9 Roślin, Które Naprawdę Pasują Do Cmentarza

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 13:04

9 pięknych roślin, które naprawdę pasują do cmentarza

Przedstawiciele wszystkich religii uszlachetniają miejsca pochówku krewnych i przyjaciół, sadząc różnorodne kwiaty i drzewa. Tradycyjnie każda kultura ma swoje własne rośliny, symbolizujące żal i smutek, a najbardziej odpowiednie na cmentarzu.

Irys

Dla chrześcijan irys jest kwiatem Matki Boskiej, podobnie jak lilia został znaleziony na obrazach poświęconych Matce Bożej. Ale jeśli lilia jest symbolem czystości, to irys jest uosobieniem smutku, który wypełnił serce i duszę Maryi, która widziała cierpienie swojego syna Jezusa Chrystusa.

Dlatego w pobliżu nagrobków sadzono często kwiat, który stał się oznaką bólu, żalu i śmierci. Irys kojarzy się także z odrodzeniem (osoba zmarła, ale pozostała w Twoim sercu na zawsze).

Fioletowy

Fioletowi Grecy uważali za symbol smutku i śmierci. Służyła jako ozdoba do łóżka i grobów młodych, przedwcześnie zmarłych dziewcząt.

Według legendy bóg światła i słońca Apollo był zakochany w córce tytana Atlasa i zirytował ją swoimi palącymi promieniami.

Według innej wersji, kiedyś córka Gromowładcy i bogini Demeter zbierała w lesie fiołki i została skradziona przez boga królestwa umarłych, Hadesa. Przerażona Persefona upuściła kwiaty, po czym zaczęły rosnąć na ziemi.

Białe lilie calla

Zgodnie ze zwyczajem panującym w katolickich krajach Europy na pogrzeb przywożone są tylko białe kwiaty. Ponieważ lilie calla były pierwotnie wyłącznie w kolorze białym, przywieziono je najczęściej. Z biegiem czasu mocno kojarzyły się z pogrzebami i „towarzyszyły” procesjom pogrzebowym. Europejczycy zwykle sadzą kalia na cmentarzu.

Nie przyjmuje się dawania lilii calla starszym kobietom (można to rozumieć jako wskazówkę o rychłej śmierci).

Cyprys

Cyprys jest uważany za tradycyjny symbol śmierci i pochówku w kulturze zachodniej. Od starożytności nazywany jest cmentarzem.

Żal był tak wielki, że poprosił niebo, aby zmieniło je w drzewo. Bogowie spełnili prośby i zamienili młodego człowieka w smukły cyprys, który pozostał w miejscu śmierci jego przyjaciela.

Dla wielu narodów cyprys wyraża ideę wiecznego życia duszy. Europejczycy wierzą, że strzelista korona drzewa wskazuje duszy właściwą drogę do nieba.

Biała lilia

Biała lilia nazywana jest kwiatem śmierci i symbolem Zwiastowania, znakiem zapomnienia i wierności, symbolem czystości i rozpusty.

W starożytnym Egipcie białą lilię utożsamiano z nadzieją i przemijaniem życia. Ciała zmarłych Egipcjan zostały usunięte za pomocą delikatnych kwiatów. Jedna taka mumia z lilią na piersi wciąż jest w Luwrze.

Czarna róża

W starożytnej Grecji uosabiała krótki czas istnienia człowieka. Groby Hellenów często przedstawiano z pączkiem róży, symbolizującym nieskończoność.

Na płótnach malarzy czarna róża wyrażała żałobę. Kobieta przedstawiona z takim kwiatkiem w dłoniach była wdową.

Goździk

Jak głosi legenda, pewnego dnia Artemida wróciła z nieudanego polowania i zobaczyła pasterza grającego na flecie, którego dźwięki wystraszyły wszystkie zwierzęta. Rozwścieczona bogini zabiła muzyka, strzelając strzałą w jego serce.

Zgodnie z tradycją kwiaciarni goździk w paski jest częścią bukietu żałobnego jako prośba o przebaczenie od zmarłego, jeśli nie udało ci się tego zrobić za jego życia.

Barwinek

Bezpretensjonalny, wiecznie zielony, pełzający barwinek uosabiał wytrzymałość i witalność, nieśmiertelność.

Uważa się, że kwiat umieszczony nad wejściem do domu jest w stanie odstraszyć złe duchy. Krzewy są często sadzone na cmentarzach w Europie na znak wiernej pamięci i wiecznej miłości.

Chryzantema

W Europie biała chryzantema jest oznaką ogromnego smutku.

We Włoszech oznacza to głęboki smutek i stratę. W Anglii chryzantema jest przeznaczona do pochówku. We Francji na grobach składane są wieńce z surowych roślin. W Japonii jest zarówno kwiatem śmierci, jak i cesarzem.

Według chińskiej legendy zmarł syn kobiety. W drodze do jego miejsca spoczynku zebrała polne kwiaty i ozdobiła nimi grób. Wraz z nadejściem chłodów przypomniała sobie bukiet sztucznych chryzantem podarowany jej przez matkę. Przyniosła go do grobu syna. Łzy smutku podlały ziemię i ożywiły kwiaty. Ich gorzki aromat uosabiał cały smutek matki i ból po jej stracie.