Serengeti: Opis Rasy, Charakteru I Nawyków Kota, Cechy Pielęgnacyjne, Zdjęcia, Recenzje Właścicieli

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 13:04

Serengeti: kot domowy w przebraniu drapieżnika

Ciekawy wygląd z szeroko otwartymi okrągłymi oczami, wdzięczny i pełen gracji chód, oszałamiająco piękny cętkowany kolor - tak wygląda Serengeti, przedstawiciel jednej z najrzadszych i najcenniejszych ras na świecie. Już felinolodzy ochrzcili egzotycznego kota domowego „lampartem afrykańskim” ze względu na jego fenomenalne podobieństwo do dzikiego serwala. Jednak w przeciwieństwie do swojego drapieżnego krewnego, serengeti dobrze dogaduje się z ludźmi i może stać się pełnoprawnym członkiem każdej rodziny.

Zadowolony

• 1 Historia pochodzenia rasy

• 2 Cechy zewnętrzne serengeti

  • 2.1 Tabela: wzorzec rasy

    2.1.1 Wideo: rasa kotów Serengeti

  • 2.2 Kolor

    2.2.1 Wideo: koty Serengeti na wystawie w Czelabińsku

• 3 Charakter i zachowanie
• 4 Zdrowie

• 5 Wybór kociaka

  5.1 Wideo: kocięta Serengeti

• 6 Cechy pielęgnacji i konserwacji serengeti

  • 6.1 Higiena
  • 6.2 Toaleta
  • 6.3 Karmienie
• 7 Hodowla rasy
• 8 Kastracja i sterylizacja
• 9 Recenzje właścicieli o zwierzętach domowych rasy Serengeti

Historia pochodzenia rasy

Piękno i wdzięk dzikich kotów inspiruje felinologów do tworzenia naprawdę wybitnych arcydzieł: miniaturowych drapieżników o idealnym charakterze do życia w ludzkiej rodzinie. Tak stało się w przypadku amerykańskiej biolog Karen Sousman. W latach 80. ubiegłego wieku wyjechała do pracy na kontynencie afrykańskim, by stanąć na czele jednego z malowniczych rezerwatów przyrody w Tanzanii. Tak więc Karen trafiła do Serengeti: parku narodowego obejmującego obszar od północnej Tanzanii po południową Kenię.

Nazwa rasy pochodzi od Parku Narodowego Serengeti w Tanzanii

To właśnie w Serengeti Sauzman po raz pierwszy zobaczył dzikiego przedstawiciela rodziny kotów serval, co nie jest zaskakujące, ponieważ region ten jest jego głównym siedliskiem. Kobieta zwróciła uwagę na to, że w przeciwieństwie do innych drapieżników serwal nie jest tak agresywny. Wtedy przyszedł jej do głowy pomysł stworzenia domowego kota, na pozór identycznego z dzikim krewnym. Będąc ekspertem w dziedzinie genetyki, Karen postanowiła nie ryzykować i nie krzyżować serwala ze zwykłymi kotami, aby potomstwo nie odziedziczyło charakteru drapieżnika.

W 1994 roku kobieta wróciła do swojej ojczyzny w Kalifornii, przejęła hodowlę Kingsmark i od razu zarejestrowała nazwę nowej rasy. Nie trzeba było długo myśleć: wybór natychmiast padł na ojczyznę serwala. Aby odwzorować wygląd dzikiego kota, hodowca najpierw skrzyżował rasy bengalskiej i orientalnej. Następnie zaangażowali się Maine Coonowie i Abisyńczycy. Rezultat przerósł wszelkie oczekiwania: świat zobaczył wdzięcznego kota o wyrazistym wyglądzie i charakterystycznym cętkowanym kolorze.

Nowa rasa została oficjalnie zarejestrowana przez International Cat Association (TICA) w 1994 roku jako „eksperymentalna”. W tym czasie nie otrzymała uznania innych renomowanych stowarzyszeń felinologicznych, w związku z czym przedstawiciele nie mogą brać udziału w konkursach i wystawach. Obecnie hodowlą serengeti zajmuje się tylko 20 hodowców na świecie, a według zasad powinno ich być co najmniej 50. Dlatego rasa ta jest bardzo rzadka i cenna. Na całym świecie żyje około 900 osób.

