Kot Anatolijski: Cechy Wyglądu Rasy, Pielęgnacja I Utrzymanie Kota, Charakter I Nawyki, Zwierzęta Hodowlane, Recenzje Właścicieli

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 22:41

Kot anatolijski: arystokrata pochodzenia ulicznego

Koty, które rozumieją ludzką mowę, kochają muzykę i same śpiewają jak ptaki, a także dobrze pływają, nie mogą być tresowane gorzej niż niektóre psy i pilnują porządku w domu w najostrzejszy sposób. Aż trudno uwierzyć, że wszystko, co zostało powiedziane, dotyczy jednej rasy, która zresztą nie ma arystokratycznego, ale czysto ulicznego pochodzenia. Nasza historia dotyczy kota anatolijskiego, narodowej dumy Turcji.

Zadowolony

• 1 Historia powstania rasy kotów anatolijskich

• 2 Cechy rasy

  • 2.1 Dane zewnętrzne

    • 2.1.1 Galeria zdjęć: paleta kolorów kotów anatolijskich
    • 2.1.2 Różnica w stosunku do tureckich kotów Vans i Angora
    • 2.1.3 Galeria zdjęć: Trzy słynne rasy kotów tureckich

  • 2.2 Charakter, zachowanie i inteligencja

    2.2.1 Wideo: Anatolijczyk - kot, który umie tweetować

  • 2.3 Skłonność do chorób

• 3 Jak wybrać kotka anatolijskiego

  3.1 Wideo: Kocięta anatolijskie bawią się

• 4 Jak dbać o rasę anatolijską

  • 4.1 Higiena
  • 4.2 Karmienie
  • 4.3 Toaleta

• 5 Praca hodowlana

  • 5.1 Hodowla kotów anatolijskich

    5.1.1 Wideo: troskliwa matka z kociętami

  • 5.2 Kastracja i sterylizacja
• 6 Recenzje właściciela

Historia powstania rasy kotów anatolijskich

Według jednej wersji to w Turcji, a nie w Egipcie, rozpoczęło się udomowienie dzikich kotów. Jeśli tak, to koty anatolijskie żyją obok osoby dłużej niż wszyscy inni współplemieńcy.

Koty anatolijskie nadal żyją na wolności na tureckich ulicach

Długotrwała selekcja naturalna dała kotom anatolijskim najcenniejszą rzecz, jaką mają - wysoką inteligencję, silną odporność i całkowity brak chorób dziedzicznych. Turecki krótkowłosy - jak nazywano tę rasę - ukształtował się geograficznie w rejonie jeziora Van, praktycznie bez udziału człowieka. Jednak przez długi czas lokalni mieszkańcy chętnie przyjmowali te koty do swojego domu - bezpretensjonalni, czyści, cudowni myśliwi.

Tureccy koneserzy rasy wolą biel od wszystkich innych.

W Turcji ta rasa od dawna uważana jest za skarb narodowy. Jednak na oczach światowej społeczności koty tureckie krótkowłose zadebiutowały dopiero w 1995 roku, kiedy to trzy osobniki tej rasy zostały pokazane na wystawie felinologicznej w Niemczech w mieście Castrop-Rauxel. W ciągu pięciu lat rasa została uznana przez tak autorytatywną organizację jak stowarzyszenie WCF. W czasie tego przełomowego wydarzenia na całym świecie było tylko nieco ponad sto kotów anatolijskich, które otrzymały oficjalny status przedstawicieli nowej rasy, zwanej Anatoli lub kotem tureckim krótkowłosym.

Cechy rasy

W pierwszym oficjalnym opisie rasa anatolijska została nazwana odmianą tureckiej furgonetki. Te dwie rasy, ze względu na te same warunki rozwojowe, są rzeczywiście bardzo zbliżone: zarówno genetycznie, jak i fenotypowo. Jednak bardzo szybko „gałąź” anatolii została wyodrębniona jako niezależna rasa, która aktywnie się rozwija. Teraz dwie pokrewne rasy łączy tylko stara nazwa - „van kedisi”. Dziś krycie Anatolian z Vansami jest surowo zabronione - otrzymane od nich kocięta nie będą aktywowane i nie będą miały rodowodów.

