Kot Birmański: Opis Wyglądu I Charakteru Rasy, Zdjęcie Birmańskiego, Wybór Kociaka, Recenzje Właścicieli Kota Europejskiego

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 22:41

Birmański: cegła owinięta jedwabiem

Kot birmański, czyli kot birmański, to przedstawiciel rodziny kotów, który doskonale nadaje się do trzymania w domu. Wysoce inteligentna, elastyczna, czysta, hipoalergiczna, z łatwością dogaduje się z innymi mieszkańcami mieszkania czy domu. Z tego artykułu dowiesz się o wszystkich niuansach opieki nad kotami birmańskimi, o standardach rasy, o zdrowiu.

Zadowolony

• 1 Historia pochodzenia rasy birmańskiej

• 2 Opis rasy

  • 2.1 Różnice między normami europejskimi i amerykańskimi: tabela
  • 2.2 Kolory kotów birmańskich na zdjęciu
• 3 Cechy charakteru Birmy
• 4 Zdrowie kotów birmańskich

• 5 Wybór kociaka i koszt

  5.1 Błędy dyskwalifikujące według standardów CFA i FIFe: tabela

• 6 Cechy opieki nad kotem birmańskim
• 7 Karmienie Birmy
• 8 Hodowla Birmy

• 9 Kastracja i sterylizacja

  • 9.1 Kastracja kotów
  • 9.2 Koty kastrowane
  • 9.3 Chemiczna tymczasowa sterylizacja kotów
• 10 Recenzje birmańskich właścicieli

Historia pochodzenia rasy birmańskiej

Nazwa rasy jest bezpośrednio związana z miejscem pochodzenia - Birma (obecnie Myanmar). Birma to państwo o najstarszej historii w Azji Południowo-Wschodniej. Ponad 500 lat temu w Birmie przodkowie kotów tej rasy byli przetrzymywani w świątyniach i uważani za reinkarnację dusz zmarłych mnichów. W pierwszej połowie XX wieku para takich kotów została podarowana Europejczykom przez mnichów buddyjskich za ich pomoc przy budowie świątyni Lao Tsung. Zwierzęta zostały sprowadzone do Francji i są uważane za przodków rasy birmańskiej.

Profesor Joseph Thompson przywiózł do Ameryki kilka kotów, krzyżując je z kotami syjamskimi, dostał niezwykłe kocięta, więc wyhodowano nową rasę o czekoladowym umaszczeniu. W latach 40. XIX wieku brytyjscy naukowcy kontynuowali prace nad udoskonaleniem rasy, w wyniku której pojawiła się europejska birmańska, miała ona format bardziej wydłużony, w przeciwieństwie do amerykańskiego, bardziej wyrafinowany i o szerokim zakresie kolorów.

Od 2011 r. Europejska i amerykańska birmańska są uważane za różne rasy, aw Ameryce są oceniane według różnych standardów, rasy tam nazywane są różnie - birmańska i europejska birmańska. W Europie birmański (birmański) jest oceniany według jednego standardu, bez podziału na europejski i amerykański.

Pełny opis amerykańskiego standardu można znaleźć na stronie CFA (Cat Fanciers Association). Stowarzyszenie hodowców kotów (CFA)

Pełny opis normy europejskiej można znaleźć na stronie internetowej FIFe (Fédération Internationale Féline - International Cat Federation). Międzynarodowa Federacja Kotów (FIFe)

Opis rasy

Zarówno europejski, jak i amerykański birmańczyk to eleganckie koty średniej wielkości. Birmański prezentuje się wdzięcznie i wyrafinowany, mimo że ma mocną budowę i może ważyć nawet 8 kg. Najbardziej charakterystyczną cechą, która pozytywnie wyróżnia tę rasę jest jej miękka, jedwabista, błyszcząca, gruba szata. Kolor sierści jest bardzo piękny, od bogatej czekolady po delikatny fiolet. Ciężki kot, pokryty delikatnym jedwabistym włosem, dlatego Birmańczyk nazywany jest „cegłą owiniętą w jedwab”. Charakterystyczne cechy w połączeniu z głębokim i bogatym kolorem oczu zmieniającym się w zależności od oświetlenia i nastroju zwierzęcia sprawiają, że kot birmański jest jednym z najbardziej luksusowych i królewskich kotów domowych.