Cechy zewnętrzne serengeti

Przedstawiciele rasy odziedziczyli okrągłe wyraziste oczy i cętkowany kolor po bengalach, wdzięk i wdzięk po abisyńczykach. Ale głównymi cechami wyróżniającymi zwierzęta są duże, „czujne” uszy i niewiarygodnie długie kończyny. W porównaniu z dużymi i szerokimi małżowinami usznymi głowa zwierzęcia wydaje się raczej mała, ale w rzeczywistości jest dość proporcjonalna do ciała. Ze względu na „czujność” uszu wydaje się, że ciekawy zwierzak jest zawsze zainteresowany tym, co się dzieje wokół.

„Alert uszy” - charakterystyczna cecha rasy

Im większe uszy, tym lepiej zwierzę słyszy. W rzeczywistości jest to błędne przekonanie, ponieważ rozmiar muszli w żaden sposób nie wpływa na ostrość słuchu. Na przykład u słoni uszy służą do chłodzenia ciała w czasie upałów. Koty z dużymi uszami muszą częściej czyścić swoje muszle (codziennie lub co 2 dni), ponieważ brud gromadzi się w nich znacznie szybciej. Dlatego polecam właścicielom zawsze mieć pod ręką wacik i solankę. Alternatywnie możesz użyć herbaty rumiankowej.

Jako oficjalny właściciel najdłuższych nóg spośród wszystkich kotów domowych, serengeti może skakać do 2 metrów wysokości. Tak przynajmniej twierdzą właściciele egzotycznych zwierzaków.

Tabela: wzorzec rasy

Parametr	Opis
Waga	Kot - 8-12 kg, kot - 13-15 kg
Wysokość w kłębie	Około 60 cm
Głowa	Niewielki, klinowaty, z napiętymi policzkami, dobrze zarysowanymi kośćmi policzkowymi, mocną (ale nie masywną) brodą. Nos jest prosty i szeroki. Czoło jest wysokie i opadające. Szyja jest długa i wysoka.
Uszy	Duże (wysokość uszu = wysokość czaszki), dobrze otwarte. Przedsionki mają kształt trójkąta równoramiennego. Odległość między uszami jest niewielka ze względu na ich znaczny rozmiar.
Oczy	Szeroko rozstawione, okrągłe, duże. Kolor rogówki: miodowy, orzechowy lub jasnozielony. Charakterystyczne ciemne linie biegną od zewnętrznego kącika oka do małżowiny usznej, a także od wewnętrznego kącika do grzbietu nosa.
Odnóża	Mocne, dobrze umięśnione. Serengeti ma najdłuższe kończyny spośród wszystkich istniejących ras kotów domowych. Stopy są małe, owalne, o mocno zwartych palcach. Ogon jest prosty, zwężający się ku końcowi. Jego długość jest równa długości ciała. Czubek ogona jest zawsze czarny.
Ciało	Średniej wielkości ciało jest lekko wydłużone. Budowa ciała jest atletyczna, sprawna. Zad i łopatki równej szerokości.
Wełna	Cienki, krótki, przyjemny w dotyku, dobrze przylega do ciała. Nie ma podszerstka.

Wideo: rasa kotów Serengeti

Kolor

Przedstawiciele rasy mają charakterystyczne wydłużone plamy, które kontrastują z głównym kolorem sierści. Wokół szyi i pierścieni na ogonie i kończynach widać otwarty „naszyjnik” z ciemnych pasków. Wyróżnia się następujące rodzaje kolorów:

• przydymiona szara szata z czarnymi lub ciemnoszarymi znaczeniami;

  

  Smoky serengeti wygląda jeszcze bardziej wdzięcznie i wdzięcznie

• czarno - czarne, ale mało zauważalne plamki na ciemnym tle (tzw. „upiorne plamienie”, w którym wzór jest prawie niewidoczny);

  

  Ghost Spotting nie jest wadą

• czarny pręgowany - ciemne znaczenia ostro kontrastują z kolorem szaty bazowej. Ten kolor jest najczęstszy.

