Manx (kot Manx): Opis Rasy, Charakter, Wskazówki Dotyczące Pielęgnacji I Pielęgnacji, Zdjęcie

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 22:41

Odważni obrońcy i zabawni przyjaciele: urocze koty rasy Mainx

Koty Manx to rasa, która pojawiła się w wyniku naturalnej mutacji i powstała bez udziału człowieka. W ojczyźnie tych zwierząt wierzą, że przynoszą szczęście i szczęście domowi. Być może ten znak nie jest tak daleki od prawdy: w każdym razie życzliwość, wesołość i zabawne nawyki tych zwierząt mogą przynieść wiele radości wszystkim członkom rodziny.

Zawartość

• 1 Pochodzenie kotów Manx

• 2 Wygląd menków zgodnie ze standardem CFA

  • 2.1 Głowa
  • 2.2 Ciało
  • 2.3 Wełna
  • 2.4 Kolor
  • 2.5 Wady
• 3 charakter

• 4 Zdrowie kota Mainx

  • 4.1 Zespół Mainx
  • 4.2 Piodermia tylnej części ciała
  • 4.3 Dystrofia rogówki

• 5 Cechy zawartości manków

  • 5.1 Moc

    • 5.1.1 Pasza przemysłowa
    • 5.1.2 Naturalna żywność
    • 5.1.3 Funkcje karmienia
  • 5.2 Warunki zakwaterowania

  • 5.3 Procedury higieniczne

    • 5.3.1 Pielęgnacja
    • 5.3.2 Uszy
    • 5.3.3 Pazury
    • 5.3.4 Oczy
    • 5.3.5 Zęby

• 6 Cechy hodowlane kotów rasy Mainx

  6.1 Hodowla komercyjna

• 7 Wybór kociaka
• 8 Tabela: zalety i wady rasy
• 9 Wideo: opis rasy kotów Manx
• 10 Galeria zdjęć: Koty rasy Maine

Pochodzenie kotów Maine

Rasa pochodzi z Wyspy Man na Morzu Irlandzkim. Uważa się, że jego przodkami były koty żeglarzy, które przeżyły wraki statków. W szczególności wielu badaczy twierdzi, że zwierzęta przybyły na wyspę z tych statków hiszpańskiej Armady, które zostały zatopione podczas wojny z Anglią w 1588 roku.

W odizolowanej przestrzeni populacja zwierząt stopniowo rosła. Gen bezogonków, który pojawił się w wyniku przypadkowej mutacji, rozprzestrzenił się na tyle dzięki blisko spokrewnionym krzyżówkom, że po pewnym czasie wszystkie koty na wyspie stały się jego nosicielami.

Koty bezogonowe szybko zyskały popularność wśród mieszkańców. Ich specyficzna budowa dała początek kilku legendom:

• Manks są owocem skrzyżowania kotów i królików.
• Ludzie odcinali kocie ogony, aby nosić je ze sobą jako talizman i często zabijali przy tym zwierzęta. Następnie samice, aby chronić kocięta, same zaczęły odgryźć ogony po urodzeniu.
• Nadepnięcie na ogon kota oznaczało nieszczęście. Bogowie postanowili pomóc ludziom i po prostu sprawili, że ogony kota zniknęły.
• Kot Mainx był ciągle rozproszony i opóźniony w drodze do arki Noego. W rezultacie wbiegła na pokład tuż przed wypłynięciem, tak że jej ogon został zdmuchnięty przez zamykające się drzwi.

Stopniowo Manks zaczęli być eksportowani do Anglii. Ten kot został po raz pierwszy zaprezentowany na wystawie w 1871 roku.

Pierwszy wzorzec rasy został napisany w 1903 roku przez hodowcę Charlesa Henry'ego Lane'a.

Ze względu na ich długie tylne nogi i zdolność do skakania wysoko, człowiek jest czasami nazywany królikiem-kotem.

CFA rozpoznało koty rasy Maine w 1908 roku. Później dołączyły do niego inne organizacje felinologiczne.