Europejskie koty birmańskie i amerykańskie birmańskie są piękne i temperamentne. Różnice tkwią w niektórych niuansach związanych z cechami zewnętrznymi. Ponadto zostanie przeprowadzona szczegółowa analiza głównych niespójności między normami europejskimi i amerykańskimi:

Birmańskie oczy są promienne i jasne, we wszystkich odcieniach żółci od szarego do bursztynowego

Różnice między normami europejskimi i amerykańskimi: tabela

Standard	Amerykański (CFA)	Europejski (FIFe)
Parametr porównawczy
Kolor sierści	Istnieją cztery możliwe kolory: sobolowy (odpowiada brązowi), niebieski, szampan (odpowiada czekoladzie), platyna (odpowiada fioletowi).	Zapewnia dziesięć uznanych w Europie kolorów: brązowy, niebieski, czekolada, liliowy, czerwony, krem, szylkretka brązowa niebieski szylkret, czekoladowy szylkret, liliowy szylkret.
Oczy	Duży, okrągły, szeroko rozstawiony, lekko zaskoczony	Górna linia oka jest prosta, lekko nachylona do nosa, dolna zaokrąglona; wyglądać „ponuro”
Uszy	Szeroki u nasady, zaokrąglony na końcach, nieco mniejszy niż europejski i nieco węższy	Nisko osadzone, średniej wielkości uszy, lekko nachylone do przodu, osadzone na uszach raczej szeroko (szersze niż u europejskich); zewnętrzna linia uszu jest kontynuacją linii policzków
Pysk	Zaokrąglone krótkie i szerokie, bez płaskich powierzchni	Bardziej wydłużony dzięki rozwiniętej dolnej części; szerokie kości policzkowe i szczęki, mocny podbródek
Typ sylwetki	Kot kompaktowy, mocny i dobrze umięśniony	Bardziej wdzięczny, w porównaniu do europejskiego, wydłużony korpus z nieco jaśniejszą kością
Łapy	Proporcjonalnie do ciała, z zaokrąglonymi opuszkami; nie wyglądaj na chudego	Długie, stosunkowo smukłe, z owalnymi opuszkami
Ogon	Proporcjonalne do ciała	Długi ze spiczastym końcem

Oprócz różnic te dwie rasy mają również podobieństwa:

• Pomimo wdzięcznego wyglądu, waga dorosłego kota wynosi 5–6 kg, a dorosłego 8–9 kg.
• Rozmiary są zawsze proporcjonalne: długość dochodzi do 50–55 cm, przy czym w kłębie rośnie o 22–25 cm.
• Kolor oczu - bogaty bursztyn (wszystkie inne odcienie są niedopuszczalne i podają w wątpliwość czystość rasy).
• Niezależnie od standardu kolor ma nierównomierną intensywność: kufa, łapy i ogon są ciemniejsze, intensywność barwy zmniejsza się w kierunku brzucha, klatka piersiowa i szyja są zawsze jaśniejsze.

Kolor oczu birmańskich może się znacznie różnić w zależności od siły i źródła światła oraz nastroju kota. Standardowo kolor oczu birmański ocenia się przy źródle światła dziennego, na przykład przy oknie. Najlepsze oświetlenie to światło w zimowy dzień odbijające się od śniegu.

Specyfika koloru europejskiego birmańskiego - kolor zależy od temperatury powietrza. Wraz ze spadkiem temperatury otoczenia sierść ciemnieje w okolicy kufy, na końcach łap, ogonie i grzbiecie.