  

  Czarny pręgowany - klasyczny kolor serengeti

Wady są brane pod uwagę:

• plamy rozciągnięte nie poziomo, ale pionowo;
• kolor biały, czerwony.

Wideo: koty Serengeti na wystawie w Czelabińsku

Charakter i zachowanie

Serengeti to niezwykle charyzmatyczne, inteligentne i towarzyskie koty. Właściciele egzotycznych zwierzaków zauważają, że ze zwierzakiem można rozmawiać w dosłownym tego słowa znaczeniu. W przeciwieństwie do banalnego „miauczenia”, zwierzę wydaje wiele różnych dźwięków: chrząkanie, rechot, ćwierkanie, chichotanie, curry itp. Zwierzak jest bardzo przywiązany do właściciela i dosłownie nie cofa się na niego. Jeśli kot nie ma wystarczającej uwagi, na pewno zrobi wszystko, co możliwe, aby odwrócić uwagę właściciela od biznesu: potrzyj jej stopy, spójrz jej w oczy, usiądź na kolanach.

Serengeti są aktywni, energiczni, zawsze w ruchu i nie lubią pasywnej rozrywki. Zawsze i wszędzie znajdą dla siebie rozrywkę. Jeśli właściciel nie zostawił zabawek i nie poszedł do pracy, zwierzak będzie bawić się wszystkim, co wpadnie pod łapę. Biorąc pod uwagę, że zwierzę jest dość zaciekawione, można założyć, w jakim stanie właściciel znajdzie mieszkanie po przyjeździe. I nie powinniśmy zapominać, że serengeti skacze wysoko, więc nie ma sensu ukrywać przed nim czegokolwiek na szafie lub antresoli.

Rasa wykazuje autentyczne zainteresowanie nieznajomymi. Natychmiast nawiązują kontakt, nie okazują agresji. Zasadniczo osoba sama próbuje szybko się wycofać, patrząc na wymiary zwierzęcia. Kot bardzo wspiera dzieci, ponieważ ma odporność na stres i dobry intelekt. Nie znosi samotności, więc nawet ze spaceru może zabrać ze sobą kilka podwórkowych kotów.

Towarzyskość można jednocześnie uznać za zaletę i wadę. Jeśli goście często przychodzą do domu, właściciele mogą być pewni, że kot zaprzyjaźni się ze wszystkimi. Z drugiej strony istnieje duże niebezpieczeństwo, że zaufa obcej osobie i łatwo ją porwać. Dlatego spacerując po ulicy nie trać z oczu swojego zwierzaka.

Relacje z innymi zwierzętami nie są łatwe. Podczas spotkania z psem serengeti zawsze atakuje pierwszy - taka jest jego taktyka obronna. Żadne ptaki i gryzonie w domu również nie zostaną długo: kot znajdzie sposób, aby zaspokoić swój naturalny instynkt. W rzadkich przypadkach zwierzak może dogadać się z innym przedstawicielem kociej rodziny, ale tylko wtedy, gdy uzna jego autorytet i nie zażąda przywództwa.

Podsumowując powyższe, możemy stwierdzić, że serengeti jest odpowiednie dla osób prowadzących aktywny tryb życia. Stanie się oddanym i sympatycznym przyjacielem, towarzyszem, który zawsze tam będzie i będzie mógł pocieszać w trudnych chwilach. Jeśli ktoś ciągle znika w pracy, za bardzo ceni swoją własność, nie lubi natrętnych zwierząt domowych i ma inne, to taki egzotyczny kot nie jest jego opcją.

Słyszałem, że niektórzy właściciele serengeti borykają się z problemem krnąbrności i nieposłuszeństwa kota, odpisując te braki za cechy charakteru. W rzeczywistości jest to duża luka w wychowaniu, za którą winni są sami ludzie. Każde zwierzę domowe (kot, pies, mini świnka itp.) Musi uznać autorytet właściciela. W przeciwnym razie zwierzę stanie się głównym zwierzakiem w domu, a gospodarstwo domowe będzie musiało znosić jego nieznośne zachowanie. Wychowuj kota od najmłodszych lat, pokaż swoją wyższość, nie ignoruj jej wybryków. Karć słowami, grozić palcem lub klikać w nos, jeśli zwierzak poszedł do toalety w niewłaściwym miejscu, ukradł jedzenie ze stołu, oderwał tapetę itp. Wtedy zwierzę zrozumie, że w tym domu musisz żyć zgodnie z zasadami ustanowionymi przez człowieka.

