Montaż Dachu, W Tym Własnymi Rękami, A Także Błędy Popełnione Podczas Pracy

2024 Autor: Bailey Albertson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 22:41

Co musisz wiedzieć podczas samodzielnego montażu dachu

Zadaszenie w wiejskim domu to kluczowy moment. Błędy są tutaj obarczone znacznymi stratami materialnymi i finansowymi, a mieszkanie w domu ze złym dachem jest naprawdę bolesne. Jednak kłopotów tego rodzaju można uniknąć, biorąc odpowiedzialność za projekt i wykonanie. Może w tym pomóc możliwość samodzielnego zainstalowania dachu, nie ufając wynajętym specjalistom.

Zawartość

• 1 Jak zamontować dach własnymi rękami

  1.1 Galeria zdjęć: dachy wykonane z różnych materiałów

• 2 Czy można zainstalować dach własnymi rękami

  2.1 Wideo: dach dwuspadowy - jak to ułatwić i uprościć

• 3 Etapy montażu dachu

  • 3.1 Instalacja Mauerlat

  • 3.2 Montaż systemu krokwi

    3.2.1 Wideo: Montaż krokwi na ziemi

  • 3.3 Urządzenie do ciasta dachowego

    • 3.3.1 Paroizolacja
    • 3.3.2 Izolacja
    • 3.3.3 Hydroizolacja
    • 3.3.4 Warstwa wierzchnia na pokrycia dachowe
    • 3.3.5 Galeria zdjęć: odmiany metalowych pokryć dachowych

• 4 Cechy instalacji różnych typów i węzłów dachu

  • 4.1 Montaż elastycznego pokrycia dachowego

    4.1.1 Wideo: montaż gontów

  • 4.2 Montaż sztywnego dachu

    4.2.1 Wideo: samodzielna instalacja profilu metalowego

  • 4.3 Montaż zimnego dachu
  • 4.4 Montaż akcesoriów dachowych

  • 4.5 Montaż rynien dachowych

    4.5.1 Wideo: instalacja rynien

• 5 Typowe błędy przy montażu dachu
• 6 Instrukcja pielęgnacji

Jak zamontować dach własnymi rękami

Urządzenie niezawodnego systemu dachowego w wiejskim domu jest ostatnim akordem cyklu środków do jego budowy. Ponadto pozostaje tylko praca wykończeniowa, aby osiągnąć wcielenie twoich marzeń.

Rozpoczynając budowę dachu na domu, musisz jasno zrozumieć jego cel.

1. Niezawodne schronienie budynku przed zmiennymi warunkami atmosferycznymi, które nie pozwalają na przecieki.
2. Ochrona termiczna wnętrza, nawet przy najniższej temperaturze zewnętrznej dla tego obszaru.
3. Harmonijny projekt kształtu i kolorystyki powłoki wykończeniowej, który współgra z zewnętrzną częścią ramy budynku i krajobrazem terenu i dodaje im dodatkowego uroku.

Galeria zdjęć: dachy wykonane z różnych materiałów

Klasyczny czterospadowy dach metalowy może wytrzymać do 50 lat

Prawidłowo wykonany dach wielospadowy będzie niezawodny i trwały pomimo dużej liczby połączeń i przyczółków

Miedziane pokrycia dachowe są wyznacznikiem gustu i zamożności właściciela i służą od ponad 100 lat.

Naturalne gonty wymagają wzmocnionego toczenia, ale służą bardzo długo i wyglądają efektownie i atrakcyjnie

Dachy o dowolnej złożoności można pokryć miękkimi płytkami

Czy można zainstalować dach własnymi rękami

Aby obiektywnie zrozumieć i poprawnie ocenić swoje możliwości, musisz skorzystać z różnych źródeł, aby nauczyć się wykonywania poniższych operacji.

1. Wyświetl konstrukcję dachu domu na poziomie co najmniej szkicu projektu.
2. Oblicz zapotrzebowanie na materiały na system kratownicowy, ciasto dachowe i warstwę wierzchnią.
3. Określ schemat instalacji Mauerlat, aby maksymalnie rozłożyć obciążenia z dachu na ściany i bezpiecznie zamocować system krokwi.
4. Wybierz optymalny kąt nachylenia stoków.
5. Oblicz skok krokwi.
6. Oceń potrzebę zainstalowania dodatkowych łączników metalowej ramy dachu.
7. Przestudiuj przeznaczenie łat i kontrłat oraz zasady ich montażu.
8. Jasne przedstawienie kolejności układania warstw izolowanego ciasta dachowego.
9. Zapoznaj się z zasadami doboru i umiejscowienia lakieru nawierzchniowego oraz metod jego mocowania.
10. Poznaj nazewnictwo i przeznaczenie dodatkowych elementów dachu oraz kolejność ich montażu.