Kolory kotów birmańskich na zdjęciu

Brązowy kot birmański

Czekoladowy kot birmański

Kot birmański liliowy

Niebieski kot birmański

Cechy charakteru birmańskiego

Birmański to kot aktywny, przyjazny i spokojny. Różni się od przedstawicieli innych ras Birmy oddaniem właścicielowi, co nie jest typowe dla wielu kotów. Taka cecha charakteru, jak lojalność, sprawia, że ten kot wygląda jak pies, niektórzy właściciele używają terminu „kot-pies” na określenie swoich zwierząt. Komunikacja z właścicielem to najważniejsza rzecz w życiu kota birmańskiego. Kot birmański potrzebuje zespołu, uwielbia się bawić bez względu na wiek, „rozmawiać”, zdaniem właścicieli birmańczyków ma donośny głos. Birmańczyk łatwo się tresuje, uwielbia polować i łatwo uczy się korzystania z toalety. Birmańczyków można nauczyć chodzić na smyczy.

Istnieje różnica w charakterach kotów i kotów tej rasy. Są kochające i całkowicie udomowione, ale jednak: koty kochają całą rodzinę bez wyodrębniania jednego właściciela, koty jednak wyodrębniają zwierzaka z rodziny i są do niego bardziej przywiązane niż do innych członków rodziny.

Przedstawiciele tej rasy rzadko są agresywni, zwykle są towarzyscy i serdeczni, dobrze dogadują się z innymi zwierzętami, kochają dzieci, wybaczają wiele swobód w stosunku do siebie. Cokolwiek zrobi dziecko, Birmańczyk go nie urazi.

Zdrowie kotów birmańskich

Koty birmańskie mają dobre zdrowie i silną odporność. Nos wymaga szczególnej uwagi. Cechą rasy birmańskiej jest krótki nos. Taki nos nie ogrzewa dobrze powietrza w chłodne dni, co może prowadzić do przeziębień i kataru. Zauważono również, że Birmańczycy są podatni na choroby jamy ustnej, na przykład zapalenie dziąseł.

Zapalenie dziąseł jest chorobą zapalną dziąseł charakteryzującą się zaczerwienieniem, obrzękiem i krwawieniem; w celach profilaktycznych zaleca się regularne mycie zębów i coroczne wizyty u dentysty.

Rzadko przedstawiciele rasy europejskiej mają choroby układu oddechowego (struktura nosa zwierzęcia wywołuje problemy z oddychaniem) i patologie oczu (ze względu na osobliwą strukturę narządu wzroku zwierzę często ma łzawienie). Aby zapobiegać takim chorobom i je leczyć, należy mieć w domowej apteczce specjalne krople do oczu i regularnie odwiedzać lekarza weterynarii.

U kotów birmańskich występuje choroba, taka jak przerywana hipokaliemia. Wśród kotów tej rasy hipokaliemia może być wrodzoną chorobą dziedziczną. W przypadku przerywanej hipokaliemii objawy choroby pojawiają się niekonsekwentnie. Jaka jest dokładna przyczyna niskiego poziomu potasu, jest zwykle niejasna.

Niedobór potasu w organizmie kota może objawiać się osłabieniem, letargiem, sennością i zwiększonym zmęczeniem. Aby zdiagnozować hipokaliemię, stosuje się biochemiczne badanie krwi z żyły zwierzęcia. Określa się wskaźnik stężenia potasu we krwi. Jeśli wskaźnik potasu jest poniżej ustalonej normy, możemy mówić o obecności hipokaliemii.

W przypadku potwierdzenia hipokaliemii lekarz przepisze dodatkowe badania. Może to być dodatkowe badanie krwi i moczu, prześwietlenia i ultradźwięków.

Jeśli pojawią się objawy hipokaliemii, konieczna jest wizyta u weterynarza, ponieważ jeśli diagnoza zostanie potwierdzona, to bez leczenia farmakologicznego patologia może prowadzić do paraliżu.

Inną dziedziczną chorobą, na którą podatni są przedstawiciele rasy birmańskiej, jest gangliozydoza. Choroba atakuje układ nerwowy i objawia się u kociąt w wieku 3-4 miesięcy, objawiającą się kulawizną, utratą koordynacji i dobrowolnymi ruchami mięśni. Choroba nie reaguje na leczenie i dalej prowadzi do paraliżu, prawdopodobnie śmiertelnego.

Średnia długość życia Birmańczyka wynosi 12-16 lat; przy odpowiedniej pielęgnacji i odżywianiu może osiągnąć 18 lat.