Zdrowie

Pomimo imponujących rozmiarów przedstawiciele rasy żyją tylko 10-12 lat. Nie wiadomo, co spowodowało tak niską długość życia, zwłaszcza że ich zdrowie jest naprawdę heroiczne. Jedyne, co obserwuje się, to predyspozycja do kamicy moczowej (najczęściej występuje u kotów). Choroba występuje z powodu niedoboru witaminy A w organizmie, patologii układu pokarmowego, niezrównoważonego odżywiania, zaburzeń hormonalnych, powikłań po przeziębieniach.

Typowe objawy:

• brzuch zwiększa swoją objętość;
• zwierzę staje się niespokojne, nieustannie miauczy, próbuje zwrócić na siebie uwagę;
• często liże organy rozrodcze;
• idzie do toalety w niewłaściwych miejscach, często tuż przed właścicielem;
• istnieje częsta potrzeba oddania moczu, ale zwierzę nie może zaspokoić swojej naturalnej potrzeby;
• w moczu pojawiają się zakrzepy krwi.

Jeśli wystąpią takie objawy, pilnie musisz udać się do kliniki weterynaryjnej, ponieważ nie można samodzielnie wyleczyć zwierzęcia. Leczenie obejmuje całą gamę zabiegów, czasami nie da się obejść bez operacji. Jeśli opieka medyczna nie zostanie zapewniona w odpowiednim czasie, możliwy jest śmiertelny wynik (szczególnie w przypadku zwierząt domowych w wieku 1–5 lat).

Wybór kociaka

W Rosji są tylko 2 hodowle tej rasy i obie znajdują się w stolicy: „Russicurl” i „Russicats”. Serengeti można kupić tylko za granicą w Australii, Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. Oficjalnie zarejestrowani hodowcy posiadają certyfikat TICA. Brak takiego dokumentu wskazuje, że pod pozorem egzotycznego i rzadkiego zwierzaka pozbawieni skrupułów hodowcy mogą sprzedawać kota innej rasy. Dlatego zdecydowanie zalecamy zakup kociąt od sprawdzonych i rzetelnych hodowców. Średni koszt to 40-80 tysięcy rubli. Cena nie może być niższa, ponieważ rasa jest bardzo cenna i rzadka.

Wybierając kociaka, należy zwrócić uwagę na jego wygląd. Wyładowanie w kącikach oczu, płytka nazębna na uszach, nadmierna chudość, obrzęk brzucha, bezwładność i letarg - wszystko to wskazuje, że dziecko ma problemy zdrowotne. Należy kupić najbardziej aktywnego, zabawnego, zwinnego i przyjaznego zwierzaka.

Kocięta Serengeti mają następujące charakterystyczne cechy zewnętrzne:

• duże stojące uszy;
• charakterystyczny „lampart” kolor z ciemnymi pierścieniami na ogonie i kończynach;
• głowa w kształcie klina;
• długi ogon.

Jednak nawet jeśli zwierzę wizualnie pasuje do standardu rasy, nadal musisz sprawdzić dokumenty, aby kupić przedstawiciela czystej krwi, a nie pół-rasy. Nawiasem mówiąc, dziecko czwartego pokolenia z krzyżówki jest uważane za rasowe (a zatem najdroższe).

Kocięta najczęściej kupowane są w wieku 2,5 miesiąca. W tym czasie byli już wystarczająco silni fizycznie i psychicznie, dlatego są gotowi przenieść się do nowej rodziny.

