tę odmianę ze względu na walory dekoracyjne. Czasami nasadzenia Tarusa zastępują żywopłoty.

Cechy sadzenia odmian Tarusa

Tę odmianę malin można sadzić jesienią aż do bardzo mrozów oraz wiosną (do końca kwietnia). W regionach południowych najlepszy czas sadzenia to jesień, ponieważ ze względu na suchy klimat wiosny młode nasadzenia mogą umrzeć. Młode potomstwo pojawiające się w maju-czerwcu można przesadzać latem, przy regularnym podlewaniu.

Wybór miejsca i materiał do sadzenia

Do sadzenia drzewa malinowego wybiera się obszary z pożywną, luźną glebą, dobrze oświetloną przez słońce. Ziemię wykopuje się na bagnecie łopaty i dokładnie poluzowuje. Do 1 m ² marka:

• 2 wiadra zgniłego obornika (lub resztek zgniłych roślin);
• do 200 g nitroammofoski;
• 0,5 l popiołu drzewnego.

Sadzonki Tarusa należy wybierać bardzo ostrożnie. Powinny być młode, ze świeżym, dobrze rozwiniętym systemem korzeniowym i mieć roczne pędy o grubości co najmniej 8 mm. Materiał nasadzeniowy należy sprawdzić pod kątem obecności grzybów i chorób, dokładnie badając korę pnia i liście.

Sadzenie malin

Lepiej jest sadzić Tarusę w formie taśmy. W tym celu strona jest podzielona na paski o szerokości 60 cm. Aby rośliny czuły się komfortowo i były dobrze wentylowane, rozstaw rzędów powinien wynosić 1,8–2 m. Rzędy układa się z południa na północ dla lepszego oświetlenia. Odległość między sadzonkami wynosi 60–70 cm.

Proces sadzenia składa się z następujących kroków:

1. Wykop otwór 40x40 cm i głębokość 35 cm.
2. Na dnie umieszcza się zgniły obornik (1,5 kg), miesza się z ziemią.

3. Do dołka wlewa się wodę (2 l) i umieszcza sadzonkę. Kołnierz korzeniowy rośliny jest zakopany w otworze nie więcej niż 3 cm, aby pędy z pąków mogły swobodnie wylęgać się z gleby.

   

   Jeśli sadzonka nie jest w pojemniku, to podczas sadzenia korzenie będą musiały być ostrożnie wyprostowane wzdłuż dołu do sadzenia, podczas gdy sadzonki w pojemnikach są sadzone bez niszczenia grudki ziemi

4. Trzymając sadzonkę ręką, posyp ziemię. Podczas nalewania podlewanie wykonuje się jeszcze 2 razy (po 1,5 litra), aby uzyskać lepsze osiadanie gleby.

   

   Otwór do sadzenia jest pokryty ziemią, utrzymując sadzonkę w pozycji pionowej

5. Po posadzeniu wszystkie liście na pniu są usuwane, a sam pęd jest odcinany, pozostawiając do 30 cm nad poziomem gruntu.

   

   Po posadzeniu musisz oderwać liście i odciąć wierzchołek sadzonki

6. Rozdrobnij glebę wokół pnia. Bez tej techniki agrotechnicznej malina nie rozwinie się w pełni i nie przyniesie owoców.

   

   Sadzonki są ściółkowane naturalnymi materiałami: torfem, sianem, skórką od banana, skórką ziemniaka

Wideo: sadzenie malin Tarusa

Dopiero w trzecim roku po posadzeniu standardowe drzewo na początku lata da pędy, które mogą je pomnożyć. Zaleca się zmianę miejsca lądowania co 9 lat.

Pielęgnacja roślin

Chociaż standardowa malina jest uważana za bezpretensjonalną roślinę, musisz ciężko pracować, aby uzyskać wysoką wydajność.

Przycinanie

Wiosną szczyty pędów Tarusy są ściskane, aby uzyskać większą część zbiorów przed pierwszymi jesiennymi przymrozkami. Jeśli pominiesz tę prostą procedurę, większość jagód nie będzie miała czasu na dojrzewanie.

Wideo: plantacja malin po przycięciu

Po zaowocowaniu drzewa wycina się wszystkie dwuletnie pędy. Są wyraźnie widoczne w kolorze. Ciemne są usuwane, a zielone pędy zastępcze pozostają. Szczypią również wierzchołki, aby w przyszłym roku pojawiły się nowe gałązki z kątów liści. W sumie na krzak pozostaje nie więcej niż siedem pędów.