Birmańczycy bardzo nie lubią samotności i mogą wpaść w głęboką depresję, jeśli zostaną sami na długi czas

Wybór i koszt kociąt

Nie zaleca się kupowania kociaka zbyt młodego, optymalny wiek zakupu to 3-4 miesiące. W tym wieku dostrzegalne stają się wady rasy: nieregularny (wydłużony lub zwężony) kształt kufy, kolor i kształt oczu niespełniający norm, anomalia zgryzu, ostre zwężenie pyska w obszar pod kośćmi policzkowymi i zapadniętymi policzkami, garb na nosie i złamany ogon. Ponadto kocięta birmańskie rosną wolniej niż inne rasy i będą gotowe do oderwania się od matki dopiero po osiągnięciu tego wieku.

Jeśli w przyszłości planujesz wysyłać swojego zwierzaka na wystawy i konkursy, przy wyborze kociaka sprawdź, czy nie ma na nim znaków dyskwalifikujących.

Błędy dyskwalifikujące według standardów CFA i FIFe: tabela

Amerykański (CFA)

Europejski (FIFe)

złamany ogon, medaliony lub plamy; niebieskie oczy; zez; nieprawidłowy kolor nosa lub poduszek łap; anomalia zgryzu prowadząca do wyraźnego przodozgryzu lub tyłozgryzu, co wizualnie narusza profil opisany w normie; Zniekształcona szczęka powodująca wystające zęby lub zniekształconą twarz lub szczękę wyraźne paski na ciele; każdy kolor inny niż cztery dozwolone kolory: sobolowy, szampański, niebieski i platynowy.

typ orientalny lub brytyjski; oczy: pigmentacja bardziej niebieska niż żółta; szata: wiele białych włosów, wyraźne paski lub wzory.

Kupując kociaka, należy zwrócić szczególną uwagę na jego futro. Sierść zdrowego kociaka jest lśniąca i czysta. Obecność plam i medalionów, duża liczba białych włosów jest niedopuszczalna.

Oczy zdrowego kociaka są przejrzyste (przyszłego właściciela nie należy mylić bezbarwnym wydzieliną - wszystkie kocięta mają płyn podczas mrugania), uszy czyste.

Kocięta w kolorze czekoladowym mają ciemniejszy pysk. Ładny nosek i opuszki w kolorze czekolady

Kociaka rasowego najlepiej kupić w hodowli lub u profesjonalnego hodowcy. W żłobku musisz ocenić warunki trzymania zwierząt. Zwróć uwagę na czystość i temperaturę powietrza w pomieszczeniu. Wskaźnikiem stanu zdrowia kociaka jest aktywne, wesołe, mobilne zachowanie, nieustraszony stosunek do obcych, chęć nawiązania kontaktu.

Niestety rodowody nie zawsze są gwarantem rasowej rasy zwierzęcia, gdyż „czysty” rodowód nie wpływa na wyniki wystawowe - ocenia się jedynie wygląd kota. W kwestiach rodowodowych wszystko zależy tylko i wyłącznie od uczciwości hodowcy, dlatego wybierając hodowlę zwróć uwagę na jej reputację i stabilność wyników wystawowych.

Po upewnieniu się co do zdrowia i rodowodu kociaka można zawrzeć umowę z hodowcą.

Koszt kotów birmańskich w Rosji waha się od 15 do 70 tysięcy rubli, w zależności od rodowodu. Jeśli nie planujesz wystawiać swojego zwierzaka na konkursach, możesz łatwo kupić dziecko w przystępnej cenie.

• Freya Way w Moskwie -
• Szczęśliwy znak w Moskwie -
• Birma Aldis w Moskwie -
• O'Clair w Moskwie -
• Brilliant Silk w Petersburgu -
• Magic Valley'RU w Petersburgu -
• Burmagesty w Nowosybirsku -
• Labrelle w Jekaterynburgu -

Cechy opieki nad kotem birmańskim

Birmy są kotami krótkowłosymi i nie wymagają znacznych kosztów opieki. Koty niewiele tracą, same są bardzo czyste. Koty birmańskie są uważane za hipoalergiczne, co dodatkowo zwiększa zalety tej rasy.