Jak widać, ta niekompletna lista zakłada dość poważne wstępne przygotowanie w kwestiach teoretycznych. Następnie musisz zająć się narzędziem do produkcji pracy. Jego zestaw nie zawiera niczego specjalnego - z reguły są to zwykłe urządzenia ręczne i elektryczne, które są dostępne w gospodarstwie prawie każdego właściciela wiejskiego domu.

Ale co najważniejsze, należy ocenić poziom własnych umiejętności wykonywania prac stolarskich i dekarskich. Od razu zauważamy, że czysto teoretyczna wiedza jest tutaj wyraźnie niewystarczająca. Wskazane jest kilkakrotne uczestniczenie w takich wydarzeniach, aby zapoznać się z metodami pracy i sposobami wykonywania poszczególnych czynności oraz ich kolejnością.

Wideo: dach dwuspadowy - jak to ułatwić i uprościć

Etapy montażu na dachu

Montaż systemu krokwi rozpoczyna się od zamocowania urządzenia podporowego zwanego mauerlat.

Instalowanie Mauerlat

W prywatnej konstrukcji podmiejskiej Mauerlat to drewno iglaste o przekroju 150x100 lub 150x150 mm. Pełni dwie ważne funkcje.

1. Równomierne rozłożenie obciążenia z górnej konstrukcji budynku na jego ściany.
2. Wykonanie podstawy do mocowania elementów systemu krokwi.

W ten sposób Mauerlat jest łącznikiem między ramą domu a jego systemem dachowym. Pasuje do ścian nośnych i jest mocowany na różne sposoby:

• oprawa za pomocą drucianych opasek, wstępnie ułożonych w ścianach podczas ich układania;

  

  Drut można wbić w ścianę podczas układania lub włożyć w specjalnie wywiercone później otwory

• mocowanie za pomocą szpilek do pasa pancernego, jeśli przewiduje to konstrukcja domu;

  

  Sworznie są wkładane i mocowane do klatki zbrojeniowej przed wylaniem betonu

• montaż Mauerlat z mocowaniem do ściany za pomocą wsporników za pomocą drewnianych zaczepów układanych w murze.

  

  Jeśli drewniane wstawki są układane w ścianie z cegły podczas murowania, można do nich przymocować Mauerlat za pomocą metalowych wsporników

Oto główne sposoby mocowania podstawy wsporczej do ścian domu.

Montaż systemu krokwi

Do produkcji ramy dachowej używane są różne materiały:

• drewno iglaste o wymiarach poprzecznych 150x50 mm. W przypadku małego domu wystarczy nawet materiał o przekroju 100x50 mm;
• klejone profile drewniane w postaci dwuteownika lub belki;
• profile metalowe, takie jak prostokątne rury lub belki o przekroju do 150 mm;
• plastikowe profile o różnych przekrojach.

Wybór materiału uzależniony jest od jego ceny i dostępności na rynku. Należy zauważyć, że drewno i metal wymagają dodatkowej obróbki antykorozyjnej (w przypadku metalu) lub antyseptycznej i przeciwpożarowej (w przypadku drewna).

System krokwi jest montowany na kilka sposobów.

1. Montaż bezpośrednio na miejscu. Materiał jest dostarczany na dach i już tam, kierując się miejscem, części są produkowane i montowane. Ta procedura instalacji umożliwia ciągłe monitorowanie jakości wykonania i dokonywanie niezbędnych korekt w odpowiednim czasie.

   

   Jednym ze sposobów instalacji systemu kratownicowego jest jego montaż na miejscu.

2. Montaż na dole na specjalnie zainstalowanej pochylni. Pierwsza para jest montowana zgodnie z rysunkiem z dokładnym przestrzeganiem wszystkich wymiarów. Kolejne nogi krokwi wykonywane są przy użyciu pierwszego produktu jako szablonu. Po zakończeniu prac komplet nóg krokwi jest dostarczany na miejsce montażu i tam montowany. Konstrukcja kratownic montowanych na dole składa się zwykle z dwóch krokwi i górnego naprężenia. Taka konfiguracja zapewnia stabilność wymiarową i wagę produktu dostępnego do ręcznego podnoszenia.

   

   Jeśli kratownice są małe, można je całkowicie zmontować na ziemi.

3. Montaż systemu kratownicowego z gotowych kratownic. Są zamawiane w wyspecjalizowanych przedsiębiorstwach według własnych rysunków. Dostawa i (na życzenie klienta) montaż realizowane są przez personel wykonawcy. Aby zmontować system krokwi w ten sposób, z reguły stosuje się sprzęt podnoszący, ale jakość jest gwarantowana.

   

   Jeśli więźby dachowe zostaną zamówione w produkcji, zostaną wykonane z doskonałą precyzją i jakością.

