Koty Brytyjskie I Szkockie: Kluczowe Różnice W Wyglądzie, Charakterze, Zdjęciu, Czym Różnią Się Koty Brytyjskie I Szkockie

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 13:04

Czym różnią się koty brytyjskie od szkockich?

Koty brytyjskie i szkockie są często mylone ze sobą. Chodzi o to, że mają wspólnych przodków. Przez długi czas przedstawiciele ras mogli krzyżować się w celu poprawy wyglądu zewnętrznego i nadania charakterystycznych cech sylwetki. Jednak teraz nie jest to mile widziane, a koty bardzo różnią się wyglądem i nawykami.

Zadowolony

• 1 Historia pochodzenia ras brytyjskich i szkockich
• 2 Zewnętrzne różnice między Brytyjczykami a Szkotami
• 3 różnice w charakterze
• 4 Różnice w opiece
• 5 Więc kto jest lepszy?
• 6 Recenzje właściciela

Historia pochodzenia ras brytyjskich i szkockich

Rasa brytyjska pojawiła się tak dawno temu, że dokładna historia jej pochodzenia nie jest znana. Istnieje kilka wersji, z których jedna mówi, że Rzymianie sprowadzili egipskie koty do Wielkiej Brytanii. Te ostatnie stopniowo zmieniały się i dostosowywały do nowych warunków: dla ochrony nabyły grube włosy i stały się większe. Tę hipotezę potwierdza odkrycie masowych grobów kotów w Badbury, Danbury i Gassedge. Inna wersja kojarzy rasę brytyjską z francuską (chartreuse). Uważa się, że zwierzęta mogły przybyć do Europy z Afryki w czasie wypraw krzyżowych, po których mnisi zaczęli je hodować.

W latach 60. nikt by nie pomyślał, że szkocka rasa kotów już za 50-60 lat stanie się jedną z najpopularniejszych

Szkocka rasa kotów powstała przez przypadek. Pierwszym przedstawicielem była Susie, mieszkanka czystej krwi. Urodziła się w latach 60. Susie nie była pierwszym na świecie kotem z uszami: wzmianki o takich zwierzętach znaleziono w Chinach, ale aż do XX wieku nikt nie pomyślał o naprawieniu mutacji. Później jeden z kociąt Susie został przywieziony z kotem brytyjskim. Z powstałego potomstwa wybrano jednego kociaka, po dorastaniu skrzyżowano go z kotem brytyjskim. To ich kocięta są uważane za pierwszych pełnoprawnych przedstawicieli rasy szkockiej. W przyszłości te ostatnie zostały połączone z Brytyjczykami, aby nadać im „pluszowy” wygląd: aby czaszka była bardziej zaokrąglona, a sierść - gruba.

Zewnętrzne różnice między Brytyjczykami a Szkotami

Najczęściej, jeśli chodzi o kota Scottish Fold, ludzie mają na myśli Scottish Folds. To jedna z czterech głównych odmian tej rasy. Szkockie fałdy mają małe uszy, które idealnie nie powinny wychodzić poza kontury głowy. Ten wygląd jest spowodowany mutacją związaną z chrząstką. Im więcej kotów ma fałdy w uszach, tym bardziej są zgięte na głowie. Są zwierzęta o słabej zmarszczce, ale z reguły nie mogą się rozmnażać i stają się zwykłymi zwierzętami domowymi.

Oprócz uszu tylko uważni ludzie zauważą różnice w kształcie pyska: Brytyjczycy mają masywniejszą czaszkę

Szkockie proste mają proste uszy, ale w przeciwieństwie do rasy brytyjskiej odległość między nimi jest mniejsza. Ich uszy wydają się węższe u nasady. Dodatkowo wyróżnia się Highland Folds i Highland Straights. Różnią się od swoich odpowiedników dłuższymi włosami.

Dzięki bujnemu futrze prosty góralski wygląda na masywniejszy

Przedstawiciele ras szkockiej i brytyjskiej różnią się kształtem i wielkością głowy. Te pierwsze są bardziej miniaturowe: ich głowa jest zaokrąglona, podbródek mocny, a szczęki mocne. Brytyjczycy mają lepsze kości policzkowe. Policzki się wyróżniają. Głowa ma bardziej owalny, wydłużony kształt.

Brytyjskie koty wyglądają na znacznie bardziej wytrzymałe z powodu masywnych szyjek

Pod względem sylwetki Brytyjczycy wyglądają na bardziej wytrzymałych i przygnębionych. Szkoci są w dobrej kondycji fizycznej, ale raczej wdzięczni i zwinni. Brytyjczycy mają masywną i zaokrągloną sylwetkę dzięki potężnym nogom. Szkoci mają smukłe i dłuższe nogi. To sprawia, że wyglądają na wyższe i lżejsze.

Pomimo tego, że Szkoci i Brytyjczycy są mniej więcej tej samej wielkości, ci pierwsi wydają się wyżsi ze względu na swoją lekkość i kruchość.

