Maine Coon: Opis Rasy, Charakter I Nawyki, Pielęgnacja I Karmienie, Waga Według Miesięcy, Zdjęcie Z Osobą, Przybliżona Cena, Recenzje

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 22:41

Maine Coon: historia rasy, cechy, pielęgnacja i hodowla

Ludzie wybierają swoje zwierzęta towarzyszące, wychodząc pod wieloma względami od emocjonalnego postrzegania tego problemu. Tak więc małe zwierzęta wywołują uczucie, a duże wyglądają majestatycznie i groźnie. Jest to szczególnie ważne w przypadku rodziny kotów. Najpopularniejszymi dużymi kotami domowymi są przedstawiciele rasy Maine Coon. I chociaż w dzieciństwie są równie urocze jak inne kocięta, ich rozmiar i waga szybko rosną, a dorosły samiec może ważyć ponad 8 kg. Wymagana jest dla nich szczególna troska. Tak więc trzymanie, a tym bardziej rozmnażanie Maine Coonów to sprawa wymagająca pewnego doświadczenia i wiedzy. Oparcie się na samych emocjach, założenie rasy Maine Coon, byłoby niewybaczalną frywolnością.

Zadowolony

• 1 Maine Coon: historia rasy

• 2 Cechy fizjologiczne jenotów rasy Maine

  • 2.1 Główne fenotypy Maine Coonów (galeria zdjęć)
  • 2.2 Wariacje w fenotypach Maine Coon (galeria zdjęć)

• 3 największe maine coony

  3.1 Bardzo duży Maine Coon Omar z Melbourne (wideo)

• 4 Charakter, inteligencja, przyzwyczajenia i zwyczaje Maine Coonów

  • 4.1 Inteligencja
  • 4.2 Natura
  • 4.3 Funkcje
  • 4.4 Socjalizacja
• 5 Ile Maine Coonów żyje i na co chorują

• 6 Jak dbać o Maine Coon

  • 6.1 Żywienie paszami przemysłowymi
  • 6.2 Żywienie naturalną paszą
  • 6.3 Odpowiednia toaleta i wypełniacze
  • 6.4 Procedury higieniczne: obcinanie paznokci, czyszczenie uszu, czesanie i kąpiel
• 7 Jakie akcesoria są potrzebne do utrzymania Maine Coonów

• 8 Hodowla Maine Coon

  8.1 Kastracja i sterylizacja

• 9 Jak wybrać kociaka

  9.1 Gdzie lepiej kupić kociaka i ile to może kosztować

• 10 Opinie właścicieli o rasie

Maine Coon: historia rasy

Rasa kotów rasy Maine Coon pochodzi z Ameryki Północnej i Wschodniej z Maine w USA. Za przodka rasy uważa się kota o imieniu Captain-Jenks-from-sea-cavalry. Szerokie zainteresowanie zyskał na wystawach kotów w 1861 roku w Nowym Jorku i Bostonie.

W tym czasie moda na maine coony nie powstała, ale te duże i silne koty zapuściły korzenie wśród miejscowych rolników - były wysoko cenione za umiejętności łowieckie.

Maine Coony rozwijają się w zimnym klimacie

W dosłownym tłumaczeniu nazwa rasy brzmi jak „szop Maine”, a do chwili obecnej w Ameryce Północnej Maine Coony są znane jako kot jenot Maine. Istnieje nawet wersja, w której te zwierzęta wyewoluowały z relacji między szopami i kotami. Jednak znacznie bardziej spójna jest opinia, że przedstawiciele tej rasy pochodzą z krycia kotów pręgowanych z rysiem północnoamerykańskim.

Jak wynika z badań naukowych, Maine Coony to rasa rdzenna, której charakterystyczny genotyp ich rasy rozwinął się w sposób naturalny, pod wpływem surowego klimatu Ameryki Północnej. W drugiej połowie XX wieku koty tej rasy ze względu na swoje cechy zaczęły zdobywać popularność w Ameryce Północnej i Europie. Na terytorium zachodnich republik byłego ZSRR przedstawiciele rasy Maine Coon zostali wprowadzeni w 1992 roku.

Do tej pory szopy rasy Maine są popularne na całym świecie. Ich hodowla to wielomilionowy biznes, którego częścią jest popularyzacja rasy poprzez wszelkiego rodzaju wystawy i reklamy w środkach masowego przekazu.

Maine jenot w całej okazałości

Fizjologiczne cechy jenotów rasy Maine

To największe koty domowe. W przypadku dorosłego mężczyzny wagę powyżej 8 kg można uznać za normalną, ale w niektórych przypadkach dorosły kot waży 14 kg lub więcej. Waga samicy rzadko przekracza 6 kg, choć są tu wyjątki.

Cechą tej rasy jest długi okres wzrostu - zwierzę potrzebuje od 3 do 5 lat, aby osiągnąć ostateczne rozmiary. Średnia wysokość Maine Coonów to 30–40 cm, długość ciała do 1,2 m, z czego prawie 40 cm to ogon.