Początkowo standard dopuszczał tylko krótkie włosy, a osobniki półdługowłose były całkowicie odrzucane z hodowli. Jednak w latach 70. Dzięki staraniom entuzjastów niektóre organizacje, w szczególności ACFA, AACE, ACA i TICA, wyodrębniły koty o półdługiej sierści w osobnej rasie zwanej Cimrick. CFA w 1994 roku uznała Kimriks za podgatunek Manx, nie nadając im niezależnego statusu.

Na samej wyspie znajduje się obecnie państwowy żłobek dla mężczyzn. Ponadto kilkakrotnie wyemitowano monety z wizerunkiem tych kotów na rewersie: w 1970 roku o nominale 1 korony, w 1975 roku o nominale 25 pensów. Następnie w 1988 roku wypuszczono serię monet z wizerunkami różnych ras. Pierwsi, oczywiście, byli Mankowie.

Moneta 25 pensów została wydana jako druga

Wygląd Manx zgodny ze standardem CFA

Jedną z ważnych cech rasy jest okrągłość wszystkich form.

Głowa

Głowa jest okrągła, w tym ze względu na wyraźne policzki. Z profilu widoczne lekkie przejście od nosa do czoła. Kufa jest nieco dłuższa niż szeroka. Podbródek jest mocny. Uszy są średniej wielkości, szerokie u nasady, z zaokrąglonymi końcami. Szeroko rozstawione.

Oczy są duże i okrągłe. Narożniki zewnętrzne są nieco wyższe niż wewnętrzne. Kolor tęczówki może być niebieski, miedziany, złoty, orzechowy lub zielony. Musi pasować do koloru sierści.

Ciało

Ciało jest muskularne, zwarte, o mocnej kości, wygląda na grube i ciasno zwarte. Skrzynia jest szeroka. Grzbiet krótki, tworzy gładki łuk od ramion do zadu. Kość krzyżowa jest okrągła i szeroka. Fałdy pachwinowe są większe niż u jakiejkolwiek innej rasy, co daje zwierzęciu szczególną głębię, gdy patrzy się z boku. Średnia waga dorosłego mężczyzny wynosi od 3,5 do 5,5 kg, wysokość w kłębie ok. 26 cm Samce są większe od samic.

Koty Mainx wyglądają dość masywnie

Kończyny przednie szeroko rozstawione, tylne wyraźnie dłuższe. Uda dobrze umięśnione. Łapy są okrągłe. Z przodu jest pięć palców, z tyłu cztery.

Ogon może mieć cztery typy:

• Dimple Rumpy (Dipl rampy). Klasyczna i najcenniejsza odmiana. Kręgi ogonowe są całkowicie nieobecne. Na ich miejscu znajduje się dół, w którym powinna zmieścić się falanga kciuka.
• Pion Istnieje kilka kręgów ogonowych, zwykle ukrytych pod płaszczem. Wartość takich kociąt określa się, przesuwając dłonią po zadzie. Jeśli ogon nie jest wyczuwalny w tym samym czasie, zwierzę można zrównać z dyplomem.
• Stumpy (Stumpy). Ogon nie jest dłuższy niż staw skokowy. Kręgi są bulwiaste.
• Longy (Longy). Ogon jest normalnej wielkości.

Zwierzęta Stumpy i Longi nie mogą otrzymywać nagród na wystawach, ale są aktywnie wykorzystywane w hodowli.

Wełna

Sierść jest gruba, podwójna, z gęstym podszerstkiem. W dotyku przypomina futro królika lub pluszową zabawkę. Na wystawach faktura jest uważana za ważniejszą niż kolor.

Cimriks, czyli osobniki półdługowłose, muszą mieć „kołnierzyk” i „spodnie”.

Kolor

CFA akceptuje wszystkie kolory oprócz syjamskiego. Odcienie hybrydowe są zabronione: lawenda, czekolada, cynamon itp., A także ich kombinacje z bielą.

W przypadku plamistego koloru pożądane jest, aby między plamami były białe obszary.

niedogodności

„Bawełniana” struktura wełny prowadzi do obniżenia punktacji wystawienniczej, aw przypadku Kimrików - jej niewystarczającej gęstości.