Przed zakupem serengeti odpowiednio oceń swoje możliwości. Przedstawiciele rasy są dość duże, więc będą ciasne w małym mieszkaniu. Najlepszą opcją jest prywatny dom z działką ogrodową. Tam zwierzę będzie miało okazję bawić się na świeżym powietrzu i wyrzucić całą energię. W warunkach mieszkania zwierzę będzie musiało regularnie chodzić po ulicy. Kupując, koniecznie zapytaj hodowców o dietę, kup tę samą karmę. Kup wcześniej zabawki, łóżko i tacę. Czasami niektóre z wymienionych pozycji dają hodowcom nowych właścicieli, aby ułatwić dziecku przystosowanie się do nowych warunków.

Wideo: kocięta serengeti

Funkcje pielęgnacji i konserwacji serengeti

Serengeti różni się od większości innych ras dużym rozmiarem i niesamowitą energią, dlatego potrzebuje częstych spacerów na świeżym powietrzu. Dlatego wskazane jest, aby od dzieciństwa uczyć zwierzaka szelek lub smyczy. Na początku możesz założyć akcesorium na 5-10 minut w domu, następnie stopniowo wydłużać czas, aby kot w końcu przestał zwracać na to uwagę i nie odczuwał dyskomfortu.

Konieczne jest również wyposażenie w wygodne łóżko, najlepiej wyższe od podłogi (duzi przedstawiciele rodziny kotów szczególnie lubią wypoczywać na wzgórzu). Do tego celu idealnie nadaje się duży plac zabaw, który pełni również funkcję rozrywkową. Dzięki temu kot nie będzie się nudził pod nieobecność właściciela i będzie mógł odpocząć po aktywnej rozrywce na wysokim piedestale.

Kompleks gier - idealny dla serengeti

Higiena

Opieka nad serengeti praktycznie nie różni się od opieki nad kotem jakiejkolwiek innej rasy. Zwierzaka można kąpać nie częściej niż dwa razy w roku specjalnymi szamponami dla kotów (można je kupić w każdym sklepie zoologicznym). Nie nadają się do tego kosmetyki przeznaczone dla ludzi, które powodują u zwierząt reakcje alergiczne, a po umyciu sierść staje się matowa i krucha. Jeśli Twój kot boi się wody, możesz użyć suchego szamponu: jest nie mniej skuteczny niż zwykły szampon w płynie. Produkty krajowych producentów AVZ i Royal Groom sprawdziły się dobrze.

Royal Groom - wysokiej jakości szampon dla kotów od krajowego producenta

Kot praktycznie nie rzuca się, ma krótką sierść, nie tworzy kołtunów, dlatego wystarczy ją czesać co 10-14 dni gumową lub silikonową szczoteczką. Inne procedury higieniczne obejmują:

• czyszczenie małżowin usznych (gdy się brudzi);
• mycie zębów (zwłaszcza jeśli kot je miękkie jedzenie);
• tarcie włosów wokół oczu (jeśli to konieczne, jeśli pojawi się wydzielina).

Nie ma potrzeby przycinania pazurów, zwłaszcza jeśli zwierzę jest przyzwyczajone do drapaka. Jeśli nadal chcesz zabezpieczyć się przed zarysowaniami, a majątkiem przed uszkodzeniem, powinieneś zakupić specjalną obcinacz do paznokci i przeprowadzić higieniczny zabieg 1 w ciągu 2-3 tygodni. W przypadku braku umiejętności niezbędnych do obcinania paznokci, możesz zwrócić się o pomoc do kliniki weterynaryjnej. Koszt takiej usługi waha się w granicach 100-300 rubli.

Aby przyciąć paznokcie, potrzebujesz specjalnego narzędzia - obcinacza do paznokci

Ubikacja

Zazwyczaj hodowcy sprzedają kocięta, które są już przyzwyczajone do kuwety, więc nowi właściciele nie powinni mieć problemów z toaletą. Jak wszyscy przedstawiciele rodziny kotów, serengeti są bardzo czyste, dlatego nie zaspokoją swoich naturalnych potrzeb w pobliżu miejsca do jedzenia. Dlatego tacę należy ustawić z dala od miski z jedzeniem: w łazience, na korytarzu, na balkonie czy w jednym z pokoi. Konieczne jest ciągłe monitorowanie, czy zwierzę ma swobodny dostęp do tacy. W przeciwnym razie będzie zmuszony udać się do toalety w niewłaściwym miejscu.