Główny nacisk należy położyć na pielęgnację sierści - raz w tygodniu kotka należy czesać specjalną szczoteczką (w okresie linienia czesanie odbywa się 2-3 razy w tygodniu). Regularne wykonywanie tego prostego zabiegu zapewni zdrową i zadbaną sierść.

Paznokcie należy przycinać raz w miesiącu o 1–2 mm.

Ze względów higienicznych należy regularnie myć oczy i uszy, aby zapobiec tworzeniu się kamienia nazębnego, myć zęby raz w tygodniu.

Nie zaleca się częstego kąpieli kota (jeśli nie chodzi po ulicy), wystarczy raz na 3-4 miesiące

Kuweta to zwykle kuweta dla kota i kuweta drewniana. Toaletę należy utrzymywać w czystości i, jeśli to możliwe, nie przenosić jej z miejsca na miejsce.

Koty birmańskie lepiej chodzić na smyczy ze względu na ich naturalną ciekawość

Karmienie Birmy

Birmy można karmić zarówno gotowymi, zbilansowanymi paszami, jak i naturalnymi, wybierając dietę z mięsa, ryb, mleka, twarogu, jajek i innych produktów. Wybór karmy zależy od życzeń właściciela, a także od preferencji samego zwierzęcia. Kot, który nie lubi jedzenia, odmówi jedzenia płasko, więc łatwiej będzie wybrać inny pokarm.

Jeśli chcesz uzyskać jak najpełniejsze zrozumienie wyboru diety dla swojego zwierzaka, możesz skontaktować się z hodowcą lub weterynarzem. Specjaliści pomogą Ci zdecydować, jaki jest najlepszy sposób karmienia Twojego kota: specjalne pasze przemysłowe lub produkty naturalne. Aby skomponować odpowiednią dietę, należy zwrócić uwagę na następujące aspekty:

• Jedzenie. Jeśli decydujesz się na paszę przemysłową, upewnij się, że produkt spełnia wszystkie normy żywnościowe i jest wykonany z najwyższej jakości surowców. Składniki diety składającej się z produktów naturalnych powinny zawierać wysokiej jakości pełnowartościowe białka. Takie białka znajdują się w mięsie, rybach, produktach mlecznych oraz żywności bogatej w witaminy i minerały - są to warzywa i zboża.
• Częstotliwość posiłków zależy od wieku zwierzęcia. Kociak poniżej piątego miesiąca życia potrzebuje 4 posiłki dziennie, rosnące młode (do ośmiu miesięcy) - 3 posiłki dziennie, dorosły kot 2 posiłki dziennie. W okresie ciąży i karmienia kot potrzebuje wzmocnionego żywienia - 4-5 razy dziennie.
• Potrawy, które nie powinny znajdować się w menu: potrawy tłuste, smażone i słone, słodycze.

Hodowla Birmy

Hodowla kotów birmańskich to trudna sprawa. Koty normalnie tolerują ciążę, ale poród jest dla nich trudny, a proces ten musi przejść przez ten proces pod obowiązkowym nadzorem lekarza weterynarii. Ciało kota jest gotowe do ciąży w wieku dwóch lat. Po pierwsze, musisz przegapić 1-2 rui, w pierwszym biegu nie można robić na drutach, może to mieć zły wpływ na zdrowie kota i kociąt. Koty można szydełkować w wieku 14 miesięcy.

Sama ciąża trwa 62–72 dni, podczas których kotka staje się powolna i czuła. W tym okresie potrzebuje wysokiej jakości wzbogaconego żywienia, zaleca się, aby weterynarze włączali witaminy do diety, aby zachować siłę i zdrowie.

W miocie z reguły jest od trzech do pięciu kociąt.

