Najsłynniejsze Desery: Ciekawostki I Opisy Popularnych Przysmaków

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 13:04

Najsłynniejsze desery świata: historia stworzenia i ciekawostki

Ciasta, wypieki, lody, puddingi, galaretki - jakich słodyczy ludzie nie wymyślili! Ale spośród całej gamy pysznych deserów w kuchni światowej jest dziesięć najpopularniejszych.

Zadowolony

• 1 Historia i ciekawostki o najsłynniejszych deserach świata

  • 1.1 Ciasto „Red Velvet”

    1.1.1 Wideo: przepis na słynny czerwony aksamitny tort

  • 1.2 Deser „Tiramisu”
  • 1.3 Ciasto „Sacher”
  • 1.4 Baklava
  • 1,5 strudel jabłkowy
  • 1.6 Ciasto Wiśniowe z Czarnego Lasu
  • 1.7 Ciasto „Anna Pavlova”
  • 1.8 Gelato
  • 1.9 Creme brulee
  • 1.10 Ciasto „Napoleon”

Historia i ciekawostki o najsłynniejszych deserach świata

Jednym z najjaśniejszych i najbardziej różnorodnych przejawów życia jest jedzenie, a zwłaszcza jego słodka część. Oto najsmaczniejsze i najbardziej znane wynalazki kulinarne.

Tort z czerwonego aksamitu

Kraj: USA.

Rok: 1871, renesans - 1989.

Autor nieznany.

Składniki:

• Maślanka;
• masło;
• mąka;
• kakao;
• buraki lub czerwony barwnik spożywczy;
• krem serowy.

Początkowo deser istniał pod nazwą „Ciasto aksamitne”, które uzyskano dzięki delikatnej i rozpływającej się w ustach konsystencji herbatników. W tej formie istniał nawet po wojnie domowej w USA. Ale charakterystyczny odcień ciasta pojawił się dopiero w latach czterdziestych XX wieku.

W recepturze nie było nawet śladu barwienia żywności - czerwony odcień uzyskano w inny sposób: ocet zmieszano z maślanką i dodano do nich kakao, dzięki czemu w tym ostatnim pojawiły się czerwone antocyjany. W latach 70. XIX wieku do biszkoptu zaczęto dodawać barwniki, dzięki czemu udało się uzyskać niepowtarzalny kolor, jaki znamy dzisiaj.

Wcześniej czerwony kolor biszkoptu uzyskano przez zmieszanie maślanki i octu z kakao, ale później zaczęto stosować barwnik spożywczy

Potem ciasto zyskiwało coraz większą popularność w Stanach Zjednoczonych. Miałoby to miejsce w przyszłości, ale nagle wprowadzono zakaz czerwonego barwnika spożywczego. Na tym historia mogła się skończyć, ale film Stalowe magnolie z 1989 roku, w którym tort pojawił się jako pancernik, uratował sytuację. Biszkopt ponownie zyskał popularność, ale stara wersja kremu maślanego została zastąpiona popularnym wówczas kremem serowym Mascarpone.

„Czerwony aksamit” w formie pancernika zagrał rolę tradycyjnego tortu pana młodego w filmie „Stalowe magnolie”

Wideo: Słynny przepis na ciasto „Red Velvet”

Deser „Tiramisu”

Kraj: Włochy.

Rok: 1960-1970.

Autor: Roberto Linguanotto.

Składniki:

• Ser mascarpone;
• Kawa;
• kurze jaja;
• cukier;
• Ciasteczka Savoyardi;
• kakao.

Nazwa deseru „Tiramisu” dosłownie tłumaczy się z włoskiego jako „podnieś mnie”. Według różnych opcji oznacza to „rozwesel mnie” lub „rozwesel mnie”. Jest też wersja, w której ten słynny deser ma właściwości afrodyzjakalne dzięki połączeniu kawy z czekoladą. W dawnych czasach jadano go przed daktylami.

„Tiramisu” jest czasami nazywane „toskańskimi ciekawostkami”, ponieważ jego rodzinne miasto - Siena - znajduje się w prowincji Toskanii w północno-zachodnich Włoszech

Według legendy pierwsza porcja tego przysmaku została przygotowana w północnych Włoszech pod koniec XVII wieku. Cosimo III de Medici zdecydował się kiedyś odwiedzić sąsiednie miasto Siena, a miejscowi szefowie kuchni, chcąc zaskoczyć ważną osobę, wymyślili „Tiramisu”, które po raz pierwszy nazwano „Zupą Księcia”. Kiedy wysoki rangą gość skosztował ciasta, spodobało mu się, jak bardzo spodobało mu się to, że poprosił o przepis, który zabrał ze sobą do Florencji. Później tajemnica gotowania przeniosła się do Wenecji, gdzie doceniły ją złotowłose kurtyzany. Dostrzegając jego pobudzające działanie, nadali mu nazwę, pod jaką znamy go dzisiaj - „Tiramisu”.