Wideo: montaż krokwi na ziemi

youtube.com/watch?v=Qs8dMbwAIa8

Urządzenie do ciasta dachowego

Ciasto dachowe powstaje podczas procesu izolacji dachu. Pytanie jest naturalne - dlaczego jest to konieczne? Ustalono, że do 25–30% ciepła odbieranego z instalacji grzewczej w domu przechodzi przez nieizolowany dach. Prosta kalkulacja pokazuje, że koszt izolacji górnej części budynku szybko się zwróci. Ponadto nieizolowany dach powoduje duży hałas podczas opadów atmosferycznych, zwłaszcza jeśli jest wykonany z profili metalowych. Oprócz funkcji izolacyjnej ciasto dachowe z powodzeniem radzi sobie również z pochłanianiem hałasu.

Urządzenie do izolacji dachu składa się z kilku warstw, z których każda ma określoną funkcję.

Ciasto dachowe izolowanego dachu składa się z kilku warstw ułożonych w ściśle określonej kolejności

Paroizolacja

Zadaniem paroizolacji jest zapobieganie wilgoci z powietrza przedostającego się z pomieszczeń mieszkalnych do przestrzeni pod dachem. Faktem jest, że jedną z warstw ciasta dachowego jest izolacja, która jest materiałem włóknistym. W kapilarach macierzy izolacyjnej może gromadzić się wilgoć, co prowadzi do jej zlepiania się i utraty głównych właściwości użytkowych.

Aby temu zapobiec, stosuje się folie dyfuzyjne. Mają mikroskopijne otwory, które mogą przepuszczać wilgoć tylko w jednym kierunku. Dlatego odpowiednio ułożona względem izolacji folia chroni ją przed wilgocią zewnętrzną, jednocześnie uwalniając cząsteczki wody od wewnątrz i tym samym ją odprowadzając.

Ciasto dachowe zaczyna się formować po zainstalowaniu paroizolacji

Skutecznym sposobem wykorzystania folii paroizolacyjnych na dachy spadziste jest umieszczenie ich bezpośrednio na izolacji. Takie urządzenie pozwala wykorzystać całą długość krokwi do izolacji. Ale w tym celu musisz mocno połączyć poszczególne płótna, do których używana jest taśma klejąca.

Najpopularniejsze są folie trójwarstwowe z polipropylenu „Yutafol D Standard”, „Yutafol D Silver” oraz „Yutafol D Special”. Aby ułatwić montaż, wzdłuż krawędzi folii nakłada się kolorowy pasek, wskazujący ilość zachodzenia na siebie podczas montażu. Dla spadków o nachyleniu mniejszym niż 20 ^o, jego wartość powinna wynosić 20 cm, dla stromych dachów - 10 cm. Deskę wykonuje się wzdłuż dachu, zaczynając od dolnych rzędów.

Forma produkcji folii paroizolacyjnych to rolki do 1,5 m szerokości i 10 m długości.

Izolacja

Kiedy ktoś słyszy słowo „dach”, tworzy skojarzenia z ciepłem i komfortem w pomieszczeniu. Jest to możliwe tylko wtedy, gdy zostanie wybrany właściwy materiał izolacyjny. Zadaniem tej warstwy nie jest nagrzewanie dachu, ale zatrzymanie ciepła wytwarzanego w domu, dlatego kluczem do sukcesu jest jej właściwy dobór, który w dużej mierze zależy od konstrukcji dachu. W przeciwnym razie ogólne wymagania dla wszystkich rodzajów tego materiału są praktycznie takie same.

1. Dożywotni. Izolacja musi długo zachowywać swoje podstawowe właściwości.
2. Gęstość. Materiał powinien być na tyle lekki, aby nie obciążać systemu pokrycia dachowego, a docelowo podstawy nośnej całego budynku.
3. Stabilność formy. Przez cały okres użytkowania izolacja musi zachować swój pierwotny kształt, bez tworzenia szczelin między sobą a elementami konstrukcyjnymi.
4. Odporność na ogień. Wybierając materiał do izolacji dachu, należy zwrócić uwagę na jego łatwopalność. Do dachu potrzebny będzie niepalny lub samogasnący izolator ciepła.
5. Mrozoodporność. Warstwa izolacyjna musi zachować swoje właściwości w warunkach znacznych zmian temperatury. W warunkach Rosji czynnik ten jest bardzo ważny, szczególnie w regionach północnych i na środkowym pasie.
6. Maksymalna dopuszczalna wilgotność. Wiele typów grzejników, zwłaszcza walcowanych, jest w stanie zwiększyć przewodność cieplną przy wysokiej wilgotności. Taki materiał nie nadaje się zbytnio do izolacji dachu.
7. Dźwiękoszczelność. Wiele wykończeń, zwłaszcza metalowych, staje się źródłem głośnego hałasu podczas deszczu lub gradu, co stwarza niekorzystne warunki do życia poza sezonem. Izolacja dachowa musi pochłaniać zewnętrzne dźwięki.