Średnie dane statystyczne dotyczące wagi zwierząt w zależności od wieku:

Wiek kociąt	Waga kota	Waga kota
Nowo narodzony kotek	100-140 g.	120-160 g.
1 tydzień	160-230 g.	190-250 g.
2 tygodnie	160-230 g.	190-250 g.
3 tygodnie	420-550 g.	440-600 g.
1 miesiąc / 4 tygodnie	560-680 g.	630-750 g.
2 miesiące / 8 tygodni	1,1-1,4 kg.	1,2–1,5 kg.
3 miesiące / 12 tygodni	1,7-2,4 kg.	2,8-3,6 kg.
4 miesiące / 16 tygodni	2,7-3,6 kg.	3–3,8 kg.
5 miesięcy / 20 tygodni	2,8-3,9 kg.	3,2-4,2 kg.
6 miesięcy / 24 tygodnie	3,2-4 kg.	3,8-4,5 kg.
Siedem miesięcy	3,6-4,7 kg.	4,2-5,6 kg.
8 miesięcy	3,8-4,9 kg.	4,5-6,1 kg.
9 miesięcy	4,1-5,8 kg.	4,6–6,8 kg.
10 miesięcy	4,3–6,5 kg.	4,8-7,2 kg.
11 miesięcy	4,3-7 kg.	5–7,5 kg.
1 rok / 12 miesięcy	4,5-8,3 kg.	5,4–8,8 kg.
5 lat	5–8,5 kg.	5,8–12 kg.

Kociak Maine Coon, piesek, 3 miesiące

Główne fenotypy Maine Coonów (galeria zdjęć)

Srebrny lub dymny - dolna połowa włosków nie jest farbowana

Solid lub Solid - jednolity jednolity kolor niezależnie od płci

Pręgowany - z różnymi chaotycznymi wzorami na ciele

Z bielą - obecność białych plam aż do albinizmu, niezależnie od płci

Szylkret - kolor łączy czerwień i czerń, wyłącznie żeńska

Te fenotypy mogą różnić się pod względem następujących cech:

• według koloru głównego tonu (czarny, niebieski, czerwony, kremowy, czarno-niebiesko-kremowy żółw, srebrny lub dymny, biały);
• według rodzaju białej plamki (van, arlekin, dwukolorowy, z białym);
• według typu pręgowanego (marmurkowy lub klasycznie pręgowany, pręgowany lub makrela, cętkowany, agouti, cieniowany, szynszyla).

Wariacje w fenotypach Maine Coon (galeria zdjęć)

Dorosły Maine Coon, samiec, biały solidus z heterochromią

Dorosły Maine Coon, samiec, rudy pręgowany

Dorosły Maine Coon, samiec, srebrny klasycznie pręgowany

Dorosła suka Maine Coon, czarny pręgowany

Kociak Maine Coon, 3-4 miesiące, szylkret czarny z białym

Największe rasy Maine Coons

Jak wspomniano wcześniej, koty rasy Maine Coon mogą mieć imponujące rozmiary, nawet w porównaniu z ich „współplemieńcami”. Prawie całkowicie zależy to od genetyki - w ten sposób manifestuje się obecność dużych zwierząt wśród „odległych krewnych” i mutacje genetyczne właściwe wszystkim gatunkom.

Jeden z największych na świecie maine coonów mieszka w Finlandii, w małym miasteczku Tuusula. Kot ma na imię Bond, ale właściciele pieszczotliwie nazwali go Pikkis, co można przetłumaczyć na język rosyjski jako „Kid”. Rodzice kota nie wyróżnili się specjalnymi wymiarami, ale sam Bond waży 16 kg, jego długość to 120 cm.

Maine Coon Bond, nazywany Pikkis (Kid), w ramionach właściciela

Informacje o takim olbrzymie pojawiły się w różnych mediach w listopadzie 2017 roku. Jan-Erik Bruun, właściciel zwierzęcia, z radością podzielił się zdjęciami swojego pupila i opowiedział o jego zwyczajach. Mimo swoich rozmiarów Kid ma bardzo łagodne usposobienie, uwielbia uwagę i ludzkie towarzystwo.

Jan-Erik Bruun i jego Maine Coon Kid

W Melbourne mieszka inny duży Maine Coon. Nazywa się Omar. Przez jakiś czas twierdził, że jest „największym” kotem domowym na świecie i wpisał się do Księgi Rekordów Guinnessa. W momencie składania wniosku zwierzę miało zaledwie 3 lata, ważyło już 14 kg, a jego długość wynosiła 120 cm. Prawdopodobnie dorosnie.

Bardzo duży Maine Coon Omar z Melbourne (wideo)

Charakter, inteligencja, nawyki i nawyki Maine Coon

Chwalenie imponujących rozmiarów jenotów rasy Maine to „mainstream”, ale prawdziwe piękno przedstawicieli tej rasy tkwi w ich niesamowitej inteligencji i charakterze.