Sachertorte

Kraj: Austria.

Rok: 1832.

Autor: Franz Sacher.

Składniki:

• ciasto biszkoptowe;
• dżem morelowy;
• polewą czekoladową;
• bita śmietana.

Przysmak został wymyślony przez młodego ucznia kucharza - Franza Sachera - z tego, co było pod ręką. Książę Metternich na przyjęciu poprosił o nowy tort, aby zaskoczyć gości, ale cukiernik nie był obecny z powodu choroby. Następnie 16-letni Franz wziął sprawy w swoje ręce, przygotowując kulinarne arcydzieło, które dziś znane jest na całym świecie. Nie ma w tym nic niezwykłego, tylko ciastka czekoladowe z warstwą dżemu morelowego, na wierzchu pokryte cienką warstwą polewy czekoladowej. Ale właśnie dzięki wyrafinowanej prostocie jest godny uwagi.

W klasycznej wersji ciasto podaje się z bitą śmietaną bez cukru

Baklava

Lokalizacja: Bliski Wschód.

Rok: 1453.

Autor nieznany.

Składniki:

• cukier;
• migdałowy;
• Orzech włoski;
• cynamon;
• filo to bardzo cienkie przaśne, rozciągnięte ciasto.

Nikt nie jest pewien, do którego wschodniego kraju należy ta słynna potrawa, ale większość jest skłonna uwierzyć, że została wymyślona w Turcji. Inne kraje Wschodu również uważają słodycz za swój tradycyjny przepis, ale przygotowując go, każdy naród ma swoje własne cechy: gdzieś wolno używać ciasta drożdżowego, chociaż w klasycznej recepturze używa się ciasta francuskiego i gdzieś zamiast syropu cukrowego dodaje się miód.

Baklava to jedna z tych potraw, w których miejsce i czas pochodzenia jest najbardziej wyraźny.

Gotowanie baklawy to długi i żmudny proces. Przysmak to wielowarstwowe ciasto z nadzieniem orzechowym. Każdą warstwę ciasta należy bardzo cienko rozwałkować, po czym natłuścić olejem i posypać orzechami. Po upieczeniu gotowe naczynie wylewa się syropem.

strudel jabłkowy

Kraj: Austria.

Rok: 1696.

Autor nieznany.

Składniki:

• kurze jaja;
• cukier;
• mąka;
• olej;
• jabłka.

W tłumaczeniu z języka niemieckiego „strudel” oznacza „wir” lub „trąba powietrzna” - nazwa ta wynika z faktu, że w starożytności pieczono go w formie bułki, dla wygody zwiniętej na arkuszu.

Do przygotowania strudla używa się cienkiego ciasta francuskiego filo. Gotowy produkt podajemy z gałką lodów, bitą śmietaną i różnymi syropami.

Podobny strudel można przygotować nie tylko z jabłkami, ale także z rodzynkami, twarogiem, szynką, serem i innymi nadzieniami.

Ciasto wiśniowe z czarnego lasu

Kraj: Niemcy.

Rok: wczesne lata 30.

Autor nieznany.

Składniki:

• ciasta czekoladowe;
• wiśnia;

• mur-meaow: 24.07.2018, 22:14

  W moim rozumieniu wszystkie składniki powinny być zilustrowane, a nie selektywnie kirschwasser.

  "> kirschwasser - napój alkoholowy z czarnych wiśni;

• bita śmietana.

Ciasto z Czarnego Lasu od dawna jest klasykiem w Niemczech. Wykonany jest z nasączonych kirshwasserem czekoladowych herbatników z przekładkami z bitej śmietany i wiśniowych jagód.

Ciasto z Czarnego Lasu tłumaczy się jako „Czarny Las”

mur-meaow: 24.07.2018, 22:14 Wskazane

. Poniżej ilustracji.

"> mur-meaow: 24.07.2018, 22:15 Wskazano

. Pod ilustracją.

"> Nazwa "Czarny Las" (to jest dosłowne tłumaczenie nazwy Czarny Las), otrzymany tort, według jednej wersji, dzięki do dekoracji startej czekolady, mur-meaow: 24.07.2018, godz. 22:23 Gęste

wióry kojarzyły się komuś z leśną gęstwiną - tak to nazywali.