8. Czystość ekologiczna. Materiał na ocieplenie dachów nie powinien emitować do otaczającej przestrzeni substancji szkodliwych dla człowieka.

   

   Jednym z najpopularniejszych rodzajów izolacji jest wełna mineralna z włókna bazaltowego, produkowana w rolkach lub matach.

Decydującym czynnikiem jest grubość izolacji. Zasady jej określania podano w SNiP 2003-23-02 „Ochrona cieplna budynków”. Zgodnie z tym dokumentem możliwe jest uzyskanie wartości oporu cieplnego konstrukcji, określonej współczynnikami regionalnymi w zależności od warunków klimatycznych. Korzystając z danych dotyczących przewodności cieplnej materiału (wskaźnik certyfikatu), można określić grubość izolacji w metrach.

Według rodzajów materiałów izolację klasyfikuje się w następujący sposób.

1. Spieniony polistyren - spieniony plastik produkowany w płytach. Ma niski ciężar właściwy i przewodność cieplną. Z reguły pasuje do kilku warstw z zachodzącymi na siebie połączeniami. Służy do izolacji termicznej dachów płaskich, jego żywotność określają producenci na 50 lat.

   

   Do izolacji dachów płaskich powszechnie stosuje się płyty styropianowe

2. Pianka poliuretanowa to wypełniona gazem masa plastyczna. Najczęściej stosowany do izolacji termicznej dachów i poddaszy. Dzięki niskiej przewodności cieplnej i niewielkiej wadze ma właściwości paroizolacyjne i ma długą żywotność.

3. Wełna mineralna. Wykonany jest z naturalnych materiałów, nie pali się, doskonale zachowuje ciepło. Absorpcja wilgoci jest niska, nie żyją w niej gryzonie, nie rozwijają się bakterie i owady.

   

   Folia izolacyjna wykonana z wełny mineralnej posiada wysokie właściwości termoizolacyjne dzięki powłoce odbijającej ciepło

4. Wełna szklana. Jest to rodzaj materiału wytwarzanego z odpadów szklanych. Taka izolacja jest niepalna, odporna na zamoczenie i nie wspomaga żywotnej aktywności gryzoni.

Pod względem produktywności i wskaźników cenowych do izolacji najczęściej stosuje się wełnę mineralną, której różne modyfikacje nadają się do dachów spadzistych i płaskich. Najczęściej używanymi materiałami są Knauf (płyty z wełny szklanej) i Rockwool (wełna mineralna), które od dawna cieszą się popularnością wśród konsumentów.

Popularna jest również fińska rolka izolacyjna Isover. Na rynku rosyjskim pojawił się jako jeden z pierwszych i nadal cieszy się zasłużonym prestiżem. Stosowany jest zarówno na dachy, jak i ściany.

Hydroizolacja

Wilgoć może przedostawać się do warstwy izolacyjnej nie tylko z przestrzeni wewnętrznej, ale także z zewnątrz. Dzieje się tak w przypadkach, gdy występują nawet drobne ubytki w montażu lakieru nawierzchniowego, a także w wyniku kondensacji wilgoci na jej wewnętrznej powierzchni. Ponadto wszelkie zabezpieczenia paroizolacyjne nie dają pełnej gwarancji przed wnikaniem wilgoci w izolację, dlatego też należy je usunąć.

Aby zabezpieczyć się przed tymi niekorzystnymi zjawiskami, pomiędzy izolacją a pokryciem dachowym układana jest warstwa hydroizolacji. Folie hydroizolacyjne są następujących typów.

1. Universal - wzmocniona folia polimerowa, która nie przepuszcza wody ani wilgoci w stanie pary. Montuje się nad izolacją z zachowaniem szczeliny wentylacyjnej 50 mm. Podczas montażu ważne jest, aby nie naciągać folii zbyt mocno, ale zapewnić jej ugięcie o 10-15 mm. W tej pozycji usuwa wilgoć z drewnianych konstrukcji systemu krokwi.
2. Z mikroperforacją - są to produkty z mikroskopijnymi otworami, do pewnego stopnia wyposażone w paroprzepuszczalność. Dlatego należy je umieszczać w torcie dachowym ściśle w określonej pozycji. Jednak tutaj trudno się pomylić - produkty są oznaczone kolorami. Podczas instalacji należy ułożyć szczelinę między folią a izolacją.
3. Antykondensacyjna - ze specjalną warstwą wiskozy i dodatkiem włókien bawełnianych. Zaletą tej warstwy jest jej wysoka higroskopijność. Aktywnie pochłania wilgoć w dużej ilości, w normalnych warunkach odparowuje i jest przenoszony w przestrzeń kosmiczną wzdłuż szczeliny wentylacyjnej. Rozmiar kanału wentylacyjnego jest taki sam jak w poprzedniej wersji.