Dane zewnętrzne

Pozornie skromny wygląd po bliższym przyjrzeniu się pokazuje prawdziwy koci klasyk. Anatolijczycy to pod każdym względem Koty pisane wielką literą, a także pod względem danych zewnętrznych.

Van kedisi - skromny, ale pełen kociej godności

Są to zwierzęta dużych lub średnich rozmiarów, ich dobrze umięśnione ciało ma szeroką klatkę piersiową i zwęża się nieco w kierunku miednicy. Średnia waga dorosłego kota o wysokości w kłębie do trzydziestu centymetrów wynosi około siedmiu kilogramów, a kota około pięciu. Bardzo zwinny, proporcjonalny i niezbyt długi, lekko zwężający się ku końcowi. Łapy niskie są bardzo mocne, szeroko rozstawione, chód mocny i sprężysty.

Trójkątna głowa z małym noskiem i prostym, pięknym profilem ma wydatne kości policzkowe, wysokie i dobrze zarysowane. Uszy są średniej wielkości, spiczaste. Oczy są duże, owalne, lekko skośne. Ich kolor może być inny, ale nie w kontraście do koloru. W przypadku białych kotów preferowane są wielokolorowe oczy: niebieskie i żółte lub zielonkawe.

Białe koty mogą mieć dziwne oczy, jeśli oba oczy są niebieskie, co często wskazuje na głuchotę.

Sierść kota anatolijskiego jest wyjątkowa ze względu na właściwości hydrofobowe - po zamoczeniu prawie natychmiast wysycha. Futro w swojej strukturze posiada zarówno cienki podszerstek, jak i sztywną markizę; prasowanie takiej wełny jest bardzo przyjemne. Jeśli wewnętrzne, tureckie preferencje są zredukowane do czysto białych Anatolian, to międzynarodowy standard rasy jest znacznie bardziej demokratyczny w kwestii kolorów - dozwolone jest wszystko, z wyjątkiem następujących:

• dowolne opcje punktowe;
• czekolada;
• liliowy;
• brązowy.

Wzorzec rasy zachęca do różnorodności kolorów

Galeria zdjęć: paleta kolorów kotów anatolijskich

Opcje bicolor są wyjątkowe i bardzo ciekawe

Biały kot anatolijski - turecka rasa klasyczna

Koty trójkwiatowe są uważane za „szczęśliwe” wśród wielu narodów

Taki prosty kolor stoczni jest dumnie nazywany „van”

„Dzikie” kolory są dobre w każdej rasie, anatolijczyk nie jest wyjątkiem

Black Anatolian to prawdziwa orientalna czarodziejka

Na krótkiej sierści niebieski kolor mieni się srebrem

Kot rudy był i pozostaje najbardziej znany i popularny

Różnica w stosunku do tureckich kotów Vanir i Angora

Pomimo wspólnego terytorium i podobnej historii pochodzenia, Anatolianie różnią się pod wieloma względami od innych rodzimych ras tureckich: Vana i Angora. Podobieństwo zewnętrzne tłumaczy się tym, że wszystkie trzy rasy należą do śródziemnomorskiej grupy genetycznej kotów, a procent domieszki krwi anatolijskiej jest dość wysoki zarówno w tureckich vanach, jak i tureckich angorach.

Ale współczesne ścieżki tego trio rozeszły się i każda z ras gra teraz całkowicie niezależnie. Wizualną różnicę między nimi widać przede wszystkim w długości i jakości wełny:

• futro Vansów zmienia się w zależności od pory roku - w okresie zimowym jest znacznie dłuższe niż w sezonie ciepłym i ma delikatną konsystencję kaszmiru;
• angora ma jedwabistą, długą i kruchą wełnę, nie zmienia swojej długości i nie posiada właściwości hydrofobowych;
• futro anatolijczyka jest konsekwentnie krótkie, markiza cienka, ale twarda, do lekkiego skrzypienia, przede wszystkim przypomina futro norek.