Na początek zaleca się skorzystanie z tacy, do której dziecko jest przyzwyczajone (hodowcy zwykle przekazują ją nowym właścicielom). W miarę dorastania kot będzie się powiększał, więc będziesz musiał kupić dużą tacę z wysokimi bokami, aby wypełniacz nie wylał się po wizycie zwierzaka w toalecie. Wybierając model, należy preferować taki, w którym zwierzę nie będzie ciasne i niewygodne.

Można zastosować dowolny wypełniacz: zarówno duże, jak i małe frakcje. Nie ma konkretnych zaleceń, ponieważ koty mają różne preferencje. Ktoś lubi szpachlówkę do drewna, trochę żelu krzemionkowego itp. Metodą prób i błędów można znaleźć najlepszą opcję. Jedyną rzeczą, której należy unikać, jest zapachowa ściółka, ponieważ ostry zapach odstraszy koty.

Karmienie

Serengeti są bardzo bezpretensjonalne w jedzeniu i nie przejadają się, więc właściciele zwykle nie mają problemów z karmieniem. Zaraz po pojawieniu się kociaka w domu należy zdecydować o diecie: czy będzie to karma naturalna, czy gotowa. Druga opcja jest łatwiejsza, ponieważ produkty sklepowe zawierają wszystkie niezbędne składniki odżywcze, istnieje idealny stosunek białek, tłuszczów i węglowodanów. Ponadto producent wskazuje na opakowaniu wymagane dzienne spożycie karmy w zależności od wieku i wagi zwierzęcia. Przedstawiciela rasy egzotycznej należy karmić wyłącznie produktami premium lub super premium (odpowiednia jest karma mokra i sucha).

Jeśli chcesz od razu przejść do naturalnego jedzenia, musisz dokładnie przemyśleć menu, aby jedzenie było zbilansowane. 60% diety powinno stanowić pokarmy bogate w białko. Może to być gotowana wołowina, indyk, królik, kurczak. Nie możesz podawać tylko wieprzowiny, ponieważ jest tłusta i słabo strawiona. Oprócz mięsa wolno karmić zwierzaka:

• fermentowane produkty mleczne;
• filet z ryby morskiej (nie częściej niż raz w tygodniu);
• kasza ryżowa lub gryczana z dodatkiem niewielkiej ilości oleju roślinnego;
• surowe, pieczone, duszone, gotowane warzywa;
• jaja przepiórcze lub kurze (2-3 razy w tygodniu).

Aby zrekompensować niedobór niezbędnych składników odżywczych, do diety należy włączyć specjalny kompleks witaminowo-mineralny. Te suplementy są dostępne w sklepach zoologicznych. Twój weterynarz pomoże Ci wybrać najlepsze produkty.

Kompleks witaminowo-mineralny musi znajdować się w diecie kotów, które jedzą naturalną żywność

Produkty zabronione:

• słodycze;
• rodzynki;
• winogrona;
• grzyby;
• pikantne, słone, smażone potrawy;
• gotowane ziemniaki.

Małe kocięta należy karmić 4 razy dziennie, dorośli - 2, ciężarne kotki - 3-4 razy dziennie. W domenie publicznej zawsze powinna być czysta woda pitna. Aby uniknąć płytki nazębnej, od czasu do czasu można podawać swojemu zwierzakowi stałą suchą karmę. Specjalne zioło dla kotów (dostępne w sklepach zoologicznych) pomoże w normalizacji trawienia, a także pomoże usunąć sierść z żołądka.

Hodowla rasy

Hodowla serengeti nie jest łatwym zadaniem, z którym mogą sobie poradzić tylko doświadczeni hodowcy. Głównym wyzwaniem jest znalezienie odpowiedniego partnera do krycia. Zabrania się krzyżowania przedstawiciela rasy z serwalem, ponieważ w miocie rodzą się bezpłodne samce. Ponadto potomstwo ma następujące patologie: wady zgryzu, deformacja ogona, problemy z kością itp.