4. Membrany superdyfuzyjne - dzięki swojej budowie aktywnie usuwają wilgoć z izolacji i jednocześnie absolutnie nie przepuszczają wody w przeciwnym kierunku. Drugą pozytywną stroną takich membran jest to, że nie ma potrzeby stosowania szczeliny wentylacyjnej. Można je układać bezpośrednio na izolacji, zwykle określoną stroną do niej. Istnieją również membrany, które można zainstalować po obu stronach, ale są one droższe.

   

   Folia hydroizolacyjna jest zwykle układana wzdłuż okapu i mocowana do belek krokwiowych za pomocą przeciwprętów kratowych

Folie hydroizolacyjne rozwijane są prostopadle do krokwi od dołu do góry. Przypominamy o kilku zasadach jego instalacji:

• wielkość zakładki podczas montażu powinna wynosić 15–20 cm, niektórzy producenci dostosowują rozmiar zakładki w celu oznaczenia kolorem;
• wszystkie połączenia należy spiąć specjalną taśmą perforowaną;
• folię hydroizolacyjną mocuje się do krokwi za pomocą przeciwpręży o grubości do 50 mm z utworzeniem szczeliny wentylacyjnej.

W przypadku zimnego dachu lepiej jest użyć budżetowej wersji folii uniwersalnej lub dyfuzyjnej. Takie marki jak „Yutafol D”, „Izospan D”, „Folder D” i inne są odpowiednie. Możesz kupić droższe produkty, ale stosunek ceny, jakości i funkcjonalności nie będzie na ich korzyść.

W przypadku izolowanego dachu lub strychu można zastosować folię uniwersalną lub dyfuzyjną tych samych marek, ale z obowiązkowym kanałem wentylacyjnym. Superdiffusion można zainstalować na każdym dachu i przy użyciu dowolnej metody izolacji. Popularne marki „Folder”, „Tyvek”, „Yutavek”, „Light”, „Delta”, „Vent” i inne.

Warstwa nawierzchniowa na pokrycia dachowe

Do pokrywania dachów używa się różnych materiałów. Jednocześnie podstawowe wymagania dla nich pozostają niezmienione.

1. Szczelność, która zapewnia pełną ochronę wnętrza przed wilgocią i wodą w dowolnej postaci.
2. Niski poziom hałasu, chroniący przestrzeń mieszkalną przed dźwiękami dochodzącymi z dachu podczas ulewnych opadów.
3. Trwałość, pozwalająca na użytkowanie dachu przez co najmniej 15, aw niektórych przypadkach nawet do 50 lat. Niektóre rodzaje dachów (łupek, dachówka ceramiczna, miedź) pozwalają na wydłużenie tego okresu do setek lub więcej lat.
4. Całkowita waga systemu pokrycia dachowego musi odpowiadać nośności ramy budynku i jej fundamentu.
5. Wygląd dachu powinien harmonijnie pasować do zewnętrznej strony terenu i domu.

W budownictwie prywatnym popularne są metalowe pokrycia dachowe.

1. Taras. Wykonany jest z blachy ocynkowanej o grubości 0,45–0,7 mm metodą profilowania, w wersji handlowej pokryty jest warstwą cynku. W niektórych przypadkach na powierzchnię nakładana jest farba i lakier lub powłoka z tworzywa sztucznego, co zwiększa żywotność i wygląd produktów.
2. Płytki metalowe. Wykonany jest z tego samego materiału metodą tłoczenia w kształcie imitującym naturalne płytki. Takie pokrycie dachowe jest zawsze wyposażone w dodatkową warstwę ochronną z odpornej farby lub tworzywa sztucznego.
3. Dach ze szwem. Składa się z gładkich blach ocynkowanych, łączonych specjalnym szwem - przylgą.
4. Powłoki z metali nieżelaznych - aluminium i miedź. Mogą być kształtowane jak gonty w gontach lub produkowane jako płaskie arkusze do dachów na rąbek.

Galeria zdjęć: odmiany metalowych pokryć dachowych

Piękny i trwały dach dla każdego typu budynku uzyskuje się z blachodachówki.

Dach domu z tektury falistej będzie niezawodny, trwały i niedrogi

Przy prawidłowym ułożeniu szwu łączącego dach na rąbek będzie służył przez kilka dziesięcioleci

Pokrycie dachówką miedzianą jest trudne w montażu, ale wygląda bardzo pięknie i służy od ponad 100 lat

Stosowane są również inne materiały dachowe.

1. Łupek azbestowy - nie tak dawno prowadził na liście materiałów na pokrycia dachowe. Ostatnio jego pozycje zostały wyparte przez inne rodzaje materiałów. Obecnie łupek jest najczęściej używany do osłonięcia budynków drugorzędnych, chociaż ma raczej wysokie właściwości użytkowe.