Znaki dyskwalifikujące:

• kręgi ogonowe, które można wyczuć, przesuwając dłonią po zadu;
• zła liczba palców;
• słaby zad, słabo rozwinięte tylne nogi;
• oznaki hybrydyzacji;
• pęknięcie lub zatkanie nosa widoczne z profilu;
• zły stan fizyczny.

Osoby z anomaliami kręgosłupa i innymi wadami ciała nie są dopuszczane do hodowli.

Postać

Manki są wyraźnymi towarzyszami. Zwykle wybierają dla siebie jednego właściciela, ale jednocześnie dobrze traktują innych członków rodziny. Uwielbiają być w centrum uwagi wszystkich i nie tolerują izolacji, na przykład zamkniętych drzwi. Samotność nie jest dobrze tolerowana.

Pacjent z dziećmi. Wielu mężczyzn woli mieć do czynienia z dziećmi nawet bardziej niż z dorosłymi i staje się wspaniałymi towarzyszami psikusów.

Koty Manx lubią przyglądać się domowi z góry, a co więcej - brać czynny udział w pracach domowych. Niezależnie od zajęcia właścicieli kot z pewnością postara się udzielić wszelkiej możliwej „pomocy”.

Moi krewni mają manx. Mieszkają daleko, więc możemy komunikować się tylko przez Skype - a od momentu pojawienia się kociaka żadna rozmowa nie obejdzie się bez niego. Jego nos jest pierwszą rzeczą, która zawsze pojawia się przed kamerą. O ile wiemy z opowieści, do obowiązków Thora należy natychmiastowe sprawdzanie wszystkich paczek i nowości, które weszły do domu, nadzór nad gotowaniem, rękodziełem gospodyni, przeszczepami roślin i innymi ważnymi czynnościami. Kot szczególnie poważnie podchodzi do prania - wkładając rzeczy do pralki, sam próbuje przynieść pierwszą rzecz z garderoby, jaką zobaczy. Aby nie urazić „pomocnika”, w takich przypadkach specjalnie starają się zsunąć rzecz, którą naprawdę trzeba umyć.

Poza tym Manks to dzielni obrońcy. Mogą spieszyć się, aby chronić właściciela w obliczu każdego rzeczywistego lub domniemanego zagrożenia, niezależnie od równowagi sił. Często ostrzegają właścicieli o niebezpieczeństwie, na przykład pojawieniu się nieznajomych na stronie.

Manx z przyjemnością odkrywa każdy zakątek ogrodu

Wystarczająco łatwe do trenowania. Ciekawy, próbuję odkryć wszystko, co nowe. Dobrze dostosowują się do nowych warunków i łatwo znoszą podróże. Spokojnie traktują nieznajomych, jeśli uważają, że nie zagrażają im ani ich właścicielom.

Mankowie skaczą bardzo wysoko i często wykonują salta, ale słabo im wspinają się po drzewach lub słupach. Ze względu na swoją specyficzną budowę biegają małymi skokami, podobnie jak króliki.

Ciekawe, że koty tej rasy lubią patrzeć na wodę i bawić się w strumieniach, ale nie lubią pływać. Zwykle miauczą, gdy czegoś potrzebują, prawie nie dają głosu niepotrzebnie.

Nie jest mściwy i nie ma skłonności do zemsty.

Dobrze dogadują się z innymi kotami i psami, a jeśli w jakiś sposób ich nie lubią, po prostu wolą je ignorować. Jednocześnie z pasją poluje się na małe zwierzęta. Często starają się wczołgać do akwarium.

Zdrowie kota rasy Maine

Ogólnie rzecz biorąc, Manks wyróżnia się wytrzymałością i dość silną odpornością. Przy odpowiedniej pielęgnacji i dobrej dziedziczności ich żywotność wynosi 12-15 lat. Niemniej jednak wiele charakterystycznych chorób jest nieodłącznie związanych z tymi zwierzętami.

Zespół Mainx

Przyczyną tej choroby jest sam gen bezogonowy.

Przejawia się w postaci powolnego wzrostu kręgosłupa i jego deformacji, pojawienia się przepukliny kręgosłupa i towarzyszącego mu uszkodzenia rdzenia kręgowego. Patologie kręgosłupa powodują również problemy z wypróżnianiem i oddawaniem moczu, chorobami nerek i deformacją narządów wewnętrznych. Objawy pojawiają się zwykle nie później niż 4-6 miesięcy. Nie ma lekarstwa. Kocięta zwykle umierają wkrótce po pojawieniu się pierwszych objawów lub są uśpione.