Inteligencja

Pod względem inteligencji Maine Coony nie przypominają większości innych ras - bardzo dobrze rozumieją polecenia, potrafią zapamiętać wiele słów, są wrażliwe na intonacje i stan emocjonalny swoich właścicieli; wykonywać dość świadome działania, dostosowywać się do rytmu życia, przyzwyczajeń i codziennej rutyny właścicieli.

Potrafią odbierać i interpretować nawet ludzką mowę ciała - gesty, spojrzenia i dźwięki. Rozwija się również ich mowa ciała. Zatem lekkie uderzenie w głowę oznacza szczególnie pełne czci nastawienie. Co więcej, komunikują się z osobą dosłownie. W arsenale komunikacyjnym szopów jest nie tylko zwykłe miauczenie, ale także szeroka gama innych dźwięków, które są dla kotów zupełnie nietypowe - rodzaj ćwierkania, różne piski, tryle i wiele wariacji mruczenia.

Zachowanie kotów rasy Maine zależy bezpośrednio od jakości wychowania

Postać

Główne cechy charakteru Maine Coons to dokładność, spokój i spokój. Wcale nie są skłonni do Skody, przewracania rzeczy, robienia czegoś na przekór. Dzięki rozwiniętej inteligencji doskonale zdają sobie sprawę z granic tego, co jest dozwolone i ich nie przekraczają.

Powszechnie przyjmuje się, że koty uważają wszystko wokół siebie za swoją własność. Ale w tym sensie szopy są godnym pozazdroszczenia wyjątkiem - dzielą wszystkie przedmioty na własne i innych, traktując je bardzo ostrożnie.

Koty maine generalnie zachowują się bardzo ostrożnie. Nie lubią wspinać się po szafkach czy antresolach, wolą leżeć na sofie lub dywanie. Wolą otwarte przestrzenie; podobnie jak wszystkie drapieżniki, instynktownie starają się zająć określoną wysokość, aby obserwować, co się dzieje wokół.

Maine Coony są bardzo podobne w zachowaniu do psów.

Funkcje:

Zwierzęta te bardzo lubią zabiegi wodne w każdym z ich przejawów. Pływanie dla Maine Coon to nie lada gratka. Pamiętaj o tym, jeśli masz akwarium lub inne otwarte pojemniki z wodą.

Maine Coony są urodzonymi myśliwymi, więc wszystkie obce zwierzęta w ich zasięgu zostaną złapane, uduszone i najprawdopodobniej zjedzone. Jednocześnie są na tyle sprytne, aby zdawać sobie sprawę z obecności innych zwierząt domowych i nie urazić ich, nawet ptaków i ryb.

Koty tej rasy są bardzo zabawne, ale potrzebują do zabawy partnera. Jeśli masz jednego kota, powinieneś regularnie się z nim bawić lub przynajmniej pozwolić mu spędzać z tobą czas. Nie tolerują samotności, dlatego warto zadbać, aby zwierzę miało czym się zająć, na szczęście dziś sprzedaje się wiele różnych zabawek.

Żywy umysł prowokuje bardzo silnie rozwiniętą ciekawość rasy Maine Coons. Jeśli mieszkasz w prywatnym domu i wypuszczasz kota na spacer, pamiętaj, że nadmierna ciekawość może prowadzić do smutnych konsekwencji. I mogę po prostu ukraść tak zauważalne zwierzę - nie powinieneś o tym zapominać.

Maine Coony radykalnie różnią się od wszystkich innych kotów swoją miłością do wody.

Socjalizacja

Koty bardzo szybko przyzwyczajają się do właściciela. Uważnie badają swoją osobę, dostosowują się do specyfiki jego zachowania, uczą się go rozumieć. Wyróżniają jedną „główną” osobę, ale łatwo akceptują innych członków rodziny i zwierzęta.

Maine Coony mają wyraźny podział na „przyjaciela lub wroga” - ignorują, a nawet unikają obcych, którzy wchodzą do domu. Jednak po kilku spotkaniach „znajomość” nadal występuje, zwłaszcza jeśli nowa osoba nie stara się dotknąć kota. Przedstawiciele tej rasy na ogół nie lubią być podnoszeni i kładzeni na kolana. Chociaż te reakcje behawioralne mogą być inne, jeśli szop zostanie nauczony w dzieciństwie, aby był na rękach lub kolanach. Czasami same zwierzęta odczuwają chęć zbliżenia się do ukochanej osoby, ale nadal nie dotyczy to nieznanych osób.

Maine Coony kochają dzieci, opiekują się nimi, a nawet znoszą dziecięce psoty. Jeszcze lepiej wyjaśnić dziecku, że kotek żyje, może być dla niej nieprzyjemny, potrafi się bronić. Często jednak takie problemy się nie pojawiają - rozwinięty intelekt pozwala kunowi „wybaczyć” dziecku wiele z tego, co byłoby niewybaczalne dla osoby dorosłej.

Nawiasem mówiąc, samce rasy Maine Coon są doskonałymi ojcami. Są bezpośrednio zaangażowani w wychowywanie potomstwa - nie są nawet odsadzani od nowonarodzonych kociąt. Być może dlatego pobłażają ludzkim młodym.