   

   Tradycyjny łupek azbestowy jest nadal popularnym materiałem na pokrycia dachowe

2. Płytki ceramiczne, formowane z niektórych rodzajów gliny i wypalane w piecach. Materiał jest bardzo wytrzymały, dzięki niewielkim rozmiarom łatwy w montażu. Jedyną wadą jest duża waga, która wymaga dość solidnego fundamentu. Okres użytkowania w niektórych przypadkach przekracza 50 lat.

   

   Tradycyjny materiał ceramiczny tworzy piękny, niezawodny i trwały dach

3. Cementowo-piaskowe i betonowe dachówki są produkowane w formatach zbliżonych do ich ceramicznych odpowiedników i mają podobne właściwości mechaniczne i użytkowe. Można go barwić na różne kolory poprzez dodanie barwników do roztworu w trakcie procesu produkcyjnego. Wyraźną wadą tego materiału jest jego duża waga.

   

   Płytki cementowo-piaskowe wyglądają bardzo pięknie i służą przez długi czas, ale ze względu na dużą wagę wymagają mocnego systemu krokwiowego

4. Pokrycia dachowe wykonane z materiałów kompozytowych, takich jak dachówka Shinglas czy ondulin, wykonane są z celulozy z dodatkiem materiałów włóknistych. W procesie produkcji impregnowane są związkami polimerowo-bitumicznymi, dzięki czemu materiał jest odporny na wilgoć i światło ultrafioletowe. Zaletą tej warstwy nawierzchniowej jest jej niewielka waga. Okres użytkowania określa się na co najmniej 30 lat, chociaż potwierdzenie tego faktu można uzyskać nieco później.

5. W przypadku dachów niskospadowych i płaskich często stosuje się spawany dach rolkowy. Podstawą do ich produkcji jest siatka polimerowa lub tkanina szklana. Podczas montażu dolna powierzchnia wstęgi jest podgrzewana palnikiem gazowo-płomieniowym i przyklejana do przygotowanej powierzchni. Wierzchnia warstwa pokryta jest wiórami granitowymi, bazaltowymi lub łupkowymi. Osobliwością jest konieczność regularnej kontroli i konserwacji dachu w celu zidentyfikowania i wyeliminowania uszkodzeń. Żywotność takich dachów nie przekracza 10 lat. Główne rodzaje materiałów rolkowych na rynku rosyjskim to Technonikol, Uniflex, Bikrost.

   

   Materiały w rolkach spajane są powszechnie stosowane do dachów płaskich i o niskim nachyleniu

6. Dachy samopoziomujące wykonuje się ze stopionego bitumu lub płynnych mieszanek gumowych poprzez bezpośrednie wylewanie na przygotowane podłoże. Rozprowadzanie po powierzchni odbywa się za pomocą specjalnych skrobaków. Grubość warstwy nie powinna przekraczać dwóch milimetrów. Rezultatem jest ciągła powłoka bez szwów i połączeń.

   

   Dach samopoziomujący to ciągła, uszczelniona wykładzina dachowa

Z wielu czysto naturalnych materiałów do wykańczania pokryć dachowych można wyróżnić takie jak łupek gliniany, słoma i trzcina, a także gont drewniany. Są rzadko używane i nie są konkurencyjne na rynku.

Cechy instalacji różnych typów i węzłów dachu

Pokrycie dachu musi mieć szereg ważnych cech, o których wspomniano powyżej:

• szczelność;
• wystarczająca siła;
• Odporność na promieniowanie UV;
• zgodność z warunkami klimatycznymi.

Elastyczne urządzenie dachowe

Elastyczne gonty w pełni spełniają te warunki, będąc znacznie tańsze niż inne materiały. Przed położeniem gontów na poszyciu należy położyć geowłókninę w celu zorganizowania wysokiej jakości drenażu. Zastosowanie tej powłoki jest możliwe w budynkach o dowolnym przeznaczeniu i dowolnej formie dachu.

Arkusz o wymiarach 1,0x0,33m wykonany jest z włókna szklanego impregnowanego kompozycjami polimerowo-bitumicznymi z dodatkiem różnych modyfikatorów i plastyfikatorów. Zewnętrzna powierzchnia pokryta jest warstwą ochronną z różnego rodzaju okruchów, dzięki czemu jest odporna na promieniowanie ultrafioletowe.

1. Montaż dachu rozpoczyna się od dowolnego dolnego narożnika systemu krokwi wzdłuż solidnego poszycia. Biorąc pod uwagę mały rozmiar pojedynczych arkuszy, odpady są minimalne.

2. Przede wszystkim przybijane są gonty gzymsowe, zakrywające zwis dachu. Jeśli nie ma takich w zestawie dostawczym, stosuje się zwykłe, z których wycina się płatki.