Ogon brytyjski ma tylko 2/3 długości ciała. Szkoci mają bardziej masywne ogony, ale głównym wymaganiem dla nich jest mobilność. Wynika to ze specjalnej mutacji w chrząstce, która może powodować fuzję kręgów, niepełnosprawność i śmierć. Nawet jeśli zwierzę czuje się normalnie ze względu na siedzący tryb życia, najprawdopodobniej zostanie usunięte z hodowli, ponieważ może przekazać wadliwy gen potomstwu.

Krótki ogon, zmieniony chód, bezczynność, niezdolność do skakania wysoko i narośla na tylnych łapach Szkota to powód do konsultacji z weterynarzem

Krótkowłose brytyjskie i szkockie futra są prawie takie same. Tylko doświadczeni hodowcy odkryją w dotyku, że ci pierwsi mają bardziej zadrukowaną i gęstszą wełnę, a drudzy puszystą. Highlands mają jedwabistą sierść z gęstym podszerstkiem. Na szyjach mają długi kołnierz, a ich ogon przypomina wachlarz.

Różnice w charakterze

Koty szkockie mają łagodne usposobienie. Są bardziej skłonni do kompromisów niż Brytyjczycy. Szkoci są serdeczni i towarzyscy, podążają za tym, którego wybrali na właściciela i chętnie kontaktują się z członkami rodziny. Często znajdują wspólny język z dziećmi, ale nie dotyczy to wszystkich przedstawicieli rasy. Koty szkockie uwielbiają aktywne zabawy, podróże i wystawy. Nie odmówią spaceru po ulicy, jeśli właściciel zadba o bezpieczeństwo i założy czworonogowi szelki.

Koty szkockie mogą stać na tylnych łapach, gdy są zaciekawione lub chcą zwrócić na siebie uwagę właściciela

Brytyjczycy nazywani są arystokratami. Są spokojne i opanowane, siedzące i majestatyczne. Są bardziej skłonni do oglądania tego, co się dzieje, niż do uczestniczenia w czymkolwiek. Brytyjczycy nie są zbyt wymagający: jeśli są głodni, nie będą głośno pytać, ale będą cicho czekać. Są dyskretne i doskonale nadają się dla osób, które nie lubią, gdy zwierzęta zwracają na siebie uwagę.

Koty szkockie mają niesamowity kunszt, elastyczność i charyzmę: uwielbiają nawet siedzieć jak człowiek, a nie jak kot

Moja siostra ma kota brytyjskiego, a ja kota szkockiego. Mój ulubieniec nie jest tak czuły, jak w opisach rasy: potrafi gryźć, jeśli czegoś nie lubi i nie lubi siedzieć w jej ramionach. Przed kastracją kot często chował się przede mną lub siadał w swoim domu. Ale teraz często podchodzi, prosi, żeby ją pogłaskać i nie ma nic przeciwko temu, że robię to spontanicznie, ale kot mojej siostry nie lubi zbytniej dbać o siebie. Kiedy przychodzą goście, wspina się na górę i siada. Moja uwielbia poznawać nowych ludzi, choć długo wącha. Zarówno mój kot, jak i siostry nie lubią dzieci: chowają się za meblami. Mój jednak na początku syczy i może gryźć. Brytyjczyk jest bardziej cierpliwy, ale najwyraźniej nie lubi obsesji. Z własnego doświadczenia powiem, że Szkoty lepiej nadają się dla tych, którzy chcą, aby kot był towarzyszem. Brytyjczycy też z przyjemnością nawiązują kontakt i bawią się, ale trudno jest czekać na oznaki ich uwagi i oddania.

Różnice w opiece

Zdrowie Szkotów jest gorsze niż Brytyjczyków. Różnią się od tych ostatnich bardziej spłaszczonym pyskiem. W przypadku przedstawicieli kłosów należy do tego dodać wadliwy gen. Szkockim właścicielom zaleca się wybieranie suchej karmy z glukozaminą i chondroityną w składzie, aby uniknąć problemów z układem mięśniowo-szkieletowym.

Osteochondrodysplazja objawia się wzrostem stawów u kotów i może prowadzić do niepełnosprawności lub postępować powoli przez całe życie

Koty uszate nie powinny być ze sobą krzyżowane: krzyżuje się je tylko z przedstawicielami rasy o prostych uszach, aby uniknąć problemów z kręgosłupem i stawami. Ponadto Szkoci są bardziej podatni na problemy z oczami i łzawienie oczu.

Więc kto jest lepszy?

Szkoci są ciekawskimi i czarującymi towarzyszami, ale wymagają dużo uwagi i muszą być stale w czyimś towarzystwie. Nie mogą tolerować samotności i zaczynają czuć się źle, jeśli są ignorowane. Brytyjczycy są bardziej niezależni, więc lepiej nadają się dla zapracowanych ludzi, ale te koty gorzej dogadują się z dziećmi i innymi zwierzętami.

Recenzje właścicieli

Zarówno koty szkockie, jak i brytyjskie mają swoje zalety i wady. Te pierwsze są bardziej spokojne i towarzyskie, te drugie są niezależne, ale są idealne dla osób, które nie lubią obsesyjnych zwierząt. Jednak przy wyborze należy kierować się nie tylko ogólnymi cechami ras, ale także wyglądem i zachowaniem konkretnego kociaka.