Maine Coony są zwierzętami wybitnie towarzyskimi

Ile Maine Coonów żyje i na co chorują

Średnia długość życia kotów rasy Maine wynosi 12-15 lat. Długość życia zależy bezpośrednio od odżywiania i jakości opieki. Zwierzęta te mają doskonałe zdrowie, ale istnieje wiele chorób genetycznych charakterystycznych dla przedstawicieli tej rasy:

• Kardiomiopatia przerostowa;
• dysplazja stawów biodrowych;
• Rdzeniowy zanik mięśni.

Kardiomiopatia przerostowa jest częstą chorobą serca, która powoduje pogrubienie (przerost) mięśnia lewej komory, co utrudnia pompowanie krwi do aorty i w rezultacie powoduje niedobór tlenu. Echokardiogram, EKG lub prześwietlenie serca pomoże zidentyfikować chorobę.

Dysplazja stawu biodrowego u zwierząt wywołuje osłabienie, kulawiznę, ból i niezdolność do skakania oraz degradację tkanki mięśniowej. Aby dokładnie zdiagnozować tę chorobę, uciekają się do prześwietlenia stawów biodrowych - ważne jest, aby wiedzieć, że ta procedura jest przeciwwskazana u zwierząt poniżej 2 roku życia.

Rdzeniowy zanik mięśni (SMA) jest dziedziczną chorobą nerwowo-mięśniową, w przebiegu której degenerują się neurony ruchowe rdzenia kręgowego, prowadząc do atrofii mięśni. Pierwsze oznaki choroby pojawiają się w wieku dwunastu tygodni, charakterystyczne objawy: osłabienie mięśni, letarg, drżenie. Z biegiem czasu zwierzęciu trudno jest skakać. Dziś jedynym sposobem na zdiagnozowanie tej choroby jest specjalny test DNA.

Ważne jest, aby zrozumieć, że wszystkie trzy choroby są wynikiem mutacji genetycznych, więc poproś hodowców o udokumentowanie odpowiednich badań klinicznych rodziców miotu przed kryciem. Zatem prawdopodobieństwo wystąpienia tych ślimaków u twoich zwierząt będzie minimalne, ale nie można go całkowicie wykluczyć, dlatego bardzo ważne jest monitorowanie stanu zwierzęcia, jego odżywiania i odpowiedniej opieki.

Zdrowie rasy Maine Coon jest konsekwencją predyspozycji genetycznych i odpowiedniej opieki

Jak dbać o Maine Coon

Życie z tak dużym zwierzakiem wymaga od właścicieli poważnej dyscypliny i odpowiedzialności. A jeśli podziwiasz wspaniały wygląd Maine Coon, powinieneś wiedzieć, że za tym kryje się wiele wysiłku poświęconego na opiekę nad zwierzęciem i zorganizowanie dla niego odpowiedniego żywienia.

Karmienie paszami przemysłowymi

Kocięta Maine Coon są karmione piersią do 2,5 miesiąca, ale karmy uzupełniające można rozpocząć już w wieku 1 miesiąca. Mleko jest obowiązkowe dla kociaka do 2 miesięcy, więc jeśli zostanie odsadzony od matki, musi być karmiony mlekiem kozim lub specjalnie przystosowanym mlekiem, które można znaleźć w sklepach zoologicznych.

Nie podawaj krowiego mleka

Częstotliwość karmienia kociąt do 4 miesięcy to 5-6 razy, małymi porcjami, do 6 miesięcy - 4 razy dziennie, do 10-12 miesięcy - trzy razy dziennie, po czym konieczne jest przeniesienie szopa do dwóch posiłków dziennie.

Kocięta są zwykle karmione „mokrą” karmą, która stanowi 50% diety do szóstego miesiąca życia. Optymalne karmy obejmują kotki rasy Maine Coon od Royal Canin, Junge od Wahre Liebe, Classic od Mera Cat i podobne. Zalecane porcje są zwykle wskazane na opakowaniach.

Pamiętaj, że zdrowie Twojego pupila zależy przede wszystkim od jego żywienia!

Nie ma potrzeby oszczędzać na diecie Maine Coona, ponieważ od tego zależy długość jego życia i ogólna kondycja fizyczna

Handlową karmę dla dorosłych zwierząt należy dobierać na podstawie jej jakości. Dla dużych kotów najlepiej wybrać karmę premium - zwykle zawierają one co najmniej 50% mięsa. Zwróć uwagę na etykietę - mięso (białko) powinno być wymienione jako pierwsze na liście składników. Za wysokiej jakości karmę uważa się co najmniej 26% białka i 9% tłuszczu, a dla kotów w okresie laktacji - 30% białka i 9% tłuszczu. Soja, zboża, kukurydza i gluten pszenny - wszystkie te składniki są przeciwwskazane dla zwierzęcia, prowadzą do nadwagi.

Specjaliści preferują takie kanały, jak

• Bosch Sanabelle Grande;
• Eukanuba Mature Care Formula for Cats;
• ProNature 30 Adult dla kotów.