   

   Elastyczne gonty zaczynają być układane od okapu, a następnie przesuwają się do kalenicy

3. W celu zagwarantowania równomiernego rozłożenia materiału na stoku wykonuje się na nim znaki kredowe, wzdłuż których układane są gonty. Każdy gont mocowany jest do poszycia za pomocą czterech gwoździ dachowych.

Wideo: instalacja elastycznych gontów

Sztywne urządzenie dachowe

Sztywne dachy mogą być wykonane z różnych materiałów:

• profesjonalne podłogi;
• metalowa płytka;
• łupek;
• powlekanie blach w postaci metali ocynkowanych lub nieżelaznych.

Proces instalacji lakieru nawierzchniowego może wyglądać następująco.

1. Formacja nawisu. W tym celu klaczki (przedłużacze) są wypychane wzdłuż każdej nogi krokwi, sznur jest przeciągany między skrajnymi końcami, a klaczki są przycinane wzdłuż jednej linii.
2. Montaż hydroizolacji. Folia układana jest pod kątem prostym do krokwi w kierunku od dołu do góry i mocowana prętami przeciwkatowymi.

3. Montaż łat. Układany jest z płyty 25x100 lub 25x150 mm. W przypadku materiałów profilowanych listwa jest rzadka. W tym przypadku w odległości 400–500 mm od kalenicy jest solidna.

   

   Pod twardym pokryciem skrzynia jest wszędzie rzadka, z wyjątkiem grzbietów i dolin

4. Układanie warstwy wierzchniej. Wykonana jest z dowolnego narożnika dachu również w kierunku od dołu do góry. Wielkość zachodzenia jest obliczana z góry; nie powinna być mniejsza niż zalecana dla rodzaju zastosowanej powłoki. Najpierw zakrywa się pierwszy rząd, aż do osiągnięcia kalenicy, po czym rozpoczyna się montaż drugiego i kolejnych rzędów w tej samej kolejności. Mocowanie materiałów powłokowych odbywa się zgodnie z zaleceniami producenta.

5. Montaż listew kalenicowych i projektowanie nawisów.

   

   Do okapów okapów najlepiej zastosować podsufitki plastikowe lub metalowe z perforacją do wentylacji przestrzeni dachowej

Każda powłoka ma własne metody mocowania i odpowiednie elementy mocujące. Podczas montażu montuje się dodatkowe elementy dachu.

Wideo: samodzielna instalacja profilu metalowego

Montaż na zimnym dachu

Instalacja zimnego dachu w domu jest odpowiednia w miejscach, w których spadki temperatury są niewielkie, a sezon grzewczy krótki. W takim przypadku wykonywane są następujące operacje.

1. Montaż listwy na systemie krokwi. Materiałem do tego może być deska obrzynana o grubości 25 lub 32 mm. Krok toczenia zależy od parametrów powłoki nawierzchniowej i nachylenia dachu.
2. Na skrzynię kładzie się materiał hydroizolacyjny. W przypadku dachu tego projektu może to być prosta folia polietylenowa o grubości około 200 mikronów. Oddzielne płótna układane są z zakładką 150-200 mm, połączenia są klejone taśmą konstrukcyjną. Przeznaczenie - zbieranie i odprowadzanie kondensatu spod warstwy nawierzchniowej.
3. Wykończenie dachu jest montowane zgodnie z technologią odpowiadającą materiałowi.

4. Wykonywane są nawisy.

   

   W torcie dachowym zimnego dachu nie ma warstw izolacji termicznej i paroizolacyjnej

Montaż akcesoriów dachowych

Akcesoria dachowe obejmują następujące produkty.

1. Posiadacze śniegu. Są to ogrodzenia w postaci barier wykonanych z kształtowanego metalu, które zatrzymują śnieg na połaciach dachu. Ich celem jest zapobieganie samoistnemu opadaniu mas śniegu, w wyniku którego możliwe są obrażenia ludzi. Uchwyty śniegowe mocowane są do wykończeniowego pokrycia dachowego na specjalnych wspornikach. W przypadku płytek metalowych części te mają specjalny kształt.

   

   Uchwyty na śnieg zapobiegają spontanicznemu opadowi śniegu z dachu w zimie

2. Stacjonarne drabiny dachowe. Mocowany do ściany domu (część pionowa) i zamocowany na kalenicy (część spadzista). Znajdują zastosowanie przy przeglądach dachu, wykonywaniu rutynowych napraw, a także przy obsłudze kominów.

   

   Drabiny dachowe są przeznaczone do bezpiecznego wspinania się i poruszania po dachu

3. Łyżwy dachowe. W zestawie dostarczana farba nawierzchniowa przeznaczona do montażu na przecięciu połaci dachowych.