Najlepszy wiek do pierwszego krycia u kotów i kotów to 12 miesięcy. W tym czasie organizm wystarczająco dojrzał i jest gotowy do reprodukcji potomstwa. Ogólnie można zauważyć, że serengeti dość łatwo tolerują ciążę. Trwa jak u zwykłych kotów 63–67 dni. Poród przebiega bez komplikacji. Urodziło się 5-7 kociąt. Początkowo kot samodzielnie wykonuje wszystkie niezbędne funkcje: zajmuje się socjalizacją niemowląt, uczy niezbędnych umiejętności (jak myć, bawić się, chodzić do tacy itp.). Pełne wyzdrowienie po porodzie następuje po 10 miesiącach, więc możesz robić na drutach kota nie więcej niż 2 razy w ciągu 3 lat. W przeciwnym razie zasoby organizmu zostaną wyczerpane, zwierzę zacznie chorować i umiera przedwcześnie.

Kastracja i sterylizacja

Właściciele Serengeti, którzy nie planują rozmnażania, powinni jak najwcześniej podjąć decyzję o kastracji lub sterylizacji. Niektórzy uważają, że operacja jest nieludzka, ale jest to błędne przekonanie. Lekarze weterynarii potwierdzają, że bez partnera zwierzę odczuwa dyskomfort, musi zaspokajać swoje naturalne potrzeby. Na skutek zmian hormonalnych zwierzę staje się niespokojne, nerwowe, pozostawia „zapachowe” ślady.

Kastracja lub sterylizacja pomogą uniknąć tych negatywnych konsekwencji. Pierwsza operacja polega na całkowitym usunięciu genitaliów, a druga tylko uniemożliwia rozmnażanie potomstwa. Lekarze weterynarii zalecają zaprzestanie wyboru kastracji, ponieważ w tym przypadku zwierzę całkowicie traci zainteresowanie płcią przeciwną. Ponadto kastrowane koty są mniej chore i żyją dłużej.

Możesz operować swojego zwierzaka w wieku 7-9 miesięcy. Później jest to niepożądane, ponieważ po roku zwierzę rozpoczyna aktywną fazę dojrzewania. Operację można wykonać w klinice weterynaryjnej lub wezwać specjalistę w domu. Ponieważ interwencja chirurgiczna jest niemożliwa bez znieczulenia, zwierzę potrzebuje średnio tygodnia, aby w pełni wyzdrowieć (w przypadku kotów wystarczą 3-4 dni). W okresie pooperacyjnym musisz uważnie monitorować serengeti: upewnij się, że nie polizał rany i nie uszkodził szwów. W takim przypadku weterynarze zalecają noszenie koca lub ochronnego kołnierza elżbietańskiego.

Zdecydowanie odradzam operowanie zwierzęciem w domu. Kiedyś popełniłem podobny błąd, decydując się nie zranić kota po raz kolejny wycieczką do kliniki weterynaryjnej (z trudem zniósł on jakiekolwiek poruszanie się). Po operacji zwierzak zaczął kojarzyć mieszkanie z przenoszonym stresem, bał się wyjść na korytarz i do salonu (gdzie właściwie był wykastrowany), często chował się pod łóżkiem. Tak się złożyło, że kiedyś ukochany dom stał się dla niego niebezpiecznym miejscem. Prawie sześć miesięcy zajęło kotu pozbycie się przytłaczających wspomnień i swobodne poruszanie się po mieszkaniu.

Recenzje właścicieli o zwierzętach domowych rasy Serengeti

Serengeti to piękny i pełen wdzięku kot, nadający się do hodowli w domu. Ma przyjazny i kochający charakter, bezpretensjonalny w opiece, dzięki czemu może stać się prawdziwą dumą każdej rodziny. Jednak przed zakupem należy odpowiednio zmierzyć swoje mocne strony i możliwości, ponieważ zwierzę potrzebuje specjalnych warunków przetrzymywania. Ze względu na swoje duże rozmiary będzie dla niego ciasny w małym mieszkaniu w mieście, więc będzie musiał albo przeprowadzić się do prywatnego domu, albo często spacerować ze zwierzęciem po ulicy. Jednak ogólnie serengeti jest idealną opcją dla tych, którzy od dawna marzyli o zdobyciu kota domowego o wyglądzie drapieżnika.