Podczas karmienia suchą karmą konieczne jest monitorowanie ilości wody spożywanej przez zwierzę. Maine Coon powinien wypijać 25 ml wody na 1 kg swojej wagi dziennie. Ponadto na każde 50 g karmy zjedzonej przez zwierzę musi przypadać 150 g wody. Generalnie ważne jest, aby monitorować wodę - Maine Coony zwykle się nią bawią, dlatego napój w misce należy odświeżać przynajmniej codziennie, używając przegotowanej lub przefiltrowanej wody.

Do organizacji żywienia Maine Coon lepiej jest stosować paszę przemysłową, ale niektórzy właściciele z różnych powodów uciekają się do naturalnego odżywiania. Jest to dopuszczalne, ale ważne jest, aby dokładnie przemyśleć dietę swojego zwierzaka, ponieważ jego zdrowie zależy bezpośrednio od niego.

Karmienie naturalną żywnością

Nie można karmić kotów żadnym pokarmem ze swojego stołu, mlekiem krowim, wędlinami i wędzonkami, surowym mięsem lub rybą, wieprzowiną w dowolnej postaci, kościami, tłustymi produktami mlecznymi, słodyczami, produktami mącznymi, zwłaszcza zawierającymi drożdże. Nawet jeśli zwierzę zjada to wszystko chętnie, nie oznacza to, że wszystko to przyniesie mu korzyści.

Dieta kota musi być zróżnicowana. Może zawierać chude mięso, optymalnie - kurczaka, jeśli chcesz, możesz rozpieszczać swojego zwierzaka indykiem, królikiem lub wołowiną. Dzienna porcja mięsa to 50–150 g, w zależności od wagi kota. Mięso musi być poddane obróbce cieplnej - głęboko zamrożone lub gotowane. Zminimalizuje to ryzyko zarażenia kota robakami i innymi pasożytami.

Mięso jest głównym składnikiem diety Maine Coon, gdy jest karmione naturalnie

W ogóle nie zaleca się podawania ryb, zwłaszcza ryb rzecznych, ponieważ zawiera wiele różnych pasożytów. W razie potrzeby możesz go ugotować, nie częściej niż raz lub dwa razy w tygodniu. Z owoców morza preferowane są gotowane krewetki.

Przydatne dla kotów rasy Maine jest żółtko gotowanego jajka, kurczaka lub przepiórki. Pamiętaj, aby w swojej diecie uwzględnić warzywa i zioła. Spożywanie cukinii, marchwi, buraków, dyni, brokułów, pietruszki, sałaty i kopru pozwoli zwierzęciu otrzymać różnorodne witaminy i pierwiastki śladowe. Koty lubią duszone lub gotowane warzywa jako dodatek do mięsa.

Kilka razy w tygodniu warzywa można zastąpić ryżem lub kaszą gryczaną, a także średniotłuszczowymi produktami mlecznymi i jogurtami naturalnymi. Ważne jest również, aby nie zapominać o kompleksach witaminowo-mineralnych, które powinien przepisać weterynarz.

Odpowiednią alternatywą dla mięsa są produkty uboczne - żołądki kurczaka, serca, wątróbka lub podobne części indyka, królika, cielęciny lub wołowiny. Przed gotowaniem należy je również głęboko zamrozić. Produkty uboczne są gotowane, przepuszczane przez maszynkę do mielenia mięsa, mieszane z dodatkiem odżywczym (płatki zbożowe lub duszone lub gotowane warzywa przepuszczane przez maszynkę do mięsa) i podawane w tej formie „na szczelinę”. Zwierzęta to uwielbiają!

Jednak Maine Coon nie musi nieustannie mielić pokarmu: w trakcie żucia rozwija szczęki i pomaga wzmocnić układ odpornościowy. Tak więc, naprzemiennie kaszę i owsiankę warzywną z mięsem, posiekaną na średnie kawałki i zmieszaną z którąkolwiek z opisanych powyżej karm, zapewnisz swojemu zwierzakowi zdrową i zróżnicowaną dietę.

Maine Coon chętnie je surowe mięso, ale dopiero po głębokim zamrożeniu zagraża jego zdrowiu

Odpowiednia toaleta i wypełniacze

Eksperci zalecają, aby początkowo zabrać kociakowi taką samą tacę, jaką miał w żłobku lub od hodowców. Ułatwi to zwierzęciu przystosowanie się do nowego środowiska. Jednak kocięta rasy Maine Coon bardzo szybko wyrastają z tacek dla „dzieci”.

Lubią kopać, więc najlepiej nie wybierać otwartych tac. Doskonałą opcją byłaby zamknięta taca z drzwiami. Możesz wziąć podobne urządzenie, odpowiednie pod względem wielkości dla psów w domu. Dodatkową zaletą tych tacek są filtry węglowe pochłaniające zapachy, w które są zwykle wyposażone.

Jeśli z jakiegoś powodu nie ma możliwości zakupu tacy, wystarczy dowolny plastikowy pojemnik z wysokimi bokami. Na przykład kąpiel dla niemowląt.

