Choroby Warzyw Krzyżowych + Wideo

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 13:04

Choroby kapusty i metody radzenia sobie z nimi. Część 2

W poprzednim artykule zbadaliśmy niektóre choroby występujące w uprawach owoców z rodziny krzyżowych, w szczególności kapustę. Niestety takich chorób jest wiele, a Twoje zbiory są stale zagrożone. Dlatego należy dokładnie podejść do przygotowania gleby i nasion do siewu, a także do magazynów, w których warzywa spędzą zimę.

Tym razem opowiem o biało-szarej zgniliznie, czarnej nodze, kilu, phomozie kapusty i czarnej plamistości. Dowiesz się o objawach tych chorób, ich patogenach i sposobach zapobiegania.

Najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest to, że gleba, na której planujesz uprawiać kapustę, musi być zdrowa i czysta. Bardzo ważne jest, aby zawsze stosować regularny płodozmian.

Zadowolony

• 1 Biała zgnilizna
• 2 Szara zgnilizna
• 3 Czarna noga
• 4 Keela
• 5 Phomosis kapusty
• 6 Kapusta Alternaria
• 7 Filmy o walce z chorobami kapusty

Biała zgnilizna

Czynnikiem sprawczym białej glinki jest sklerocja Whetzelinia sclerotiorum. Takie sklerocje stale gromadzą się na nieuprawianych łąkach. Aby się ich pozbyć w przypadku opanowania takiej działki do ogrodu, zaleca się siew zielonego obornika lub zbóż przez pierwsze 2-3 lata. Po zaoraniu mikroflora gleby jest aktywowana, a zakaźne tło znacznie słabnie.

Należy zauważyć, że nie tylko rośliny krzyżowe, ale także rośliny wszystkich typów są podatne na białą zgniliznę. Ponadto sklerocja Whetzelinia sclerotiorum jest nie tylko obecna w glebie, ale także dobrze czuje się wewnątrz magazynu. Do swojego rozwoju potrzebują niskiej temperatury i wysokiej wilgotności, dlatego rośliny w otwartym terenie są narażone na infekcję w okresie dojrzewania. W szklarniach, nawet zimą, gdzie klimat jest gorący i przeważnie suchy, choroba jest trudna do rozwoju.

Jak rozpoznać białą zgniliznę na kapuście? Zwróć uwagę na powierzchnię główki kapusty. O zakażeniu świadczy śluzowatość zewnętrznych liści i tworzenie się między nimi białego bawełnianego nalotu, który może tworzyć czarne ogniska wielkości około 3 cm na główce kapusty. Szczególnie podatne na infekcje są główki kapusty, które przed zbiorem są bardzo przejrzałe, połamane i lekko zmrożone.

Jeśli zauważysz oznaki choroby, natychmiast usuń taką główkę kapusty z reszty, ponieważ bardzo szybko gnije, zarażając sąsiednie

Aby uniknąć białej zgnilizny podczas przechowywania, wykonaj następujące czynności:

• Obserwuj rotację 6-7 lat;
• Zbieraj kapustę w odpowiednim czasie;
• Unikaj zranienia główek kapusty;
• Na głowach trzymaj kilka liści okrywowych;
• Dokładnie wyczyść i zdezynfekuj miejsce przechowywania przed umieszczeniem w nim warzyw;
• Kapustę należy przechowywać w temperaturze 0-1 stopni.

Szara zgnilizna

Czynnik wywołujący szarą zgniliznę, grzyb Botrytis cinerea, należy do fakultatywnych pasożytów atakujących tkanki roślinne, osłabionych z jakiegokolwiek powodu. Do zarażenia dochodzi zwykle w okresie dojrzewania i sprzyja mu zwłaszcza deszczowa, wilgotna pogoda. Po pokonaniu szarej zgnilizny prawdopodobieństwo wystąpienia bakteriozy śluzowej jest wysokie.

Źródłem infekcji są pozostałości roślinne w glebie, na której rosną warzywa. Ponadto każda rodzina roślin jest podatna na zakażenie szarą zgnilizną, taką jak biała zgnilizna.