Galeria zdjęć: trzy znane rasy kotów tureckich

Turecki Van ma mocne kości i wodoodporne futro o jednakowej długości

Wdzięczna angora turecka szczyci się luksusowym ogonem przypominającym strusia

Kot anatolijski jest bardzo harmonijny, ma krótkie włosy i przypomina futro z norek

Charakter, zachowanie i inteligencja

Koty anatolijskie są dyskretne i samowystarczalne, zawsze potrafią znaleźć dla siebie ciekawe zajęcia, cierpliwie znoszą nieobecność właściciela i szczerze cieszą się z jego powrotu. Jednocześnie zwierzęta są bardzo temperamentne, aktywne i niestrudzone, co wcale nie oznacza zniszczenia w domu. Tureckie krótkowłosy są inteligentne i rozsądne, cenią swoją przestrzeń życiową i robią wszystko, co w jej mocy, aby utrzymać ją w porządku.

Kot anatolijski zostanie opiekunem Twojego domu

Dla gości i innych osób, które przyjeżdżają, koty anatolijskie są przyjazne i tolerancyjne, ale nie pozwalają na niepotrzebne swobody w stosunku do siebie. Są też dość tolerancyjni wobec zwierząt domowych - nie tylko nie będą sami prowokować konfliktów, ale jeśli już, będą interweniować z misją pokojową. Nie będziesz w stanie samodzielnie odbudować świata - będą pobiegać po pomoc właściciela. Możesz nawet być pewien, że Twój kot jako pierwszy zgłosi wszelkie naruszenia spokojnego domowego stylu życia: na przykład płynął kran, uciekło mleko lub pękła filiżanka.

Ogólnie rzecz biorąc, Anatolijczycy wiedzą, jak tworzyć zupełnie niepowtarzalne dźwięki: albo śpiewają, albo melodyjnie rozciągają samogłoski, albo głośno ćwierkają lub klekoczą. Nie usłyszysz czegoś podobnego od żadnego innego kota. Te śpiewające zwierzęta są również zapalonymi melomanami: uwielbiają muzykę rytmiczną, a słuchając jej „dyrygują” ogonem.

Ze swej natury są badaczami - naturalna ciekawość kociaka nie przechodzi od niego, gdy dorośnie. Zamknięte drzwiczki i drzwiczki, szczelnie zamknięte szuflady nie uchronią przed kocią ciekawością - dla kota anatolijskiego nie ma barier w myśl zasady: wszystko, co się zamyka, da się jakoś otworzyć. Aby skierować energię w bardziej konstruktywny sposób, zaopatrz kącik kota w zabawki i „symulatory”: umieść tam duży drapak, drabiny lub co najmniej kilka pudeł kartonowych.

Zapewnij swojemu kotu bogaty czas wolny

Chociaż Anatolijczycy są przywiązani do swojego domu, zawsze będą odczuwać tęsknotę za bezmiarem dzikiej przyrody lub przynajmniej za spacerami na świeżym powietrzu. W prywatnym domu takie problemy są oczywiście łatwiejsze do rozwiązania niż w mieszkaniu miejskim. Wystarczy jednak zakupić wygodne szelki, aby zapewnić sobie i pupilowi regularne ćwiczenia.

Wymagane są regularne spacery dla tej rasy

Inną rzadką cechą kotów anatolijskich, która odróżnia je od większości innych ras, jest zamiłowanie do wody. Doskonale wiedzą, jak pływać, a nawet dotrzymają Ci towarzystwa podczas małych kąpieli na morzu lub w rzece. W przypadku braku takiej możliwości mogą przez długi czas obserwować płynącą lub kapiącą wodę.

Zawsze jednak można się z nimi porozumieć: właściciele anatolieka twierdzą, że te koty są tak sprytne, że rozumieją ludzką mowę - tak dokładnie układają poszczególne słowa. W każdym razie wyraźnie uczą się i wykonują standardowy zestaw poleceń, które są zwykle używane do treningu. Tak, między innymi te koty można tresować jak psy. Nawiasem mówiąc, są też wspaniałymi aportatorami.

Wideo: Anatolian to kot, który umie tweetować

Skłonność do chorób

Rdzenne pochodzenie jest głównym powodem, dla którego koty anatolijskie są obdarzone doskonałym zdrowiem. Ich przodkowie przez tysiące lat musieli przetrwać w trudnych warunkach środowiska naturalnego i tylko najsilniejsze osobniki, najlepiej przystosowane do klęsk żywiołowych, uzupełniały stado. To dziedzictwo, jakie otrzymały koty, które dziś stanowią jedną z najbardziej elitarnych ras domowych.