Deformacja kręgosłupa w zespole Manx szybko prowadzi do śmierci zwierzęcia

U zwierząt o długich ogonach choroba ta objawia się kostnieniem kręgów ogona i może rozwijać się w każdym wieku. Najczęstszym rozwiązaniem jest zwykle amputacja. Aby uniknąć tego problemu, wielu hodowców przycina ogony kociąt wkrótce po urodzeniu.

Ryzyko urodzenia dziecka z zespołem Manx znacznie wzrasta, gdy krzyżuje się bezogonowe zwierzęta.

Piodermia tylnej części ciała

Choroba jest wywoływana przez bakterie ropotwórcze. Często wnikają w warstwę podskórną z powodu drobnych urazów, zadrapań i zadrapań. Piodermia może również rozwinąć się jako powikłanie półpaśca lub kleszcza. Może to być spowodowane złą pielęgnacją włosów lub niewłaściwym odżywianiem.

Z powodu infekcji skóra ulega stanom zapalnym, pojawia się na niej wiele małych ropni, tworzą się łuski i strupy. Czasami włosy wypadają na dotkniętym obszarze. Z powodu swędzenia zwierzę nieustannie swędzi.

Infekcja rzadko jest sama w sobie śmiertelna, chyba że jest głęboko dotknięta. Jednak nie tylko powoduje to cierpienie kota, ale także dodatkowo obniża jego odporność. W wyniku drapania na skórę dodatkowo oddziałują chorobotwórcze grzyby i bakterie.

Diagnostyka obejmuje badanie mikroskopowe i bakteriologiczne zeskrobów skóry z dotkniętego obszaru. Jeśli infekcja jest głęboka, może być również potrzebna biopsja.

Schemat leczenia opracowuje lekarz weterynarii. Zwykle obejmuje cykl antybiotyków w celu zabicia patogenu oraz maści i kremy do leczenia skóry. Dzięki szybkiemu rozpoczęciu terapii choroba jest dość łatwo wyleczona.

Dystrofia rogówki

Zwykle rozwija się u kociąt.

W przypadku tej choroby w rogówce oka gromadzą się produkty przemiany materii, co zmniejsza jej przezroczystość. W łagodnym stadium choroba nie upośledza wzroku zwierzęcia, ale po pewnym czasie złogi mogą wywołać owrzodzenie rogówki, ból i obfite łzawienie. Zwykle dotyczy to obu oczu.

Do diagnostyki zaleca się fluorescencyjne barwienie rogówki i jej biomikroskopię. Może być również wymagane biochemiczne badanie krwi. Wizualnie na rogówce można zobaczyć małe białe plamki.

Przy wrodzonym charakterze choroby nie poddaje się ostatecznemu leczeniu. W przypadku pojawienia się wrzodów można podjąć działania w postaci operacji usunięcia strefy dystrofii, jednak po kilku latach w tym samym miejscu ponownie odkładają się złogi.

Zwierzęta z podobnym problemem są odrzucane z hodowli.

Cechy zawartości manków

Manks są stosunkowo łatwe w pielęgnacji i utrzymaniu. Jednak wiele zasad jest ważnych, aby były zdrowe.

jedzenie

Kompletna i zbilansowana dieta to podstawa zdrowia zwierząt.

Pasza przemysłowa

Ważne jest, aby wybierać produkty z klasy holistycznej, super premium lub premium. Tania żywność klasy ekonomicznej, w tym szeroko reklamowana, powoduje ogromne szkody dla zdrowia zwierzęcia.