Do hodowli trzeba bardzo uważnie dobierać kociaka i tylko w sprawdzonych hodowlach. Ale to nie jest klucz do sukcesu hodowlanego. W przypadku kociaka w wieku 2-3 miesięcy nie można w 100% powiedzieć, jak bardzo urośnie. Hodowla rasy birmańskiej i innych ras to poważna praca, która wymaga kosztów materialnych i dużej siły psychicznej, co nie zawsze się opłaca. Hodowcą powinna być osoba z wykształceniem z zakresu weterynarii i psychologii zwierząt, potrafiąca udzielić pierwszej pomocy swojemu pupilowi, pożądana jest umiejętność porodu, zrozumienie kota, zauważenie zmian w jego zachowaniu i dobrze - być na czas. Musisz nauczyć się wychowywać kocięta, być przygotowanym na trudne sytuacje niepowodzenia. Koszty zakupu kota, wystaw, krycia, wychowania kociąt zwracają się tylko w sprzyjających okolicznościach, jeśli kocięta są kupione. Hodowla to odpowiedzialność każdego kociaka, chęć odpowiedzi na pytania właścicieli sprzedawanych kociąt. Każdy, kto poważnie zajmie się hodowlą, powinien być przygotowany na trzymanie w hodowli tylko najlepszych. Kolejnym ważnym punktem jest znalezienie partnera do krycia. Kupując kota należy wziąć pod uwagę, że większość kotów hodowlanych jest zamknięta na krycie poza hodowlą. Dlatego kupując kota do hodowli należy pomyśleć o tym, czy w przyszłości jest się gotowym do pozyskania i utrzymania własnego kota hodowlanego w celu prowadzenia prac hodowlanych. Kupując kota należy wziąć pod uwagę, że większość kotów hodowlanych jest zamknięta na krycie poza hodowlą. Dlatego kupując kota do hodowli należy pomyśleć o tym, czy w przyszłości jest się gotowym do pozyskania i utrzymania własnego kota hodowlanego w celu prowadzenia prac hodowlanych. Kupując kota należy wziąć pod uwagę, że większość kotów hodowlanych jest zamknięta na krycie poza hodowlą. Dlatego kupując kota do hodowli należy pomyśleć o tym, czy w przyszłości jest się gotowym do pozyskania i utrzymania własnego kota hodowlanego w celu prowadzenia prac hodowlanych.

Poważni hodowcy z Birmy również biorą pod uwagę następujące kwestie. Zgodnie z zasadami nie można krzyżować typów amerykańskich i europejskich, ponieważ są to dwie różne rasy o różnych standardach i akceptowanej kolorystyce. Na przykład w amerykańskiej Birmie akceptowane są tylko 4 kolory: sobolowy, niebieski, szampański i platynowy. Kiedy koty zostaną skrzyżowane z rudym kotem, urodzą się kocięta szylkretowe. Podczas rejestracji (rejestracji) takich kociąt pojawią się trudności, jeśli kot zostanie zarejestrowany w systemie CFA. Ten przykład dotyczy dwóch systemów: CFA i FIFe. Dla innych stowarzyszeń kotów nie jest to takie ważne, w tym dla RFF (Rosyjska Federacja Fenologiczna). Ale jeśli sprzedasz kociaka do hodowli z takiego krycia, to przyszły hodowca będzie miał problemy.

Kastracja i sterylizacja

Jeśli nie zamierzasz rozmnażać się, kastracja lub sterylizacja to humanitarna opcja. Specjalista doradzi Ci optymalny wiek do kastracji i sterylizacji, ale można zauważyć, że w młodym wieku koty lepiej tolerują tę operację.

Podczas kastracji zwierzęcia usuwa się wszystkie lub część gruczołów i narządów układu rozrodczego. U kotów są to jądra jajników, u kotów jajniki i macica. To tłumi pożądanie seksualne i zmienia zachowanie zwierzęcia.

Podczas sterylizacji jajowody przywiązuje się do kota, a kanał nasienny do kota. Sama funkcja seksualna nie słabnie, zachowanie seksualne zwierząt zostaje zachowane.

Obie procedury są poważnymi interwencjami chirurgicznymi, które wymagają pełnego wyzdrowienia pooperacyjnego.

Kastracja kotów

Kastracja kotów prowadzona jest zarówno w celu ułatwienia życia właścicielom, uwolnienia ich od krzyków i agresywnego zachowania kota podczas aktywności seksualnej, jak i w celu ułatwienia życia samemu kotu, gdy nie ma jak znajdź partnera.