Nie wiedzą nic o chorobach genetycznych, większość z nich żyje bez problemów dwadzieścia lat, a nawet dłużej. Oczekiwana długość życia i kondycja fizyczna zwierzaka zależą bezpośrednio od warunków, które właściciel będzie mógł dla niego stworzyć. Jednak nie jest tu wymagane nic nadprzyrodzonego. Aby kot sprawiał przyjemność Twojej rodzinie przez wiele lat, potrzebujesz tylko trzech czynników:

• zbilansowana, dobrze zbudowana dieta;
• wystarczająca i regularna aktywność fizyczna;
• brak stresu psychicznego i przeciążenie emocjonalne.

Silne naturalne zdrowie i doskonała odporność to niewątpliwe atuty tej rasy, ale i tak okazały się niewystarczające przy gwałtownej zmianie stylu życia tego kota z półdzikiego na czysto domowy. Układ pokarmowy i wydalniczy organizmu, a także zęby Anatolki są zagrożone - mogą działać nieprawidłowo, jeśli zwierzę nie jest odpowiednio utrzymywane. Złe zarządzanie żywieniem może wywołać następujące choroby przewlekłe:

• kamica moczowa;
• nieżyt żołądka;
• zapalenie okrężnicy;
• zapalenie dziąseł i zniszczenie tkanki zębowej.

Kot spacerujący jest bardziej podatny na infekcje pasożytnicze

Jak wybrać kociaka anatolijskiego

W Rosji pojawiły się niedawno pierwsze hodowle rasy anatolijskiej, co oczywiście uprości i obniży koszty zakupu kociaka. Wcześniej czystej krwi turecki krótkowłosy można było kupić tylko w Europie lub Turcji. Koszt dziecka z klasy zwierząt domowych zaczyna się od pięciuset dolarów. Zakup osobnika hodowlanego lub wystawowego kosztuje od trzech do czterech razy więcej. Tak wysoka cena wynika z faktu, że rasa jest wciąż dość rzadka - i jak wiadomo, za wyłączność trzeba zapłacić.

Obiecujące kocięta z klas wystawowych są bardzo drogie

Rdzenne pochodzenie Anatolijczyka sprawia, że to drogie i rzadkie zwierzę jest podobne do zwykłej cipki podwórkowej. Często tylko doświadczony specjalista będzie w stanie rozpoznać cechy rasy u małego kotka. Okoliczność ta jest chętnie wykorzystywana przez oszustów, którzy pod przykrywką kota anatolijskiego oferują całkowicie przewyższone, choć bardzo urocze, dzieci.

To urocze, niekrwione dziecko zostało wystawione na sprzedaż jako kociak anatolijski

Aby nie stać się kolejną ofiarą oszustów, musisz kupić kociaka nie od przypadkowych, podejrzanych handlarzy, ale tylko w profesjonalnych hodowlach. Oczywiście nawet przy takim prawidłowym podejściu możesz napotkać nieoczekiwane pułapki.

Magiczne słowo „hodowla” nie powinno być decydujące i ostateczne w Twoim wyborze - zasięgnij informacji o hodowcach, przeczytaj opinie o ich pracy. W obecności internetu nie jest wielkim problemem dowiedzieć się przynajmniej, w jakich rasach specjalizuje się ta szkółka.

Poproś hodowcę o pokazanie miotów Twojego kociaka

Przeczytaj uważnie standardy dla ras podobnych do anatolijskich - główne różnice zostały już opisane w tym artykule. Poproś hodowcę o jak najwięcej zdjęć i filmów przedstawiających zarówno proponowane dziecko, jak i jego rodziców, przestudiuj ich dokumenty ze specjalistami. A jeśli jest możliwość osobistego kontaktu, wystarczy pogłaskać kociaka: nawet wełna anatolijskich dzieci jest tak specyficzna, że nie sposób jej pomylić. Krótkie futro jest jednocześnie twarde i jedwabiste, lekko skrzypi pod pachą.

Kupując kociaka, zawrzyj umowę z hodowcą

A co najważniejsze - kociaka anatolijskiego kupuj tylko na podstawie oficjalnie poświadczonej umowy z hodowcą. To oczywiście nie jest również stuprocentowa, ale wciąż gwarancja, że nie zostaniesz oszukany dla własnych pieniędzy.