Sucha karma musi być kupowana tylko w markowych opakowaniach - na wagę często sprzedają produkty klasy ekonomicznej lub podróbki u znanych producentów

Następujące produkty sprawdziły się dobrze:

• Orijen. Seria holistycznej karmy od kanadyjskiego producenta Champion Petfoods. Korzyści obejmują wysoką zawartość białka i brak zawartości zbóż. Białko zwierzęce to zwykle świeże produkty, które są przetwarzane bez wcześniejszego zamrażania lub konserwacji chemicznej. W paszach stosuje się naturalne suplementy witaminowe, w szczególności użyteczne zioła i korzenie.
• Acana. Bezzbożowa, holistyczna pasza od tego samego producenta. Również ze świeżych składników. Zawiera kolumbijską żurawinę zmniejszającą kwasowość moczu. Ta seria jest produkowana tylko w postaci suchej.
• Grandorf. Super klasa premium. Producenci znajdują się w Belgii i we Włoszech. Seria obejmuje produkty niskoziarniste i bezziarniste. Karma jest wzbogacona naturalnymi witaminami.
• Plan Pro. Produkty super premium. W serii znajdują się karmy suche i mokre o różnych smakach: kurczak, łosoś, indyk, kaczka. Zawartość białka zwierzęcego dochodzi do 40%. Tłuszcz do 16%. Seria obejmuje szereg pokarmów dla kociąt i kotów w okresie laktacji, a także dla zwierząt wykastrowanych.
• Royal Canin. Klasa premium. Jest karma sucha i mokra, a także duży wybór linii: dla kociąt, zwierząt chorych, wysterylizowanych itp. Wady to obecność chemicznych konserwantów i barwników.

Naturalne jedzenie

Naturalne żywienie pozwala mieć pewność co do jakości wszystkich składników diety kota. Z drugiej strony należy dokładnie zaplanować menu, osobno kupować i przygotowywać jedzenie.

Dieta kota powinna zawierać 70% białka zwierzęcego. Możesz codziennie podawać następujące pokarmy:

• cielęcina lub chuda wołowina;
• mięso królicze;
• mięso indyka;
• kurczak.

Surowe mięso jest najlepsze dla kotów, ale może być zarażone pasożytami. W celu ochrony zwierzaka produkt przygotowuje się przez zamrożenie: pokrój na porcje ok. 2x2 cm i wstaw do zamrażarki na 7-10 dni. Możesz również podać swojemu zwierzakowi gotowane mięso, ale w żadnym wypadku nie smażone ani wędzone.

Nie podawaj wieprzowiny i tłustych ptaków: kaczki, gęsi. Nie używaj mięsa mielonego kupionego w sklepie: zawiera sól, która jest bardzo szkodliwa dla kotów.

Dwa razy w tygodniu dają:

• gotowany kurczak lub podroby wołowe;
• warzywa gotowane, rozgniecione i zredukowane olejem roślinnym;
• niskotłuszczowe produkty mleczne;
• owsianka, najlepiej ryż lub kasza gryczana.

Kotom nie należy podawać mleka.

Raz w tygodniu możesz podać gotowaną rybę morską, odkostnioną, a także gotowane żółtko, puree z twarogiem.

W przypadku kotów najbardziej przydatne jest surowe mięso po głębokim zamrożeniu.

Zaleca się zakup garnka trawy dla kota lub owsa na kiełki. Zawierają wiele pożytecznych substancji i są dobre do trawienia. Z reguły koty nie nadużywają takiej trawy, więc można ją swobodnie utrzymywać.

Niemowlęta Manx rosną bardzo szybko i osiągają dorosłą postać w ciągu sześciu miesięcy. Aby zapewnić prawidłowe tworzenie kości w diecie młodego zwierzęcia, musi być wystarczająca ilość wapnia

Jeśli hodowca stosował paszę komercyjną, zaleca się podawanie zwierzęciu tej samej paszy przynajmniej do momentu zatrzymania wzrostu. W przypadku karmienia naturalnego ten sam hodowca powinien doradzić odpowiednie suplementy wapnia.

Funkcje karmienia

W przypadku stosowania pasz przemysłowych stawkę dzienną oblicza się zgodnie z zaleceniami producenta. Może się zmieniać w zależności od składu produktu. Przy karmieniu naturalnym pokarmem jego dzienna objętość powinna wynosić około 5% wagi dorosłego zwierzęcia. W przypadku kociąt do 9 miesięcy norma wynosi 10%.