Wybór wypełniacza jest kwestią indywidualną i zależy od rodzaju wypełniacza, który zwierzę posiadało w dzieciństwie i jego osobistych preferencji - w niektórych przypadkach nie jest możliwe przekwalifikowanie kota na inny rodzaj wypełniacza, poza tym, do którego on jest przyzwyczajony. Jeśli kot jest mniej wybredny, istnieje już kwestia wygody dla właściciela. Wypełniacze zbrylające i żelowe są optymalne - dobrze zatrzymują zapach, są ekonomicznie zużywane i praktycznie nie rozprzestrzeniają się po mieszkaniu.

Maine Coony to bardzo czyste zwierzęta, więc będziesz musiał czyścić tackę codziennie, a nawet kilka razy dziennie. Warto rozważyć zakup automatycznej kuwety dla kota.

Lepiej nie zostawiać otwartej toalety, jeśli masz Maine Coon.

Procedury higieniczne: obcinanie paznokci, czyszczenie uszu, czesanie i kąpiel

U przedstawicieli rasy Maine Coon pazury rosną bardzo szybko, dlatego należy je regularnie przycinać raz w tygodniu. Procedura jest typowa: należy lekko docisnąć łapę kota, aby pazury zostały zwolnione, a specjalnymi nożyczkami lub pęsetą do paznokci odciąć około 2 mm pazura bez dotykania różowawego rdzenia.

To zdjęcie wyraźnie pokazuje różowawy rdzeń pazura, którego nie należy dotykać.

Czyszczenie uszu powinno odbywać się co 2-3 dni. U zdrowego zwierzęcia wewnętrzna powierzchnia uszu jest różowawa i nie wykazuje żadnych poważnych wydzielin. Uszy wyciera się zwykłymi patyczkami do uszu, lekko zanurzonymi w nadtlenku wodoru lub specjalnym antyseptycznym środku do uszu sprzedawanym w sklepach zoologicznych. Konstrukcja ucha kota jest taka, że prawie niemożliwe jest zranienie go podczas takiego czyszczenia, jednak nie wszystkie ruchy powinny być wykonywane z nadmierną siłą. Niektórzy eksperci radzą również, aby wytrzeć małżowiny uszne suchą miękką szmatką, a następnie posypać odrobiną środka antyseptycznego. Jednak nie jest to konieczne w przypadku zdrowych zwierząt.

Czesanie to szczególny element pielęgnacji Maine Coon. Musi być produkowany co najmniej raz w tygodniu. Do czesania potrzebny jest rzadki grzebień i zwykły grzebień, zawsze z zaokrąglonymi zębami. Jeśli chcesz, aby sierść Twojego zwierzaka lśniła, użyj szczotki z naturalnego włosia. W okresie pierzenia należy zwrócić szczególną uwagę na czesanie sierści Maine Coon. Pierwsze linienie zaczyna się w wieku 5–7 miesięcy.

Szopy należy najpierw rozczesać rzadkim grzebieniem, a następnie szczoteczką o grubych zębach. Lepiej zacząć od ogona, przejść do tyłu i na boki, potem klatkę piersiową i nogi, a na koniec cały brzuch.

Na brzuchu i wewnętrznej stronie stóp sierść ma tendencję do zwijania się w maty. Przy regularnym szczotkowaniu zwykle tak się nie dzieje, jednak jeśli znajdziesz matę i nie możesz jej rozplątać, odetnij ją odważnie. Ponadto Maine Coony muszą ścinać włosy pod ogonem iw okolicy pachwiny, w przeciwnym razie odchody mogą przykleić się do grubego futra zwierzęcia. Niektórzy zlecają tę konkretną operację specjaliście.

Ten Maine Coon został już dokładnie wyczesany i ogolony, wystarczy spojrzeć na tę górę wełny

Maine Coony bardzo lubią pływać, jednak podobnie jak w przypadku innych kotów nie należy nadużywać tej procedury. Wystarczy jedna kąpiel w miesiącu. W okresach linienia można podwoić częstotliwość kąpieli. Jeśli weterynarz nie przepisał Twojemu zwierzakowi żadnego konkretnego szamponu, możesz użyć dowolnych środków dla tej rasy.

Zaleca się wykąpać kota po obcięciu pazurów, oczyszczeniu uszu i wyczesaniu sierści. Podczas kąpieli upewnij się, że woda nie przedostaje się do uszu zwierzęcia. Po kąpieli osusz zwierzaka bawełnianym ręcznikiem. Nie musisz suszyć kota suszarką do włosów - daj mu możliwość samodzielnego lizania i suszenia.