Wideo: Kocięta anatolijskie bawią się

Jak dbać o rasę anatolijską

Opieka nad szlachetnym Anatolianem jest tak prosta, jak w przypadku najzwyklejszego kota ogrodowego. Jeśli są zwierzęta absolutnie bezproblemowe, to przedstawiciele rasy anatolijskiej z pewnością znajdą się w ich liczbie. Przez tysiące lat te koty radziły sobie bez pomocy człowieka w dbaniu o siebie, jeśli potrzebują jej teraz, to w minimalnej ilości.

Kot anatolijski jest przyzwyczajony do dbania o swoją czystość samodzielnie

Higiena

Biorąc pod uwagę szczególne zamiłowanie tej rasy do wody, nie ograniczaj swojego pupila do takiej przyjemności - pozwól jej pływać w wannie, ale pod Twoim nadzorem. Ale pełnowartościowe zabiegi kąpielowe z użyciem szamponu nie powinny być przeprowadzane zbyt często - Anatolki są czyste i same wykonują dobrą robotę higieniczną. Hodowcy zalecają kąpanie ich w ramach przygotowań do wystawy lub gdy się brudzą, ale nie częściej niż raz na dwa do trzech miesięcy.

Szczotkowanie i masowanie jest dobre dla każdego kota. Anatolianie będą potrzebowali tej procedury przynajmniej raz w tygodniu, aby markiza błyszczała, a puch nie plamił domu. Spróbuj użyć pędzla z grubym, naturalnym włosiem - na tak specyficznej sierści sprawdzi się wydajniej niż metalowy slicker. W okresie pierzenia kot będzie musiał częściej czesać się, aby nie „przejadać” własnego futra podczas lizania - dla delikatnego trawienia anatolityków jest obarczony kłopotami.

Oczy również należy czyścić co tydzień, robiąc to w kierunku od zewnętrznego do wewnętrznego kącika. Na pewno będą potrzebne dwa (na każde oko - osobne) waciki i słaby wywar z ziół lub herbaty, specjalny balsam, zwykła przegotowana woda (do wyboru). Uszy należy wycierać z tą samą częstotliwością. Uwaga: w tym przypadku waciki są bezpieczniejsze niż waciki.

Zęby kota anatolijskiego wymagają obowiązkowej pielęgnacji, ponieważ domowa dieta niedoświadczonych właścicieli może wywołać nie tylko odkładanie się kamienia nazębnego, ale także rozwój procesów zapalnych i określonych chorób. Kup pastę leczniczą do tych celów w sklepie zoologicznym, można też użyć „ludzkiej” szczoteczki do zębów - o ile nie jest to zbyt trudne.

Karmienie

Układ pokarmowy kota anatolijskiego jest tak skonstruowany, że naturalny pokarm jest lepiej wchłaniany niż liofilizowana gotowa karma - nawet najwyższej jakości. Dlatego bardziej preferowane jest karmienie naturalne dla tej rasy. Przy takiej diecie kotki tureckie krótkowłose nie są zagrożone otyłością - mają niezwykły metabolizm.

W jadłospisie anatolijskim powinny dominować potrawy białkowe, umiarkowanie wzbogacone zdrowymi tłuszczami i błonnikiem, witaminami i minerałami. Do karmienia zwierząt zaleca się następujące pokarmy:

• surowe mięso odmian niskotłuszczowych;
• ptak, królik i nutrie;
• ryby rzeczne i morskie;
• jaja przepiórcze - 2-3 tygodniowo;
• nabiał;
• warzywa świeże i gotowane;
• owsianka - nie więcej niż dwa razy w tygodniu.

Oprócz odpowiednio dobranych kompleksów witaminowych, zaleca się okresowe wprowadzanie do diety zwierzaka kiełkujących ziaren - np. Owsa. Zioło to nie jest trudne w samodzielnej uprawie i na pewno korzystnie wpłynie na trawienie Twojego kota.