Pędy malin owocujących ścinane są jesienią na poziomie gruntu

Podlewanie

Odmiana Tarusa jest wymagająca do podlewania. Jeśli nie będziesz regularnie nawilżać malin, odniesiesz niewielkie korzyści w tym roku i później. W okresie kwitnienia i owocowania zaleca się nakładać pół wiadra wody pod krzak 2 razy w tygodniu. Podlewaj oszczędnie, aby nie przesadzić: nadmiar wilgoci prowadzi do zgnilizny korzeni.

W suchą jesień konieczne jest ładowanie wody. Na początku listopada (przed mrozem) malinę podlewa się wodą, aby rośliny gromadziły wilgoć.

Top dressing

Aby uzyskać dobre zbiory, drzewo malinowe jest trzykrotnie nawożone.

• Doświadczeni ogrodnicy zalecają pierwsze karmienie na stopionym śniegu, gdy w glebie jest dużo wilgoci. W tym celu 15 g mocznika (mocznika) stosuje się na 1 m ².
• Następny opatrunek wierzchni jest pod koniec marca. Stosuje się nawozy organiczne, 4 litry na krzak (roztwór dziewanny w stosunku 1: 8, odchody kurze - 1:20). To rozpoczyna rosnący system korzeniowy.
• Trzeci opatrunek górny wykonuje się podczas kwitnienia. Wprowadzono nitroammofoskę (30 g na 1 m ²).

Ponadto używają preparatów dla lepszej jakości jajników i jagód. Dobre recenzje o płynnym nawozie mikroelementowym Boroplus, który trzykrotnie przetwarza krzewy malin:

• przed kwitnieniem;
• po kwitnieniu;
• po utworzeniu jajnika.

Schronienie na zimę

Tarusa jest rekordzistką mrozoodporności wśród odmian malin. Nasadzenia mogą wytrzymać niskie temperatury do -30 ° C. Dlatego całkowicie zbędne będzie przykrycie drzew malinowych na zimę w regionach centralnych i południowych. Na północy schronisko malinowe powstaje na początku października, aż gałęzie pękną i dobrze ugną się na ziemi.

Połączone gałązki maliny powinny znajdować się na wysokości 30-40 cm nad ziemią

Najpierw musisz usunąć wszystkie liście, a następnie przechylić 2 sąsiednie krzaki do siebie i przymocować wierzchołek jednej rośliny do podstawy sąsiedniej. Nie zginaj pędów zbyt nisko, może to spowodować złamanie łodygi u podstawy. Optymalna wysokość to 30–40 cm od powierzchni gleby. Pod śniegiem takie krzewy malin będą niezawodnie chronione przed wiatrem i mrozem.

Wideo: jak prawidłowo zawiązać pędy malin

Kontrola szkodników i chorób

To nieprzyjemne, gdy robak lub jagoda zepsuta przez chorobę wpada w ręce. Aby uniknąć takich sytuacji, warto przestrzegać kilku zasad agrotechnicznych:

• jesienią i wczesną wiosną usunąć resztki roślinne chwastów i liści z pola malin;
• bezlitośnie zniszcz dotknięte pędy;
• zapobiegać pojawianiu się chwastów, poluzować glebę;
• jesienią kopać między rzędami i między krzewami, aby zniszczyć larwy szkodników;
• terminowe niszczenie mszyc i kleszczy - nosicieli wirusowych chorób malin;
• sadzić rośliny odstraszające owady w nawach bocznych (koperek, aksamit, nagietek, wrotycz pospolity).

Niemożliwe jest całkowite uniknięcie przypadków uszkodzenia standardowych malin przez choroby grzybowe i wirusowe, a także uszkodzenia przez szkodniki.