Jakie akcesoria są potrzebne do utrzymania Maine Coonów

Aby zapewnić wygodne życie, Maine Coon potrzebuje:

• ławka kuchenna - możesz spróbować zrobić to samodzielnie lub kupić gotową wersję, na przykład - dom ze schodami; Szopy uwielbiają, gdy ich terytorium jest na wzgórzu;
• taca toaletowa to bardzo ważny dodatek, sprawdziliśmy już jej cechy;
• drapak - ponownie możesz spróbować zrobić to sam lub kupić gotową wersję, najważniejsze jest to, że rozmiar drapaka jest współmierny do wymiarów zwierzęcia;
• zabawki - wszelkie drobne przedmioty, takie jak piłki lub myszy, które nie mają części, które mogą spaść podczas gry;
• miski - pojemniki na żywność i wodę; powinny być pojemne i higieniczne, preferowane powinno być szkło, stal lub ceramika; Dla rasy Maine Coon pies nie łykający jest doskonałą opcją miski na wodę.

Mój kociak na specjalnej konstrukcji z legowiskiem i drapakiem

Hodowla Maine Coon

Samce kotów rasy Maine są gotowe do krycia w wieku 7-8 miesięcy, ale optymalny wiek rozpoczęcia aktywności seksualnej to półtora roku. Samice są gotowe do kopulacji po trzeciej rui. Zaleca się, aby te ramy nie naruszały. Dla kota ciąża po pierwszej lub drugiej rui może skutkować problemami zdrowotnymi w przyszłości i osłabieniem potomstwa. W przypadku samców wczesne krycie jest obarczone tym samym. Jest to konsekwencja dłuższego, w porównaniu z przedstawicielami innych ras, formowania się organizmu. Ale nie można również dokręcić lepkim, w przeciwnym razie mogą pojawić się problemy na poziomie zachowania, w wyniku braku doświadczenia.

Niezwiązane zwierzęta są najpierw dziergane z doświadczonymi przedstawicielami płci przeciwnej. Aby znaleźć partnera, kontaktują się z klubem kotów. Alternatywą są lokalne wystawy kotów, na których prezentowane są zwierzęta rodowodowe i można poznać ich właścicieli. W przypadku poważnych prac hodowlanych zarówno kot, jak i kot muszą mieć stopień rozwodowy „bardzo dobry” lub wyższy, w przeciwnym razie kocięta nie będą uważane za rasowe.

Bezpośrednio przed kryciem konieczne jest zbadanie zwierząt przez lekarza weterynarii, w tym na obecność chorób genetycznych. Zwierzęta powinny mieć proglystogenność i być zaszczepione przeciwko wściekliźnie, chlamydiom, panleukopenii, liszajom, zapaleniu nosa i tchawicy i kalcywirozie.

Często hodowcy starają się kojarzyć coony o tym samym fenotypie, aby otrzymać przewidywalne potomstwo.

Między właścicielami zwierząt zawierana jest umowa krycia, w której określa się imiona zwierząt, warunki krycia, warunki płatności, postępowanie w przypadku nieudanego krycia, a także wydatki na utrzymanie kociąt, procedurę ich dokumentowania oraz rejestracja są wskazane. Do umowy załączamy kopie rodowodów i dokumentacji medycznej obu zwierząt.

Krycie odbywa się na terytorium kota, w tym czasie właściciel samca ponosi pełną odpowiedzialność za kota. W drugim dniu rui kot jest przywieziony z tacą, miskami i karmą. Z reakcji kota jasno wynika, czy dojdzie do krycia, czy nie; jeśli zwierzę wykazuje aktywne zainteresowanie, to dobry znak, a jeśli pozostaje obojętne, ignoruje samicę i wychodzi na pierwszym spotkaniu, kota można zabrać do domu.

Nawet jeśli kot jest zainteresowany, poznanie się zajmuje od kilku godzin do kilku dni. Zwierzęta są wstępnie przycinane pazurami, aby przy tym nie ranić się nawzajem. Krycie odbywa się zwykle w nocy, kiedy w domu jest minimum rozpraszających dźwięków i innych przeszkadzających czynników. Maine Coony mogą kojarzyć się do 15 razy w ciągu dnia.

To, czy doszło do krycia, czy nie, zależy od zachowania zwierząt - jeśli kot się poluje i daje się wylizać, oznacza to, że krycie miało miejsce. W sumie kot pozostaje z kotem do czterech dni. Jeśli samiec wcześniej stracił zainteresowanie samicą, oznacza to koniec krycia. Do tego czasu nie zaleca się rozdzielania zwierząt - może to spowodować uraz psychiczny. Ale nie powinieneś opóźniać procesu krycia, dlatego ważne jest, aby postępować zgodnie z okolicznościami.

Fakt ciąży można dokładnie ustalić po trzech do czterech tygodni. W sumie koty hodowlane przynoszą nie więcej niż 3 mioty w ciągu 2 lat. W przypadku mężczyzn optymalne są nie więcej niż 2 pary miesięcznie.

Rodzina kotów o tym samym fenotypie - z 95% prawdopodobieństwem jedno z kociąt w miocie takich rodziców będzie całkowicie białe

Kastracja i sterylizacja

Należy od razu zauważyć, że kastracja to usunięcie jąder u kotów lub jajników u kotów z niezdolnością do posiadania potomstwa i brakiem hormonalnej chęci do rozmnażania, a sterylizacja to usunięcie macicy u kotów lub zawiązanie powrózków nasiennych w koty. Po sterylizacji zwierzę nie jest w stanie urodzić potomstwa, ale nadal jest aktywne seksualnie, ze wszystkimi wynikającymi z tego konsekwencjami. Sterylizacja jest rzadko stosowana, aw zbiorowej świadomości sterylizacja kotów jest rozumiana jako kastracja samic.