Ziarna porośnięte są dobre dla trawienia kotów

Smakołyki ze stołu mistrza są kategorycznie nieprzydatne dla żadnych kotów. Raz na zawsze wykreśl z diety kota następujące pozycje:

• wszystko wędzone, solone, smażone, pikantne i tłuste;
• wszelkie wypieki i wyroby cukiernicze;
• rośliny strączkowe, owoce cytrusowe i zioła nieznane Tobie.

Oferuj swojemu zwierzakowi tylko wysokiej jakości suchą karmę

Ubikacja

Nawet małe kocięta rasy anatolijskiej łatwo przyzwyczajają się do korzystania z kuwety - zwykle ten proces edukacyjny prowadzi ich matka-kotka. Przeprowadzając się w nowe miejsce, musisz pomóc swojemu zwierzakowi szybko przyzwyczaić się do rozwiązania tego ważnego, ale delikatnego problemu.

Spróbuj użyć znanego mu rodzaju miotu i tacy podobnej do tej, której kociak używał u hodowcy. Dla tej rasy zwykle zalecane są średniej wielkości granulki, a rodzaj żwirku, jak kuweta, będzie pasował do każdego - tu decydujące będą tylko osobiste preferencje Twojego kota.

Wybierz kuwetę i żwirek, które spodoba się Twojemu kotu

Praca plemienna

Rasa anatolijska jest zamknięta, ponieważ krycie z angorą, vanem i innymi rasami jest zabronione, co jest nadal praktykowane przez niektórych pozbawionych skrupułów hodowców. Strategie hodowlane powinny być jednolite, ukierunkowane na rozwój i doskonalenie najlepszych cech kota tureckiego krótkowłosego, stabilizację jego fenotypu i puli genów.

Hodowla kotów anatolijskich

Podobnie jak większość kotów rdzennych, tureckie koty krótkowłose dojrzewają bardzo wcześnie - w wieku sześciu miesięcy osiągają dojrzałość płciową i teoretycznie mogą rodzić. W praktyce pełna formacja fizyczna i psychiczna przedstawicieli rasy jest zakończona dopiero o dwa lub trzy lata. Zwierzęta przed osiągnięciem tego wieku nie powinny być włączane do programów hodowlanych.

Takie problemy dotyczą wszystkich rzadkich i małych ras. Ich rozwiązanie nie może być szybkie - tylko dzięki systematycznej pracy entuzjastów rasy może nastąpić jej pełny rozwój, popularyzacja i wzrost. Ale w tym celu podejście do hodowli kotów anatolijskich musi być kompetentne, profesjonalne i przemyślane na kilka kroków do przodu. Dzianie „dla zdrowia” w tym przypadku jest kategorycznie niedopuszczalne.

W pracy hodowlanej miłość nie jest zbyteczna

Przyszli rodzice są połączeni na terytorium kota, a koty zostają tam na czas polowania. Jeśli para jest w związku, to za nieco ponad dwa miesiące należy spodziewać się narodzin spadkobierców. W ramach przygotowań do tak ważnej daty obaj producenci muszą zostać przebadani przez lekarza weterynarii i poddani kuracji przeciwpasożytniczej.

Kot anatolijski zostaje bardzo troskliwą mamą

Jeśli szczęśliwi rodzice, kot i kot, mieszkają w tym samym domu, to razem wychowują dzieci. U innych ras ta rodzinna idylla jest niezwykle rzadka. Kocięta wyjeżdżają do nowych rodzin zwykle po ukończeniu trzeciego miesiąca życia, kiedy są gotowe do życia bez rodziców i są w pełni zaszczepione.

Wideo: troskliwa mama z kociętami

Kastracja i sterylizacja

Zwierzęta, które nie będą uczestniczyć w działaniach wystawienniczych i hodowlanych, są często kastrowane lub sterylizowane. Taka interwencja chirurgiczna może być wykonana zarówno na prośbę właścicieli, jak i na prośbę hodowcy lub ze względów medycznych. Optymalny wiek do zabiegu to od ośmiu miesięcy do roku, kiedy zwierzę weszło już w okres dojrzewania, jest dostatecznie rozwinięte i silne.

Recenzje właścicieli

Pozornie skromny wygląd kota anatolijskiego jest zwodniczy. Bliższa znajomość pomaga odsłonić ogromny arsenał zalet tego zwierzęcia, w którym absolutnie wszystko jest niesamowite - od jego historii po charakter.