Grzyb Botrytis cinerea uwalnia toksyny powodujące martwicę tkanek. Dlatego odmiany kapusty, charakteryzujące się szybkim niszczeniem chlorofilu, są bardziej narażone niż inne podczas przechowywania. Łatwo jest wykryć objawy choroby: główka kapusty pokryta jest puszystym brązowym nalotem, w którym dojrzewają zarodniki grzyba, zdolne do zakażenia sąsiednich główek kapusty. Następnym etapem jest lizanie i gnicie liści.

Aby upewnić się, że twoje plony nie są zanieczyszczone szarym śluzem, używaj tych samych metod podczas zbioru i przechowywania, jak w przypadku zwalczania białego śluzu. Choroby te mają podobne objawy, rodzaj rozprzestrzeniania się i rozwój w określonych warunkach.

Szuler

Ta choroba należy do grzybów, a jej czynnik sprawczy jest w stanie zakażać główki kapusty przez glebę przez kilka lat z rzędu. Podlega jej wiele odmian kapusty, a także uprawy takie jak ogórki, rzodkiewki, pomidory czy sałata. Początek choroby następuje podczas wzrostu sadzonek, a najsłabsze okazy są na nią najbardziej podatne.

Gdy tylko zaczną się pojawiać pędy, czarna noga zaraża części korzeni i kołnierze korzeni pędów; dotknięty obszar ciemnieje. Na glebach kwaśnych choroba ta jest szczególnie łatwa do rozprzestrzeniania. W przypadku nadmiernego podlewania lub podlewania choroba jest aktywowana. Korzenie chorych roślin przestają rosnąć, cała roślina więdnie i gnije.

Jak uniknąć zanieczyszczenia upraw warzyw? Przede wszystkim wapno zakwaszoną glebę na chronionym gruncie, do tego będziesz potrzebował 1 kg wapna na 1 m2. Jako nawóz wierzchni nadaje się popiół z pieca (100 g na 1 m2).

Gdy tylko zauważysz objawy infekcji na sadzonkach, zacznij podlewać płynem Bordeaux (1 litr roztworu na 1 metr kwadratowy gleby). Następnie posyp miejsce zabiegowe 2 cm warstwą piasku.

Roślinę bardzo dobrze jest również podlewać profilaktycznie roztworem nadmanganianu potasu (5 g manganu potasu na 10 litrów wody). Często poluzuj glebę w łóżkach ogrodowych. Jeśli hodujesz kapustę w szklarni, regularnie ją wietrz.

Keela

Ta choroba grzybicza jest jedną z najbardziej niebezpiecznych dla roślin z rodziny krzyżowych. Nie jest łatwo znaleźć kil: w początkowym okresie rozwoju porażone sadzonki są nie do odróżnienia od zdrowych. Klęska stanie się zauważalna po pokryciu systemu korzeniowego obrzękami lub naroślami. Są tego samego koloru co roślina mateczna, ale z czasem korzenie zaczynają gnić. Następnie wszystkie rośliny zostaną zainfekowane przez zainfekowaną glebę w ciągu 4-5 lat.

Podczas rozwoju choroba zatrzymuje wzrost sadzonek: blaszki liści żółkną, główki kapusty nie tworzą się lub nie powiększają się. Zarodniki grzyba przenoszą się na pobliskie chwasty i bezpiecznie zimują w korzeniach. Dlatego chwasty powinny być niszczone nawet po zbiorach.

Aby skutecznie zwalczać infekcję stępki, należy monitorować stan gleby. Obniżenie temperatury gleby do 15 stopni i zwiększenie wilgotności do 98% zatrzyma aktywność stępki i jej destrukcyjne działanie.

Najlepiej sadzić kapustę na terenach, na których w poprzednich latach rosły marchewki, rośliny strączkowe i ziemniaki. Płodozmian kapusty i innych roślin krzyżowych w celu uniknięcia uszkodzenia kilu wynosi od 5 lat.

Wapnowanie gleby tak, aby kwasowość osiągnęła 7-7,2. odrzucić również sadzonki. Zainfekowane okazy należy zniszczyć, najlepiej spalić. Wszystkie chwasty należy ostrożnie usuwać podczas wzrostu i dojrzewania. Połącz podlewanie i karmienie z hillingiem, zapewni to dodatkowy wzrost systemu korzeniowego.