Tabela: szkodniki, choroby i środki zwalczania

Szkodnik, choroba	Opis i charakter porażki	Okres przetwarzania	Środki kontrolne
Pstrąg żółciowy	Larwy gromadzą się pod korą, tworząc zgrubienia. Uszkodzone obszary pędów wysychają.	Podczas lotu i składania jaj	traktowanie 1% roztworem płynu Bordeaux (100 g na 10 litrów wody); zabieg Actellik (1 ampułka (2 g) na 2 litry wody); zniszczenie miejsc gromadzenia się larw; usunięcie i spalenie dotkniętej części pędów.
Mucha macierzysta	Czarne, wysychające pędy, więdnące wierzchołki krzewów są wynikiem działalności larw tworzących labirynty w łodydze aż do samej podstawy.		traktowanie 1% roztworem płynu Bordeaux (100 g na 10 litrów wody); traktowanie Karbofosem (0,1% emulsja); zniszczenie pędów na ziemię.
Chrząszcz malinowy	Chrząszcz najpierw niszczy liście i pąki, a później samica składa po jednym jajku w każdej jagodzie.	5-6 dni przed kwitnieniem	traktowanie 1% roztworem płynu Bordeaux (100 g na 10 litrów wody); zabieg Actellik (1 ampułka (2 g) na 2 litry wody); zbieranie i niszczenie chrząszczy.
Fioletowa plama	Na rocznych pędach i liściach pojawiają się fioletowe plamy, które ostatecznie zamieniają się w czarne kulki. Rośliny umierają.	wczesna wiosna; po zebraniu jagód.	traktowanie 3% roztworem płynu Bordeaux (300 g na 10 litrów wody); traktowanie 0,4% roztworem polikarbacyny (40 g na 10 l wody).
Szara zgnilizna	Wszystkie rośliny są dotknięte gniciem, pąki kruszą się, jagody gniją.	Wczesna wiosna (przed kwitnieniem)	rozpylanie popiołu drzewnego, kruszonego węgla wokół krzaków; usunięcie dotkniętych pędów; kuracja Topazem (10 ml na 10 l wody).
Blednica	Pędy stają się słabe, jagody stają się mniejsze i wysychają. Pozostawia zmarszczki, żółknie.	Spadek	obniżenie kwasowości gleby poprzez wprowadzenie piasku wapiennego (1 kg na m 2); wykluczenie stojącej wody wokół pędów.

Można użyć innych środków chemicznych. Na przykład w walce ze szkodnikami malin lek BI-58 sprawdził się dobrze. Ogrodnicy zalecają dwukrotne traktowanie roślin 0,15% roztworem (w połowie maja i po zakończeniu owocowania).

Nie zapomnij o ludowych metodach radzenia sobie ze szkodliwymi owadami: stosowanie naparów roślin o właściwościach grzybobójczych i owadobójczych. Łatwy do przygotowania napar czosnkowy pomaga w walce zarówno ze szkodnikami, jak i chorobami grzybiczymi malin:

1. Pokrój 200-300 g liści czosnku, strzałek lub goździków i dodaj 5 litrów wody.
2. Pozostaw na pół godziny w zamkniętym szklanym pojemniku.
3. Odcedź i posyp maliny.

Galeria zdjęć: szkodniki i choroby malin

Larwy żółci występują w charakterystycznych zgrubieniach na łodydze maliny

Liście maliny perforowane - dopiero początek szkodliwego działania chrząszcza malinowego

Liście i pędy dotknięte fioletowymi plamami wysychają

Szara zgnilizna rozwija się w warunkach wysokiej wilgotności

Mała mucha łodygowa może zniszczyć cały krzew malinowy

Liście dotknięte chlorozą żółkną

Żniwny

Pierwsze owoce Tarusy pojawiają się na początku lipca, a zbiory kończą się na początku sierpnia. Na południu owocowanie może trwać do końca lata. Warto zauważyć, że standardowe drzewo daje dobre plony nawet w przypadku zakażenia chorobami i szkodnikami.

Maliny zbiera się, gdy tylko dojrzeją (co 2-3 dni). Nawet jeśli zbiory są opóźnione o 1 dzień, przejrzałe jagody spadają na ziemię. Aby nadać owocom piękny wygląd i przedłużyć okres przydatności do spożycia, zrywa się je razem z szypułką.

Owoce nadają się do spożycia w postaci świeżej, mrożonej oraz w puszkach. Przechowywany w lodówce około 7 dni. Najlepszym sposobem na ich przechowywanie jest zamrażanie (do celów kulinarnych można je stosować przez cały rok).

Recenzje ogrodników na temat odmiany Tarusa

Można śmiało powiedzieć, że popularność odmiany maliny Tarusa to nie tylko ukłon w stronę mody na standardowe uprawy ogrodowe. Nikt nie zaprzecza, że odmiany, które pojawiły się później, przewyższają go pod wieloma względami. Ale Tarusa była pierwszą odmianą, która wywołała prawdziwy boom wśród ogrodników amatorów i hodowców. Nawet z pewnymi wadami to małe drzewko malinowe ma więcej zalet. A plon będzie zależał od chęci dbania o roślinę i właściwej opieki nad nią.