W niektórych przypadkach ta operacja ma istotne wskazania przedstawione w poniższej tabeli.

Wskazania	niedogodności	Przeciwwskazania
rak prostaty lub inne guzy genitaliów; uraz jądra; choroba kamicy moczowej; choroby o charakterze genetycznym.	zwierzę nie traci zainteresowania pozostawianiem śladów i płci przeciwnej, po prostu nie jest w stanie mieć potomstwa; koszt - od 1500 rubli i więcej; potrzeba znieczulenia; po operacji kot będzie wymagał specjalnej opieki i diety.	medyczne (choroby serca i nerek); starość (optymalny wiek do kastracji wynosi do 8 miesięcy).

Koty kastrowane

Do czego jest to używane	Zalety	niedogodności
zmniejszenie wydzielania hormonów estrogenowych, które są odpowiedzialne za aktywność seksualną.	zapobieganie niechcianemu potomstwu; po operacji kot przestaje cierpieć na skoki hormonalne; zmniejszenie ryzyka złośliwych guzów macicy, nowotworów gruczołów sutkowych, policystycznych jajników, a także innych chorób związanych z układem rozrodczym i stosowaniem leków hormonalnych; wzrost średniej długości życia.	potrzeba znieczulenia; uszkodzenie integralności skóry, mięśni ściany brzucha i narządów rodnych (macicy); ryzyko otyłości, aw konsekwencji problemów z układem sercowo-naczyniowym, wzrasta z powodu zmniejszonej aktywności i zwiększonego apetytu.

Metody kastracji kotów		Metody sterylizacji kotów
Ovariektomia (OE)	Owariohysterektomia (OGE)	Zamknięcie jajowodów
Chirurgiczne usunięcie jajników	Chirurgiczne usunięcie jajników i macicy	Podwiązanie jajowodu
Przestają być wytwarzane hormony płciowe, zmienia się poziom hormonów, ustaje ruja i związane z nią zjawiska. Zmniejsza ryzyko nowotworów i cyst.	Planowana operacja lub operacja według wskazań (patologia macicy, dysfunkcjonalny poród, wytępienie macicy u płodów itp.). W wyniku takiej operacji zanika ryzyko chorób macicy i wielu innych problemów zdrowotnych.	Zachowania seksualne są całkowicie zachowane, ale ciąża po takiej operacji staje się niemożliwa. Wpływ na organizm jest taki sam jak OE lub OGE, ale bez usuwania narządów rozrodczych lub ich części. Metoda nie jest skuteczna, ponieważ po operacji pozostanie ruja i charakterystyczne zachowania seksualne. Ta metoda praktycznie nie jest używana.

Chemiczna tymczasowa sterylizacja kotów

Odbywa się to poprzez wprowadzenie implantu pod skórę i jest stosowane przez właścicieli, którzy nie planują krycia zwierzęcia w najbliższej przyszłości do czasowej sterylizacji kota. Jednym z najbardziej niezawodnych środków do chemicznej sterylizacji kotów jest lek „Suprelorin”.

Recenzje birmańskich właścicieli

Kot birmański to idealny kot do trzymania w mieszkaniu w mieście, nie wymaga specjalnej opieki, ma łagodny charakter, dobrze traktuje dzieci i inne zwierzęta, jest przyjazny i towarzyski. To nie tylko zwierzak - to oddany przyjaciel, a dzięki swojej radości i energii doskonały antydepresant. Należy pamiętać, że koty birmańskie wymagają dodatkowej uwagi i nie mogą znieść samotności. Zanim więc zdecydujesz się na kota tej rasy, zastanów się dokładnie, czy jesteś gotowy spędzić dużo czasu na zabawie i pieszczotach, czy też chcesz ograniczyć komunikację ze swoim zwierzakiem tylko do karmienia i ulotnej komunikacji. Jeśli odpowiadając na to pytanie, pewnie wybrałeś pierwszą opcję, to w osobie kota birmańskiego zdobędziesz wiernego, szalenie oddanego i kochającego przyjaciela na całe życie.