Karmy naturalnej i przemysłowej nie należy mieszać ani często na przemian - powoduje to poważne uszkodzenie układu pokarmowego zwierzęcia

Dorosłe kocury karmione są 2 razy dziennie, kocięta 3-4 razy małymi porcjami. W przypadku zwierząt otyłych dieta jest zmniejszona o około 20%.

W przypadku ciężarnych samic objętość pokarmu zwiększa się o około 10% 2 tygodnie po poczęciu. Od 3 do 7 tygodnia porcje są stopniowo zwiększane o kolejne 50%. Następnie, bez zwiększania objętości, częstotliwość karmienia zwiększa się do 4-5 razy dziennie. W takim przypadku ważne jest, aby nie przekarmić zwierzęcia - nadwaga może prowadzić do niepowodzenia ciąży lub trudnego porodu.

Zakwaterowanie

Manki są mobilne i aktywne, potrzebują wystarczająco dużo miejsca, aby wyrzucić energię. Jednak ze względu na to, że te koty nie wspinają się dobrze, kompleksy zabaw, w których nacisk kładzie się na słupki, nie są dla nich odpowiednie.

Dobrze, jeśli zwierzak ma możliwość chodzenia po ogrodzonym terenie domu lub w wolierze. Nie zaleca się po prostu wypuszczania Manxa na ulicę - zwierzę przyciąga uwagę swoim niezwykłym wyglądem i można je ukraść. Ponadto ze względu na słabe umiejętności wspinaczkowe taki kot nie będzie w stanie uciec na drzewie przed psami.

Możesz wyprowadzać swojego zwierzaka tylko w bezpiecznym obszarze domu

Zwierzęciu nie można pozwolić spaść z wysokości, np. Z okna - ze względu na brak ogona Manxy znacznie gorzej znoszą upadki niż zwykłe koty.

Upewnij się, że na półkach nie ma nic wartościowego - w skoku kot może przypadkowo złamać lub uderzyć delikatną rzecz.

Jeśli w domu jest akwarium, należy je przykryć specjalną plastikową pokrywką z zatrzaskami, a nie szkłem

Procedury higieniczne

Dla zdrowia zwierzęcia bardzo ważne są regularne procedury higieniczne.

Pielęgnacja włosów

Manxy krótkowłose są czesane raz, Kimriks - 2-3 razy w tygodniu. Aby to zrobić, najpierw użyj cienkiego grzebienia, a następnie szczotki do masażu. Zabiegu nie można zaniedbać - włosy można matować nawet u osób o krótkich włosach.

W okresie linienia zabieg przeprowadza się 2-3 razy w tygodniu u kotów krótkowłosych oraz codziennie u kotów półdługowłosych. Oprócz zwykłych grzebieni wskazane jest w tym czasie użycie furminatora.

Furminator pozwala pozbyć się martwego podszerstka

Manks nie lubi pływać. Zaleca się wykonywanie zabiegu nie więcej niż 2 razy w roku podczas linienia - woda pomaga pozbyć się martwego włosa.

Dla osobników krótkowłosych wybieraj szampony odpowiednie dla kotów brytyjskich - w przeciwnym razie sierść może na chwilę stracić swoją charakterystyczną „pluszową” strukturę. Następujące narzędzia sprawdziły się dobrze:

• Doctor ZOO dla kotów krótkowłosych. Tworzy bogatą pianę, łatwo się spłukuje. Sprawia, że sierść jest miękka i przyjemna w dotyku.
• Bio-Groom Silky Cat. Ma dość płynną konsystencję. Pieści średnio, ale dobrze myje sierść. Nie podrażnia oczu, jeśli dostanie się do nich piana. Jest świeży, ziołowy zapach.
• Szampon do ciała Bio-Groom Extra. Odpowiedni dla kotów i psów o długiej lub podwójnej sierści. Dobrze „utrwala” podszerstek, nadając mu niezbędną objętość. Zalecany do stosowania przed wystawami. Nie kłuje oczu, łatwo się zmywa.