Phomosis kapusty

Fomoza jest również nazywana suchą zgnilizną. Zaraża kapustę na każdym etapie jej dojrzewania i znacznie ogranicza zdolność kiełkowania nasion. Jeśli w ogrodzie pojawi się co najmniej jedno ognisko infekcji, to pod koniec sezonu wegetacyjnego może zachorować nawet 20% wszystkich roślin.

Patogen wpływa na liście, korzenie, łodygi, liścienie. Nasiona i strąki. Liścienie pokryte są wyblakłymi jasnoszarymi plamami, wewnątrz których pojawiają się piknidia grzybowe w postaci czarnych kropek. Zwykle zakażone liścienie giną. W sadzonkach, które wyrosły z chorych nasion, choroba dotyka dno łodygi: ciemnieje, staje się mokra, roślina obumiera. Na powierzchni liści kapusty w pierwszym roku życia pojawiają się szaro-brązowe plamy wielkości 1-1,5 cm, pośrodku których znajdują się czarne piknidia patogenu. Sucha zgnilizna zaczyna się rozwijać na systemie korzeniowym i na pniach. Roślina żółknie, główka kapusty nie rozwija się, a część korzeni ginie. Na powierzchni jąder, wzdłuż łodyg, strąków i ogonków, pojawiają się brązowe plamy z czarną obwódką.

Strąki, które są dotknięte chorobą, zaczynają się deformować, pękać i zawierać niedorozwinięte zainfekowane nasiona. Powierzchnia takich nasion jest matowa i pokryta piknidiami.

Fomoza jest przenoszona przez konidia, które tworzą się w piknidiach. Aktywację w dużym stopniu sprzyja temperatura 21-25 stopni, wysoka wilgotność gleby oraz wilgotność powietrza powyżej 60%.

Fomoza, nawet w warunkach zimowych, dobrze zachowuje się w glebie na szczątkach roślinnych. Zachowuje żywotność w nasionach przez 4-7 lat. Może być przenoszony przez owady, krople deszczu, wiatr i bezpośredni kontakt.

Kapusta Alternaria

Ta choroba jest również nazywana czarną plamą. Szczególnie szkodzi jądrom, zachorować może nawet 30% wszystkich roślin. Uszkodzenie wpływa na strąki, sadzonki, liście i nasiona. Na powierzchni liścia pojawiają się żółte, koncentryczne plamy. Zaatakowana tkanka obumiera, a na jej powierzchni pojawia się ciemnobrązowy nalot. Ma to wpływ nie tylko na zewnętrzne, ale także na wewnętrzne liście w główce kapusty, co powoduje znaczne pogorszenie właściwości handlowych kapusty.

Dotknięte nasiona dają pędy, w których liścienie i łodygi są już chore. Pojawiają się na nich liczne plamy i prążki czarnego koloru, niektóre rośliny giną.

Alternaria powoduje największą szkodę dla strąków. Ich powierzchnię pokrywają szaro-brązowe plamki, a końcówki pokryte są ciemną powłoką o aksamitnej strukturze. Chore strąki mają pomarszczony wygląd, wysychają i pękają. Nasiona w nich są już zainfekowane grzybem, są słabe i dają bardzo niską zdolność kiełkowania.

Alternaria, podobnie jak fomoza, hibernuje w glebie, na szczątkach roślinnych, dobrze zachowując jej właściwości, a także w nasionach to infekcja nasion jest głównym źródłem infekcji i późniejszej śmierci siewek.

Infekcja jest aktywowana, a szczególnie objawia się w temperaturze 25-35 stopni, z okresem inkubacji 2-3 dni. Jednocześnie grzyb zachowuje zdolność infekowania roślin w zakresie temperatur od 1 do 40 stopni.

Film o walce z chorobami kapusty

Jak widać, choroby kapusty to raczej duży problem dla ogrodników. Ale jest to całkiem możliwe, jeśli zastosujesz się do wskazówek i zaleceń opisanych w tym artykule. Życzymy wspaniałych zbiorów oraz mocnych głów smacznej i zdrowej kapusty!