"> przywodzi na myśl lasy Niemiec. Według innej, bardziej prozaicznej wersji, biszkopt został nazwany" Schwarzwaldem "po prostu dlatego, że kirsch jest produkowany tylko w regionie Schwarzwaldu.

Kirschwasser - tradycyjny napój ze Schwarzwaldu

Ponadto niemiecka czapka damska z pomponami w kształcie wiśni nosi tę samą nazwę.

Czapka damska z czarnego lasu jest utkana ze słomy, a następnie ozdobiona dużymi czerwonymi pomponami

Ciasto „Anna Pavlova”

Kraj: Australia lub Nowa Zelandia.

Rok: około 1926.

Autor nieznany.

Składniki:

• beza;
• jagody i owoce - maliny, truskawki, marakuja i inne;
• bita śmietana.

mur-meaow: 24.07.2018, 22:24

Myślę, że nie jest to konieczne w artykule kulinarnym. Nie chodzi o jej wygląd, ale o jej profesjonalizm.

„> Ciasto nosi imię słynnej baletnicy Anny Matveevny Pavlova. W 1926 roku odbyła tournee po Australii i Nowej Zelandii, w związku z czym miejscowi szefowie kuchni wymyślili słynny deser -„ lekki jak baletnica”.

To niesamowite, że tort nazwany imieniem naszego rodaka został wynaleziony tak daleko od Rosji

Nadal trwa dyskusja, który kraj stworzył ciasto jako pierwszy. Sekretem tego deseru są bezy, które z zewnątrz pokryte są chrupiącą skórką, ale wewnątrz kryją delikatną bezę.

W 1999 roku Muzeum Te-Papa-Tongareva obchodziło swoje urodziny, tworząc największy tort „Anna Pavlova”, który miał 45 metrów długości.

Gelato

Kraj: Włochy.

Rok: 1565.

Autor: Bernando Buontalenti.

Składniki:

• świeże mleko krowie;
• krem;
• cukier.

Uważa się, że lody narodziły się dzięki słynnemu florenckiemu rzeźbiarzowi i architektowi Bernando Buontalenti, który lubił gotować i wynalazł pierwszą na świecie maszynę do lodów. Przygotował deser na bazie sabayonu - kremu jajecznego z winem - i owoców. W przeciwieństwie do naszych zwykłych lodów, lody o mniejszej zawartości tłuszczu (7%) mają gęstą, kremową konsystencję i wolniej się rozpuszczają.

Tak wyglądali pierwsi lodziarze

Pierwsza gelateria pojawiła się w 1800 roku i istnieje do dziś. Obecnie w produkcję lodów zaangażowanych jest ponad 15 tysięcy osób, z czego większość to Włosi.

Gelato i maszynę do jego przygotowania wymyślił włoski artysta Bernando Buontalenti

Krem brulee

Kraj: Anglia.

Rok: 1961.

Autor: Prawdopodobnie François Messialo jest kierownikiem kuchni księcia Orleanu.

Składniki:

• krem;
• żółtko jaja;
• cukier;
• wanilia.

Creme brulee dosłownie tłumaczy się jako „spalony krem”. Istnieje kilka wersji dotyczących pochodzenia deseru:

• według jednej z nich pierwsza część została przygotowana w Trinity College (jednej z instytucji edukacyjnych Uniwersytetu Cambridge);
• według drugiego autorstwo creme brulee należy do François Messialo, kierownika kuchni księcia Orleanu, który wspomina o nim w swojej książce z 1961 roku.

Deser składa się z klasycznego kremu, który podpala się od góry, dzięki czemu uzyskuje się pyszną karmelową skórkę o wyjątkowym aromacie.

Do crème brulee można dodać skórkę z cytryny lub pomarańczy, aby uzyskać dodatkowy smak.

Ciasto Napoleona"

Kraj Rosja.

Rok: 1812.

Autor nieznany.

Składniki:

• ciasta francuskie;
• bita śmietana.

Często ciasto Napoleona zdobią świeże jagody i wzory z bitej śmietany

Uważa się, że „Napoleon” został wymyślony specjalnie dla uczczenia zwycięstwa, zaraz po zakończeniu wojny w 1812 roku. Ale jest też inna wersja, według której tort powstał w Neapolu, a współczesna nazwa „Napoleon” to tylko przypadkowe zniekształcenie.

Ciasto składa się z kilku warstw ptysiów, obficie nasączonych budyniem. Klasyczna receptura mówi, że przed podaniem konieczne jest wysłanie Napoleona do chłodni na co najmniej jeden dzień.

Jeśli nie próbowałeś żadnego z opisanych przez nas niesamowitych deserów, dodaj je jak najszybciej do swojej listy życzeń i ciesz się zaznaczaniem pól.