W przypadku osobników półdługowłosych odpowiednie są następujące produkty:

• RolfClub dla ras długowłosych. Konsystencja jest średnio gęsta. Przyjemny zapach utrzymuje się na wełnie przez około jeden dzień.
• Veda Phytoelita rozplątywanie dla kotów długowłosych. Posiada żelową konsystencję. Wydziela lekki przyjemny zapach. Przed aplikacją zaleca się lekkie rozcieńczyć wodą. Niezbyt dużo piany. Zmywa się łatwo i bez pozostałości. Ułatwia rozczesywanie, zmniejsza ryzyko splątania.
• AVZ "Morskoy" dla kotów długowłosych. Gęsty, dobrze się pieni, łatwo się spłukuje. Według opinii pachnie jak męski żel pod prysznic.

Uszy

Uszy zwierzęcia są czyszczone raz w tygodniu. Aby to zrobić, użyj wacików i patyczków zwilżonych lekami weterynaryjnymi.

Podczas czyszczenia dokładnie zbadaj małżowinę uszną. Jeśli pojawią się zadrapania, wrzody, stany zapalne, ropna wydzielina lub zaskórniki, zwierzę należy pokazać weterynarzowi.

Pazury

Pazury Manx są przycinane mniej więcej raz w miesiącu obcinaczkami do paznokci lub cążkami do paznokci. W takim przypadku ważne jest, aby odciąć tylko końcówkę nie większą niż 1–1,5 mm, aby nie zaczepić naczynia krwionośnego. Jeśli tak się stanie, potraktuj pazur środkiem dezynfekującym.

Jeśli zwierzę ma tendencję do ostrzenia paznokci w niewłaściwych miejscach, na przykład na meblach, możesz spróbować podkładek przeciw zarysowaniu - silikonowych podkładek, które mocuje się na przyciętych paznokciach za pomocą medycznego kleju.

Odporne na zarysowania produkowane są w różnych kolorach, co pozwala na zrobienie zwierzaka zabawnego „manicure”

Potem wiele zwierząt naprawdę przestaje niszczyć tapetę i rzeczy. Wady są następujące:

• zwierzę może zareagować agresją lub stresem na pojawienie się obcego obiektu;
• w razie potrzeby zwierzę nie będzie w stanie się obronić;
• pazur może ulec zapaleniu lub deformacji z powodu nieprawidłowego zamocowania podkładki.

Oczy

Wiele kotów ma wydzielinę w kącikach oczu po śnie. Czyści się je codziennie wacikiem zwilżonym mocnymi liśćmi herbaty, bulionem rumiankowym lub balsamem weterynaryjnym.

Jeśli oczy są czerwone, zabierz zwierzę do weterynarza.

Zęby

Zęby Manx są szczotkowane raz w tygodniu. Aby to zrobić, użyj dziecięcej szczoteczki do zębów lub specjalnej nasadki na palcu. Należy używać tylko past weterynaryjnych - nie wymagają spłukiwania wodą.

Cechy hodowlane kotów rasy Mainx

Samice rozpoczynają pierwszą ruję w wieku 7-8 miesięcy, a samce mogą wykazać gotowość do krycia w wieku 5 miesięcy. Jednak pierwsze krycie zarówno dla kotów, jak i kotów zaleca się nie wcześniej niż w wieku 3 lat - dopiero w tym wieku organizm rozwija się i rośnie wystarczająco silny.

Jeżeli nie zamierzasz wykorzystywać zwierzęcia do hodowli lub nie masz do tego prawa zgodnie z umową z hodowcą, zwierzę należy wykastrować lub wysterylizować. Europejskie standardy (według których ta rasa jest głównie hodowana) sugerują operację dla samic w wieku 6 miesięcy, dla kotów - w wieku 9 lat.

Hodowla komercyjna

Manki są dość trudne do rozmnażania.

Główną trudnością jest pozyskanie producentów. W Rosji i krajach WNP jest bardzo niewielu hodowców, więc możliwe jest, że zakup zwierzęcia będzie wymagał długiej podróży.

Należy pamiętać, że kotów bezogonowych nie można ze sobą krzyżować - potomstwo z dużym prawdopodobieństwem umrze nienarodzone, a jeśli się urodzi, umrą z powodu zespołu Manx. Jeden z producentów musi być kruchy lub długi. Krycie z innymi rasami jest zabronione.