4. Mosty dachowe, które podobnie jak drabiny są niezbędne do poruszania się po dachu podczas przeglądów, napraw i innych prac na wysokości.

   

   Chodniki dachowe zapewniają bezpieczną pracę na wysokości

5. Ogrodzenia dachowe. Montowane są wzdłuż obwodu stoków i mają za zadanie zapobiegać upadkom ludzi podczas pracy na dachu. Stosowane są na dachach domów o dwóch kondygnacjach i wyższych.

Rynny dachowe

Rynny są ważną częścią konstrukcji dachu, ponieważ ich funkcją jest zbieranie wody z dachu, w tym deszczu, topnienia i kondensacji. Instalowane są pomiędzy lejami poboru wody.

Istnieją dwa sposoby montażu rynien.

1. Wiszące rynny mocowane są do górnej części malowideł gzymsowych na specjalnych hakach.
2. Naścienne są montowane na wspornikach przymocowanych do ściany.

Prace przy montażu rynien są wykonywane po zakończeniu projektowania nawisów. Niezależnie od sposobu montażu rynny równie dobrze sprawdzają się na dachach o dowolnym kącie nachylenia.

Wideo: instalowanie rynien

Typowe błędy przy montażu dachu

Niedoświadczeni budowniczowie często popełniają błędy, które mogą w konsekwencji prowadzić do znacznych kosztów.

1. Brak pasa pancernego nad ścianami z bloków pianobetonu. Konsekwencje - w wyniku zawilgocenia pianobetonu i oddziaływania skupionych obciążeń z systemu krokwi ściana zapada się w punktach podparcia, dach ulega wypaczeniu z naruszeniem szczelności powłoki.
2. Ignorując potrzebę mocowania nóg krokwi do Mauerlat. W wyniku narażenia na obciążenia wiatrem konstrukcja dachu może zostać przesunięta lub uniesiona przy ekstremalnych wartościach uderzenia. Wymagania punktu 5.1 i 7.1 SNiP w dniu 31 lutego 2001 r. Zostały naruszone.
3. Nieprawidłowy projekt lub brak kanałów wentylacyjnych. Wentylacja jest niezbędna w pomieszczeniach o dużej wilgotności powietrza - toaletach, łazienkach, kuchniach itp. W przypadku jej braku mogą powstawać formacje grzybicze i gnilne, które przyczyniają się do niszczenia konstrukcji nośnych domu. Ponadto negatywnie wpływa na zdrowie mieszkańców.
4. Nieprawidłowe wykonanie miejsc podparcia nóg krokwi na Mauerlat ze względu na brak pomostu nośnego w postaci ukośnego cięcia. Rezultatem jest niekontrolowane przemieszczenie nóg krokwi i odkształcenie całego systemu krokwi. Występuje naruszenie klauzul 5.9 i 6.16 SNiP II-25-80. Konsekwencją jest przesunięcie nóg krokwi i całkowite zniszczenie dachu.
5. Brak zaciągnięć krokwi. Ich celem jest utworzenie sztywnego trójkąta w wiązarach dachowych. W przypadku braku zaciągnięć dach rozpada się i zapada. Jako te elementy można zastosować transfery stropowe.

Ta lista może być kontynuowana przez długi czas. Musisz zrozumieć jedną okoliczność - konieczne jest ścisłe przestrzeganie wymagań uzgodnionego i zatwierdzonego projektu.

Porady dotyczące pielęgnacji

Planując prace nad układem dachu, należy zwrócić uwagę na problemy, które mogą pojawić się podczas jego eksploatacji.

1. Kup zapasowy sprzęt, aby móc wymienić uszkodzone części.
2. Kup małą puszkę farby w odpowiednim kolorze, aby naprawić uszkodzenia warstwy ochronnej.
3. Po raz pierwszy po montażu, przynajmniej raz w miesiącu, należy sprawdzić powierzchnię dachu pod kątem uszkodzeń. Wykryte wady należy natychmiast wyeliminować, zapobiegając ich rozwojowi. Jest to szczególnie ważne w przypadku dachów samopoziomujących i spawanych.

Aby działanie dachu było długie i bezproblemowe, należy mu stale zwracać uwagę, a także mieć mały zestaw naprawczy do szybkiej interwencji w razie potrzeby.

Zasadniczo nie ma nic bardzo skomplikowanego w montażu dachu własnymi rękami. Wystarczy znać podstawowe zasady wykonywania pracy i dobrze rozumieć mechanikę systemu pokryć dachowych. Ważne jest, aby zacząć poprawnie, to znaczy stworzyć projekt projektu. Następnie konieczne jest pokazanie go specjaliście od projektowania i wyeliminowanie wszystkich komentarzy. Należy również rozumieć, że samodzielne wykonanie dachu nie oznacza samodzielnego wykonywania całej pracy.