Decyzja o wykastrowaniu zwierzęcia podejmowana jest albo z powodu niemożności wyposażenia jego życia seksualnego, albo po 5-6 latach aktywnej aktywności seksualnej w celu zachowania zdrowia. To ostatnie jest szczególnie prawdziwe w przypadku kobiet.

Kastrację kotów przeprowadza się w momencie, gdy zwierzę zacznie „chodzić” - zmienia się jego zachowanie, kot zaczyna zaznaczać teren i głośno zapraszając miauczeć. Zwykle dzieje się to po 7-10 miesiącach. W tym samym wieku koty kastruje się zwykle przed pierwszą rują. To znacznie zmniejsza ryzyko raka piersi.

Przybieranie na wadze po kastracji jest bardzo powszechnym nieporozumieniem.

Jak wybrać kociaka

Zanim wybierzesz kociaka, spójrz na jego rodziców. To daje ogólne pojęcie o wadze i rozmiarze zwierzęcia w wieku dorosłym. Przy wyborze ważne jest również, aby zrozumieć, czy zamierzasz rozmnażać się, czy nie. W każdej rasie istnieją trzy klasy kociąt:

• dla domu;
• do hodowli;
• na wystawy.

Istnieje wiele wzorców ras stosowanych w różnych systemach kotów, z których największe to TICA, WCF i CFA. W efekcie klasyfikacja kociaka uzależniona jest od klubu felinologicznego, do którego należy hodowca i jest ustalana w drodze rejestracji - stwierdzającej zgodność z cechami rasy. Koszt kociąt zależy bezpośrednio od klasy.

Kociak Maine Coon hodowlany, kotka z niebiesko kremowymi kleszczami

Główną uwagę zwraca siła dodania kociaka, wielkość jego nóg, gęstość i długość ogona - powinien sięgać łopatki. Kocięta również powinny mieć wysokie, stojące uszy i prawidłową głowę o charakterystycznych cechach - "kwadratowej" kufie i niewielkiej fałdzie na grzbiecie nosa. Ale pędzle „firmowe” - element opcjonalny, choć pożądany.

Istnieją dwa główne typy Maine Coonów: europejskie i amerykańskie. Te pierwsze mają dłuższy ogon i tułów, wydłużoną kufę i duże frędzle na uszach. Drugie są większe, przysadziste i krępsze.

Samce rasy Maine Coon są większe od samic średnio o 2-3 kg, mają bardziej bezpośredni i niezależny charakter. Jeśli interesuje Cię łasica i możliwość wygodnego trzymania kota na kolanach - weź kotkę, rzadko ważą więcej niż 6 kg i są znacznie bardziej czułe.

Optymalny wiek kociaka do zakupu to 3 miesiące. W tym wieku całkowicie przestawił się na pokarm stały i przyzwyczaił się do tacy. Otrzymał podstawowe szczepienie i prawdopodobnie został już wprowadzony do szczotkowania, kąpieli i strzyżenia. W tym samym czasie reakcje behawioralne nadal powstają po 3 miesiącach, więc zwierzę dobrze nadaje się do edukacji.

Podobnie jak inne koty, Maine Coony uwielbiają dobrze spać.

Gdzie najlepiej kupić kociaka i ile to może kosztować

Ogłoszenia dotyczące sprzedaży kociąt można znaleźć w Internecie i sklepach zoologicznych. Ale musisz kupić kociaka tylko od profesjonalnych hodowców ze wszystkimi niezbędnymi dokumentami: paszport, rodowód, zaświadczenia lekarskie rodziców. Na powagę podejścia wskaże również umowa o przekazanie zwierzęcia, którą hodowca przekaże do podpisu - to warunek wstępny dla wszystkich klubów felinologicznych.

Aby skontaktować się z hodowcami - odwiedź wystawy kotów lub poszukaj w Internecie kontaktów lokalnych klubów kotów.

Cena kociaka „do domu” zaczyna się od 300 $, za „hodowlę” - od 1000 $. Ceny różnią się znacznie w zależności od hodowcy.

Kociak Maine Coon w wieku półtora miesiąca, wyglądający po wyjęciu z pudełka

Recenzje właścicieli o rasie

Chodzi o tego szopa, o którym mówimy w recenzji powyżej

Chodzi o tego kota, o którym mówimy w powyższej recenzji

Maine Coony to nie tylko duże koty, ale także duża odpowiedzialność. Wybór, edukacja, odżywianie, opieka - wszystko to będzie wymagało od Ciebie dużego wysiłku i pieniędzy. Ale w zamian otrzymujesz niesamowite zwierzę - ciepłe i delikatne, inteligentne i towarzyskie, zabawne i niezależne. W królestwie kotów nie ma odpowiedników.