Aby otrzymać zdrowe potomstwo, jedno z rodziców musi być od urodzenia długowłosym

Innym niebezpieczeństwem jest ciąża mnoga. Zwykle w miocie są 3-4 kocięta, ale jeśli jest ich więcej, jeden zarodek może umrzeć, co skutkuje zatruciem organizmu kota i jego śmiercią. Dlatego przy zakupie samicy hodowlanej ważne jest, aby wyjaśnić, czy wystąpiły przypadki ciąży mnogiej u jej matki, babci lub sióstr.

Jeśli badanie USG wykazało więcej niż 4 zarodki, monitorowanie ciężarnej kobiety powinno być szczególnie dokładne. Wskazane jest kilkakrotne zbadanie przez lekarza weterynarii i wykonanie USG w czasie ciąży. W razie potrzeby przeprowadza się aborcję.

Poszukiwanie partnera do krycia odbywa się poprzez kluby i żłobki - znów najczęściej zagraniczne. Właściciele zwierząt muszą wykazać rodowody i dokumentację medyczną swojego zwierzaka. Zarówno kot, jak i kot muszą zostać zaszczepieni i poddani leczeniu na robaki przed kryciem.

Krycie odbywa się na terytorium kota, optymalnie trzeciego dnia rui. Zwykle kot zostaje tam przez kilka dni - potrzeba kilku krycia, aby zapewnić poczęcie.

Ciąża trwa średnio 63–65 dni.

Do obowiązków właściciela kota należy wstępny cykl szczepień i dokumentacja dla kociąt.

Wybór kociaka

Poszukiwanie kociąt odbywa się w hodowlach lub zgodnie z zapowiedziami hodowców, czasem poprzez wystawy. Wskazane jest doprecyzowanie obecności rodowodu i świadectw szczepień na etapie korespondencji.

Kociaka Manx można odróżnić od innych kotów bezogonowych, czyli ogonków, po bardziej zwartym i zaokrąglonym tułowiu, wydatnych policzkach i specjalnym „króliczym” sposobie ruchu.

Aby zmniejszyć ryzyko zakupu zwierzęcia z zespołem Manx, zaleca się odebranie bezogonowego kociaka nie wcześniej niż w wieku czterech miesięcy

Podczas wizyty upewnij się, że kociak wygląda zdrowo. Powinien mieć czyste, jasne oczy, puszyste włosy bez łysych plam, zdrową skórę. Wydzielina z nosa lub oczu, stan zapalny odbytu, nerwowość lub tchórzostwo wskazują na chorobę.

Zwróć uwagę na sposób poruszania się dziecka. Osłabienie, niestabilny chód i dystrofia kończyn tylnych zwykle wskazują na zespół Manx.

Hodowca musi wydać:

• paszport zwierzęcia, w którym wskazane jest jego imię i nazwisko, rodowód i data urodzenia;
• umowa sprzedaży;
• zaświadczenie o zachowaniu szczepień.

Średnia cena kociaka to 30 tysięcy rubli.

Tabela: zalety i wady rasy

Zalety	niedogodności
Życzliwość, lojalność wobec właścicieli	Niska częstość występowania i wysokie koszty
Dobry stosunek do dzieci	Ryzyko chorób genetycznych
Inteligencja i pomysłowość	Trudności w hodowli, ryzyko śmierci samicy
Łatwa adaptacja do nowych warunków	Prawdopodobnie obsesyjne zachowanie i zależność od ludzkiej uwagi

Wideo: opis rasy kotów Manx

Galeria zdjęć: Koty rasy Maine

Długie ogony są zwykle przycinane wkrótce po urodzeniu.

Okrągłość wszystkich kształtów jest ważną cechą rasy Manx

Hodowla ludzi jest pełna trudności

Manks mają doskonały instynkt łowiecki.

Pomimo trudności związanych z hodowlą, w wielu krajach Manx pozostaje rasą popularną i szeroko rozpowszechnioną. Ludzi fascynuje zarówno oryginalny wygląd tych zwierząt, jak i ich lojalność, przywiązanie i przyjazne usposobienie. Jest szansa, że stopniowo ta oryginalna rasa zainteresuje również hodowców krajowych.